l'objet qui parle.

pjer stał przed sklepem i jadł nim dwa, nawet nie smutał specjalnie, bo nim dwa zawsze poprawia mu samopoczucie.

w nawiasie, zrozumiałam, że jadł dwa sklepem, po nawiasie.
szła dżojsia, miała kalosze z myszką miki, wróciła z dalekiej podróży i chciała rozchlapać kałużę.

poznał dżo, bo kiedyś spał u niej w domku dużo, pamiętam! więc pomachał do niej paczuszką cukierków, trzy mu wypadły, ale się specjalnie tym nie przejął, bo ostatnio jedyną personą, którą widział, był sprzedawca w sklepie, w którym się pjer zaopatrywał.

odmachała mu i nie wiedziała co dalej zrobić, bo wstydziła się swoich kaloszków. ale podeszła w końcu-cześć piero, mogę cukierka?-rączkę wyciągnęła.

- dżo, myślałem, że umarłaś - stwierdzil z pewnym wyrzutem, wyciągając w jej stronę paczkę, nieumiejętnie rozerwaną. apotem dziwił się, że wysypują mu się cukierki. - częstuj się!

-dziękuję-wzięła dwa, jednego włożyła do kieszonki a drugiego zjadła-ja też, ale znudziło mi się umieranie i wróciłam-wrzuciła pierowi papierek do kieszeni.

- dżo! nie jestem śmieciarzem :c - zmartwił się, bo może naprawdę powinien sobie kupić nowe ubranka, nie chciał, zeby mylili go na ulicach z jaredem leto!

-przepraszam-wepchnęła ten papierek bardziej mu do kieszonki i w przypływie przeproszenia dostał buzi w polika.

- no dobra. to gdzie byłaś, huhu? - spytał i złapał ją za rączkę, żeby nie przyszło jej na myśl macanie pjerożka, ani nic takiego. nie w miejscu publicznym.

-byłam u mamy-albo taty-w jerku. ale mnie odesłała do babci, do mongolii-westchnęła, bo jej się nie podobało u babci. ładne rączki miał piero..

- czemu nie wysłałaś mi kartki! - oburzył się, ciągnąć ją za róg, wcale nie w celu gwałtu czy czegoś, po prostu tam byl cien, bark słońca pomijamy.

-bo nie dałeś mi adresu! numeru telefonu też nie i w ogóle-lazła za nim, chlapiąc kaloszkami-a ty gdzie byłeś? też nie wysłałeś mi kartki.

- jak miałem wysłać kartkę, skoro byłaś w ameryce! i w mongolii. byłem w rosji, bo musiałem sprzedać dom. - i składzik broni :c.

-a ja jak miałam wysłać, skoro byłeś w rosji? i sprzedałeś dom?-zamrugała aż.