paris plage

- no okej, to nawet dobrze się składa, bo ja też nie mam dziewczyny - uśmiechnął się do jej pachnących włosów i poprawiwszy ją na swoich kolankach. wsunął ciepłe dłonie pod jej, napisałam jego, spodnie z tyłu i głaskał ją właśnie po pośladku, mru.

przyssała się do jego szyi, właściwie miała zamiar zrobić mu malinkę, taki prezent, ale oderwała się od niego szybko. - o cholera! - poprawiła nerwowo włosy. - muszę iść koniecznie, jezu, tommy przepraszam! odezwiesz się? - schyliła się i pocałowała go fajnie bardzo, po czym uciekła.

- mh, tak - skinął głową już do powietrza.

Przyszła sobie. Oparła sie o barierke i i spoglądała w dół.

Również przyszła, chociaż nie wiedziała czy jej czasami w domu nie byóo, ale skoro była tutaj to raczej nie. Podeszła do Hilci i krzyknęła-cześśśććć!-do ucha jej krzytknęła tak, że Hilcia się przelękła no.
-Czy wiesz że u nas impreza w czwartek o dziewiernastej jest? Jesteś zaproszona!-krzyknęła ją w ucho

- Fajnie...Ale mnie niestety nie będzie...-powiedziała spuszczając głowę w dół.

-Why not?-Zadziwiła się bardzo że Hilci nie będzie.
-Co będziesz robiła? Poznałaś chłopaka się wyprowadzasz czy masz jakiś inny problem?-spytała całkiem poważnie

- Mam zamiar gdzies pojechać...-rzekła patrząc na nią.

-Gdzie?Gadaj mi tu zaraz!-była troszke zła, ale to nic.

- Nie wiem...Jeszcze nie mam pomysłów...-powiedziała...

-O matko! Jedzie gdzieś a nie wie gdzie. To jest po prostu dziwne! Pfff-zachichotała ze swej mądrości

Popatrzyła na nia potem znów w dół i z powrotem na nią.

Patrzyła na nią i patrzyłą i nic mądrego nie wymyśliła więc czekała aż ona powie coś mądrzejszego niź by ona umiała.

- Co u ciebie?-spytała po dłuższej chwili...

-Nic ciekawego, poza tym, że impreza jest u nas-powiedziała z wyrzutem-a ciebie nie będzie, a impreza ma być u NAS

- No dobrze postaram sie być...-rzekła, chociaż nie wiedziała czy wogole przybędzie./

-Aha dobra, ja musze iśc. Cześć-i poszła sobie

Ona tez poszła se no.

Szła powoli. Wciąż była dosyc blada po pobycie w szpitalu. Położyła torbę plażową. Wyjęła czerwoną matę, rozłożyła i usiadła. Rozglądała się uważnie czy nie ma kogoś znajomego, albo nie daj Boże Jeana. Wtedy musiałaby się zmywac. Ale nie, ni było go. Niestety znajomych też nie. Wyjęła więc gazetę i zaczeła czytac.

Przyszedł. Usiadł sobie na zielonej trawie i wpatrywał sie w niebo.

Przyszła i usiadła gdzieś. Pogoda była nijaka, ale co z tego.

Zobaczył fajną dziewczynę. Musiał do niej zagadać, bo szukał swojej ciotecznej sis.

Rozejrzała się wokoło i zobaczyła jakiegoś chłopaka. Nie lubiła rozpoczynać znajomości. Chyba dlatego, że była nieśmiała. Więc tylko popatrzyła na niego i zapatzryła się w sowje zielone paznokcie.

- Część. jestem Vince aty?- spytał i usiadł obok niej, majac nadzieje, że sie od niej czegkolwiek dowie.

Popatrzyła na niego i zamrugała ślepkami - Viki - patrzyła na niego - Jestem Viki - odpowiedziała już bardziej pewna siebie.

- Miło cię poznać. Mam do ciebie pytanie...- odparł po długiej chwili,b o też był troche nieśmiały no.

