chateau de bagatelle

gdzie drugie zdjęcie :c było lepsze.
autumn siedziała na murku, który był pokazany chyba na tym brakującym zdjęćiu, po turecku siedziała, bo to szeroki murek i z okularami przeciwsłonecznymi na nosie robiła porządki w kalendarzu.

już mówiłam o elicie i znaniu się ze wszystkimi, prawda?
tak się składało, że kiedyś kiedyś kiedyś chodził z otum do szkółki niedzielnej, gdzie zawsze razem rzucali wkładami do długopisów w tę dziwną kobietę.
teraz przystanął obok niej i zajrzał do kalendarza, podglądacz.
- kto to edward? - spytał, wskazując palcem na hasło 'spodkanie, xd, z edwardem!!!!!!!!!' pod datą dziesiąty maja, powiedzmy.

nie róbmy może z niej idiotki, co, xd.
-mój ee, przyjaciel - zatrzasnęła kalendarz mu na palcu, wybacz, nie przepadała za burbonem KURWA, CO TO W OGÓLE ZA IMIĘ odkąd upili się na tym miłym bankiecie z okazji czegokolwiek i zwierzyła mu się z historii swojego życia z bardzo, bardzo dokładnymi szczegółami. - co cięę too, nie powinieneś uczyć się do zaliczenia?
ile oni mają lat? wpychamy ich do liceum i ich wszystkich tam? xd

lubię robić idiotów z twoich ludziaków, xd mów po polsku, jakie ich wszystkich, xd.
- nie? - popatrzył na nią trochę dziwnie, bo dobrze wiedział, że nie musi się uczyć do jakichkolwiek zaliczeń, ani on, ani ona, ani nikt inny o ich pozycji. - nie bądź niemiła, ja się staram być miły : <

otum, burbon, set i cynamon. niech będa w liceum, bedzie śmiesznie, xd.
-wybacz - westchnęła głęboko i z głębi serca i przygryzła dolną wargę, nadal mu się przyglądając, zsunęła nawet okulary z nosa i położyła obok siebie, nie siedziała też już po turecku, tylko objęła nogi rękoma i nie miała spódnicy. ani sukienki. - więc zacznijmy jeszcze raz, ee, jak się dziś miewasz, mój najdroższy przyjacielu?
o idiotycznym imieniu xd

masz coś do jego imienia??? dobra, to możesz zmienić im wszystkim w wizytówkach, adminem, xd
- wspaniale, urocza dziewko, zwłaszcza gdy twoje oczy mienią się tak jak teraz - ziewnął i oparł się o murek. - nie, nie, nie opłaca się zaczynać wszystkiego od początku....... - stwierdził, trochę jak w jakimś serialu, i odgarnął trochę włosy. oho, ic herdreser tajm, kid.

to zmień sobie w profilu i niech będzie ;d.
-w sensie powitanie, gupolu xd - zaraz będą kręcić beki! zaśmiała się z niego i oparła głowę o jego ramię, on ma avatar 'fujća'.

co do gupoli i bek to dzisiaj z luizą, malwiną poszłyśmy na ostatniej do łazienki i igor z nami do babskiej i powiedziałam mu, żeby wszedł górą xd do ostatniej łazienki i on wszedł i nie mógł wyjść, bo tamte drzwi są zamknięte forewa, a wchodził przez okno, a tam było mu za nisko xd.

fujća? xd. .. zmienię.
- sama jesteś gupolu, krejzolko - uszczypnął ją z tej okazji w łydkę, skoro miała tam gdzieś nogi, nie wiem.
biedny igor, xxxdddd

w sensie, że on tak robi 'fujcia' a nie ja, jak patrzę, może być!
zabrała nogi z chichotem tak zwanym, ale uroczym prze i dała mu kuksańca xd co za głupie słowo.
-co u hmm kejtiii? - nie mam wenyy do imion, sori.

- nie znam żadnej kejti! - zauważył. jasne, że znał i to co najmniej tuzin, ale nie były jego zdaniem godne wymieniania. - a co u twojego ee kota? psa? fretki?

-przez to pytanie poczułam się kompletnie nudna - zwiesiła nogi z murka, długie i zgrabne obowiązkowo i odziane w miłe szorty vivienne w. dłonie oparła po obu swoich stronach, bo to nie był wieczór, okej? tylko słońce świeeciło, okej? okej?

okej.
- wybacz, nie chciałem cię urazić - westchnął ciężko. - wybaczysz? wybaczysz, prawda? - złapał się jej ramionka, siadajac obok niej, bo stanie nie było aż takie wygodne. a co tam, wcale się nie bał pobrudzić spodni.

właśnie się tak spojrzałam na ścianę i mam naklejkę DACHOWIEC z twistosów albo czitosów nad parasolką z dziewczyną, albo dziewczyną z parasolką. popatrzyla na swoje kolana i generalnie to walnęła skruchę.
-och, no nie wiem, nie wiem sama, bur.

