aucik Jessie

sorii pipul, ale musiałam zrobic.



Yuki wtoczyła się nieelegancko do samochodu, gdy jakiś szofer (?) otwrzył przed nią drzwi.
Niechcący zaczepiła obcasem o tapicerkę, więc obróciła się nieco aby sprawdzic, czy nic nie zniszczyła.
Odetchnęła z ulgą, gdy spotrzegła, że nie narobiła żadnych szkód.
Zachowywała się tak, jakby sama nie miała jeszcze niedawno własnej limuzyny. Niestety, rodzice obcięli jej kieszonkowie i dogodności zniknęły.
- Wow. Fajnie.

- Spokojnie, przywykniesz.- powiedziała z pewnością Jessi
- Jimmy, do petit journal montparnasse poprosimy - powiedziała.

Założyła nogę na nogę.
- Cóż, kiedyś sama takimi jeździłam, ale moi rodzice są, hm, źli na to, że wyjechałam z Japonii. - oznajmiła nieco zakłopotana tym, że nie bierze się ją za elitę. Nigdy się tym nie przejmowała, to Paryż ją odmienił.
Zaczęła delikatnie kiwac obutą stopą.
- Mam nadzieję, że na tej imprezie wszystko pójdzie dobrze. - wyszczerzyła się. - Musimy zawojowac tam wszystkich. - ta, pewnośc siebie, pani Yuki. - Chciałabym, żeby moja agentka załatwiła mi okładkę W. Widziałam cię na niej. Jakie są ich sesje?

- No bardzo nerwowo. Znaczy starają się być mili, ale oczekują stoprocent perfekcji..-wspominała Jess.

Yuki przeraziła się nie na żarty.
- Oja. Czyli biorą tylko najlepsze topmodelki. Będzie ciężko. Ja nie jestem jedną z najlepszych. - właściwie powiedziała to bardziej do samej siebie.
Wyjrzała przez okno i spostrzgeła fotoreporterów przed Petitem.

- Jak dla mnie trochę chęci i byś była top modelką przez kolejne 10 dekad. Czasami nie rozumiem Twojej niskiej samooceny. Jesteśmy za miejscu- wysiadajmy- oznajmiła Jes.

- Tak to bywa. - rzekła, w oczekiwaniu na to, aż otworzą jej drzwi.
Kiedy to zrobili, delikatnie wysunęła jedną nogą aby wysiąśc.
Uśmiechnęła się szeroko do fotografów i pomachała im. Zewsząd słychac było krzyki.