szkoła tańca

seksyy, salsa, rumba, balet, cha cha, aha.

siedział przed, to znaczy na jakichś stromych, pnących się wysoko w górę schodach i palił skręta, bo tak mu się podobało. był zły, już z milion lat temu miał odebrać swoje osiemset gram, to nie było dobre, takie czekanie.

co z tego, że nanette już dawno przestała chodzić do takiej podrzędniej szkoły tańca? miała tu kilka znajomych, których właśnie odwiedzała.
odwiedzała, bo właśnie wychodziła i przeskakując po dwa schodki, nucąc pod nosem jakiś kawałek z chicago, niemal się potknęła o manola, ale dzięki temu, że wspaniale potrafiła utrrzymać równowagę tyruryru, nie przewróciła się, lecz przystanąc musiała, zerkając na plecy m. plecy jak plecy.

zmrużył oczy, tak jak matełusz jak jarał, zaciągnął się i obrócił niechętnie głowę. niech zostanie skazany na śmierć, ten kto przeszkadza księciu manolowi. okej, do księcia mu było daleko, ale zgasił skręcika, coby kieszonki nie podpalić i zaraz go tam włożył.
- oho, cóż za pech, miało się nie wydać, że cię śledzę - mruknął ironicznie uśmiechając się, raczej wrednie.

- dziwne z tym pechem, bo mówią, że głupi ma szczęście - stwierdziła, odwracając od niego wzrok, żeby jeszcze się za bardzo na niego na napatrzyć, i obciągnęła spódniczkę swoją, niedługą. - będę musiała cię zaskarżyć. - i wystąpić o sądowy zakaz zbliżania się, jak w simpsonach ;d.

- mam się bać? - udawał zajebiście przejętego, choć jak wiemy, miał gorsze sprawy od prześladowania ludzi, przestał nawet myśleć o transporcie, w duchu się z niej śmiejąc.

- nie - mruknęła tylko i chociaż czuła swojego rodzaju blokadę wewnętrzną, to usiadła obok niego na schodku, wcześniej strzepując z niego kilka większych kamyczków. bo jeszcze wbiją się jej w tyłek. - chyba że boisz się bezbronnych dziewczynek.
oho, ona była z pewnością bezbronna :c

- bardzo. są moim największym koszmarem. no wiesz, śnią mi się po nocach. ale na twoim miejscu bym koło mnie nie siadał, no wiesz jestem prześladowcą - zamrugał do niej ze dwa razy, wyciągając znów skręta, bo nie zamierzał się nią jakoś szczególnie przejmować. wyciągnął nogi w przód, nawet!

- trudno, najwyżej zrobi mi coś jakiś pierdolony prześladowca-ćpun - wzruszyła ramionami, odgarniając włosy za ucho, nie miała dużych uszu jak dżesika simpson, xd. - teraz powinieneś mnie przeprosić, tak sądzę. no wiesz, za opryskliwość..

- ja? - roześmiał się, zaciągając za chwilę. poprawił się na schodku i spojrzał na nią, jakby naprawdę była kretynką - a wyglądam na kogoś kto przeprasza jakieś małolaty na ulicy?
nie.

- nie jesteśmy na ulicy. i ja nie jestem żadną małolatą - westchnęła, bo stwierdziła, że rozmowa z nim będzie trudniejsza od rozmowy z pięciolatkiem, który chce zjeść lody przed obiadem.

- oho, doprawdy? wyglądasz najwięcej na piętnaście lat - to był żart xd - a to jeszcze pedofilia. więc będziesz miała mnie o co oskarżać.

- jesteś naprawdę mało inteligentny. przecież to nie jest pedofilia, jeśli TYLKO WYGLąDAM na lat piętnaście, a w rzeczywistości mam więcej. - przewróciła oczyma i stwierdziła, że chyba nie powinna przebywać w jego towarzystwie, bo albo to dym z jego dżojnta, albo on sam, tak na nią działa, że niby niefajnie.

