andrew

no i tak

skoro no i tak, abigail przyszła powiedzmy że po 300 sekundach, pominiemy epizod z moim myciem włosów, który nieznacznie rozciągnął akcję. stanęła pod drzwiami i zapukała, asekurując się dzwonkiem. w razie gdyby nie usłyszał. nie znaczyło to jednak, że alarmowała jak nienormalna. ot, jedno puknięcie i jeden niezbyt długi dzwonek. czekała teraz oparta o ścianę, nucąc coś pod nosem.

andrew akurat powiedzmy przeglądał jakieś stare gazety i wycinał z nich zdjęcia bo z tego co pamiętam to on jest jakimś śmiesznym artystą i teraz robił coś na wzór takich śmieci przyklejanych na płótno i nie mam na myśli kolażu tylko to co się uczyłam o tym w trzeciej gimnazjum i nie pamiętam. może to i dobrze ;o w każdym razie miał uciapane ręce klejem którego nie miał zamiaru wąchać, więc słysząc pukanie wyrwał się z jakiegoś takiego transu czy może letargu no i pobiegł do łazienki najpierw i umył te nieszczęsne ręce no i wyszedł zaraz otworzyć drzwi, wycierając te dłonie w ręczniczek, biały i zwyczajny i rzucając jakieś 'czeeśc, wejdź, zaraz tu ogarnę'. no i poszedł ogarniać, zostawiając ją w drzwiach na razie. znaczy w korytarzu. miała iść za nim chyba......

-frajer - zawołała za nim, nie chcąc go jednak obrażać, wydaje mi się że andrew o tym wiedział. następnie odprawiła mszę w przedpokoju, żartuję ale zsunęła z ramion kurtkę z gumowego węża, zdjęła najky i oczywiście tak jak przewidział endru, ruszyła za nim, zatrzymując się nad jego płótnem i kontemplując je teraz w skrytości ducha. podobało jej się, ale przecież mu tego nie powie. mam ochotę na w-zkę.

ja na fitneskę.
-dzięki wielkie - zawołał do niej z łazienki, w której akurat byl mega zajęty odkładaniem ręcznika, co tak naprawdę zmieniło się w tak zwane jebnięcie go do kosza z brudnymi ubraniami [za to nie było brudnych ubrań, bo wczoraj zaniósł je do pralnji], a tak to stał i komplentował swoją twarz, nie znalazł jednak żadnych trądzików, wągrów, plam, czegokolwiek, uznał że wygląda fajnie i kul i wyszedł dopiero. i to wcale nie trwało trzech godzin :c! - to napijesz się czegoś? czy przechodzimy do rytuałów? - uśmiechnął się aczkolwiek bez pokazywania zębów bo to był taki bardziej poufny uśmiech xd i oparł się jednym ramieniem o framugę, krzyżując nogi i ręce zakładając na piersiach, no wiesz rozumiesz. i przyglądał się jej przyglądającej się jego ekhm dziełu, chociaż tak naprawdę to przyglądał się jej nogom, bo ładnie wyglądały w otoczeniu jego salonu. amen.

komponowały się z jego kanapą i pasowały do stolika oraz regału na telewizor. chyba że miał plazmę, w zasadzie nieważne.
-wyłącz ironię na ten wieczór, andrew - poprosiła grzecznie, przenosząc wzrok z pomieszania kawałków papieru na jego twarz, która tak jak mi przypominała jej ruskiego sprzedawcę koszyków wiklinowych i nic nie możemy na to poradzić. uśmiechnęła się do niego, skoro on uśmiechał się do niej i podeszła kilka kroków, konkretnie tyle żeby znaleźć się tuż przed nim i potarła kciukiem kącik jego ust, bo miał tam odrobinę.........................czekolady....................nie spermy. nie mam więcej do napisania.

onie zaraz będzie że przeze mnie.......tracisz............wenę.............
-i tak mnie uwielbiasz, abby - stwierdził zupełnie nieskromnie i, w swoim własnym mniemaniu, zupełnie prawdziwie, hihihi. i skoro już jesteśmy przy drobnych poprawkach kosmetycznych to endru wziął się za jej guziczki od kamizelki i rzeczywiśćie poprawił guziczek, akurat ten przy biuście, bo tak wyszło. swoją drogą warto dodać że już wcześniej zdjąl te ręce z piersi ; o - więc co u ciebie? jakieś nowe zaręczenia, rozwody, cokolwiek?

-oh, w zasadzie ostatnio był mój pogrzeb. poza tym dowiedziałam się, że mam trójkę dzieci w wagadugu - wzruszyła ramionami i przygryzła wargę, uśmiechając się nieco zadziornie, bo to takie śmieszne słowo. nie mogąc się powstrzymać i jednocześnie kontynuując grę na poprawki, zabrała się za majstrowanie przy kołnierzyku polo endru, które swoją drogą ją podniecało. ale tylko troszkę, reszta była zasługą samego a.

endru, pokazesz mi swoj wiklinowy koszyk...
-no patrz, jakoś nigdy tam nie byłem - no rzeczywiśćie, co wcale nie znaczy że chciałby tam jechać bo chyba by nie chciał, co ja w ogóle piszę... xd gra w poprawki chyba trochę mu się przekształciła w tym momencie bo właśnie rozpiął jej dwa górne góziczki tej śmiesznej kamizelki i zaraz wyjaśnił, a wymruczał w zasadzie swoim zachrypniętym głosem [od wczoraj], że 'gorąco strasznie'.

a abi się przestraszyła i uciekła xd idę pa