uliczki & port

niósł ją przez miasto, asekurując za łydkie, podgwizdywał pod nosem jakiegoś inspektora gadżeta i śmiał się z dżaponeksuw jasmine.

-co od nich chcesz... jezu, sebastien, zaraz spadne-panikowala, bo okej, mogl ja nosic tak normalnie, ale teraz przekonana byla ze wazy tyle co maly slon, wiec nie wiem, trzymala sie jego glowy xd ale nie masowala!

no tak, zgrzeszył! <3 i to nawet nie w dobrym kierunku.
- nie wiem, śmieszą mnie te buty - bo lepiej było iśc w samych spodenkach i pumach, pozdro sebek - tak ogólnie. masz ładne stopy, pocałowałbym cię w stopę, ale jak się schylę to spadniesz. a tak normalnie, to nie bój żaby mała, przecież cię trzymam.

-okej, pozostaje mi miec nadzieje-bo przy nadziei juz byla, taka gra sluw-ze nie bedziesz mial nawrotu wczorajszego hiva, febry czy czegos tam, i nie zemdlejesz, zostalaby ze mnie krwawa masa-a raczej z jej glowy/brzucha/reki, ale no wiesz, troche sie rozluznila i bawila jego klakami.

- ciągniesz mnie za włosy. na co masz teraz ochotę, co? mogę pójść tak z tobą na barana nawet z powrotem do paryża, ty prawie nic nie ważysz, aniołku - bo była jego aniołkiem, taka prawda, miał nadzieję, że już niedługo urodzi :c bo nie mógł się doczekać, wbrew temu co dziś pisała do niego ta zołza bruklin, zmienił się!!

o a co pisala bo nie widzialam!!! jak ona urodzi to on moze ja zdradzic, ;d podramujemy, chociaz oni to jedna wielka drama-hm, w zasadzie mozemy...-zaczela, ale zaraz zmienila zdanie-albo jezu, sebek, pusc mnie, bo zaraz rzygne-wlasnie tak xd.

ja już wymyslilam kolejno drame, właśnie włacze stefani ;0
sebek <3
przeraził się faktem jasmine rzygającej mu na głowę, więc złapał ją w biodrach i zdjął na ziemię, wcześniej kucając, bo przecież nie będzie nią rzucał.
- więc, co możemy? - zapytał, teraz splatając jej palce ze swoimi, miała zimne dłonie, przypomniało mu się, że nie ma koszuli i poczuł się taki nagi :c.

-juz zapomnialam-naprawde zapomniala, w kazdym razie przykryla usta dlonia napisalam dlon ustami i aha? ale nie rzygala, tylko potrzebowala nie wiem czego xddddd ale cicho, zlapala go mocniej za reke, ale bez przesady-jezuu, przepraszam. wrocmy, o czym rozmawialismy?

- o tym, na co masz ochotę, dziś jestem do twojej dyspozycji - tak ja, mój penis i portfel, to bardzo dobroduszne z jego strony. obserwował jakichś japońskich turystuw, to pewnie loża, to na pewno loża! i zw sikuuuuuuuuuuuuuuuuuu.

-to fantastycznie, ale wydawało mi się wcześniej, że cały czas jesteś do mojej dyspozycji, ale jak chcesz-usiadła na jakiejś ławce, no bo sorry, męczyła się na tych małych stópkach i z tym brzuchem.

- jezu - powiedział pod nosem i usiadł koło niej. i hej tak usiadł, że ławkę połamał, bo to była taka ławka jak u nas hm, czekaj musze pomyśleć w słupsku są gdzies takie ławki co sie załamujo jak usiądziesz. nvm gdzieś są xd i no cóż sebek siedział na ziemi i się z siebie rechotał, całe szczescie, że jas spadła na niego!!!!!!!!!!!!!!! i sie nie potłukła.

ja polamalam lawke jak bylam u mojej kole doroty :*:*:*:**:**:*:*:*:*:* lowe doda w gorach, nie pamietam jak te miasto sie nazywalo, ale sudety chyba albo moze i nie, xd niedaleko nowego tarbu w kazdym razie, jasmine zaczela sie smiac calkiem glosno, ale nie jak mali mili muli czy jak jej tam z 'because i said so' widzialas? xd tylko sie chichrala, z dlonia na jego torsie.

