plaża

cannes plage. z morzem i innymi cudami.

przyszli. eddie miał problem z wybraniem miejsca, ale w końcu wyjął z plecaka ręcznik i rozłożył go niedaleko wody. przygładził wszystko, żeby nie odstawało i zdjął koszulkę, drapiąc się po brzuchu.

'z morzem i innymi cudami' <3
przyjrzała się jego klacie [durne słowo] i pochwaliła go w myślach, że tak to ujmę i zrzuciła na ziemię też swoją koszulkę w kolorze błękitnej laguny [hehe] i spódnicę też. i krzyknęła że kto ostatni w wodzie ten dupek i pobiegła, bo to kretynka jest.

eddie przestraszył się, że będzie dupkiem i zdejmując spodnie w biegu, poleciał za nią, jak drugi kretyn. włosy mu latały nawet, ale wbiegł pierwszy do wody i pociągnął ją ze sobą pod wodę, właśnie.

/sori, żę tak długo, ale gadałam z psem+mamą.

nawet się nie utopiła, tylko chwyciła się jego ramion. a właściwie to lewą dłonią jego prawego ramienia, a drugą ręką odgarniała mokre kosmyki z twarzy, żeby cokolwiek widzieć i śmiała się też.

on też się śmiał, wciągając ją pod wodę i mówiąc coś o tym, że ją utopi. rzecz jasna, że nie zamierzał utopić.

oburzyla sie nieco i zlapala go za nos, bo naczytala sie jakichs ksiazek z utopionymi ludzmi i to taaaki straszny bol jest i w ogole, zlapala go nawet za nos, bo miala wolne rece w zasadzie. i pomine fakt, ze tam byl moze metr glebokosci, gdzie oni byli xd

- urwiesz mi nos, urwiesz mi nos! - udawał, że go boli nos, chodź go nie bolał, wstając całkiem. zmierzwił mokre włosy, obserwując biust puk.

ktory nawet jej nie wypadl z kostiumu!-ej, a gdybym miala pluca wielkosci jaj pajaka, utopilbys mnie!-oburzyla sie troche teatralnie, ale co on sobie mysli i w ogole, ale nie, nic mu nie zrobila, tylko przygladala mu sie zlowrogo. na swoj sposob.

- przecież bym cię nie utopił - powiedział, pewien tego co mówi. w zasadzie to było mu niedobrze.

czemu? xd podrapala sie po kosci biodrowej i przymruzajac oczy, przyjrzala mu. - okej, w porzadku, jest dobrze i tak dalej-zerknela na niego w gore, bo byl sporo wyzszy i przygryzla dolna warge-poza tym nie mam pluc wielkosci jaj pajaka xd.

/i umarla bo ja spadam z psem buziaki

buziexy : *

toulouse spacerowała po plaży. swoje superfajne buty, których jej zazdroszczę trzymała w prawej dłoni. była w rozsądnej możliwości od wody, bo wiedziała, że listopad to nie żarty i nie chciała się zaziębić. było jej hm, dziwnie? zazdrościła oreli babci, bo kobieta była naprawdę świetna, a sama tulus nie miała babci; w gruncie rzeczy nie miała, bo pani babcia obraziła się na nią i bretha, że zostawiają ją samą w lille. no cóż!

aurelie podbiegła do tuluzy od tyłu i wskoczyła jej teraz na plecy z gromkim 'niespodzianka', xd.

.........................połamała jej kręgosłup. nie no, aż tak źle nie było, ale coś jej strzeliło w karku. nic jednak na ten temat nie powiedziała, tylko uśmiechnęła się do aurelie, pytając gdzie babcia. upuściła buty też, by usiąść na piasku i przyglądać się a z dołu!

-robi nam iście królewską kolację. to znaczy powiedziała jak kolacja ma wyglądać i kucharki & kucharze ją dla nas robią - uśmiechnęła się, siadając obok tuluzy - stęskniłam się za tobą, gargamelu - dodała, nachylając się. zmierzwiła jasne tuluzowe włosy i oznajmiła jej, że babcia powiedziała jej poufnym szeptem iż tuluz jest według niej za chuda, ale szybko to naprawi.

- no coś ty, nie mogę przytyć, jeśli nie zmieszczę się w spodnie, które kupiłam miesiąc temu, to chyba zwariuję - uśmiechnęła się do aurelie, ale oczywiście nie oprze się pysznej kolacji przyrządzonej przez kucharki i kucharzy - jezu, jak zimno. i chyba powinnyśmy porozmawiać, nienawidzę cię, że spałaś w samolocie - spojrzała na aurelie oskarżycielsko, ale nadal się uśmiechała.

ta tylko wzruszyła ramionami i uśmiechnęła się zupełnie niewinnie.
-nie moja wina. tak kołysało... - wyszczerzyła zęby w szerokim uśmiechu, który już dawno nie gościł na jej twarzy i oparła się na dłoniach, no wiesz jak - więc o czym chcesz ze mną rozmawiać. jesteś w ciąży? - spojrzała na nią ze zgroząąą.

- no coś ty - pokręciła głową ze śmiechem, bawiąc się swoim sidekickiem. odgarnęła pasmo włosów za ucho, by podnieść wzrok na aurelie - mamy duże zaległooości, jezu, mów aurelie. co z willem iii i i tym wszystkim?
w zasadzie dziwnie jej było z tym wszystkim, ale wyjazd do babci aurelie to był najlepszy pomysł!

aurelie uśmiechnęła się i rozłożyła na plecach na piachu, który na szczęście nie był mokry. tak sobie myślę, że w cannes obowiązuje magiczny mikroklimat sprawiając, że jest ciepło & przyjemnie. jeszcze o tym poczytam, czekając na ciebie.
-z willem - wypuściła powietrze z płuc, przymykając oczy - z willem jest cholernie, ale to cholernie zagmatwane. ale chyba powoli wychodzimy na prostą - dziwnie się czuła, mówiąc o nich w liczbie mnogiej, bo ciągle przez myśl przechodziła jej maksim i jej cholerny dzieciak. zmarszczyła brwi.

