la cremerie (winiarnia)

As the name suggests, this St Germain institution was once an old creamery but today enjoys a new life as a diminutive enoteca selling predominantly organic wines. Behind a pretty glass façade, the place is a gastronomic heaven, with the shelves groaning under the weight of the wine and produce served and sold in store. The walls are the wine list, showcasing a vast selection of exclusively French bottles available to take away or drink in with just a 6€ corkage charge. But don’t let the selection intimidate, Serge Mathieu will gladly assist in your choice. Sit down at one of the handful of tables and pick from the miniature chalk menu, which is said to boast Paris’s best burrata (22€), mozzarella’s cream filled sister from Italy’s heel. Try the rustic platter of Iberian cured meats including an exemplary chorizo for 15€ and, paying homage to the shop’s previous life, a good selection of cheeses, including a chèvre sec (7€) with luxurious chunks of preserved fruits.

łaaaa.

siedział pod, autentycznie, z tyłkiem wspartym o mokry murek, albo gazon, albo cokolwiek, bo nie na betonie, aż tak się nie stoczył. palił moknącego, a w zasadzie zamokniętego wcześniej nieco papierosa. i czekał na cud.

Przyszła tutaj bo była autentycznie ciekawa. Stanęła obok chłopaka.

spojrzał na nią i ziewnął niczym kot, który zasypia w jakimś miłym miejscu. z wyjątkiem tego, że jemu nie było ciepło.
-czeeść.

Spojrzała się na niego i się uśmiechnęła.

- czeeść. odpowiedziała. - mogę tutaj trochę z Tobą pobyć ? zapytała się opierając rękę na swoim biodrze.

-pewnie. oczywiście jeśli siedzenie na deszczu z nieznanym ci frajerem jest czynnością, która cię zadowala-odparł, mierząc wzrokiem jej biodro właśnie.

uśmiechnęła się pod nosem i zmierzyła wzrokiem jego sylwetkę. zaciągnęła się jeszcze papierosem i wypuściła dym z płuc. - mmm, to jest najprzyjemniejsza rzecz pod słońcem. przynajmniej ja tak uważam. lubię nieznajomych frajerów. odparła z wyraźną satysfakcją i uśmiechem pod nosem.

roześmiał się pod nosem.
-chyba po raz pierwszy tego dnia poczuł się doceniony!-w końcu został trzy razy wystawiony w zasadzie i nie dość, że jego lędźwie płonęły, to jeszcze urażone ego zaczynało się kurczyć-zapraszam na mój gazon-wskazał na miejsce obok siebie. praktycznie wpadł w zmoknięte pelargonie.

zgasiła butem papierosa. podeszła do niego bliżej i zajęła miejsce obok niego. - to co ty tutaj robisz mój nieznajomy kolego ? zapytała się opierając podbródek na ręce.

-siedzę-odparł, opierając łokieć na kolanie, brodę zaś na wyprostowanej dłoni i patrząc na maxime z dołu-wyszedłem na spacer, ale w zasadzie zapomniałem psa.

- trzeba znaleźć jakieś ciekawsze zajęcie dla Ciebie. uśmiechnęła się seksownie. - na co masz teraz ochotę tajemniczy nieznajomy ? zapytała z lekką nutą tajemniczości.

-a na co powinienem?-uniósł lewą brew i wyciągnął papierosy, po czym zapalił. dajmy na to, że to były camele, bo tylko one przychodzą mi na myś. ostatnio naprawdę nie palił tak dużo.

- hmm, zastanówmy się. tajemniczy nieznajomy może mieć ochotę na przykład na spacer ze mną, albo na drinka. albo na wiele wiele innych jeszcze ciekawszych rzeczy. uśmiechnęła się do niego.

odpowiedział jej uśmiechem.
-chodźmy gdzieś. napiłbym się tequili.-podnióśł tyłek i otrzepał rurki pośpiesznie, a potem podał maxime dłoń i pomógł jej wstać.
i zacznij w jakimś miłym miejscu.

ona wstała i poszli.