Francuskie biuro "Winter's Wine"

Siedziba firmy "Winter's Wine" we Francji. Poprzednio centrum dowodzenia firma, teraz tylko jedna z wielu jednostek tej firmy.

Siedział w swoim gabinecie pisząc prospekt o kontrakcie z firmą restauratorską

Przechodziła obok wieżowca i zauważyła wielki szyld firmy "Winter's Wine" i przypomniała sobie, ze Marc zawsze kupuje ich wino. Całkiem niezłe, swoją drogą, a że robiła imprezę to przyda jej się dużo dobrego wina. Przypomniała sobie, że cały ten Winter to w sumie całkiem młody i do rzeczy facet więc wjechała windą na górę. W tejże przypięła sobie legitymacje prasową, ze niby chce z nim wywiady robić, założyła swoje czerwone okulary i tak weszła do biura. Przy biurku sekretarki nie było nikogo. Zdziwiło ją to trochę, ale pewnym krokiem podeszła i zapukała do drzwi właściwego gabinetu gdzie wisiała tabliczka z napisem "Charlie Winter". Czekała na jakieś prosze albo inne won..

Wbiegła spóźniona i myslała, że zaraz dostanie karę. Zauważyła Vi i zapytała jak typowa sekretarka: - Pani do kogo? - i zajęła swoje miejsce przy biurku

Otworzył drzwi gabinetu słysząc, że ktoś przyszedł i że Claire coś mówi - Dzień dobry - powiedział do Vi - Pani do mnie?

Przyjęła "zawodową" minę.
-Violett de Cervand.- przedstawiła się grzecznie, pokazując legitymację prasową z Vouge, w który nadal mniej lub bardziej tak jakby pracowała - Powinnam być umówiona z panem Winterem na wywiad do mojej gazety- podkreśliła słowa "mojej gazety", bo jej gazeta zawsze robiła wrażenie na sekretarkach i kelnerach - Czekam już 15 minut. Gdzie pani była? - spytała troszkę sukowato nachylając się nad jej biurkiem.
Uśmiechnęła sie do Charliego.
- Tak, jestem z redakcji Vouge, robię serię artykułów o najlepszych partiach Paryża.- powiedziała - Violett de Cervand.

"W dupie byłam" - pomyślała, ale nic nie powiedziała - Zaraz sprawdzę w kalendarzu, czy jest pani umówiona. - przerzuciła kilka kartek. Podkreślenie "mojej gazety" nie zrobiło na niej wrażenia. Starała się być rasową sekretarką

Widząc, że Claire sobie radzi zniknął w gabinecie

- Nie, nie jest pani umówiona. Przykro mi - zabrzmiało to trochę sztucznie - Najbliższy wolny termin to jutro po południu. Ma pani jakąś jeszcze sprawę?

-Tak, mam - nachyliła się nad jej biurkiem - Przepraszam, nie wiedziałam, ze pani szef słucha. Mam nadzieję, że nie będzie miała pani nieprzyjemności z mojego powodu. -uśmiechnęła się 9i położyła jej na stole wizytówkę z adresem domowym, mam nadzieję, że zobaczymy się jutro o 20 pod tym adresem- spojrzała na nią porozumiewawczo, bo nigdy nie wiadomo dla kogo warto być miłym. Odsunęła się od biurka i rozejrzała się po biurze. Czekała na reakcje sekretarki.

- Ja też mam taką nadzieję. Zadzwonię jeśli będzie wolny termin. Prawdopodobnie wcześniej niż o 20. Do widzenia - wsunęła wizytówkę do kalendarza i zajęła się pracą

"Rasowość" sekretarki nie robiła na niej wrażenia, tym bardziej, ze jeszcze nie skończyła. "Jak bedę chciała to wyjdę" pomyslała.
-Prosiłabym panią jeszcze o jedno.- powiedziała siadając w fotelu ustawionym przy jej biurku - Spyta pani szefa, czy znajdzie dla mnie 2 minutki TERAZ. - popatrzyła na nią wzrokiem "biednego Misia" - Musze wiedzieć ile redakcję będzie kosztował ten wywiad, oczywiście oprócz zwolnienia sekretarki, bo mnie okłamała- powiedział z udawaną złością, choć wiedziała, że Claire nie jest głupia i wie, że to wszystko jest grubymi nićmi szyte.

- Szef jest dzisiaj zajęty i wczoraj wyraźnie mówił żeby nie wpuszczać dziennikarzy. Jutro i nie wcześniej - powiedziała chłodno

-Dwie minutki, dwa pytanka- powiedziała - Nawet bardziej prywatne niż zawodowe i sobie pójdę. Chyba reklama firmy, za którą wam jeszcze zapłacimy jest tego warta?- zadała bardzo podchwytliwe pytanie.

- O co chodzi? - zapytał wychodząc z gabinetu

- Dzień dobry, raz jeszcze.-uśmiechnęła się - Chodzi pokrótce o to, że chce się umówić, co do ceny za jaką pan udzieli nam wywiadu. Rozumie pan, szefowa nalega- puściła mu oko. - po za tym chciałabym wiedzieć, czy zgodzi sie pan na publikacje zdjęć swoich prywatnych, na przykład z dzieciństwa, oczywiście wybór pozostawiam panu, oraz w scenerii, że tak powiem roboczej, które oczywiście zrobi nasz fotograf lub ja? No i kiedy można się z panem umówic na ewentualną sesję? - Uśmiechnęła się. - oczywiście, jeśli woli pan mniej zobowiązujące klimaty wywiadów, to mogę zaproponować wywiad u mnie w domu, na imprezie, dałam sekretarce namiary.-powiedziała to wszystko jednym tchem.. Wstała, złapała drugi oddech - Proszę się spokojnie zastanowić i odpowiedzieć mi mailem. - powiedziała i juz jej nie było.

Wzruszył ramionami i pomyślał, że zastanowi się nad tym. Potem powiedział Claire, że już wychodzi i wyszedł, żeby przygotować się na spotkanie. Cholera, miał jeszcze mnóstwo pracy!

Przyszła, bo akurat dzisiaj tak na nią wypadło. Zajęła więc swój gabinet i zaczęła pracować nad projektem butelki

Pracował i tyranizował pracowników nad nowym winem

W świetnym humorze weszła do dawnego gabinetu brata, na którego drzwiach wisiała tabliczka z napisem już nie "Charlie Winter" tylko "Marion Winter". Rozejrzała się po gabinecie, przestawiła to i owo i pomyślała, że wreszcie zasiadła na francuskim tronie firmy.