stade de france

- ja lubiłam moich rodziców. ojej, mówię trochę jakby umarli. no cóż. ale nie umarli, nic z tych rzeczy, po prostu teraz nie będziemy się widywać. w niedziele zawsze chodziliśmy na spacery albo jechaliśmy razem na weekend na costa brava, to stosunkowo blisko. jezu, co ja dziś z tymi stosunkami. no nieważne. wyobrażasz sobie jaka to była udręka? na kacu, jakieś wesołe rodzinne spacerki. ale było przyjemnie, czułam, że jest blisko ktoś, kto mnie kocha i na kogo mogę liczyć. a tutaj jestem zupełnie sama. zu peł nie. nie wiem nawet czy sobie poradzę, będę mieszkać w akademiku, póki co, ale te łóżka ze sprężynami nie są zachęcające, więc dzisiejszą noc spędziłam w plazie. jezu, adrję jeśli za dużo mówię, to po prostu mnie o tym poinformuj i sie zamknę - obdarzyła go jednokącikowym uśmiechem i upuściła torebkę, z której wysypało się wszystko, łącznie z tamponami.

tampony to dla adrję nic nowego po osiemnastu latach dzielenia łazienki ze swoją matką, która ustawiała tampony na półeczce za kiblem, także zawsze miał je na widoku. pochylił się więc z nietęgą miną, bo nie lubił się schylać, nad torebką a i zaczął wrzucać wszystko do środka, tampony również.
- moi rodzice mieszkają w paryżu, ale niespecjalnie mam się ochotę z nimi widywać, no wiesz, są jacyś tacy sztywni, oficjalni, nienawidzę ich za to - wywrócił oczami, ale nie na lewą stronę. - nigdy nie próbowałem mieszkać w akademiku, a co do stosunków, to, no cóż, może jesteś niezaspokojona - parsknął śmiechem.

- jezu, nie, to znaczy nie wiem. w zasadzie dawno z nikim nie spałam, ale prawdę powiedziawszy niespecjalnie mi tego brakuje. nie chce pieprzyć się z kim popadnie, a potem martwić się tym, że w wieku dziewiętnastu lat zajdę w ciąże, nabawię się wszystkich możliwych weneryków, czy coś w tym rodzaju. to byłaby masakra, mój ojciec najpierw zabiłby tego faceta, potem usunął mi ciąże, a na koniec zamknął mnie na strychu. wiesz kraty w oknach i tak dalej, pod tym względem są okropni, traktują mnie jakbym nadal była dzieckiem. poniekąd dla nich zawsze nim będę, ohhh - zamrugała z tysiąc razy oczami, kiedy ciepła dłoń adrję dotknęła przypadkiem jej zimniejszej.

uśmiechnął się do niej łagodnie i prawym kącikiem jedynie, zdając sobie sprawę, że kompletnie nieznajoma dziewczyna opowiedziała mu właśnie prawie całe swoje życie i że on jej opowiedział po części swoje również. oddał jej więc torebkę, nie przestając się uśmiechać, domeną niektórych osup na forko jest pisanie, że się uśmiechają ciągle, też tak kiedyś pisałam dla jaj.
- hm, mam nadzieję, że jeszcze nikomu nie zrobiłem dziecka, no cóż... wiesz co, nie siedźmy tak tutaj, chodźmy na obiad.

- hm, chętnie ci potowarzyszę, ale ja jestem na diecie, za trzy tygodnie mam casting do jean paul gaultier, nie mogę wyglądać jak słoń, liczy się każdy najmniejszy nawet kilogram. ale chodźmy, skoro i tak nie mam co robić - wzruszyła doprawdy chudymi ramionkami i oparła ręce o barierkę przed nią wychylając się - cholera, zawsze się bałam wysokości. to się jakoś fachowo nazywa, ale zaraz sobie wyobrażam, że no wiesz spadam i jezu......nie chciałabym jeszcze umierać. w zasadzie najbardziej ze wszystkiego boję się właśnie śmierci.
lubię ją bo gada tyle co ja ; )

- lęk wysokości chyba. nie, to nie, nieawidzę jeść sam, kiedy ktoś się mi przygląda, zwłaszcza modelka, nienienie - pokręcił głową. - a na kawę dasz się zaprosić? chyba kawę możesz pić, no wiesz, taką bez cukru? - zapytał, był pewien, że tak, ale wolał się upewnić, może miała jakąś określoną dawkę kofeiny albo coś w tym stylu.

- e tam, żadną modelką nie jestem, rodzice nic nie wiedzą, więc cśśś - przyłożyła mu palec wskazujący do ust, uśmiechając się łobuzersko - może założyli mi jakieś podsłuchy, czy coś w tym rodzaju. ale kawa, bez curku może być. byle nie starbucks, mam uraz wewnętrzny do tej kawiarni, kiedyś byłyśmy z koleżanką....no nieważne, za dużo mówię, stanowczo za duzo.