- więc po co nadal tu siedzisz, skoro jestem mało inteligenty? - zapytał zupełnie obojętnie, dopalając skręta i było mu z tego powodu przykro. to znaczy nie, że mu to powiedziała, a że skończył się skręt ;x

- w zasadzie nie wiem. - no właśnie, w związku z tym się podniosła i otrzepała tyłek, a raczej spódniczkę, odsuwając się na odległość stosowną. żeby przypadkiem manolo nie miał możliwości obejrzenia jej majtek :c. usiadła eee cztery metry dalej.

manolo ze śmiechem, stwierdził, że jest całkiem nienormalna i wstał. otrzepał swoje spodnie, niewyprasowane, bo nie miał żelazka, ale i tak wyglądał seksy. podszedł do drzwi, poczytać o tańcach, chociaż wcale się nie wybierał.

- idź na balet, chłoptasiuu - rzuciła w jego stronę, oglądając swoje paznokcie z francuskim manikjurem. odwrócila się do tyłu, w stronę drzwi i siłą rzeczy manola, próbując sobie wyobrazić go w obcisłych rajtuzach baletowych :3 bili eljot senior.

- za kogo ty mnie masz? - zapytał odwracając się do niej. wypiął dumnie pierś xd, spoglądając na nią z góry. miał przewagę, mógł jej napluć na głowę.

ofuuuuuuuuuuuj xddddddddddddddddddddddddddddddd
- za nikogo. masz coś do baletu? - spytała, patrząc na niego z dołu i oparła dłonie o schodek wyżej. - faceci w balecie są naprawdę fajni. och, przepraszam.. ty tam raczej nie pasujesz, głównie z tego powodu. - jasne, że był fajny, ale ona nie mogła tego przyznać!

- nie znam sie na balecie - wyznał jej spokojnie, opierając sie o drzwi. skrzyżował ręce za sobą, włączę modę bo straciłam wenę, hihi ;d

włączaj, xd.
- tego mogłam się domyślić - mruknęła pod nosem i drapiąc się źdźbłem trawy po nosie odwróciła się z powrotem plecami do manola.

ukucnął przy niej, kładąc łokcie na kolanach i silnie, bardzo silnie, jak pudzian prawie xd, złapał ją za ramię. zauwazył znaki, wcale nie z kosmosu, że za chwilę nie będzie za wesoło, bo pojawią się jego starzy, niezbyt dobrzy znajomi, to znaczy, że własnie zmierzali ku nim, w ciemnych płaszczach po drugiej stronie ulicy. a ona była ładna, więc nie chciał żeby zrobili jej krzywdę.
- idź stąd - mruknął prosto do jej ucha, nadal trzymając rękę na ramieniu.

<3.
przestraszyła się. czyżby manolo, chociaż oczywiście nie wiedziała, że on się nazywa manolo, był jakimś hulkiem i zaraz miał przejść przemianę, bynajmniej nie przyjemną dla niego i otoczenia?
zadrżała, oglądając się na niego.
i oczywiście nie wiedziała o co chodzi, nie miała stu oczu, ani zeza rozbieżnego, więc kolegów m dostrzec nie była w stanie.
- co? - zdołała tylko z siebie wydusić.

- idź stąd - powtórzył, już głośniej, zdenerwowany, ale ze zdenerwowania nie spociły mu się plecy. nie miał nawet zbyt miłego tonu głosu, a oni byli coraz bliżej.

odchrząknęła, bo zaschło jej w gardle, to ze stresu.
- okej, fajnie, że wiem o co chodzi - mruknęła, nie mając najmniejszego zamiaru wstawać. wygładziła spódniczkę. - i przykro mi, ale to chyba ty powinieneś iść. no wiesz, sawławiwr.

było już za późno. podniósł ją do góry, za ramię, nie wziął pod pachę, bo niestety nie był jakimś pudzianem, tylko złapał za nadgarstek i wciągnął do szkoły, tej, przed którą byli, przypomnę. biegli, biegli i biegli, aż wepchnął ją do jakiegoś składziku na miotełky powiedzmy, zamykając za nimi drzwi. przyswobodził ją całym swoim ciałem do ściany, było zgaszone światło.
- ani słowa - mruknął jej do ucha, ochryple.

