matthew

burdel, jo

okej, więc marseille przyjechała swoim nie wiem, może nawet mercedesem, bo skoro miała dwadzieścia lat, dlaczego miałaby nie prowadzić? no właśnie, ja sama idę już na prawko, przed osiemnastką. no nieważne. ubrana była w secik, patrz w doł ; ). okulary też miała faktycznie na nosie, bo pewnie wyglądała paskudnie, po tym jak płakala. w życiu by się nie spodziewała, że kiedykolwiek będzie płakala przez faceta, a tu proszę. zapukała.

matthew po drodze podciągał jeszcze na tyłek rurki, bo był w toalecie toteż potknął się o nogawkę i runął jak długi, podjeżdżając na brzuchu pod same drzwi wejściowe, gdzie zatrzymał się na nich głową.
-otwarte! - jęknął, zbierając swoje kończyny z podłogi. zaznaczę, że mars mogła podziwiać jego tyłek schowany pod bokserkami w żelki haribo, który wystawał jeszcze nad rurkami.

marseille dość nieśmiało jak na siebie nacisnęła na klamkę i weszła. jak mniemam, matthew już wstał i go nie staranowała drzwiami. nawet tak sobie wymysliłam, że mogli teraz stać zupełnie naprzeciw siebie i cieszyła się, że ma okulary, bo bliska była znów rozpłakania się. ale nołłoriz, to mars nie jakaś tam susannah, toteż zdjęła torebkę z ramienia, zamykając za sobą drzwi. przywitała się jakimś 'cześć', bo na więcej zdobyć się nie mogła.

-jest ciemno - powiedział odnośnie jej okularów i wyciągnął rękę, żeby je zdjąć. a kuku! pod spodem zapłakana mars - aha - skwitował jej zapuchnięte oczy i założył okulary z powrotem, toteż stali vis a vis siebie w dosyć dokuczliwej już ciszy.

- to chciałeś mi powiedzieć? - zapytała, głos jej raczej nie drżał, choć ja się zaraz popłaczę. ale to tylko ja, na szczęście marseille nie była mną. skrzyżowała ręce na piersiach, starając się pokazac mefsowi, że zupełnie panuje nad sytuacją. odchrząknęła jeszcze znacząco, bo milczał.

-ee, nie. raczej to - znowu zdjął jej okulary z nosa i trzymając je za jej plecami, pocałował słodko właściwie i czule w usta, nie odsuwając się od marseille do której przylegał całym ciałem. nie kwapił się nawet co do podciągnięcia spodni.

- oh, jezu, matthew - wydusiła, kiedy odessała się od mefsa. przytuliła się do niego mocno, bo właśnie tego potrzebowała. nawet nie seksu, nie pocałunków, tylko przytulenia. czuła się taka sama, opuszczona, zostawiona przez te wszystkie dni, toteż kiedy stał tutaj obok, wszystko było jakby łatwiejsze. nawet się nie rozpłakala, choć była temu bliska.

-no to super, a teraz idziemy spać xdd - wymyślił i zasnął.

na podłodze? :d to czadersko.

okej, więc marseille z mery pod pachą przyszła do matta. nawet powoli schodził jej siniak, nadal pudrowała! nie mogła się doczekać aż zobaczy matta bo zdązyła się stęsknić :c.

otworzył drzwi, o dziwo ubrany. no ale, czemu się dziwiś skoro miał w planach odziedziny dwóch dam, conie.
-marseille - uśmiechnął się cwaniacko jak to on, bo pewne rzeczy nigdy się nie zmieniają i do nich właśnie należał uśmiech matta. pocałował ją w kącik ust, chcąc zapewne w same usta, ale się rozmyślił, albo od początku celował w kącik właśnie - i mery! - smyrnął psa pod brodą i wpuścił je do środka.

okej, mery ucieszyła się na widok matthew, ale chyba nie tak bardzo jak jej właścicielka. otóż to. marseille wspięła się na palce, by cmoknąć matta w podbródek i zabrała się za rozbieranie butów plus płaszcza, mówiąc coś o tym, jak cholernie zimno jest.

