marjety

marjetowe porgaski.

tak więc poszedł za nią do mieszkania, odruchowo poprawiwszy krawat, tak właśnie, stanął obok dzwonka i czekał aż wyjmie z torby klucze i otworzy podwoje, xd.
-nie będę długo zajmował ci głowy - dodał dla uspokojenia siebie i jej, bo kiedy dłużej się nad tym zastanowił, wcale nie chciał jej przelecieć, nawet jeśliby nalegała!!!

jasnejasnejasne, przecież to tylko facet, a oni myślą o jedym w takich chwilach jak te.
- no, ja myślę! - pokiwała szybko głową, odnajdując właściwy klucz do właściwego zamka, miała ich aż trzy w jednych drzwiach, obawiała się włamań w tej okolicy, nawet mimo tego, że była patrolowana i tak luksusowa. otworzyła drzwi i weszła przodem, niekoniecznie zwracając uwagę na to, że jest zajebiście nabałaganione i wypadałoby posprzątać ten burdel i bajzel przed zapraszaniem tu kogokolwiek. obawiała się jednak, że jacq też pewnie nie jest pedancikiem.

był!
ale powstrzyał się z komentarzem na temat stanu jej mieszkania, hihi. ot co! oczywiście nie był to przesadny pedantyzm, ale zawsze. potem będą się o to kłócić. przeszedł do salonu, zajmujac miejsce na stylowej kanapie. czekał aż mariette do niego dołączy.
-ładnie mieszkasz - powiedział, żeby wypełnić ciszę. tak go uczyli!

- nie powiedziałabym! - pokręciła głową, przez chwilę zupełnie zapominając o celu tej wizyty. zastanawiała się, czy ten komplement został wypowiedziany bezinteresownie, czy może jacq próbuje ją poderwać. doszła omylnie do tego drugiego wniosku, podpierając się argumentem, że faceci myślą tylko o jednym jedynym, a potem odchodzą w siną dal, przypominając sobie o tobie, gdy jesteś w potrzebie.

gdy oni są raczej, aczkolwiek nie tyczy się to ralfa, ooo.
-staram się być miły - wzruszył ramionami i zdecydował się oprzeć, bo zaczynały go boleć plecy. obracał w dłoniach swój portfel, czekając aż mariette poda mu niezbędne dane etcetera etcetera. rzucił okiem na mariette i doszedł do wniosku, że jest jedną z tych panienek, które lecą na kasę prześpią się z tobą kilka razy, wyczyszczą kąto i au revoir mon cherie.

- to dobrze, staraj się, bo zanim znajdę mój portfel w tym bałaganie miną całe wieki - poinformowała go wyniośle i jakże chłodno, pochylając się, by podnieść z ziemi jedną z jej 4000000 torebek, by sprawdzić, czy jest w niej portfel. tym samym dawała mu niezłą okazję, znowóż w dodatku, do poobserwowania bezkarnie jej tyłka. odrzuciła torbkę, jako, że nic w niej nie znalazła i szperała teraz w drugiej. biedna, zapomniała, że portfel wsadziła do kurtki, wiszącej aktualnie w szafie.

siłą rzeczy więc obserwował jej tyłek coraz bardziej utwierdzając się w przekonaniu, że robi to celowo. odchrząknął i wstał, podchodząc do niej, ale od przodu. nachylił się żeby słyszała co do niej mówi i oznajmił, że zostawi jej swój numer telefonu i prześle mu informacje esemesem, bo teraz się spieszy. a wypowiadał się beznamiętnym tonem, no wiesz. tak więc położył na przeszklonym stoliku, bo takowe uwielbiam, swoją wizytówkę, ukłonił się grzecznie i wyszedł. odetchnął za drzwiami. właściwie nigdy nie lubił panienek na jedną noc, napawały go obrzydzeniem. mama zawsze mówiła mu o pnełmokokach xdxd