kłarel.

on też usiadł, bo przecież nie będzie stał, ale zaraz stwierdził, że siedzenie wcale mu nie pomaga. był wkurzony na sida, za to co zrobił quarelle.........wstał i przespacerował się do okna, ze skrzyżowanymi rękami na piersiach. nawet nie wiedział co ma jej powiedzieć, przecież widział jak cerpiała, a tego chyba najbardziej nie lubił. ludzka krzywda nie była mu obojętna, a co dopiero krzywda jego przyjaciółki! odwrócił się, by wrócić do kanapy i ukucnąć przy q. złapał ją za ręce, muskając wargami nadgarstek, wcześniej oczywiście uniósł jej dłonie do twarzy.
- nie martw się, quarelle, znajdziemy ci faceta, na którego zasługujesz. sid nigdy nie był dla nikogo odpowiedni, a już na pewno nie dla cibie, zasługujesz na kogoś, kto nie będzie cię krzywdził.

- nie, kurwa, to na pewno przeze mnie. - quarelle miała w zwyczaju obwiniać się o wszystko, zupełnie jak ja. głód na świecie? quarelle. bomba atomowa? quarelle. - jestem zjebana, nie nadaję się do związków! - wychrypiała, i znów otarła cieknące jej po policzkach łzy, których nie potrafiła już opanować. zdawało jej się, że ona & sid, to będzie para idealna, szczególnie po jego zapewnieniach, że ją kocha.. a tu nagle takie coś? :c

- jezu, quarelle - pokręcił głową i uiadł obok q, by przytknąć swój policzek do jej policzka i pogłaskać ją po plecach, raczej w dolnych partiach - to nie twoja wina, nawet tak nie mów, bo się obrażę. on już taki jest, to on sie nie nadaje do związków, gdyby się nadawał, nie zostawiłby tej swojej córki i jej matki - bo wszyscy wiedzieli, że sid ma dziecko, mam nadzieję, że quarelle też i nie będzie zonka.

wiedziała. - no niby.. ale.. wierzyłam, że się zmienił. i że już jest gotowy na stworzenie z kimś normalnego związku. - schowała twarz w dłoniach i policzyła po cichu do dziesięciu, powtarzając w myślach, że nie może już płakać. odetchnęła głęboko i pogłaskała noaha po dłoni, którą uprzednio złapała w swoją dłoń. - mieliśmy razem spędzić święta.. - stwierdziła. wyobrażenie samotnych świąt tylko coraz bardziej ją dołowało, mogła jeszcze zadzwonić do rodziny i polecieć do nowego jorku, ale wcale nie miała na to ochoty.

pokręcił głową. oczywiste było dla niego, że nie zostawi q samej na święta nawet jeśli miałby ją zabrać na rodzinną wigilię. wolał jednak zostać tutaj, w paryżu, co było do zrobienia!
- quarelle, nie bądź głupia, świętami się nie przejmuj, przyjdziesz do mnie, czy coś, bo musiałbym wziąć sparkley'a, a nie chce żeby ci nabrudził. napijemy sie i bedziemy z nim rozmaiwac, bo niby zwierzeta w wigilie zaczynaja mowic - usmiechnal sie jakos ta koslawo.

uśmiechnęła się, i już nawet nie płakała. musiała być przecież silna, nieraz wychodziła cało z gorszych problemów. - dziękuję. - powiedziała i pocałowała go w policzek. - ty już wiesz za co.. - szepnęła jeszcze i zmierzwiła włosy. bez noasznego na pewno nie dałaby sobie rady, i wyleciała do nowego jorku pierwszym lepszym samolotem, bo na dzień dzisiejszy, w paryżu miała chyba tylko jego.

noah uśmiechnął się, wyraźnie zadowolony z faktu, iż quarelle nie zamierza się poddawać.
- ty też ze mną byłaś, no wiesz po dominique. a teraz cieszę się, że już z nią nie jestem, wiesz widocznie tak miało być, nie byliśmy sobie pisani i tak dalej. i tak też na pewno jest w twoim i sida przypadku, za jakiś czas zdasz sobe z tego sprawę - on na codzien nie jest taki mądry, serio. tymczasem objął quarelle ramieniem, muskając ustami jej skroń.

jezu dekoncentruje mnie ta nelly furtado, bo zamiast pisać śpiewam :d
- i tak to wszystko nie miało sensu. - stwierdziła, siląc się na obojętny ton, choć tak naprawdę to wszystko ledwo mieściło się jej w głowie, nie mówiąc już o tym, że z trudem przechodziło jej przez gardło. - sida więcej nie było przy mnie, niż było. nie wiem, czy w ogóle powinno się nazywać związkiem, to, co zaistniało między nami. - spojrzała noasznemu w oczy, zastanawiając się, czy przypadkiem nie nudzi go już słuchanie jej żali, i generalnie tego wszystkiego.

