american apparel

Przyszła tu razem z Viki na zakupy.

A ona zaczęła buszować pośród sukienek.

A hil szukała i sukienek i spódnic i bluzek wszstkiego

- Czego szukasz - zapytała.
- Jeśli szukasz ładnej sukienki, to mam dla ciebie coś - wskazała ładną długą niebieską sukienkę. Był śliczna

- Ochh...ona jest przepiekna... okej biorę ja....- rzekła po chwili. Później wzieła kilka t-shirtów, topów i kilkanaście par bótów. Były rózne od japonek az po szpilki.

___________________________________________________________
http://republika.pl/blog_qu_585661/4759732/tr/sukienka_53_90_house.jpg
https://2img.net/r/ihimizer/img510/4463/338643273si2.jpg
http://allegro.pl/item376984805.html#photo
http://republika.pl/blog_xh_3772420/4772539/tr/sukienka_marioli.jpg

Patrzyła dziwnie na Hilcię "czy ona zamierza to wszystko kupić?" zapytała samą siebie w myślach. Po czym udała się na poszukiwanie nowej pary butów, sukienki i spódnicy jakiejś. Oczywiście zaraz spostrzegła bardzo ładny top, więc jej lista wydłużyła się o jedna rzecz. Po chwili zobaczyła też fajoską spódnicę. Postanowiła ja przymierzyć. Weszła do przebierali i ...pasowała idealnioe.

Kupiła jeszcze kilka dodatków, które poradziła jej ekspedientka i obładowana kilunastoma torbami czekła na Viki. POmyślałą sobie " przeciez mam dużo kasy, więc moge sobie pozwolić na tylę ciuchów. W koncu musze wyglądac ślicznie"

Znalazła sukienke i buty i poszła do ekspedientki i zapłaciła za wszytko i popatrzyła na Hilcię obładowaną torbami.
- Gdybyum była miła pomogłabym ci, ale, że akurat dzisiaj nie jestm miła to ci nie pomogę - uśmiechnęła sie miło

- Ej mam pomysł...za to, że mi pomożesz kupie ci jeszcze kilka ciuchów co ty na to?- spytała, bo chciała sie jakoś za to odwdzięczyć, poniewaz ona marnować bedzie swój cenny czas by załatwic jej sprawy.

- Nie chce ciuchów, mam pieniądze na moim koncie - zaśmiała się "oj dużo mam, dużo" pomyślała. - Wolę mieć puste ręce i zajsć do domu nie zmęczona, a ty moja biedulko chyba musisz sobie załatwić lokaja - zachichotała.
- Gdybym tylko chciała mogłabym kupić z tego sklepu co tylko chce, ale ja nie jestem rozrzutna i w ogóle ładne mam paznokcie i nie chce ich zniszczyć noszeniem toreb - uśmiechnęła się i wystawiła Hilci język.

- Rozumiem, nie to nie...- rzekła wyduszając z siebie usmiech.

- No to chodź do domu obładowana dziewczyno - i wyszły

Stanęła przed sklepem i przejrzała się w szybie wystawowej. No, wyglądała nieźle w czarnym jesiennym płaszczyku, spod którego wystawały czarne legginsy, eleganckim czarnym kapelusiku i czarnych butach na niebotycznie wysokich obcasach. Cała na czarno - też oryginalne

Dostrzegła Elizę, więc szybko do niej podbiegła. - Ej, cześć! Wybacz, że nie mogłam o piętnastej... - Zaczęła się tłumaczyć, jednocześnie mierząc dziewczynę wzrokiem. - Fajnie wyglądasz. - Stwierdziła.

- Ja i tak popołudnie mam wolne. Dzięki, starałam się dobrze dobrać ubranie. Wchodzimy?

- A pewnie. - Pchnęła drzwi, i zaraz znalazły się w środku. - Kupiłaś już coś, czy...? - Podeszła do byle jakich półek.

- Nie, jeszcze nic nie kupowałam. Twardo czekałam - uśmiechnęła się - A rano jak zawsze dopadło mnie artystyczne wariactwo

- Artystyczne wariactwo? To jest...? - Uniosła zaciekawiona jedną brew, jednocześnie przyglądając jakiemuś swetrowi.

Rozesmiała się na myśl o dzisiejszym poranku - Jakiś impuls, który każe mi robić dziwne rzeczy. Np. dzisiaj rano ubrałam się w powiewną białą tunikę, czarne rajstopy z lycry i owinęłam się białą muślinową firanką. Potem zadzwoniłam po kumpla - fotografa i kazałam sobie zrrobić kilka fotek w różnych pozycjach na tle tej ściany w kratkę - obejrzała sukienkę w kolorze fuksji

- O, rety! - Zdumiała się wybitnie. - To naprawdę oryginalne! I ciekawe. Cholera, aż mi głupio, że taka artystka zadaje się z kimś podobnym do mnie... - Zaśmiała się w głos, odkładając na miejsce parę jeansów. - Często miewasz podobne... ym, natchnienie?

- Mniej więcej codziennie, tylko nie zawsze daję mu upust. Ale nie jestem żadną wielką artystką... Byłaś już w American Apparel? - zerknęła na metkę białej sukienki

- No, nie bądź taka skromna! - zachichotała. - Nie, jeszcze nie. - Pokręciła głową, spoglądając na jedną z garsonek. - Pierwszy raz tutaj jestem. I chyba ograniczę się jedynie do dodatków.

- Ja chyba tu nic nie kupię. Rzadko na cośtrafiam. Tak rzuciłam American na wejście. Może pójdziemy do H&M? Tam jest zawsze coś fajnego. Czasem sama siebie uznaje za wariatkę, nie artystkę

- O, H&M, dobry pomysł! Zawsze się tam zaopatruję na dziale dziecięcym. Chodźmy! - Złapała ją za rękę. - Podobno każdy artysta ma w sobie coś z szaleńca.

/i zaczniesz w H&M.