promenade plantee

Przystanęła na tym mostku ze zdjęcia i liczyła kobiety w czerwonych butach. Naliczyła już siedem, a stała tam dopiero od dwudziestu minut!
EDIT:
Kiedy naliczyła już dwadzieścia dwie kobiety, uznała, że już na dzisiaj wystarczy i poszła w daaaaaaaaal......

siedziała na barierce, z kubkiem kawy starbucks i odpoczywała po lekcjach. bo hej, chyba naprawdę dotrwała do końca, brawo t.

poszła -,-

jako że bf przestrzega przed zniszczeniem zamszowych buciczków, ver miała trampki, bardzo nie zamszowe. pół twarzy miała schowane za wielkimi czarnymi okularami. stała na mostki u patrzyła, jak na wodzie powstają kolejne pręgi. lubiła tak siedzieć i patrzeć w wodę. głowa ją bolała, tak dla ścisłości. trzymała w rękach kawę ze starbucks i ogólnie myślała sobie o tym, że życie jest wkurwiające, jak to odkrywczo wczoraj martin zauważył.

poszła pobiegać. biegała przez kilka minut i jakoś zapał uleciał i poszła na łąwkę odpocząć.

niezmiernie się cieszyła z chwilowego ciepła panującego na dworze, usiadła na ławce, albo na tym mostku na obrazku, machała nogami, rozglądając się dookoła i nawet się trochę uśmiechała, łaaał.

co prawda była trochę chora, ale kogo to obchodzi, skoro już nie kaszlała ani nie miała gorączki, w zasadzie, to czuła się lepiej niż dobrze. paliła papierosa w ramach dotelnienia organizmu.

popatrzyła na anne, ale nie wiedziała, że to anne, bo skąd niby miała znać jej imię, skoro bf była taka stara i nie chodziła już do szkoły. w każdym razie uśmiechnęła się do niej i do jej papierosów, by zaraz machnąć w jej stronę. - hej, daj fajki! - może niezbyt miło, ale prawie błagająco.

anne miała dzisiaj dobry humor, bo:
a) wyspała się
b) pomalowała sobie paznokcie
c) b jutro przyjeżdżał
tak więc uśmiechnęła się całkiem miiiło, chociaż nie wiem czy istnieją niemiłe uśmiechy. wygrzebała paczkę papierosów z kieszeni swojej kurtki i wyciągnęła w stronę bf, oczywiście nie wiedziała, że bf to bf.
- proszę - dziękuję, przeraszam xd.

- ughr, dzięki, pierdolone kioski, wszystkie po drodze były zamknięte, nie wiem co oni sobie myślą, że w niedziele nie będzie mi się, do kurwy nędzy, chciało palić? jeśli tak, do się kurwa mylili i to raczej bardzo, bo mam zajebistą chcicę na papierosa, jezu. przepraszam, głód nikotynowy - jęknęła, wyciągając z kieszeni zapalniczkę, by zapalić papierosa, który już czekał w prawym kąciku jej ust. - jestem butterfly.

- anne - odpowiedziała lakonicznie jak żołnierz sparty, przysiadając gdzieś obok niej na murku ze swoim papierosem. nigdzie jej się nie spieszyło, chociaż przez głowę przemknęla jej myśl, żeby pójść do kościoła. no, ale pieprzyć to. - ja się chyba uzależniłam wieki temu, także zawsze mam paczkę w zapasie, jakby mi coś nagle odjebało z papierosami.
a teraz z serii opowieści dziwnych tresci, to jak byłam na zielonej szkole i spałam z kole w jednym łóżku, to ona nagle się budzi i mówi: co z tym kioskiem ruchu? a potem zasnęła xd.

ojezu xd.
- huh, ja też zawsze mam, ale teraz nie miałam, bo myślałam, ba, byłam święcie przekonana, że uda mi się zaopatrzyć w papierosy na mieście. a tu gówno, to paskudne! - mruknęła, zaciągając się papierosem, machając nim potem dookoła, nie wiem czemu, bf lubiła machać rękoma. - anne, ta co o niej piszą na plotkach? <3