czuła, jakby serce miało jej zaraz wyskoczyć z piersi, naprawdę nigdy nie miała kontaktu z brutalnymi ludźmi. chciała się go spytać, o co tu chodzi, ale naprawdę zlękła się jego tonu, jeszcze jej coś zrobi. a tego nie chciała. zacisnęła powieki, tak samo jak wargi i uda :3. ta, pewnie po części dlatego, że była dziewicą............. pozdro dla spermodelek.........

kiedy kroki, szybkie, za drzwiami ucichły, postanowił jej coś powiedzieć, wcale się nie odsuwając.
- posłuchaj, trafiłaś w niezbyt dobrym momencie, w niezbyt dobre miejsce. musimy stąd wyjść, zanim wyniosą nas martwych. albo raczej ciebie, bo ja, dam sobie radę. nie masz pojęcia kim byli ci ludzie, którzy za nami szli, ale to w tym momencie mało ważne - pogrzebał w kieszeni swoich spodni, dzinsowych i podał jej komórkę - masz mój telefon. ja mam drugi. pierwszy numer w książce telefonicznej, jest moim drugim, tym, który zostawiam dla siebie. pójdziesz stąd jak najszybciej, za pół minuty. masz dosłownie kilka sekund, na wejście do jakiejś szatni i udawanie, że tutaj tańczysz, okej? zadzwonię za trzy minuty, jak zdążę obadać teren. jeśli nie zadzwonię, uciekaj. i radziłbym ci posłuchać moich rad - okej, może nie należał do ludzi z wielkim sercem, ale nie zamierzał żeby mafia, wcale nie pruszkowska xd skrzywdziła kogoś niewinnego.

to japońska yakuza <3!
- o matko - zdołała z siebie tylko wydusić, biorąc telefon, przyglądając się owemu. zastanawiała się, czy kradziony, ale pokręciła głową, stwierdzając, że woli nie znać jego pochodzenia, wsunęła go do kieszonki. podniosła wzrok na m i zamrugała dwa razy. wydawało jej się, jakby minęło co najmniej kilka godzin, chociaż tak naprawdę to kwestia niecałej minuty. - jasne. rozumiem. - oczywiście, że niczego nie rozumiała. - powiedz, kiedy mam wyjść. - bo jak już mówiłam straciła rachubę.

potarł dłonią o czoło i otworzył przed nią drzwi.
- teraz - mruknął.

więc bez słowa wymknęła się z miotłowego schowka, czmychnęła w stronę szatni; całe szczęście doskonale znała szkołę. więc, niemal bezszelestnie dotarła do szatni i poczęła się rozbierać; pozoryyy.

a on wyszedł zaraz za nią i ruszył schodami w górę, coby poszukać swoich niekolegów. wcale nie chciał z nimi rozmawiać. właśnie obszukiwali biuro dyrektorki, z którego jednak było przejście na korytarz od drugiej strony. pobiegł, cicho raczej, do pomieszczenia z kluczami, znalazł odpowiedni, bo był bystry xd i zamknął drzwi od gabinetu dyrektorki, szybko przekręcając zamek, zanim zdążyli się zorientować. schował klucz do kieszeni spodni i wybrał znany numer, czekając aż nanette odbierze.

omatko, odebrała, robimy w rozmowach, xd?

okejko, ZACZNIESZ! xd

czekał, aż przyjdzie.

przyszła aż, na palcach, ale ona praktycznie zawsze chodziła na palcach. wiesz, przyzwyczajenie.

wiem, kiedyś też chodziłam, ale to raczej niefajne.
- nareszcie - mruknął - musimy spadać. szybko - powiedział, obejmując ją troskliwie, jak ojciec prawieże, albo pudzian xd i szybkim krokiem poprowadził do samochodu.

- dokąd ty chcesz mnie wywieźć,ee? - spytała, przystając, co jej nie wyszło, jako że on był od niej jakieś trzy rrazy silniejszy,xd. - nawet nie wiem jak masz na imię. i to wszystko nie jest fajne ;_;. - okej, tak serio to jej się nawet podobało.. bo z reguły miała nudne życie.

- jestem manolo - powiedział przeciągle, wsadzając ją do samochodu, na tylne siedzenie. silnie, bo miał siłę przecież. zatrzasnął za nią drzwi i przenieśmy się do samochodu : 3 zacznij ;dddddddddd dziś cię wykorzystuję.