ogórd.

za basenem. drzewka, fontanny, ławeczki.

weszła i westchnęła cicho . usiadla obok fontanny i zanużyła w niej rękę

po chwili wstała i poszła z tej imprezy

tak więc przyprowadził ją tu, żeby za chwilę pociągnąć na ławkę ukrytą pod jakimś zwisającym drzewem. to znaczy pociągnął ją na swoje kolanko, bo jakto dłajt miał w zwyczaju, usiadł w rozkroku.
-znacznie lepiej - szepnął, wsuwając ręce pod jej sukienkę.

- ty się chyba nigdy nie zmienisz - wyrwało jej się, kiedy zaczynała go całować, właściwie. hej, dawno się nie całowali, więc przyjemność miała jeszcze większą niż zwykle. głupia.

odsunął się od niej na moment, mrugając kilkakrotnie, bo nie za bardzo wiedział o co jej chodzi.
-słucham? - wyjął ręce spod jej sukienki i podrapał się w kark.

zmarszczyła brwi, patrząc na niego przez dłuższą chwilę, bo jakby nie patrzeć, mógł to uznać za komplement, albo coś takiego, dlatego położyła dłoń na jego udzie, blisko dłajta juniora [xddddd] i szepnęła mu nad uchem coś, co przypominało ciche ćśśś.

-aha - wzruszył ramionami i ujął jej twarz w dłonie, całując z początku delikatnie, żeby potem robić to coraz bardziej łapczywie. bo dłajt w ten sposób pokazywał jak bardzo tęsknił, o.

usiadła na nim okrakiem, no bo sori, jakby nie było, tak było lepiej i wygodniej. całując go łapczywie również, wsadziła dłoń w jego dość gęste włosy.

nie łysiał jeszcze, to było pewne.
najchętniej ściągnąłby sukienkę z latisz tu i teraz, ale się opanował, bo jakiś znajomy powiedział mu że jest za bardzo narwany, hihi. masował więc jej ramiona co jakiś czas całując w usta.
-i co robiłaś przez ten cały czas, latisz?

Przyszła do ogrodu. usiadła na zielonej trawie i rozglądała sie. Marzyła o wkacjach i o rodzicach którzy juz dawno byli w innym świecie.

rowniez wszedl do ogrodu, spacerujac w wysokich trawach, ktore laskotaly go w nosek. wtem jego oczom ukazala sie jasnowlosa, krucha istota, ktora siedziala i rozgladala sie, marzac o.. no wlasnie, o czym, dowiedzenie sie tego zostalo celem jego zycia. przycupnal obok hilci.... .. . - mozna?

- tak...- odparła sumtnie patrzac sie gdzies hen daleko. Myśląc o swoich rodzicach. " co by było gdyby żyli: pewnie nie musiała by wyjeżdżać ze stanów.

-to milo.. to znaczy ciesze sie, moje serce sie raduje, gdybys tylko sie usmiechnela, moja pani, odlecialbym na skrzydlach radosci-usmiechnal sie do niej, patrzac na jej subtelnie wykrojony ksztalt ust i rzesy dlugie niczym hmm.. krowie, bo krowy maja sympatyczne rzesy. zamrugal swoimi-o czymze rozmyslasz, hilciu? nie pytaj, skad znam twe imie, moja najdrozsza, wszystko stworzyl pan, mnie i ciebie, nie po to, zebysmy mieli przed soba jakies tajemnice..

- jaki czas, hm? - przestała więc go całować, no bo co i oparła czoło o jego czoło, patrząc w jego bystre jednak oczy.

- Jak masz na imię?- spytała patrząc na niego.

-ten w którym się nie widzieliśmy - spojrzał na majkela i hilcię i wstał - nie lubię tłoku ;c - taka trauma z dzieciństwa, bo matka zgubiła go na jarmarku dominikańskim w gdańsku kiedy był mały!

-to niewazne, hilary. jezeli jeszcze nie dane bylo ci sie dowiedziec, to najwyrazniej nie bylo to nam pisane-znow sie usmiechnal, przyjacielsko i pogodnie i spojrzal na nia oczyma nieco zasnutymi mgla objawienia.-hil, powiesz mi wiec, o czym myslalas? moze moglbym ci jakos pomoc. tak bardzo bym chcial...

oni byli w zbozu! nie widzial ich ;c

- Nikt nie jest w stanie przywrócić do życia moich rodziców...- odparła smutnie patrząc sie w niebo, bo kiedyś jej babcia opowiedziała, że rodzice na nia patrząc z nieba i ze byli by z niej dumnii, że tyle zrobiła dobrego dla dzieci z sierocińca i dla starców w hospicjum i dla zwierząt, które były wykorzystywane jako chomiki doświadczalne.

zrobiła myślącą minę, bawiąc się jego koszulką, polo, czy cokolwiek on na sobie miał. jakoś nie bardzo ją to obchodziło, tak szczerze. - hm, właściwie długo się nie widzieliśmy - rzekła w końcu, wstając. - ja też nie, chodźmy stąd.

-hmm, sugerujesz, ze czesto rozmyslasz o sprawach zycia i smierci?-zainteresowal sie, ...-wiesz, moglbym ci opowiedziec nieco o tych sprawach... myslalas kiedys, ze gdzies tam na gorze jest ktos, to nami rzadzi? to znaczy wiesz, pytam, czy wierzysz w boga..

- Myślałam...i stwierdziłam, że jest taki ktoś kto nas strzeże przed wszystkim chociaż nie do końca...- powiedziała patrząc na niego ukradkiem." ładny jest" pomyslała w sobie.

-hm, hilary.. moglbym cie wziac w jedno miejsce? wiesz, moglibysmy spokojnie porozmawiac-wzial ja za dlon, patrzac z usmiechem w jej oczyy.

- Dobrze...-odparła uśmiechajać się do niego.

-wiec chodz-wstal, trzymajac ja nadal za reke i zaczne.