- huh, nawet mi nie przypominaj - prychnęła, plotki ostatnio ją niesamowicie wkurwiały, szczególnie fragment o tym, że jest przewrażliwiona czy coś. - ale o tobie chyba też coś tam ostatnio pisali? - zmrużyła oczy, starając się sobie przypomnieć, co. - coś o sztucznej szczęce? - parsknęła śmiechem, by za chwilę zaciągnąć się mocno papierosem, dajmy na to, że to były camele.

- taaak, juz przywykłam, to wszystko jest komiczne. nie mam sztucznej szczęki, gdybyś miała wątpliwości! - bo różnie to mogło bywać. zmierzyła ją wzrokiem, oceniając jej buty w skali od jednego do dziesięciu, ale nie mogła się skupić, przez dzieci jeżdżące nieopodal na deskorolkach, westchnęła więc, zaciągając się papierosem znów.

ku ścisłości, anne miała na nogach conversy, fajne bardzo i ładne w dodatku. założyła nogę na nogę i teraz machała sobie stopą beztrosko.
- nieee, raczej nie wygląda na sztuczną - chociaż kto wie, anne się nie znała, no ale okej, wyzbyła się wątpliwości, w zasadzie nigdy ich nie żywiła. mam wrażenie, że piszę za dużo "w zasadzie". - ja zwykle staram się nie przejmować tym, co piszą w pointsie, to zbyt pojebane jak na moją głowę - bardziej pojebane nawet niż sama anne, bo ja uważam, ze anne jest dziwna.

- ja się nie przejmują, głupie pierdolenie od rzeczy. - nie żeby bf się czymkolwiek przejmowała. podrapała się po okiem, gasząc papierosa o chodnik, czy cokolwiek, palenie najwidoczniej jej się odwidziało.

anne (amme xd) wyciągnęła sobie już drugiego, jako, że tego zdążyła wypalić w zaskakująco szybkim tempie, nawet jak na nią. poprawiła swoją kurtkę, bo się nieładnie marszczyła na brzuchu. a jak wychodziła z domu, to coś jej w głowie mówiło, żeby jej nie ubierać. no i masz babo placek, kocham to powiedzenie.
- hm, no racja - zgodziła się, kiwając głową. przy okazji wydmuchała dym ustami i nosem. - mówił ci już ktoś, że masz fajne imię? - motylek xd.

- wcale nie fajne, wolałabym mieć takie pospolite imię jak anne - xd - przynajmniej nie śmieliby się ze mnie w szkole. miałam przez to trudne dzieciństwo :< - okej, może nie aż takie trudne, bo i tak wszyscy ją lubili, bo miała najładniejszego króliczka, ciuszki i lalki.

a misia nie miała? ;c
- nienawidzę swoje imienia, nigdy w życiu nie wybaczę rodzicom, że mnie tak nazwali - stwierdziła i mówiła naprawdę szczerze, a nie ze skromności. anne do skromnych nie należała, była raczej yyy umiarkowana w tych kwestiach. swoje dziecko planowała nazwać magadalene, bo ja mam na imię magda i jest fajnie. zw.

a jak to będzie chłopiec, to magdalen? :<
- e tam, są gorsze imiona. chciałabyś się nazywać oktawia? albo zorjana? ughr, czasami naprawdę fajnie jest mieć normalne imię. zjadłabym arbuza, uch, takiego cholernie soczystego i dojrzałego arbuza z jakiegoś egzotycznego kraju, chociaż nie wiem gdzie rosną arbuzy.

- też nie wiem - wzruszyła ramionami i nagle też ją naszła ochota na arbuza, to przez bf, tylko i wyłącznie. - zastanawiam się teraz, gdzie znajdziemy arbuza pod koniec października - mruknęła, oblizując wargi, serio się zaczęła napalać na arbuzy. a arbuzy pewnie były w epi markecie czy coś.