- no mów! - popędził ją trochę, stwierdzając, że ten palec na ustach to całkiem miła rzecz, on osobiście mógłby jej swój palec wsadzić wiadomo gdzie, jednak zaraz oddalił od siebie te myśli, stwierdzając, że jest zboczony, jaka nowość dla niego, hyhy. - szalona historia z życia się zapowiada, więc chcę ją usłyszeć.

- uh, ale chodźmy już powoli - wzięła go pod ramię i pociągnęła do stronych schodków, które prowadziły do wyjścia - piłyśmy w starbucksie kawę z przyjaciółką. wszystko było okej, do momentu w którym agness, zaczęla bajerować jednego z hiszpanów, którzy siedzieli przy stoliku obok. mieli nie wiem, dwadzieścia dwa, może dwadzieścia trzy lata, my po siedemnaście. no i wiesz, gadka szmatka, w końcu zabrali nas do hotelu i balowałyśmy z nimi przez tydzień. po tygodniu ukradli nasze karty i się zwinęli. miałam zakaz na wychodzenie gdziekolwiek przez miesiąc, musiałam uciekać na imprezy przez okno. a mój pokój był na pierwszym piętrze, wyobrażasz to sobie? chodziłam cała podrapana, jak jakiś rambo, bo na dole były krzaki eee nie wiem jakie krzaki, ale jakieś były.

roześmiał się i poszli. i zaczne.

siedziała na ławce, w parczku, przed stadionem właśnie, oberwując piłkarzy, którzy wsiadali do swoich aut i znikali za zakrętem. ona miała sentyment do piłki nożnej, jako że wychowała się w wielkiej brytanii, która jest w zasadzie królestwem futbolu, czego doskonałym dowodem, może być to, że zespoły z jukej, zawsze zajmują wysokie pozycje w europejskich rozrywkach. siedziała i zastanawiała się jak pogodzić się z abigail, bo jutro jadą do londynu i jeśli nie będą się do siebie odzywać, rodzice na pewno zauważą i będą się wściekać, że nie potrafią sobie poradzić same.

parker tymczasem przechodził tędy zupełnym przypadkiem, bo jako że był siatkarzem, generalnie piłkę nożną miał głęboko w seksownym tyłeczku. nucił nawet coś pod nosem, może does your mama know? xd bo słucham, nie to chyba gejowskie więc nucił coś innego mniejsza teraz o to co. i nie zauważył paige. albo zauważył, ale miał ją w dupie. bo była niemiła odkąd ją pierwszy raz zobaczył. bicz.

paige go nie zauważyła, bardziej była pochłonięta obserwowaniem piłkarzy, bo to przecież ich uwielbiała, siatkówka nie miała zbyt wielkiej populacji w krajach zjednoczonego królestwa. ale kiedy wypadł jej zeszyt, od historii, musiała się po niego schylić i kiedy dostrzegła parkera, przymrużyła nawet nieco oczy.
- hej, ty - chwila namysłu, jak on do cholery miał na imię? jakoś tak dziwnie, jej nauczycielka angielskiego w londynie, miała tak na nazwisko (samer, xd) - parker!! - zawołała, już głośniej, bo jej nie bolało garrdełko jak mnie.

kiedy wypowiedziała jego imię, machinalnie wyprostował się i napiął swoje idealne mięśnie. zerknął na paige miną rasowego żigolo i te sprawy.
-taa, maleńka? - przechylił głowę i podszedł do niej niespiesznie. zatrzymał się tuż przed nią z rękami w tylnych kieszeniach swoich spadających z tyłka levisów. to chyba były rurki nawet. zerknął na swoie erforsy za kostkę i kopnął w beton, ot tak sobie. pomyślał, że to fajne. nie było.

uśmiechnęła się, jakoś tak wybitnie prowokacyjnie, bo to tylko paige, nie możemy od niej wymagać zbyt wiele. co z tego, że miała chłopaka, prawda? prawda. okej, w zasadzie jej chłopak, obchodził ją tyle co zeszłoroczny śnieg, ale ten fakt przecież pominiemy. poprawiła czerwony szaliczek, lustrując parkera spojrzeniem.
- zostawiłeś u mnie swój zegarek. chyba - bo skąd miała wiedzieć, czy zegarek należy do parkera, jej chłopaka ethana, czy może jednego z tych frajerów od abigail?

jakich frajerów? wypraszam sobie xd.
parker zerknął na swój przegub i kiwnął głową, pocierając nadgarstek dłonią.
-hm, zgadza się. zastanawiałem się czy nie zgubiłem go na przykład w le paris paris - spojrzał na jej dekolt, a właściwie tam gdzie powinien być i odtworzył widok jaki widział kiedy obudził się w jej łóżku z potwornym kacem. wyszczerzył się, wyciągając rękę - więc możesz mi go oddać.