- właśnie i tak masz myśleć! - rzekł triumfalnie, przeciągając ją na swoje kolana, albo raczej prawe kolano, bo tak wyszło - to nawet w jednym procencie nie jest twoja wina, tylko jego. przecież będąc w tym memphis odezwał się do ciebie raz czy dwa i myślał, że to wszystko załatwia - pokręcił głową, szturchają przy tym quarelle nosem w ucho.

- szczerze? chyba nawet go nie kochałam.. - spuściła głowę, jakby czuła się winna, ale w końcu nikogo nie zmusisz do miłości, prawda? prawda. - bo jakaś mała cząstka mnie czuje teraz ulgę. nie muszę się o nikogo zamartwiać, myśleć, co wypada zrobić, czy powiedzieć, a co nie, bo sid się na przykład wkurwi. - stwierdziła, myśląc, że to był toksyczny związek, co jednak nie zmienia faktu, że jest załamana, bo mimo wszystko był JEJ sidem. - a co z gwen, bo tak miała na imię, prawda? - spytała, bo miała już dość rozmów o sidneyu i tym wszystkim, potrzebowała czasu, żeby zapomnieć, a ciągłe wspominanie go raczej jej teraz nie pomoże, wręcz na odwrót.

- no właśnie, nie mówmy o nim, pojedźmy na seszele - uśmiechnął się po raz kolejny, odgarniając pasmo włosów quarelle, by móc na nią spojrzeć - nie wiem, umówiłem się z nią na wczoraj, ale całkiem zapomniałem, bo musiałem pilnować felicity, mama poszła na jakieś plotki, uh.

zaśmiała się, powtarzając w myślach, że będzie dobrze, jak jakąś mantrę. - to, hm, umów się na dziś. - powiedziała z uśmiechem z serii urażone, bo chciała dobrze dla noasznego, aczkolwiek coś w niej drgnęło, coś, co z pewnością można nazwać nutką zazdrości. nie rozumiała już siebie kompletnie. przecież noah był TYLKO przyjacielem, nie miała prawa wymagać od niego, by był wiecznie sam, przez jej chore widzimisię.

- wiem, właśnie jej napisałem, czy spotkamy się na obiedzie. oczywiście jeśli nie masz nic przeciwko, bo nie powinienem cię zostawiać. może odwołam, hm? przychodzisz dziś do mnie na noc, to mnie przepytasz i nie chcę słyszeć sprzeciwu! - zarządził, cmokając ją trochę w czoło, na szczęście nie jakoś wybitnie mokro.

- nie no, przecież nie jestem twoją matką, czy kimś tam, by zabraniać ci spotykać się z gwen. - powiedziała ze sztucznym uśmiechem. - hm.. no nie wiem zastanowię się. bo chyba wolałabym pobyć trochę sama.. jeszcze dam ci znać, okej? - zapytała niepewnie, nie chce się przecież narzucać czy coś, w końcu da se radę sama, tak? tak.

- no, okej, okej, ale dasz sobie radę, tak? - spojrzał na nią uważnie, nie podnosząc się ani nic i zw bo ide jeść.

i potem poszedł, nie.

a ona zasnęła czy cokolwiek........

przyszli do kłarel, toteż teraz, noah oparł się o pobliską ścianę, czekając aż ona otworzy drzwi, bo inaczej nie da rady wejść.

trzęsły jej się ręce, więc z niemałym trudem odkluczyła drzwi, poczym weszła. - walizki masz tutaj. - powiedziała wskazując ręką na szafę. - i pakuj do nich co uważasz za potrzebne, ja zajmę się ubraniami. - uśmiechnęła się.

- jezu, q, zimno ci? że sie tak trzesiesz? moze zrobie herbaty? - zaproponował, bo chyba zacznie się o nią martwić. okej i tak się martwił, ale póki co nachylił się, by musnąć ustami jej czoło, zanim jeszcze zdjął kurtkę. a musiał się przy tym schylić, bo był wyższy jak mniemam.

- nie, nie martw się, jezu, spokojnie. - stwierdziła ze śmiechem, poczym ruszyła do garderoby, gdzie zaczęła wrzucać do walizek swoje ubrania, wszystkie po kolei, jak leciało, nie miała ich niesamowicie wiele, toteż całość zmieściła się w dwóch walizkach. - gdzie będę spała? - spytała wracając z powrotem do noaha & ciągnąc za sobą swój bagaż, xd

spojrzał na nią, w zasadzie trochę zaskoczony, że zrobiła to w takim ekspresowym tempie, ale podobało mu się, że nie musi czekać, rajt?
- łaaaaaał, brawo q - uśmiechnął się szeroko, po czym zabrał od niej walizki, mówiąc coś o tym, że chyba mogą iść - no nie wiem, ze mną, ale damy ci drugą kołdrę, chyba, że nie chcesz. znaczy chyba, że nie chcesz spać ze mną, a nie mieć drugą kołdrę, no kurwaaa, wiesz.