- ech, nieważne. idę, do zobaczenia! - i poszła sobie.

opierała się o mostową barierkę i kopciła niczym jakiś smok papierosa, którym bardzo się rozkoszowała swoją droga, bo już dawnoo nie paliła w ramach rzucania.

Przez zwyczajną pomyłkę znalazła się o to na mostku, przy czym stwierdziła, że odpocznie sobie trochę. Podpięła płaszcz do szyi, nałożyła na głowę kaptur i zasiadła na balustradzie, która bardzo nie stabilna była, więc szybko z niej zeskoczyła, nie chcąc ryzykować. Usiadła na deskach i nogi spuściła w dół, czekając na cud boży.

Poszłą się przejść z kubkiem waniliowej latte z starbuckers wkońcu usiadła na ławce i zaczeła liczyć hmm ludzi przechodzących alejką.

Ostatecznie siedziałaby tu dużo dłużej niż chciała, ale postanowiła wracać do domu, albo nadal pałętać się po mieście. Wstała, ręce do kieszeni wsunęła i ruszyła, przed siebie.

wybacz, ale łeb mi nawala..

ok xP

nie mając nic do roboty zaczeła liczyć przechodzących facetów. ale tylko tych łądnych xP

Staneła sobie na mostku opierając się o barierkę. Zaczęła przyglądać się lustrzanej powierzchni wody i sobie myślała. Nie wiem o czym, ale oc czymś na pewno.

Zeszła z mostku. I tak siedziała tutaj dosyć długo.

chodził bez celu, bo nie miał żadnego właściwego, spacerował z dłońmi wsuniętymi w kieszenie, chociaż mamusia mówiła by tak nie robił, ale jakoś nie przestrzegał jej rad, jak wielu innych, spojrzal na jakąś dziewczynkę, dosyć przelotnie, bo przed nim jak z ziemi wyrosła grupa japońskich turystów wciskająca mu w dłonie aparat, z niechęcią zrobił im zdjęcie oddając ich aparat.

Wróciła tu. nie wie poco ale wróciła. Tzn. wie. Myślała że zostawiła torebke. Odziwo trzymała ją na ramieniu. Niechcący wpadła na jakiegoś chłopaka obleganego przez turystów.

mógł stracić równowagę spadając jednocześnie z krawężnika na chodnik, ale tego nie zrobił,
po czym odsunął się znacznie, po czym spojrzał na dziewczynke, która na niego wpadła.
- chciałaś mnie zabić - powiedział dosyć rozbawiony uśmiechając się przy tym również.

NIe sądzię - uśmiechnęła się - w ogóle nieprzytomna jestem dzisiaj xp

- czyli nie jest codziennością, że wpadasz na obcych mężczyzn otoczonych przez grono turystów - przesunął dłonią po swoim podbródku, opierając się tyłkiem o jakaś barierkę, rozpoczął poszukiwanie po kieszeniach papierosa, ale jakoś mu się to nie udało.

Niee. - mruknęła nakręcając pasemko na palec. Sama usiadła na barierce obok niego.

spojrzał na swoje buty, które według reguły miały rozwiązane sznurówki, spojrzał na turystów którzy pobiegli do jakiegoś kolejnego przechodnia w duchu uśmiechnął się po czym spojrzał na Lenę.
- czyli to jednak nie jest jakieś maniakalne zachowanie, to raczej dobrze - mrugnał do niej, spoglądając przy okazji w niebo.

To dobrze, że nie m,yślisz o mnie jako o psychopatce wytrącającyej z równowagi biednych chłopców okupowanych przez upierdliwych turystów z aparatami - uśmiechnęła sie dosyć zabawnie^^ (nie wiem co przez to rozumieć ale niech zostanie).

- biednych na pewno nie, ale dalsza cześć jest całkiem trafna - skinał głową uśmiechając się całkiem naturalnie- nie przeszło mi to przez myśl, ale skoro tak twierdzisz, raczej byłem przekonany, że lubisz wpadać na ludzi - wystawił jej język.

