kejt.

tato nejta siedział przy łóżku syna, grzebiąc w jego komóce, gdzie zobaczył zapis w kontaktach kejt kochanie ;* czu coś takiego i stwierdził, że pewnie jest jego dziewczyną lub czymś dziewczynopobnym. mogła by być wszystkim, tylko nie gejem, of kors. wybrał jej numer i czekał, aż odbierze.

a tu niespodzianka, bo kejt kochanie :* to tak naprawdę katrin, bo tak dla żartów nazwali go rodzice, był rudym niemcem i właśnie odebrał. no dobra żartuję.
kejt wyswobodziła się w objęć gaspara, napisałam nejta, i odszukała swój telefon który dzownił stosunkowo głośno.
-tak?

- jesteś kejt? dziewczyna mojego syna? nathana? - upewnił się, słysząc w słuchawce miły dla uszu, nieco zachrypnięty kobiecy głos, bo tak sobie wyobrażam głos kejt w tym momencie. na ogól go sobie w ogóle nie wyobrażam, no cóż.

no właśnie ja też, a to chyba źle.
kejt przysiadła na parapecie, wodząc palcem po zimnej szybie. zastanawiała się dlaczego ojciec nathana dzwoni doniej o dziewiątej wieczór.
-hm, kejt owszem. co do tego drugiego to.. sama nie wiem. coś się stało? - zapytała, bo niski głos ojca nathana nie wróżył niczego dobrego. sam fakt, że dzwonił. kejt poczuła gęsią skórkę. nie wiedziała tylko czy to zasprawą zimna bijącego od szyby, czy samej sytuacji.

- no cóż, po prostu swierdziłem, że wypada powiadomić cię o tym, że nejt jest w śpiączce. miał kontuzję podczas meczu i wstrząśnienie mózgu - poinformował ją tonem "wypada powiadomić cię o tym, że jutro będzie padać". bo wiesz, on utrzymywał pozory, że jest lajt i gittes, ale tak naprawdę było do du py.

-o mój boże - jęknęła słabo, a telefon wypadł jej z ręki, roztrzaskując się na zimnej posadzce na którą chwilę później zeskoczyła. aż zakręciło jej się w głowie, żeby było jeszcze dramatyczniej.

nie wiedział co sie stało, ale się rozłączył.