antłan

sori, mama mnie wzięła na dywanik!x.x

ok, perspektywa miłego bożonarodzeniowego wieczoru z antłanem i jackiem była cąłkiem miła, więc czemu by nie skorzystać? no, to zadzwoniła albo zapukała, niepotrzebne skreślić. i nawet może ze sobą coś przyniosła, ale niewiemco, więc wymyśl jak chcesz!

-coralie - ucieszył się, wpuszczając ją do środka, bo było zimno a on miał na sobie jedynie bokserki i szary sprany tiszert z logo stonesów. poza tym coralie miała czerwony nos, który chtętnie pocałował jednocześnie kładąc rękę na jej pośladku. upsi dejzi - i ciastka z posypką cukrową! uwielbiam je xd.

uśmiechnęła się do niego miło, uroczo i przyjaźnie, ale zmienił się on w uśmiech ironiczny, kiedy coralie zlustrowała go wzrokiem.
- hm, no to nic dziwnego, ze ci zimno - powiedziała, ściągając szalik, płaszcz i rękawiczki bez palców, one chyba nawet były endru, bo swoje zgubiła, o ile dobrze pamiętam. no a potem poszła do salonu myślę, albo zrobić sobie coś ciepłego do picia, nie, chyba do salonu na razie.

przeczytałam zrobić sobie dobrze :c wiem jestem złym dzieckiem ze spaczoną psychiką i dziurami w mózgu.
antoine w każdym razie wzruszył ramionami nie mając pojęcia o co jej chodzi xd. przecież był ubrany, tak? więc nie powinno być mu zimno. a tu proszę jaka niesprawiedliwość. poczłapał za nią, bo uderzanie jego stóp o parkiet można spokojnie tak nazwać.
-i want cookies! - zakomunikował i rozsiadł się na kanapie sięgając po jedno z nich. mniam.

jesteś złym, brzytkim dzieckiem!
w tym manifeście i całej jego osobie, która rozsiadła się na kanapie i zaczęła wpierniczać ciasteczka, było tyle chłopięcego uroku, że to nawet ją chyba rozczuliło, tak myślę. ale z racji swojej przekory przechyliła głowę na bok i patrząc na niego z pobłażaniem powiedziała:
- ale z ciebie dziecko - i chyba mu nawet wystawiła język, ; > no ale to nie jej wina, że on tak fajnie reagował na tego typu uszczypliwości.

-ej, uważaj sobie młoda! - wymamrotał z ciastkiem w ustach i uśmiechnał się, ale nie prezentując jej całej zawartości swojej jamy ustnej, no wiesz taki kreskówkowy uśmiech - bo jeszcze się zemszczę - wstał, przypomniawszy sobie o jacku i wrócił dzierżąc butelkę pod pachą.

- wiesz, jak to strasznie i groźnie brzmi, kiedy z tymi okruszkami na ustach mówisz o zemście? - zapytała z niewinną miną i dużymi błyszczącymi oczami, xd no ale faktycznie, wyglądał przerażająco, rili. poszła szukać koca, bo autentycznie zmarzła jak cholera i miała teraz zamiar opatulić się nim szczelnie i wbić w róg sofy.

zastanowił się nad tym i parsknął śmiechem, ale na szczęście nie opluł coralie resztkami ciastka. wyciągnął się wygodniej na kanapie i oparł stopy na stoliku, uprzednio zabierając z niego ciastka, które położył na kanapie obok siebie, oraz butelkę danielsa, którą z kolei pracowicie otwierał. boli mnie ręka odkąd wbiłam sobie w nią kredkę :c.

to czemu wbijasz sobie kredki w ręce? no ale lepiej kredki niż szpilki, niektórzy tak robią.
coralie popatrzyła na niego z nad linii koca, który kończył się gdzieś w okolicach jej nosa, mówiłam, ze jej zimno.
- hej, jak ci tak gorąco, to możesz mnie przytulić! - powiedziała z wyrzutem, bo jemu najwidoczniej wcale zimno nie było, a jej wprost przeciwnie, i uważała to za strasznie niesprawiedliwe i zue.

ostatnio doszłam do wniosku, że facetom nigdy nie jest zimno. przynajmniej mojemu bratu ciotecznemu i jędrzejowi, któremu jutro zabiorę kapelusz. hyhy, wiem jestem zua!
-hm - zastanowił się nad tym, wzdychając głośno, a właściwie hm-ając, cokolwiek. w końcu jednak odstawił danielsa z powrotem na stół, rozumiesz teraz jego dylemat i przyciągnął do siebie coralie razem z kocem. skojarzyła mu się z naleśnikiem, albo kebabem w picie, co też jej powiedział, całując w czubek głowy i obejmując ciasno ramionami. siedziała mu na kolanach bokiem, junoł - niech stracę.

chyba tak, mojemu bratu też wiecznie ciepło, chamstwo i tyle.
- spadaj, sam jesteś kebabem i masz pitę zamiast mózgu - odpowiedziała, ale brzmiało to mało przekonująco ze względu na jej ton i całkiem zadowolony uśmiech na twarzy, a potem nawet w przypływie radości ugryzła go w płatek ucha, bo to takie radosne i spontaniczne dziewczę.

-a ty kalafiora - odparował bez głębszego zastanowienia, co było widać i słychać, bo co do czucia miałabym pewne wątpliwości. nachylił się i ugryzł coralie w kark tak w ramach rewanżu, bawiąc się w edwarda cullena. ale wcale nie czytał zmierzchu, ani tym bardziej kontynuacji. żeby nie było wątpliwości.

ona też tego nie czytała, więc noł łoriz.
- jesteś głupi, nie lubię cię - oznajmiła, wtulając twarz pomiędzy jego żuchwę a obojczyk, w szyję to znaczy. doszła do wniosku, że te święta nie są wcale takie złe, jak by się mogło wydawać jeszcze przedwczoraj. nawet wigilia w domu nie była taka straszna! no i zdecydowanym plusem była szyja antłana, bo a) w ogóle była fajna oraz b) ładnie pachniała.

przeczytałam, że w ogóle nie była fajna i kompletnie się pogubilam już ;c szyja, że.
-hm, no to tak samo jak ja ciebie. myślę, że w tej kwestii jesteśmy kwita - przekręcił się w taki sposób, że muskał ją teraz wargami w mostek, zadowolony z siebie.

to tak jak z tym ip, ja wiem, można się pogubić xddddd
przymknęła oczy, bo tak i pokręciła głową, nie wiem, czy tak sobie o, czy do siebie, czy może do niego.
- nieeeprawda - powiedziała. chodziło jej oczywiście o to, ze nieprawda, że antłan jej nie lubi. i poprawiła koc, bo jej zleciał z ramienia, ale z tego drugiego, po zewnętrznej, wiesz o co chodzi xd a jak nie wiesz, to trudno, będę musiała z tym żyć.