kusmi tea shop

TUTAJ!

sklep z herbatą;
56 rue de Seine.

Modląc się, by jej fryzura wciąż jeszcze nie wyglądała jak miotła baby jagi, weszła do sklepu, z ulgą witając lecącego z głośników pod sufitem Jamesa Blunta. Posłała sprzedawczyni nieuważny uśmiech i podeszła do półek z herbatami, by poszukać swojej ulubionej, karmelowej. Wspinała się więc na palcach i w ogóle, by sięgnąć do wyżej ustawionych paczuszek. I to tyle.
EDIT: Poszła sobie nic nie kupując, ._.

przyszła tutaj, żeby kupić jakąś herbatę. szukała jej bardzo bardzo długo. właściwie, to kupiła już jedną, ale miła pani ekspedientka, zapytała czy nie chce drugiej w promocji, więc, poszła w półki i szukała jeszcze drugiej. to będzie na prezent, dla kogoś kogo spotka jako pierwszego.

kupiła i ucieekła.

Weszła do sklepu, żeby zaopatrzyć się w herbatę. Chodziła więc między półkami i szukała.

Kupiła kilka torebek i wyszła

przyszła po herbatę, bo w sumie zawsze w chłodne i okropne dni piła herbatę, a akurat jej się skończyła, ble bla, poza tym była całkiem samotna i to tyle chyba, co do niej.
a może nie, miała fajny szalik.
teraz to tyle.

Szukała jakiejś miłej herbaty zielonej, grzebiąc wśród tysiącach rodzajów; sprzedawczyni była zbyt zajęta piłowaniem paznokci, by jej doradzić ;_;

Przyszła po herbatę, bo w domu już się kończyła i ją wysłali. Więc chodziła między półkami i szukała, nie potrzebując bynajmniej porady ekspedientki

przyszła sobie teraz też właśnie ona, kupić też prawdopodobnie herbatkę. stała teraz obok gracielli i nie mogła dosięgnąć jednego opakowania, mimo, że była na obcasach. poprosiła więc ją o pomoc. - hej, możesz mi pomóc ? nie mogę tego dosięgnąć . powiedziała z uśmiechem.

Najwyraźniej ona była wyższa, więc rzecz jasna z uśmiechem odpowiedziała - Ależ oczywiście - podała jej wskazaną herbatę

pólka była wyższa po prostu xd od niej. xd okej. - dzięki. wzięła od niej tą herbatę i z uśmiechem się przedstawiła. - dizajer jestem. uśmiechnęła się słodko. ale nie żeby jej s ę podobała, junoł des wolała chłopców. po prostu była miła.

- Graciella - przedstawiła się - Hm, Desire to ciekawe imię

- wszyscy mi to mówią, wiesz ? ale dzięki. moi rodzice mają jakąś dziwną radość w nazywaniu swoich dzieci dziwnymi imionami. ale ja raczej przewiduję, że nazwę swoje dziecko jakoś normalnie. uśmiechnęła się do niej.

- Ojej, nie chciałam powtarzać opinii innych, wiem jakie to denerwujące - zachichotała - A masz jakieś rodzeństwo? - zapytała, słysząc liczbę mnogą "dzieci"

- nie szkodzi. ale to jest bardzo miłe, że masz niezwykłe imię. to znaczy że jesteś unikatowa. i wyjątkowa. powiedziała z uśmiechem. - mam starszego brata. ma na imię santorinio, niezwykle prawda ? bo urodził się w grecji. tak jakoś. wzruszyła swoimi chudymi ramionkami i poprawiła torebkę.

- Tak, byłam kiedyś na wyspie Santorini - przypomniała sobie - Ja nie mam jakiegoś wyjątkowego imienia, ale nawet je lubię

- ale graciella to ładne imię. takie wiesz, hiszpańskie ? nie wiem. ja się na tym bynajmniej nie znam. może włoskie. znam kilku włochów. a co do mojego imienia, to rodzice chyba przeczuwali że będę szalona jak teraz. roześmiała się.

- Tak, Graciella to chyba włoskie imię. A jak się, hm, objawia to szaleństwo? - zapytała z uśmiechem

- ojeej, wiesz, w tym n przykład, że dużo imprezuję, ćpam, i takie tam. wiesz, totalnie ekstreemalne życie. uśmiechnęła się do niej

Pokiwała głową - Aha, rozumiem. Masz cały czas urozmaicone życie

- no mam i to jak. wiesz, pełne facetów i takich tam innych rzeczy. uśmiechnęła się. - a ty, jak spędzasz czas ? spojrzała na nią i pomyślała teraz że w ogóle to ona mogła być w w jej wieku, tak jakoś.

- Hm, różnie. Zwykle łażę bez celu po mieście, czasem kogoś poznaję, jeśli jest jakaś impreza to chętnie idę, spotykam się ze znajomymi... Nic specjalnego - wyliczyła zwykłe czynności, które chyba najczęściej robiła. No, może znajomych za dużo nie miała, ale to nieważne

- ejj, teraz ja jestem nową twoją znajomą, ze mną wszystko załatwisz. powiedziała radośnie i z uśmiechem wymachując prawie przed nosem jakiejś pani paczką herbaty pomarańczowej, którą teraz miała w ręce. - wiesz, jak chcesz, mogę ci załatwić faceta, imprezę, cokolwiek. uśmiechnęła się.