nie xd nowy targ to so tatry czubeczku xd
- boli mnie tyłek - stwierdził na głos, bo nie dość, że spadł to jasmine plus brzuch na niego. ale śmiał się nawet i podniósł ich z ziemi. podrapał się po cycku, a może nie się tylko jas, bo akurat tak mu podpasowało - masz wieksze cycki! - zauwazył odkrywczo, ale turyści nie rozumieli po francusku.

cicho juz wiem, to byla szczawnica!!!!!!!! jedzmy tam, jest dziko-wiem, i to chyba jedyna rzecz, ktora mnie cieszy-chyba ze potem zostana jej obwisle :c ale ot szalony swiat paryskiej elity, pewnie bedzie miala zajebiste i tak, zasmucila sie ;<

- ej, jasmine serio się nie cieszysz, że będziemy mieli dziecko? - świat tonął już w ostatnich promieniach słonecznych, że tak to poetycko napiszę, sebek skrzyżował xd ręce na plecach swojej lowe, by musnąć ją w czoło. a potem w brodę, czyli musiał sie nieźle nagimnastykować.

nie czaje krzyzowania rak na plecach,xd-nie wiem, to dla mnie za trudne, moze pozniej, przepraszam-ona ciagle przeprasza, swoja droga, aa okej juz wiem jak skrzyzowal, nadal sie nie usmiechala, bo teraz z kolei czula sie cholernie winna i niefajna i w ogole.

- w porządku. może faktycznie powinienem był pozwolić ci usunąć dziecko, skoro masz się z tym źle czuć - no bo sori, on tu się wczuwa, rzuca wszystko dla jas i dziecka, czuje, że ona nosi w sobie namiastkę jego, a ona odpierdala takie ten, no..... biedny sebek! :c ale przytulił ją do siebie.

-niee, sebek, to nie tak, po prostu nie jestem przyzwyczajona do kontaktów matka dziecko i sobie tego nie wyobrażam, poza tym strasznie się boję...-własnie, przecież może umrzeć przy porodzie, czy coś, i w ogóle taki ból :c jasne, pewnie zaaplikują jej 9283198419 znieczuleń jak sebek zapłaci, przynajmniej taką miała nadzieję.

- ale boisz się bycia matką, czy samego porodu, hm? - pogłaskał ją czule po policzku wierzchem dłoni, chciał być dla niej wsparciem itd itp kiedy było jej źle .

-jezu, nie wiem sama, chyba i tego i tego-biedna, biedny, w zasadzie nie wiedziala czy bardziej bylo jej szkoda siebie, czy jego. chyba po rowno, usmiechnela sie wiec i pocalowala go lekko w usta, nadal lezeli, nie?

nie wiem?
- jasmineeee, wszystko będzie dobrze, jakkolwiek płytko to brzmi - okej, nie potrafił inaczej jej pocieszyć, co miał niby powiedzieć. w związku z tym, jeśli nadal leżeli to przyciągnął ją do siebie, by przytulić, bo przytulanie się jest fajne. tulimyyyyy.

-jest dobrze, sebastien-usmiechnela sie, w ciagu ostatnich dwoch minut w sumie nie robila nic poza tym i oparla dlon na jego ramieniu, zeby uwierzyl, to bardzo przekonujace w koncu-wracamy? juz pozno.

- taaaaa, wracajmy - aha i zaczne.

no więc noah i querelle zostali tutaj przywiezieni, a w zasadzie to do strefy xxx, bo dalej nie można było.
- nienawidzę chodzić, mam uraz, bo mama zawsze zabierała mnie ze sobą na zakupy. jej rekord to osiem godzin i dwadzieścia minut. ale to miło, że wszędzie nas tutaj podwożą, tylko hotel jakiś taki nieciekawy, co? może ich trzeba nie wiem opłacić, napłacić, przepłacić........sam już nie wiem jak to odebrać, zauważyłaś jak ta kobieta z recepcji na ciebie patrzyła? to znaczy wszyscy wiemy, że jesteś zupełnie atrakcyjna, a ona miała trzy, ba, conajmniej trzy brody i pewnie ci zazdrościła. no dobra, co potrzebujemy? - w trakcie całej swojej wypowiedzi, zdążył zajrzeć za barierkę, dzielącą przystań od wody, a teraz wrócił do querelle i objął ją ramieniem, chociaż nie wiem może w talii.