seksyyyyy
- jezu, tummy, xd. mogę cię zabrać na kawę. - kawę, jasne. - to wtedy będziesz musiała wybaczyć.

tummy jest lepsze niż bur. i tak.
pokręciła głową, ale nie w geście odmowy, a w geście rozluźnienia mięśni karku.
-nie mogę iść do kawiarni z kalendarzem, a raczej nie chcę.
nie wzięła torebki. </3

bur to prawie blur :3
- to gdzie ty chcesz. dooooo mnie? - miał plan. autumn zapomni kalendarza potem od niego i będzie mógł cały przeczytać!

-możemy do ciebie. nie mieszkasz już z tym dziwnym anglikiem, prawda? - wolała się upewnić. kiedyś chciał jej zjeść stopy.

- nie mieszkam, mieszkam z siostrą. ale jej pewnie nie ma, nie bój się. - podrapał się po karku i zsunął się, a może nawet zeskoczył, z murka.

też zeskoczyła więc, kalendarz wzięła pod pachę i zacznij <3

szato de bagatel ładnie odbijało się w tej wodzie, którą to widzimy na zdjęciu, he he hyy, toteż mimolette przysiadła na trawie, delektując się jego odbiciem. zdawało jej się znacznie bardziej fascynujące niż pierwowzór, nudnie wznoszący się na tle błękitnego nieba, taki nieruchomy i chłodny. oje!

a delano przyszedł tutaj, z racji takiej, a nie innej, że wracał z jakiegoś nudnego obiadu z nicolasem. lubił szato de bagatel, dlatego też przysiadł koło niej na trawie. nie mówił nic, bo nie umiem nawiązywać już konwersacji ;c

ja też nie, pomilczą sobie, ojeje, ale będzie fajnie.
uśmiechnęła się do niego, a potem jeszcze omiotła go wzrokiem, bo 'omiotła' to fajne słowo. i nawet uniosła brew, uśmiechając się jeszcze szerzej, bo jej się dobrze komponował na tym tle.
-przepraszam? mogę zrobić ci zdjęcie?
!

roześmiał się, ale nie perliście, bo u facetów to głupie, unosząc obie brwi.
- mi? - zapytał w końcu, kiedy się uspokoił. ale nie śmiał sie jakoś bezczelnie, bo był miłym chłopcem, tylko miło. miał nadzieję, że nie jest jakimś paparacim, co to chciał mieć lepsze zdjęcia niż te wczorajsze.

-noo,hmhm-przytaknęła i wydobyła z torby aparat, jakąś lustrzankę i w ogóle-tobie! bo mam dobre tło. i w ogóle. oczywiście, jeśli się zgodzisz-w zasadzie nie miała w zwyczaju zaczepiania przypadkowych ludzi w przypadkowych miejscach w celu uwieczniania ich na swych zdjęciach, ale tym razem nie mogła się powstrzymać, cóóóż, może wygra tym zdjęciem jakiś konkurs czy coś.

niech wygra!
delano przemyślał to i stwierdził, że gdyby była paparacim, to na pewno złapałaby go na seksie z sesil w parku czy coś, więc powoli skinął głową, uśmiechając się łagodnie.
- huh, jasne - powiedział w końcu, nie zmieniając pozycji!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-super-uradowała się całkiem, ale nie jak te dzieci z kreskówek albo idiotycznych seriali młodzieżowych. tylko szczerze, nie jak hilary daf, naprawdę nie-super-rzekła już nieco ciszej, skupiając się na ustawianiu różnych uroczych rzeczy w swym aparacie-bo wiesz, jest ładne światło...
i tak dalej, nie lubiła się tłumaczyć ze swoich dziwactw.

- właściwie to jestem franklin. ale mów mi delano. franklin delano ruzewelt - przedstawił się w końcu, starając nie ruszać ani nic, poza tym, przez lata etykiety nauczył się, że to kobieta musi wystawić w jego stronę rękę.

i właśnie wyciągnęła ową rękę w jego stronę.
-super-rzekła po raz trzeci, ale opamiętała się zaraz-to znaczy,hm, niezwykle!-chodziło jej o imię. nie tylko o, jak zauważyła przed chwilą, jego niezwykle miłe oczy-mimolette cardone, w papierach pauline beatrice.

- to znaczy? - uniósł obie brwi do góry, uśmiechając się i mówiąc, że za to zdjęcie musi pójśc z nim na kawę!

przyszła tutaj, bo lubiła fajne miejsca. szukała tej cholernej inspiracji, bo chciała coś namalować, ale od paru dni nie mogła się skupić. usiadła gdzieś na murku, razem ze swoim laptopem i przeglądała różne strony w internecie.