Sephora

Weszła do sklepu poszukać nowych perfum i może jeszcze coś kupić. Chodziła między półkami i dzisiaj była dla odmiany w świetnym humorze.

Zdecydowała się na Chanel "Chance" zapłaciła i wyszła

sephora w paryżu, znaczy ta najfajniejsza, jest na szązelize, w zasadzie powinno być coś pomiędzy 'ą' a 'ę', ale nie ma, więc napisałam niepoprawnie, hii. w każdym razie ta sephora jest taka ogromna i otwarta zawsze i chyba dużo różowego w niej jest, z tego co pamiętam, bo to w zasadzie bardzo istotne, gdyż jesus siedział przed, przecież nie w niej, na ławeczce, z tlącym się blek dewilem w dłoni i marzły mu stopy, tylko w trampkach, czarnych konwersach, huhu. i tak siedział, bo on dobrze na różowo czarnym tle wygląda, chociaż jesus do emo nie należy, ani trochę;c

a ona wyszła z sephory po zakupach, bo uzupełnia wyczerpane zapasy kosmetyków, musi to być więc zrozumiałe, że miała dużo dużo toreb. przypadkiem kompletnie zahaczyła jedną z nich o klamkę od drzwi, żeby było śmieszniej, rozdarła jej się torba, a cała zawartość łącznie z butelką perfum z bossa poleciała na chodnik. zaklęła siarczyście i przykucnęła nad tą swoją biedą.

hm, myślę, że najpierw się zaśmiał, dopiero potem uświadamiając sobie, że w zasadzie właśnie natrafił, ależ z niego szczęściach, ahoo, na niewiastę w potrzasku, i, chociaż zupełnie nieśpiesznie, wstał z ławki, którą zajmował jeszcze chwilę temu, tym samym zwalniając miejsce dla uroczego pana żula z okruszkami krułasanta w brodzie, by ruszyć w jej stronę i przykucnąć obok, podając jej słoiczek jakiegoś kremu, czy też ekologiczny błyszczyk bez sztucznych składników. albo jedno i drugie.

- uhm, dzięki - powiedziała, nie spoglądając na swojego wybawiciela jezusa, jeśli mogę to tak napisać. w każdym razie zdążyła zauważyć jedynie, że ma całkiem ładne dłonie, lodowate w dotyku, a przynajmniej tak jej sie wydało, kiedy przez przypadek jego palec wskazujący zetknął się z jej kciukiem.

-w porządku-odparł jej na to z nonszalancją i uniósł głowę, bo jeszcze przed chwilą wpatrywał się w takie duże pseudo marmurowe płyty, znaczy nie wiem w sumie co to jest, ale wygląda jak marmur, którymi był wyłożony pasaż. oblizał spierzchnięte usta i możemy sobie wyobrażać, jak seksownie wygladał w takiej pół kucającej pozycji, no wiesz, opierając się tylko na przednich częściach stóp. i wiatr wpychał mu kosmyki włosów do oczu, zeby było bardziej filmowo tudzież dekadencko.

no, a w tym własnie cudownym momencie clarise, będąc w trakcie wkładania tubki kremu nawilżającego do torby, spojrzała na niego, na tą jego cudownie przystojną twarz, w te cudownie uwodzicielskie oczy, na te cudownie seksowne usta... i upuściła tubkę, czerwieniąc się gwałtownie, bo to tylko clarise. spuściła wzrok z powrotem na rozwalone rzeczy i z szybkością błyskawicy powrzucała wszystko z powrotem.

-heej-zaśmiał się pod nosem, bo to było w zasadzie zupełnie urocze, aczkolwiek śmieszyło go też trochę. w sumie sam nie wiedział co ostatnio się z nim działo, chyba wyżywał się na otoczeniu, w końcu wyrzucał z siebie to wszystko, co w nim siedziało od śmierci rodziców, szczególnie matki, to już jedenaście lat, całe cholerne jedenaście lat. powoli odzyskiwał pewność siebie, dobra, w zasadzie nie powoli, podejrzewam jednak, że w dużej mierze także dzięki wszystkim tym butelkom jacka d, które ostatnio systematycznie opróżniał, raz po raz wmawiając sobie, że wcale nie idzie w ślady ojca-heej, spokojnie.

przygotowana już na to, by spojrzeć w jego twarz, spojrzała ponownie, z twarzą pozbawioną teraz wyrazu, bo tylko tak potrafiła, albo tak albo w ogóle, prawda! wzruszyła ramionami, swobodnie dość i podrzuciła słoiczek kremu w dłoni, czyli siliła się serio na luzik totalny.
- jestem spokojna - odparła, uśmiechając się nieprzyjemnie, by teraz wyprostować się już zupełnie, bo w końcu wszystkie kosmetyki wylądowały na swoim miejscu.