-No, jakie? - zapytała, bo ciekawa była.

- Znasz moze taką Hilary Duff?- spytał patrząc na nią wyczekująco.

- Znam - powiedziała. Była trochę dumna z tego, że ją zna.
- A co? Stało jej się coś? - nie wiedziała o co chodzi, więc trochę się przestraszyła.

- Nie...- odpowiedział smiejąc sie.
- Nie dawno dowiedziałem się, że mam przyrodnią siostrę i chciałem ja bardzo poznać... Dlatego wyjechałem z Los Angeles...- odparł.

- Aha, a to znaczy, że Hilcia to twoja przyrodnia siostra? - zapytała. Trochę nie rozumiała, ale to nie szkodzi.

- Tak... nie wiesz gdzie moge ją spodkać?- spytał.

- Mieszkam z nią - powiedziała zwyczajnie. Tak prosto z mostu.

- Super... A zastane ją w domu?- spytał ponownie.

- A nie wiem. Tego to już trzeba się jej pytać.

- Rozumiem...

- Wiesz ja musze chyba iść - uśmiechnęła się i podała wizytówkę - tam jest mój numer. Jest dość późno. - Wstała.

- Dobrze... No to dozobaczenia jeszcze kiedyś...- powiedział i pomachał jej ręka i poszedł so no.

Poszła sobie, a była zła, że jej numeru telefonu nie dał.

szła po plaży wysypanej świeżo pijaskiem, bowiem wakacje idą, chociaż w paryżu chyba później i krótsze są, i cóż, generalnie się wkurwiała, co było zajęciem zupełnie absorbującym gdyby dodać kopanie co większych kamyczków przed siebie i tak dalej. no dobra, przed siebie nie, nie zrobiła nikomu krzywdy.

mamy wrzesień!!!!!!!!!!!!!!!! eddie również przemierzał plażę, z miną wściekłego dzika, okej wcale nie, był po prostu wkurzony, bo perin dziś wrzuciła jego białe polo do prania ciemnego, co znaczy, że zafarbowało. i przechodząc koło puk xd trącił ją ramieniem.
- sorry, huh - powiedział automastycznie, zatrzymując się.

osry zapomniałam, ale u szanona ju z pamiętałam żeby ubrać go w trampki a nie na przykład w stringi z małpiej skórki!!!!! patrycja uprała białą koszulkę z czatrnymi spodniami i jest fioletowa
zacznę więc od tego że okropnie się przestraszywszy, w końcu ciemno, a edi ze swymi blond włosami i białą koszulką w jakiś dziwny i groteskowy sposób przypominał jej ducha w tym ułamku sekundy, kiedy nabrała głebokiego oddechu i chciała zacząć krzyczeć. gdyy jednakże uświadomiła sobie, że to jednak nie jest serial czy boisz się ciemności, przystanęła i zamaszyście odgarnęła włosy z czoła.
i skoro już nabrała sporo powietrza to trzeba je jakoś wykorzystać,
-uważaj sobie, dupku, mam w kieszeni nóż sprężynowy i mogłam przebić ci tętnicę udową!
wcale nie nosiła.

zaśmiał się, ale nie perliście, raczej krztusząco, to pewnie od fajek, obserwując ją z góry, ale nie z wyższością, bo eddie nie należał do takich osób. okej, patrzył z wyższością na perinę, wszyscy wiemy czego.
- czyli co, mam się bać? - zapytał, rozbawiony jej 'atakiem' na jego życie - jestem eddie.
nie mówił, że edward, bo zawsze uważał, że to najbardziej obcichowe imię jakie rodzice mogli mu dać.

hermafrodyta!!!!!!!!!1

zaśmiał się, ale nie perliście, raczej krztusząco, to pewnie od fajek, obserwując ją z góry, ale nie z wyższością, bo eddie nie należał do takich osób. okej, patrzył z wyższością na perinę, wszyscy wiemy czego.
- czyli co, mam się bać? - zapytał, rozbawiony jej 'atakiem' na jego życie - jestem eddie.
nie mówił, że edward, bo zawsze uważał, że to najbardziej obcichowe imię jakie rodzice mogli mu dać.

