szaną do tej no

wykręcil jej numer i czekał ..................

przewróciła się prawie, zbiegając po schodach na dół.
- tak słucham? - zapytała, opadając w wielkim fotelu.

on był na razie w mieście, miał przerwę, nie wiem, w pracy. chociaż on chyba studiuje, ale kogo to obchodzi. - cześ, tu szanon. - to by było na tyle! dobra, nie. - właśnie jestem w przerwie i tak się zastanawiałem, no wiesz, o której się widzimy?

przetarła oczy ręką, chyba ją bolały od komputera, cały ranek spędziła nad papierami, ale do cholery jasnej chyba to naprawdę lubiła.
- widzimy? ahaaa. no w sumie kiedy chcesz, muszę się tylko przyszykować.

- hm, to dam ci trzy godziny? podjadę pod ciebie. -ej, będzie elegancko, a wymyśliłam, że on ma jednak samochod, bo chujowo bez, jak mieszka za miastem. i z trzech godzin zrobimy dziesięć minuttt.

spojrzała na zegarek, przyglądając się nieco w kominku, wiesz o co cho, wiesz na pewno.
- okej, trzy godziny może być! tlyko powiedz, gdzie idziemy.

zawsze wiem! - do restauracji, w ritzu. - pokoju na razie nie wynajmował, ale któż wie, nie chciał kusić losu. ;d

- okej, restauracja może być - pokiwała powoli głową, mrugając energicznie oczami - więc będę czekać.
i zacznę.