-w porządku-powtórzył, ale wcale nie w sposób, w jaki swoje kwestie na ogół powtarzają filmowi psychopaci, pozdro dla krzyka, który wcale nie mówi 'w porządku' tylko raczej 'wypruję ci flaki'. ale z owym mordercą mieli tyle wspólnego, że jesus też chciał z nią porozmawiac. no dobra, wcale nie. potrząsnął głową i teraz spojrzał na nią z dołu, nawet nie wstając. nie wiem czy napisałam już, ale papierosa wcześniej pozbył się, strzelając nim gdzieś do gazonu z kwiatkami, czy też pod platan, tak wiesz, wcześniej ułożywszy go między kciukiem a palcem wskazującym.

- mhm - pokiwała głową. robiło jej się gorąco, bo chyba wszyscy znamy to uczucie, kiedy myślimy, że jeśli teraz zaraz czegos nie zrobimy, to okazja może się już nie powtórzyć nigdy w życiu i stracimy swoją szansę, prawda? więc właśnie głównie dlatego, mimo tego zimna, wiatru i braku szalika, było jej niesamowicie gorąco. - to... to może w ramach, no wiesz, rewanżu za wzajemną pomoc obywatelką - nie mogła tu opanować parsknięcia śmiechem. - dasz się zaprosić do mnie na jakieś ciasto? albo piwo. jak wolisz, jeśli w ogóle wolisz - zmieszała się nieco.

pomyślał, że 'rany, ojej', mozesz się domyślić, co mam na myśli, w sumie zaraz też przez głowę przemknęło mu, że jest zupełnie ładna, nawet bardzo ładna, więc wstał i wzruszył ramionami, żeby zaraz uśmiechnąć się lekko, unosząc najpierw jeden, a potem drugi kącik ust, co oznacza, że teraz miał podniesiona już obydwa.
-więc nie obawiasz się, że twój wybawca, no wiesz, w sprawach obywatelskich, może okazać się psychopatą z nożem za pazuchą?-on by się obawiał, ale ja tam nie wiem w sumie.

roześmiała się, może nieco nerwowo, mierząc go jednym, aczkolwiek naprawdę uważnym spojrzeniem wyłapującym wszystkie szczegóły takie na przykład jak te, że na czole miał śmieszną zmarszczkę, ledwo widoczną, ale ona i tak ją dostrzegła. i dziwnie czuła się pod ostrzałem jego spojrzenia.
- och, no nie, nie wyglądasz mi na takiego, chociaż psychopaci chyba nigdy na początku nie wyglądają. ale myślę, że mogłabym w sumie zaryzykować.

-to jak, ciasto, piwo, cokolwiek?-w zasadzie ona też mogłaby okazać się psychopatką i zadźgać go szpikulcem do lodu, ale jesus nie należał do tych, którzy odmówiliby kobiecie, zresztą mówi się, że w życiu można zrobić wszystko, tylko nie odmawiać płci pięknej, poza tym nie należał też do tych, których nie daliby sobie rady z clarise, biorąc pod uwagę fakt, że był prawie o głowę wyższy i raczej ważył także nieco więcej niż ona. wsunął dłonie w kieszenie spodni i cze ee eekał.

- cokolwiek - uśmiechnęła się nawet w jego stronę, drżał jej nieznacznie prawy kącik ust, bo się zdenerwowała, biedna clarise. aczkolwiek miała nadzieję, że jezusek tego nie zauważy. - aha, no i możesz jeszcze w ramach pomocy obywatelskiej ponieść mi o tą o torbę - huhu, clarise przynajmniej w tej kwestii wiedziała, czego chce! ;q

-wykorzystujesz mnie-rzekł, znowu wzruszając ramionami, bo to takie fajne, jak się nimi wzrusza, szczególnie, jeśli jest się facetem w rurkach i płaszczu o prostym kroju, oraz z papierosem za uchem, tak, wiem, to seksowne, hyy. w każdym razie nie, żeby miał coś przeciwko zostaniu wykorzystanym przez clarise tego wieczora jeszcze parę razy, jeśli wiesz, co mam na myśli i wcale nie mówię o wypruwaniu wątroby.-prowadź.

poprowadziła i zacznę!