suzi.

apartament!

więc martin i susannah przyszli. s nie miała problemu ze znalezieniem kluczy w niewielkiej kopertówce, toteż zaraz znaleźli się w środku, gdzie pachniało tylko i wyłącznie przyjemnym zapachem pure poison, którego susannah używała. z radością zdjęła wysokie buty ze stóp, więc teraz była przy martinie raczej niska.
- okej, rozgość się na lewo masz salon, chyba, że chcesz popatrzeć jak robię kawę - uśmiechnęła się przyjaźnie i zostawiając torebkę na podłodze, ruszyła do kuchni.

zdjął buty również, nie chciał jej zabrudzić podłogi, która się błyszczała, ale to pewnie tylko dlatego, że su dopiero się tutaj zdążyła wprowadzić i nie miała czasu nabałagnić.
- wybieram patrzenie! - stwierdził, bo z przyjemnością sobie popatrzy na su, kiedy robi kawę, mogłaby robić nie tylko kawę... uciszył jednak swoje kosmate myśli, by teraz usiąść gdzieś na krześle i przytupywać nogą do rytmu, bo załóżmy, że radio było włączone, a z głośników zaczęła się sączyć jaka rili rili hot muza.- ładne mieszkanie. i kuchnia też.

- dzięki. to prezent od chrzestnego na osiemnastkę, ale nie chciałam się wprowadzać tutaj w kwietniu - odpowiedziała, zabierając się za włączenie ekspresu. kiedy przygotowała sobie kawę, wyjęła wysoką szklankę z szafki nad zlewem i nalała martinowi wodę mineralną, by opaść zaraz na stołku obok i z założoną nogą na nogę.

zanim to usiadła, zdążył dokładnie skontemplować jej tyłek oraz plecy oraz nogi oraz włosy, miał nadzieję, że nie wiedziała o tym, no ale jak mogła wiedzieć, skoro stała odwrócona tyłem.
- dlaczego nie? - zapytał ze szczerej ciekawości, po czym upił łyka wody.

- lubiłam moją klasę, szkołę, sam dublin i nie chciałam się przeprowadzać. teraz i tak zrobiłam to z wielkim trudem, ale mus to mus - pokiwała głową, w większości chodziło o jej burzliwy związek, którego nie mogła zakończyć będąc tam, w dublinie. przyglądała się martinowi, stwierdzając, że ma zupełnie miłe kości policzkowe.

wszystkie dziewczynki przyglądające się martinowi zawsze stwierdzają to samo <3.
- jak to: mus? - okej, to powoli brzmiało jak jakieś wypytywanie, ale nie mógł się powstrzymać. ciekawość to pierwszy stopień do piekła, on jednak miał to gdzieś. - musiałaś sie przeprowadzać? - uniósł jedną brew do góry.

- tak, powiedzmy, że miałam problemy z moim facetem. moje prośby, żeby się odczepił były na nic, nawet ochroniarz rodziców kilka razy go straszył, na próżno - wzruszyła wątłymi ramionkami, zamykając oczy i mocząc usta w kawie.

- no coś ty - parsknął śmiechem. - przeniosłaś się przez faceta? to chyba musiał być kurewsko natarczywy - skomentował jakże dobitnie, by wychlać połowę swojej wody, która była jakaś taka dobra, a przynajmniej lepsza niż ta, którą miał w domu. - nic w tym dziwnego, że się aż tak w tobie zabujał, pewnie o to nie trudno.

susannah nie zakrztusiła się kawą, bo pewnie zdawała sobie sprawę z tego, że wielu facetów oddałoby WSZYSTKO żeby z nią być, ale zarumieniła się nieco.
- clark, to idiota, ale kochałam to. teraz raczej jestem nim zniesmaczona, jak wydały się jego huh, grzechy - no właśnie, skompromitował ją trochę na forum całej szkoły.

- nie rozmawiajmy już lepiej o twoim byłym - nie lubił takich tematów typu rodrapywanie ran, poza tym nie był dobry w takich poważnych rozmowach. pomyślał sobie, że jezu, su ma strasznie fajne cycki, ale zaraz od owych cycek wzrok odwrócił, nie chciał się ciągle na nie patrzeć, choć by to zupełnie miły widok. - powiedz mi lepiej jak ci się paryż widzi i w ogóle.