-yhm, domyślam się - odmruknął, biorąc od niej płaszcz i odwieszając go na stosowne ku temu miejsce. następnie ruszył do kuchni po jakieś talerze i dwa pudełka pizzy, które stały na blacie i czekały na zbawienie - jakieś wieści od ojca, mars?

pokręciła głową
- niee - odpoowiedziała, coby uwiarygodnić swoją wypowiedź. podrapała się po skroni, siadając na kanapie i zakładając nogę na nogę - dzwonił, ale nie odbierałam. jezu, matthew boję się, że on tutaj przyjedzie i zrobi coś TOBIE - bo samą sobą nieszczególnie się interesowała. mery, taktakklo:d, zdążyła już zaprzyjaźnić się z mefsowym dywanem, na którym przysypiała.

przeczytałam 'który przesikała' i zastanawiałam się co to za kosmiczna forma gramatyczna. chyba wracają starsi, bo kot się obudził, a on zawsze wie kiedy wracają. eniłej, matt wzruszył tylko ramionami i odchylił wieczko pudełka, no wiesz, pytając mars czy woli z oliwkami, czy bez. sam nałożył sobie dwa kawałki z oliwkami bo uwielbiam zielone jak i czarne również.
-nic mi nie zrobi. tym się w ogóle nie przejmuj. okej?

marseille powiedziała, że bez, bo skoro matthew wolał z, to ona nie będzie mu wyjadała, nie :c. okej, więc sama wzięła sobie z, nie wiedząc, czy ma ochotę na pizze, ale w zasadzie jeszcze nic nie jadła, toteż ugryzła, raz, raz, raz, jeden raz, by spojrzeć na mefsa.
- właśnie się przejmuję, mefju. on jest popierdolony, nie wiem co mu ostatnio odbija. boję się, że znów zacznie chodzić po kasynach i przegrywać fortunę. potem do tego dojdzie jeszcze alkohol, jezu słabo to widzę - pokręciła głową, obciągając rękawy kardiganu.

pozdro pan birnbaum xd.
matthew spokojnie ugryzł swój kawałek pizzy, wsadzając sobie do ust czarną oliwkę, bo takowe były na pizzy, no powiedzmy że.
-marseille, poważnie, w ogóle o tym nie myśl. co może mi zrobić taki spruchniały facet? - jeszcze się zdziwi, co?! xd - jest okej. a pieniędzmi się nie martw. mam ich dość, żeby utrzymać nas oboje.

- matthew - powiedziała, całkiem spokojnie, bo to marseille. odłożyła kawałek pizzy na talerz, by podejśc do matta. i nie wiem, może jakoś tak przy nim uklękła, no wiesz oparła tyłek na swoich piętach, by z kolei głowę ułożyć na mefsowych kolanach - ale będziesz na siebie uważał, okej?
bo ona wiedziała, że jej ojciec bynajmniej nie jest starym, spróchniałym facetem.

-hej, jasne. będę - odparł lekko naburmuszony, bo nie doceniała jego męskości, nie penisa w każdym razie tylko wiesz czego. przecież co to? ON matthew nie dałby sobie rady ze starszym od siebie dwa razy facetem? niedoczekanie.

- hej, matthew, nie obrażaj się. po prostu znam swojego ojca i wiem, ze gotów jest opłacić wszystkich popierdoleńców w paryżu - typu sebastję. <3 - żeby tobie/mi coś zrobili. nie wiem do końca o co mu chodzi, czy o ciebie, czy o mnie, ale się dowiem. jutro mama ma przylecieć do paryża, a tak oficjalnie to pojechała do spa z koleżankami. gorzej, jak którąś z nich ojciec spotka w sądzie.

-nie obrażam się - stwierdził tylko i ugryzł kolejny kawałek pizzy, machając nim nieznacznie - po prostu właśnie depczesz mo mojej męskiej dumie, mówiąc że nie dam rady jakiemuś facetowi po pięćdziesiątce. czy nawet jego 'popierdoleńcom'. chodź tu do mnie mars - zagarnął ją ramieniem i pocałował w czoło - poradzę sobie. ty niczym się nie przejmuj. skup się tylko na studiach.

ułożyła wygodnie nogi na udach marsa, no wiesz, rozumiesz, opierając czoło o jego ramię.
- jezu, naprawdę się boję....- ja tez bym się bała, gdyby ojciec mi zajebał. okej, mój tata to nie :d. westchnęła ciężko, ale obiecała, że skupi się na studiach i powiedziała, że jak matthew chce to ona chętnie za niego napisze esej na poniedziałek.