edward cullen :sercenimmdwaowoceiwitaminyznowuserce: !!!
prychnęła z wielką wyższością, skoro on nie wyznaje, to chociaż ona sobie trochę pofolguje. włosy, które przed chwilą odgarnęła znów opadły jej mniej więcej przecinając czoło i pół oka, ale już nie zwracała na to uwagi, skoro miała ciekawszy cel.
cel, głupie określenie.
-hm, nie wiem, nigdy nikt nie przeciął mi tętnicy udowej. boisz się bólu? - zapytała.
pomyślała, że byłoby fajnie.
zawsze bała się psycholiiiii, no sory, wieszających się za skórę na agrafkach pod sufitem.

edwart cullen
musiał udawać twardziela, jak na faceta przystało, ale zawsze udawał, bał się nawet szczepionki. nigdy jednak po sobie nie dawał poznać.
- nie, nie boję się. powiedz mi jak masz na imię, ja się przedstawiłem - powiedział prosząco. odwrócił się, rozglądając dookoła i przyniósł sobie leżak, pytając czy ona też chce

mruknęła że nie trzeba i oparła się o barierkę mniej więcej metr od niego, tyłkiem się oparła, dodam, będąc do niego przodem i wyżej będąc też skoro przypuszczam iżże usiadł na owym leżaczku, zauważyła więc z tej ooooooooogromnej odległości że edi nie ma łupieżu i że ma długie rzęsy, jak u krowy xd albo u kaśki. łotewer, skrzyżowała ale nie dłonie tylko nogi, a dłonie oparła o tą barierkę z dwóch stron, usiłując sobie przypomnieć, o czym mówili. to przez ten wiatr ze skandynawii, seriusli. nawet wyrwało jej się jakieś 'aha!' chociaż miała tego ne mówić, ale tak to jest jak wychowujesz się w patologii jaką jest szkoła dla dziewcząt.
-ee, mam głupie imię, puk. - nie uśmiechnęła się, ale chyba przekrzywiła głowę, w stronę nie tę co trzeba bo znowu miała kudły na twarzy. chciała zapytać "a ty?" ale skoro już mówił. takie przyzwyczajenie. - nie zimno ci? - uniosła brew, widząc jego koszulę/koszulkę/bluzęł?

koszulkę. wyszedł tylko w koszulce, przez perinę, bo się pokłócili. szczerze nienawidził siostry i puk w tym momencie też, bo my przypomniała, że jest zimno, a już prawie zapomniał, bo wczuwał się w wąchanie jej zapachu. westchnął ciężko i boleśnie, krzyżując ręce na piersiach, myślał o tym, by włożyć je w koszulkę, jak kiedyś, kiedy był mały, ale się rozmyślił, bo puk miała ładne nogi. starał się nie śmiać, bo puk, to jak 'pukpuk', więc nie komentował tego, tylko poprawił się na leżaczku.
- gdzie tam! ładne - powiedział, siląc się na przekonujący ton głosu, zaraz zmieniając temat - zimno mi. i nie mam gdzie spać. siostra wyrzuciła mnie z domu.
to taka alzuja, że może go przygarnąć, bo on taki biedny i te sprawy, ale tego oczywiście nie powiedział, całą jego uwagę pochłaniała teraz sama puk!

-to chyba źle. co zrobiłeś? - zainteresowała się zupełnie, prawdopodnie wyrażając to w jakiś nieznany mi sposób. zawsze wolałam mowę kwiatów od mowy ciała. dla dodania nieco dramatyzmu dodam, że wcale nie miała zamiaru go zapraszać na noc, w każdym razie może jeszcze nie teraz, zastanowiła się czy faceci w polo lakostę nie mają kasy na pęsjonat pod rurzą.
podziwiasz mój podpis?