- zamieszałeś kochany. - powiedziała z ironicznym uśmieszkiem. - oczywiście, że będę z tobą spała, i wystarczy nam jedna kołdra. - zaśmiała się, poczym potwierdziła, że mogą iść, pożegnała się ze swoim kochanym mieszkankiem i wyszli.............myślę nawet, że zakluczyła drzwi..........i że nawet się pogubiłam co teraz?!?!?!

i teraz ja zaczne, nie.

quarelle siedziała skulona w rogu kanapy w salonie, razem ze sparkleyem swoją drogą, nieważne. ubrana była w przydługi, obciągnięty sweter, którym to skrywała swoje poranione ciało, no cóż, miała problem, zdecydowanie. tym razem wybrała tę formę autodestrukcji, którą nazywamy samookaleczaniem, huh. dodam jeszcze, że w całym mieszkaniu panował nie mały burdel.

ciełą się? xd onie potem jeszcze pewnie suszarka do wanny...

okej, sid przywlókł się wcale nie taką rozklekotaną taksówką, bo własnie w calkiem dobrym stanie byla i nie wiem skąd mi się wzięła rozklekotana, pewnie z gta bo ja tam nie umiem jeździć i ciągle coś rozwalam chociaż wg urbana o to wlaśnie chodzi. enyłej wspiął się po schodach i zapukał. i joł.

no xd..........................

zwlokła się z kanapy, i ruszyła w stronę korytarza. oczywiście sparkley za nią, no cóż. niewazne. otworzyła drzwi, i ze sztucznym uśmiechem zaprosiła sida do środka, nie będą przecież tak stali w drzwiach, czy coś tam, prawda? prawda. a potem coś tam i sid poszedł, skoro nie gramy.

przyszli więc, nim Quarelle otworzyła drzwi minęło trochę czasu i wiele przekleństw pod nosem, ale w końcu się udało, r u heppy rihgt now? nvm. - tadam, witam w moich skromnych progach, które tak dobrze znasz. - zaśmiała się, i zdjęła buty, które następnie rzuciła gdzieś w kąt korytarza.

im heppy cause wekend are come and i cat myself.
pokiwal glowa z rozumieniem i rozejrzal sie prawde mowiac to tak troche w poszukiwaniu jakichs meskich rzeczy, ktorych notabene jak na razie nie znalazl, cale szczescie, bo troche by sie oburzyl i z racji swojej impulsywnosci pewnie wyszedlby a za nim bylby tylko tak zwany huk zamykanych dosc mocno drzwi. zdjal buty i on, tak samo jak rekawiczki, bo i po co mu one w zamknietym pomieszczeniu.
-ja, strasznie goraco.. co jemy?

hulp me i iz blonde
- nie wiem, umiem zagotować makaron, jeżeli potrafisz zrobić jakiś sos, możemy zjeść spagetti. - zaśmiała się, ruszając do kuchni. rozpakowała siatki, a właściwie jedną siatkę, i nalała sobie soku pomarańczowego do kubka z jakimiś księżniczkami disneya.

hulp iz come'd

-nie cierpie spaghetti - bo sid to ja, nie wiem jak mozna to lubic, poszedl za nia, zeby bylo fajnie to powiem ze podobalo mu sie to ze miala taka ciasna kuchnie....... znaczy no wiesz, z drugiej strony byl skrepowany, ale tylko troche:)

chichram:-;-:-)*
- no to co proponujesz? - spytała patrząc w otwartą lodówkę,a właściwie jej zawartość, z wyjątkowo myślącą miną. musiała wyglądać tak conajmniej śmiesznie, ale kto by się tym przejmował. upiła łyk soku, stwierdzając, że chyba się przeterminował ;c

-budyn. albo albo kakao. - i to by bylo tyle z kolacji, usmiechnal sie milo i ladnie i oparl tak zwanym tylkiem o szafke ktora stala akujrat obok owego. znaczy tylka.

wzięła się więc za poszukiwanie kakaa, w tymże celu więc, stanęła na palcach i z wielkim trudem próbowała sięgnąć górnej szafki. kiedy mimo wszelkich starań nie udało się jej, westchnęła zrezygnowana i sięgnęła po dwa kubki z księżniczkami, bo miała takich dużo. jeden ze śpiącą królewną, a drugi z kopciuszkiem ;c

ty a moge byc wredna i napisac ci tak, ze jak siegala do gornej szafki to on tak jakos stanal przed nia i objal ja w pasie i pocalowal? no dzieki to milo

wzdrygnęła się, choć było jej w tym momencie tak przyjemnie, ale mniejsza. - do jasnej cholery, Sidney, nie chcę być niemiła, broń boże, ale.........co to było? - zapytała wyjątkowo zszokowana, ale i zadowolona, nie powiem, bo brakowało jej tego, rajt?

Carlosik: (21:28)
aha;]
Carlosik: (21:28)
no spoko miotlo;]

-to? hmm, czekaj, podobno mowi sie na to pocalunek. ewentualnie buziaczek, ale osobiscie nie lubie tej wersji - stwierdzil i poszedl bo ja ide :<

- rób to częściej. - powiedziala jeszcze z usmiechem i cos tam, sori nie chce mi sie przelogo