- myślisz, że chodzę po mieście z twoim zegarkiem w torebce i cię szukam? niestety nie. ale możesz po niego przyjść, jutro. dzisiaj mam ważną rozmowę z siostrą. serio ważną - żeby było jasne, że nie chodziło o to, iż go nie chciała, raczej o to, że naprawdę musiała dogadac się z abigail. szybko! miała na to jakieś dwa dni - zooostawię ci nawet mój numer. kończę szkołę o trzynastej coś tam, potem chyba nic nie robię - i wyjęła notes, by wyrwać z niego kartkę i zapisać swój numer. w zasadzie czuła się przy nim swobodnie, a to dobrze, jeśli wziąć pod uwgę te ooo ooo czy.

i jego niebanalny wzrost. parker pochylił się nad nią, narażając swój kark na nadwyrężenie, potem paige będzie musiała płacić za jego zabiegi i masaże.
-hm, ok. zainstaluję się pod twoim liceum - skinął głową, uznając że skoro jeszcze go nie zjadła, ani nie wydrapała mu oczu może wcale nie jest taka dzika i biczi jak to sobie wyobrażał. szkoda? nie szkoda? sam nie wiedział. grunt, że zasalutował jej teraz i ruszył dalej przed siebie, chociaż rozkojarzyła go do tego stopnia iż zapomniał gdzie szedł. ah tak, oddać azjatyckiego pornosa do pobliskiej wypożyczalni de fał de.

lol, xd a paige zamówiła taksę i pojechała do domu.

stała gdzieś obok tego stadionu i piła kawą, kolejną już dzisiaj, i patrzyła się na ludzi, i paliła papierosa.

przyszedł tu i szukał wzrokiem maksim. podążał wzrokiem w tym samym kierunku co inni faceci i dostrzegł. podszedł do niej i się przywitał:

- cześć.

Cmoknął ją też nawet w policzek.

była dzisiaj dość umalowana wyzywająco, więc każdy mógł ją zauważyć. poprawiła swoją przykrótką spódniczkę i znowu przyciągnęła wzrok jakiegoś faceta, prawdopodobnie który chciał teraz być na miejscu paula. uśmiechnęła się i odgarnęła palcem grzywkę z oczu. - wszyscy myślą, że jesteś moim klientem wiesz ? powiedziała i przygryzła dolna wargę delikatnie.

- A niech sobie myślą co chcą - uśmiechnął się i objął ją tak w pasie mniej więcej.

spojrzała się na niego, i uśmiechnęła seksownie. taka gra ją podniecała i zadowalała całkowicie. położyła ręce na jego torsie i sobie tak po nim jeździła w te i we w te. uśmiechała się do niego przez cały czas. - marco cię kazał pozdrowić, wiesz ? powiedziała całkiem z siebie zadowolona.

- No to fajnie - odpowiedział - ale w tym momencie mnie on nie obchodzi.

Pocałował namiętnie maksim.

roześmiała się i odchyliła się na chwile do tyłu. - taaak ? noo, to ja już wiem, co ty najchętniej teraz byś ze mną zrobił. uśmiechnęła się i oblizała spierzchnięte usta.

- hmm... powiedzmy, że wystarczy mi twoja obecność. - powiedział z uśmiechem.

- nie nie nie, ja wiem o cym teraz myślisz. uśmiechnęła się i przejechała kciukiem po jego dolnej wardze.

- taak? o czym niby? - zapytał trochę jakby głupiego udając.

spojrzała się na niego i udała że się zastanawia. - hm, o tym, żeby zabrać mnie gdzieś daleko i wykorzystać w odpowiedni sposób, niee ? uśmiechnęła się i pocałowała go namiętnie, na złość, emu facetowi który się na nich gapił.

- A no może i myślę o tym. a ty byś chciała żebym cię tak wykorzystał? - zapytał unosząc lekko brwi do góry.

- mi to jest obojętne. wzruszyła ramionkami i przejechała językiem po jego wardze a potem, oderwała się od niego i wskoczyła na jakiś murek, chyba ściągając na siebie wzrok mężczyzn.

Uśmiechnął się. Hmm poszedł za nią, no bo nie podobało mu się trochę, że faceci znów się na nią patrzyli. Ściągnął ją z tego murka i trzymał na rękach.

- nieeee, nooo. tylko mnie nie upuści, co ? bo bym zaczęła krzyczeć i byłoby źle. roześmiała się i oparła ręce na jego ramionach.

- Nie upuszczę, nie bój się. Idziemy gdzieś tzn, zanieść cię gdzieś czy zostajemy tu?

- czekaj, seks w miejscu publicznym jest myślę, że zabroniony, i w ogóle prostytucja też, no to możesz mnie gdzieś zanieść. roześmiała się.

- to gdzie? - zapytał rozglądając się wokół.

- do ciebie ? uśmiechnęła się.

- Dobrze - odpowiedział i zaniósł ją do siebie.