- e tam, mi chodzenie nie przeszkadza. aczkolwiek masz rację, miło. bo pewnie gdybym miała wszędzie chodzić to zaczęłoby mi przeszkadzać. - zaśmiała się - hotel masakra, ale jakoś przeżyjemy. tę babę z recepcji również. a potrzebujemy? hm.. zależy na ile chcesz tu zostać! - uśmiechnęła się - no dobra, a tak serio to myślę, że jakieś hawajskie koszule będą okej! - zaśmiała się po raz 92382938928, to pewnie z zakłopotania, bo zrobiło jej się bardzo przyjemnie kiedy noah objął ją nie wiem gdzie bo się pogubiłam. czuła brak męskiego ramienia już od dłuższego czasu, aż tu nagle pojawił się n, hehs.

- hawajskie koszule? - uniósł w geście pytającym lewą brew do góry, a potem prawą i zaczął nimi machać przez chwilę naprzemiennie, dopóki coś go nie zabolało w oku. przestał - chyba nawet kiedyś taką mialem, jak byliśmy na bahamach z rodzicami. w ogóle wiesz, że mam siostrę? trzymiesięczną. w zasadzie teraz to już pięcio, trzy miała jak wyjeżdżałem z mediolanu. i psa, musisz poznać sparkley'a. to w zasadzie piers mojej babci, ale jest lepszy nawet niż kaloryfer, kiedy się na ciebie położy. to znaczy nie całkiem, ale na stopy. boże, za dużo mówię, co? to pewnie przez tę zmianę czasu, czy coś takiego. okej, wejdźmy tutaj - skinął na niewielki sklepik po prawej, otóż zaskoczę cię, noaś nie musiał ubierać się u armaniego i tych innych, żeby się dobrze czuć.

- tak, za dużo mówisz. - zaśmiała się - przez całą drogę zastanawiam się jak zamknąć ci usta. a tak serio to bardzo chętnie poznam twojego psa, siostrę, matkę, babcię i kogo ty tam jeszcze masz. - powiedziała i weszli do tego sklepiku.

- patrz, do twarzy ci będzie w tym, zobacz - złapał, pierwszą z brzegu hawajską koszulę właśnie, w barwach czerwono-białych i założył ją querelle koślawo zapinając guziczki - no widzisz, jest idealna - złapał ją za ramiona i uśmiechnąwszy się do sprzedawczyni, odwrócił w stronę usta, wcale rąk z ramion nie zabierając - a ja sobie wezmęęę......hm.

- weź tamtą! - powiedziała entuzjastycznie pokazując na różowo białą koszulkę - będzie idealna, i będziemy idealną parą w hawajskich koszulach - zaśmiała się & zreflektowała nieco - parą przyjaciół oczywiście. - pokazywanie swoich równych, białych zębów w szerokim uśmiechu zmniejszyło się do małego uśmieszku. - to co, bierzemy?

- bierzemy. może nawet wezmą nas za tubylców i nie ugotują, na zupę - puścił jej oczko, złapał 'zakupy' by ruszyć z nimi do kasy. oparł się teraz obiema rękami o ladę, konwersując ze sprzedawczynią, na temat okolicy. pochwaliła nawet ich hotel, co dla noasia wydało się dziwne, będzie musiał to jeszcze raz obadać.....

- ja nie wiem co ty masz z tymi tubylcami - zaśmiała się i odeszła na bok oglądać co jeszcze ciekawego mają w tym sklepiku, ale po chwili się zniecierpliwiła - noah, idziemy już stąd, zobacz która godzina. a zakupy w takim razie mamy zrobione. - uśmiechnęła się. - i wiesz co, tak sobie myślę.. może wyjedziemy stąd pojutrze? męczy mnie to gorąco i ten busz, najchętniej wróciłabym do paryża.

- co jest pojutrze? - był chyba taki film, no nieważne - piątek, tak? to zostanie mi jakieś pięć, sześć dni do przyjazdu dominique, okej. nie podoba ci się tutaj|? - ten fakt, wyraźnie go zasmucił, bo on tęsknił za ciepłem, ktore praktycznie ciągle panowało w mediolaniu - proszę, jutro założysz to na plażę - zarzucił querelle koszulę na ramiona i złapał za rękę - wracajmy więc do hotelu, muszę się z nimi rozmówić.

- piątek. hm, no średnio. nie jestem przyzwyczajona do takiego klimatu i w ogóle. a jeśli chcesz zajmę się tobą do powrotu dominique, tylko, że już w paryżu - zaśmiała się. - hm, chodźmy, jestem już zmęczona. - powiedziała, iposzli izacznij: d