- paryż jest wspaniały - odpowiedziała szybko, może zbyt szybko, więc zaraz wstała, by podejść do zmywarki i wsadzić do niej kubek po kawie - daje mi dużo inspiracji i chyba jest ciekawszy niż dublin. tylko nie znam tutaj zbyt wielu osób.
a szkoda, w dublinie miała 04769303974589305 znajomych, bez tego zera, ale nie chce mi się poprawiać.

zero, a po zerze jeszcze przecinek by się przydał xd.
- hm, ja się wprowadziłem niespełne kilka miesięcy temu, a już zdążyłem poznać kilku fajnych ludzi - i przelecieć mnóstwo dziewczyn, żeby potem się zakochać, ale i tak myśleć o przeleceniu większej ilości, spoczko. - no, może mi było łatwiej niż teraz będzie tobie, bo to był początek roku szkolnego i w ogóle wszyscy byli zagubieni.

- no, najwyraźniej każde popołudnie i wieczór muszę spędzać sama, ze swoim komputerem, albo ewentualnie książkami. chociaż wczoraj odwiedzili mnie rodzice, dostałam od taty nową komórkę, oni generalnie lubią mnie rozpieszczać - tak, mój tata też, HEHS. szturchnęła może nawet stopą, stopę martina, chociaz ja nie lubię stóp, więc martin musiał mieć obowiązkowo skarpetki.

oczywiście, że miał, jakieś czarne z adidasa i wcale mu nogi nie śmierdziały. notabene stopy nie cofnął, uśmiechnął się za to do niej, jakoże nie zwyczajnie nie mógł powstrzymać uśmiechu wkradającego się na jego mruczasne, czaningowo-martinowe usta.
- moja matka jakoś nigdy za bardzo mnie nie rozpieszcza - tak, wcale nie rozpieszcza, to tylko czysty przypadek, że ma apartament w wąskich uliczkach + 10 tysięcy ojro kieszonkowego miesięcznie.

w wąskich nie ma apartamentów, bo to są stare kamienice!!!!! ;d
martin - nimfomanka, pozdro xd.
- oprócz jeżdżenia na wakacje i chodzenia na bankiety, to właśnie rozpieszczanie mnie jest ulubioną rozrywką taty - i własnie ten telefon wyciągnęła z kieszeni, bo ja też noszę telefon w kieszeni. był srebrny i ładnie ozdobiony, od swarovskiego z iniciałami susannah, bo się naczytałam na topie. zabrała się za pisanie smsa!

aha, a mi się skończyła wena w ogóle, jak przyjadę to pewnie przywiozę cały zbiorniczek weny, xdd, może sie nawet nią z tobą podzielę, pa ;*
no, a martin poszedł i tyle go widziała.

no, pa ja się zbieram zaraz bo mam ałtobus.

okej, więc susannah, chciałam napisać toulouse i elvis przyszli. s zostawiła rower u pana na dole, który pilnował porządku tego oto apartamentowca, by wspiąć się schodami w górę, bo dobry spacer po schodach z rana, to jak śmietna. odkluczyła przed nimi drzwi, kiedy oczywiście znalazła klucz w swoim zaskakującym torebkowym bałaganie i teraz z ulgą zdjęła mokre reeboki, ale na szczęście nie miała mokrych skarpetek.
- tutaj możesz je położyć - skinęła głową na stół w kuchni, gdzie sama zostawiła siatki - więc, kawa czy herbata?
zwierzę ci się, że susannah bardzo dobrze parzyła kawę, bo jej niania danuta ją nauczyła!

cicho, odpisuję.
- chyba napiłbym się kawy, najwyżej potem herbaty, o ile nie bedziesz mniie miała jeszcze dosyć. jestem cholernie zmęczony, te całe podróże i reszta są wyjątkowo wyczerpujące. to chyba raczej nowe mieszkanie, prawda? to znaczy, nie pachnie farbą, ani nic, ale mi się podoba. - odłożył siatki i oparł się tyłkiem o blat, twarzą do susannah.

- wprowadziłam się tutaj w zeszłym tygodniu - odpowiedziała, odwracając się tyłem do elvisa dla odmiany, bo poszła do przedpokoju, by powiesić tam kurtkę, nieco przemokniętą. obciągnęła swoją czarną koszulkę i oblizując wargi podeszła do czajnika, by wstawić wodę na kawę, bo taka kawa jest o niebo lepsza niż ta z ekspresu.

głupia jesteś, z ekspresu jest najlepsza.
- yhy, no to niedawno, wcześniej nie mieszkałaś w paryżu, tak? czy nie? nie wiem, czy już mówiłaś, chyba mam jakąś głupią sklerozę, zresztą, nie zdziwiłbym się, bo moja mama też miała, chociaż nie wiem, czy to jest z pokolenia na pokolenie.. uch, nieważne. - rozpiął z tego wszystkiego zamek od swojej bluzy, podrapał się po policzku i oglądał herbaty, poustawiane na półeczce nad blatem.