- no, ale opowiedz mi coś o was, aurelie nie wiedziałam cię tysiąc lat, a ty mówisz tak powierzchownie - wsunęła komórke do kieszeni dżinsów, teraz sobie myśląc, że jak tak dalej będzie to wsiądzie w samolot i poleci do nowego jorku -,- bo wkurwiła się na majlsa plus sklep monopolowy. poza tym bolał ją brzuch, bo wymyśliłam, że ma okres, jak ja - kurwa - powiedziała tylko pod nosem i ugryzła oreli w rękę, ze złości :d.

-ała! - pisnęła i odruchowo trzasnęła tuluzę z głowę, ale nie jakoś specjalnie mocno. raczej symbolicznie - małpa! teraz nic ci nie powiem, o nie nie. nie ma mowy! - z tymi słowami odwróciła się do niej plecami, krzyżując ręce na piersi. kiedy powiem sobie dość, a wiem że to juuuż niedługo. aj aj kocham O.N.A

ja też <3 aż sobie włączyłam.
- nie wkurwiajcie mnie lepiej wszyscy - ona też odwróciła się do aurelie plecami, siadając po turecku i chyba ręce trzęsły jej się z nerwów. i tak nie wierzyła majlsowi na jego symbolicznie, nie powinien wcale pić, jeśli ostatnio miał problem.

-tuluz, nie obrażaj sięę - aurelie odwróciła się przodem do jej pleców i oparła ręce na jej ramionach, żeby następnie dmuchnąć jej w kark - mów o co chodzi, bo wiedzę, że coś zżera cię od środka i to porządnie. to ma jakiś związek z sidem? - przechyliła głowę, patrząc na morze. powiedzmy, że o sidzie wiedziała o reszcie natomiast nie. takie małe nieświadome dobijando.

- nie, o majlsa. sida już dawno, dawno nie ma. jezu aurelie, ja muszę pojechać do nowego jorku. muszę - no tak, bo tutaj włącza się rola tuluza a la matka teresa. nie mogła teraz zostawić mamy plus majlsa, znaczy mamy majlsa, którą w gruncie rzeczy uwielbiała :3. przekręciła się w stronę aurelie i miała łzy w oczach, bo to tulus tylko.. ... .. .

-hej, co jest wieśniaku? - zapytała czule i objęła przyjaciółkę, głaszcząc ją po włosach - miles też okazał się dupkiem, czy jak? jezu, nie płacz bo zaraz i ja się rozpłaczę - stwierdziła i nie miała pojęcia o co chodzi. przecież miles ze swoim nieśmiałym podejściem do życia na pewno nie mógł być przyczyną płaczu. a już na pewno nie przyczyną płaczu swojej przyjaciółki.

- hm - wydusiła z siebie, przez czterdzieści następnych sekund milcząc. potem, otarła łzy i podniosła podbródek by spojrzeć na oreli - okej, ja i miles poniekąd jesteśmy razem. on od śmierci ojca zupełnie sobie nie radzi i wcale się do tego nie przyznaje, ale wiem, że jest nie tak jak powinno. no i on mi teraz pisze, coś o tym, że ma blisko do monopolowego, no cholera zaraz mnie weźmie.
biedna tulus :c

aurelie nieco się zjeżyła na wiadomość o metamorfozie milesa, której za cholerę nie mogła sobie wyobrazić.
-matko kochana, miles alkoholik? to tak jakbyś, no nie wiem, kazała mi uwierzyć że jesteś meduzą - uniosła brwi pod samo ciemniejące z minuty na minutę niebo, patrząc na tuluzę z niedowierzaniem - i tej, WY razem? co się dzieje na świecie - uśmiechnęła się mimo to szeroko i wyprzytulała tuluzę, jak na dobrą przyjaciółkę przystało - co nie zmienia faktu, że strasznie, strasznie, strasznie się cieszę że wam się udało. mówiłam ci, że jeszcze będzie z was para! pamiętasz? na poddaszu u twojej ciotki, madeleine. nie chciałaś mi wierzyć i tandetnie się rumieniłaś! zostanę medium, to zdecydowanie moje powołanie - zamknęła się na chwilę, żeby nabrać powietrza. aurelie to straszna gaduła, o.

- właśnie o to chodzi, jezu, przecież on nie może, jak mu się coś stanie to chyba skoczę z brooklyn bridge, czy jakie w tym zasranym nowym jorku są jeszcze mosty - pokręciła oczami, podnosząc się. podeszła do wody, ale nie na tyle blisko żeby pomoczyły jej się stópki. mówiła zaś głośno by aurelie nie dosłyszała i nie widziała jak się rumieni zarazem - ale hm, dobrze mi z nim, chyba w końcu czuję się.....kochana?

-oh, tuluz głupku leśny, jasne jedź do niego! - aurelie również wstała, podchodząc bliżej wody, ale nie zdjęła butów, bo miała rajstopki więc jakoś tak nie bardzo wchodziło to w grę, nieprawdaż? - a potem wszystko dokładnie mi opowiesz, tak?

- oczywiście. huh, wracajmymuszę kupić w takim razie bilety - uśmiechnęła się i zacznę. -