- Jak to miło będzie mieć taką znajomą! Na pewno skorzystam z jakiegoś załatwiania - roześmiała się sympatycznie

uśmiechnęła się do niej szeroko. dzisiaj miała wyjątkowy humor. różowo je było. ale juz nie na ubraniu. - okeeej. to masz mój numer. powiedziała i podyktowała jej swój numer telefon u a potem poprosiła, żeby jej puściła sygnałka, to będzie mieć jej numer.

- Dzięki! Na pewno wyślę SMSa - ona może przedtem nie miała tak różowego humoru, ale miłe towarzystwo zawsze poprawiało jej humor

- okej. uśmiechnęła się promiennie. może to przez to że ostatnio poprawiał jj humor paolo, jej hm, przyjaciel ? nie wiedziała. ale czuła się znacznie lepiej. - to jak, idziemy rzazem do kasy ? zaśmiała się.

- Jasne, idziemy - wybrała wreszcie białą herbatę i sięgnęła do torebki po pieniądze

poszła do kasy jako pierwsza, stukając swoimi obcasami, i kołysząc biodrami, wywołując u młodego kasjera, który pewnie był gdzieś w jej wielu, chyba nawet podniecenie. zarzuciła włosy do tyłu i się uśmiechnęła wyciągając portfel i kładąc herbatę na ladzie. - choooodź. zawołała.

No to zapłaciła za herbatę i powiedziała - No to cześć, ja już idę, bo czekają na mnie w domu - pomachała jej stojąc już przy drzwiach i poszła

pomachała jej jeszcze, pogadała chwilkę z kasjerem, który ewidentnie ją podrywał, chciałby, taaa, zapłaciła i poszła, bo się niedługo umówiła.

Dumał nad wystawą sklepową i nad chińskim porcelanowym ludzikiem rozmiarów sporych z filiżanką w dłoni i zastanawiał się, czy bardziej go przeraża, czy jednak bardziej mu się podoba. Łokieć prawej dłoni miał na nadgarstku drugiej ręki w pozycji poziomej, a kciuk przy ustach, czyli pozycja kontemplatora zawodowego.

Lena włąśnie koło niego przechodziła i trąciła go ramieniem bo była wgapiona w ekran komórki.

Całe szczęście nie przewrócił się, tylko Lena zburzyła całą jego wieżę z dłoni i rąk [nie miał ich trzystu, doprawdy], i poirytowany odwrócił się gwałtownie.
- Co do... Lena!

Odwróciła się do niego bo szczerze powiedziawszy nawet nie poczułą ze w kogoś uderzyła - Archille?

- Jaki Archille, Achille - trochę go to zniesmaczyło, ale nie dał nic po sobie poznać. Przestąpił z jednej nogi na drugą i przyjrzał jej się.

Sory, - Uśmiechnęła sie - Nie moge zapamiętać twojego imienia.

- Nie jest trudne - westchnął i znowu przestąpił z nogi na nogę, wcale nie chciało mu się lać. Wsunął dłonie do kieszeni płaszcza, dzisiaj nie miał szalika. - Nie czytałaś mitologii?

- Może i nie jest, ale wyjątkowo mi się myli - przekręciła oczami nie wiedząc czemu tak zaciekle dyskutuje z nią na temat tego czemu przekręciła jego imię

- No dobra - wzniósł oczy ku niebu w geście rozdrażnienia, ale zaraz się rozmyślił. - Hm, wchodzisz do środka?

Skinęłą głową bo po ostatnich przeziębieniach musiała sobie kupić herbatę malinową.

- To chodź, ja potrzebuję jakiejś miętowej - właśnie, wziął ją za rękę, bo nigdy nie miał problemów z kontaktem fizycznym i wciągnął ją do środka, skinął głową sklepikarce, bo niezbyt chciało mu się otwierać do niej usta.

Pomimi strasznego mrozu A. miał ciepłą ręką więc jak narazie L. nie zamierzała jej puścić bo jej była lodowata xD.

Pociągnął ją więc do jakichś półek i sam puścił jej rękę, bo potrzebował obu swoich, coby stanąć na palcach i zdjąć jakieś pudełko z ostatniej półki.
- Hm, więc?

Ona teraz poszła do innej półki z malinową - Idziemy, czy masz zamiar zrobić zapasy herbaty? - Spytała przenosząc cięzar swojego ciałą na lewą noge.

Zastanowił się, mierzwiąc sobie fryzurę, czy nie potrzebuje czasem osiemnastu takich herbat, ale uznał, że nie.
- Idziemy, tylko dokąd.

- Do mnie - Rzuciła prawie bez zastanowienia. I poszła do kasy.

- Tak, w porządku - podążył za nią więc i uśmiechnął się też, jakoś tak sam do siebie, i kupili i zacznij.