- nie, wcześniej mieszkałam w dublinie - uśmiechnęła się, bo dublin, to miła nazwa. ale susannah, znowu napisałabym tulus, nie uśmiechnęła się, bo to miła nazwa, ale dlatego, że elvis miał miłe piegi na nosie, które przyuważyła dopiero teraz, pochylając się uważnie nad stołem by postawić jego kawę. sama usiadła na stołu, wyciągając nogi przed siebie - a ty, pochodzisz z paryża?

powiedział, że nie i sobie poszedł, najpierw wypił tę kawę, czy coś, he.

aha, to suzi gotowała, czy coś tam.

w popłochu zbierała wszystkie okruszki od sucharów ze szklanego, niskiego stolika w salonie, książki, które przeglądała, bo pachniały nowością, a ona uwielbiała ten zapach, no i setki kartek swojego kilkuepizdowowego opowiadania. teraz, czekała na dżonego przy oknie, nerwowo obciągając bluzkę.

dobrze, że bluzę. albo póki co, bluzę.
no, a dżony przyszedł. z zaróżowionymi policzkami i śniegiem we włosach, przemarznięty do szpiku kości, zastanawiał się skąd takie śnieżyce w paryżu i to w listopadzie, biorąc pod uwagę, że śnieg padał tutaj raz na ruski rok, chciałam napisać ser, serjo. więc grzecznie zadzwonił, bo pewnie wszyscy w la defense mają dzwonki, w ogóle w l.d. jest wieżowiec z napisem KUPKA, mam zdjęcie jakbyś chciała. okej okej. zadzwonił i było mu zimno, powtórzmy i utrwalajmy te 2 podstawowe fakty. miał nadzieję, że, cytuję jego własne myśli - susannah nie wypierdoli go na tą kurewską grenlandię. metaforycznie, rzecz jasna.

aż zadrżała, kiedy usłyszała dzwonek do drzwi, a teraz stukajac obcasami ruszyła w ich stronę. tak, chodziła po domu w butach, skoro miała gosposię to i tak było wiecznie czystą, a to w sumie kwestia przyzwyczajenia, bo w dublinie, w rezydencji rodziców też wszyscy chodzili w butach. otworzyła!
- jezu, ale masz czerwone policzki - zachichotała, strzepując dżonemu płatki śniegu z ciemnych włosów, a zaraz uśmiechnęła się, bo wyglądał uroczo - wchodź, zrobię ci coś ciepłego do picia.
przesunęła się nawet za drzwi, by mógł wejść.

- miło to słyszeć, bo jest mi kurewsko zimno. - mruknął, wchodząc do środka, uprzednio wycierając podeszwy najaczy w ..wycieraczkę, co za surprajs. - kupiłem waniliowe, bo.. - moje eks je paliły? - innych nie mieli. - wyciągnął w jej kierunku paczkę papierosów. - masz sterylnie czyste mieszkanko. - dodał, zdając sobie sprawę, jak gejowsko to brzmi. wsunął dłonie głęboko w kieszenie spodni, próbując się zasymilować do temperatury panującej we wnętrzu.

- będziemy tak tu stać? - spojrzała na niego trochę dziwnie, unosząc obie brwi do góry - wiem, jest miłe. dzięki - za papierosy rzecz jasna, postukała ze dwa razy paznokciem w paczkę, by teraz ruszyć do kuchni, kołyszcząc biodrami! - więc kawa, czy herbata? - zawołała już stamtąd, schylając się po zippo, do dolnej szuflady.

czemu wszyscy robią z niego debila? -,-
zapatrzył się komórkę, więc nie usłyszał pytania. w każdym bądź razie wkurwił się na oreli i na tuluz, więc dajcie mi spokój! hałewa, uniósł wzrok i zobaczył tyłek s. tuż przed przekroczeniem przez nią kuchennego progu i zapytał głośno, czy o coś pytała.
kurwa.

znów zadrżała, bo ona jest raczej strachliwa, śpi z zapaloną lampką, bo boi się ciemności ;3 odwróciła się do dzonego, w każdym razie, by uśmiechnąć się przyjaźnie. naprawdę uroczo wyglądał z rumieńcami na twarzy, ton głosu już był mniej uroczy.
- coś sie stało? - zapytała, przewracając z prawej dłoni do lewej swoją zapalniczkę - pytałam, czy chcesz kawę, czy herbatę. no i ile mam ci zapłacić za papierosy?
w ich świecie takie ceny nie odgrywają roli, ale ona czuła obowiązek oddania dżonemu pieniędzy. spojrzała za okno tym razem, żałując, że serio nie są na dominikanie.