Szturchnęła go lekko w ramię - Biednych to taka przenośnia - Powiedziała z udawaną dumą, że powiedziała coś mądrego.

- na prawdę, chcesz zakończyć mój żywot nie całkiem nędzny, więc narazie nie chcę by został skończony - położył dłoń na swoim ramieniu, bo tak mu było chwilowo wygodniej, ale potem stanowczo zmienił pozycję.
- przenośnia mówisz - urwał, bo obawiał się ptaka, który zmierzał w jego stronę i wyglądał na nosiciela jakieś grypy xp.

NIe, nie chcę - Odpowiedziała przejętemu swoim życiem Blejsieeemu. Odwróciła się na moment bo zobaczyła kolejny tłum turystów zmierzających w ich stronę. Energicznie zsunęła się z barierki i pociągnęła zairytowanego ptaszkiem blejsiego.
/Dalej powiedzmy że będą eee. w lasku b. Ale dopiero po 17. ok? Muszę lecieć do piątej/

siedział może nie wiem, na mostku, ze zwieszonymi w dół nogami, przypatrując się bezcelowo czubkom konwersów. nie należał do osób, które w akcie załamania nerwowego upijały się, tudzież zaćpały. on musiał jakoś to przeżyć. ale noł łoriz. nie płakał, chociaż było mu tak kurewsko niefajnie, że chętnie by sobie coś zrobił, wbrew temu co obiecał quarelle. miał nawet kaptur na głowie. :c

przechodziła tędy lekko zblazowana, bo od pewnego czasu nie robiła nic pasjonującego i dekadenckiego, co zaczynało jej doskwierać. zauważyła noaha i zdecydowała się przysiąść obok niego.
-jesteś samobójcą? - zapytała z nadzieją w głosie, spoglądając na jego profil.

na początku nawet nie dosłyszał, bo w uszach miał słuchawki od ajpoda. nołłoriz, podniósł na nią spojrzenie nieprzytomnych oczu.
- samobójcą? - zapytał, zachrypniętym głosem, bo może się powtórzę, ale miał chrypkę właśnie, od palenia papierosów po nocach, na balkonie, w samych bokserkach - być może - dodał w końcu, przemyśliwszy wszystkie za i przeciw.

-oh, mogę popatrzeć jak skaczesz? - przysunęła się do niego, podsuwając mu pod nos paczkę żelków haribo. lubiła żelki. może zabrzmiała dziwnie, ale jak już wspominałam była znudzona życiem, a to do niej zupełnie niepodobne.

spojrzał na nią po raz kolejny, trochę jak na wariatkę.
- nie skaczę. jutro muszę się ewakuować do mediolanu, cholera - pokręcił głową, bo poniekąd nie chciał wyjeżdżac. w duchu liczył na to, że dominique wróci, ale wewnętrzny głosik podpowiadał, żeby na to nie liczyl. miał cholerny mętlik w głowie, przecież tak mu na niej zależało, a teraz został sam.........:c

-oh, no trudno. może to lepiej - wzruszyła ramionami i cofnęła rękę w której trzymała paczkę żelków, skoro i tak się nie częstował. sama skubnęła białego misia i żuła go teraz w skupieniu - nie bierz mnie za wariatkę. po prostu jestem jakby to ująć.. znudzona paryżem. no wiesz. snuję się tu i tam i właściwie nic nie robię. jak nie ja.

- możesz jutro polecieć za mnie do mediolanu i poudawać mnie trochę, okej? wcale nie chcę wyjeżdżać, a z drugiej strony wiem, że to najlepsze wyjście z tej sytuacji. więc jestem.....rozdarty - pokiwał głową, drapiąc sie po obojczyku. powiedział, że idzie się zabić i poszedł, skoro idziesz.

Siedziała sobie na poręczy i wymachiwała nogami.