- żebym wiedział, o co im wszystkim chodzi. przepraszam. - mruknął niewyraźnie, unosząc głowę i w ramach zadośćuczynienia uśmiechnął się do susanny. - jest masakrycznie zimno. - dodał, patrząc za okno, przekonany, że na dominikanie jest przyjemniej. - kawę, proszę. a co do papierosów, to i tak pewnie powinienem Ci kupić cały karton, czy coś takiego. naprawdę nienawidzę tych spotkań w operze, przeżywania, gdzie cudze dzieci sprzedają i czy planują ślub w przeciągu tej dekady. - oparł się o blat, miał nadzieję, że to nie podchodzi pod złe zachowanie i zastukał palcami w marmurowy blat?

- w porządku dżony, obejdzie się i bez kartonu papierosów - uśmiechnęła się do niego, ale zaraz uznała, że to głupie z jej strony, że się tak szczerzy - sypaną czy rozpuszczalną? - zapytała, bo skąd niby miałaby wiedzieć jaką dżony pije kawę. swoją drogą miał bardzo, bardzo pociągający wyraz twarzy co teraz zauważyła, więc odwróciła się tyłem, by nalewać wody do czajnika. wolną ręką odrzuciła włosy za plecy, nie chciała ich zamoczyć :c - a takie spotkania są serio nudne. sama opera przyjemna, ale te wszystkie plotki, na temat tego ile caren sue zapłaciła za suknię ślubną,naszych matek, albo nudne rozmowy o interesach naszych ojców, zniechęcają.

- a to jakaś różnica? - zmarszczył brwi, bo on pił kawę z ekspresu ciśnieniowego. - najbardziej irytuję mnie to, że to środowisko jest takie same. wiesz, wszyscy wszystkich znają, te same rodziny od pokoleń i to tyle. a jak widzę moich rówieśników, to mi niedobrze. - mruknął i pomyślał o jakiejś dziewczynie, z którą kiedyś bawił się w hyde parku, a ona teraz wyglądała jak nosorożec i pan kleks. pieprzony esteta z niego, wybacz.

poczuła się w sumie trochę dotknięta, bo ona też była jego rówieśniczką, a w zasadzie to prawie. mniejsza o to.
- sypana jest mocniejsza, a przynajmniej tak mi się wydaje. no i sypana ma fusy, dlatego pijam tylko rozpuszczalną - odwróciła się w jego stronę, wcześniej ustawiwszy czajnik na gazie - tak, masz rację. kiedy cię widzę, robi mi sie niedobrze - posłała mu całusa, by znów odwrócić się do kuchenki.

- to sypaną może. nie zrozum mnie źle, sus. - co za zdrobnienie, aha. przeszedł na drugą stronę kuchnii i stanął obok niej. - mam na myśli chociażby tych porterów. - dodał, lustrując ją wzrokiem. jeszcze nie umarła na zawał?xd
hałewa, hi fajnds susi kłajt najs.

nie, nawet nie trzęsły jej się ręce, kiedy czuła jego oddech na swojej szyi i zapach perfum w nozdrzach. przestała nawet oddychać żeby nie johnny nie pomyślał, że ona go wącha, ale zaraz stwierdziła, że to głupie z jej strony, więc wypuściła powietrze ustami, przechylając głowę w jego stronę. był bliżej nawet niż jej się wydawało. na oślep złapała łyżeczkę, teraz znów skupiając wzrok na kubku, do którego wsypywała kawę.
- cammie porter to straszna suka. wiesz, że też się w tobie kochała, w tym samym czasie co ja? strasznie się o to pożarłyśmy, przewróciła mnie nawet na schodach i musiałam chodzić do szkoły z guzem na głowie, bo uderzyłam w barierke - zachichotała z tego wszystkiego pod nosem, ale nie wydmuchała z kubka kawy, na szczęscie.

roześmiał się.
- cammie porter na mnie leciał? kiedy to było? jezu, porażka. - zaśmiał się ponownie, jakby na razie ignorując informację, że suz również. przez chwilę zastanowił się, dlaczego się z nią nie kumplował w dzieciństwie, próbował sobie przypomnieć dokładnie jak wyglądała, ale niezbyt mu to wyszło. w każdym bądź razie napomknął, że z tego co pamięta (kłamał?), guz specjalnie jej nie oszpecił.

- no tak, gorzej już być nie mogło - susannah puściła dżonemu oczko, by teraz uważnie zalać dla niego kawę. picie kawy o tej porze było średnio rozsądne, ale nic na ten temat nie powiedziała, tylko złapała kawę, by mu podać - uuuuważaj gorąca - poradziła mu, przygryzając z uwagą dolną wargę w geście skupienia, by nie wylać, no cóż, ale była raczej niezdarą - cammie porter nienawidzi mnie do dziś, a kiedyś się przyjaźniłyśmy. to znaczy jako dzieci. wszystko zepsułeś, huh - roześmiała się perliście, bo na ten czas przyjaźń z cammie wydawała jej się śmieszna, wręcz abstrakcyjna.

- jest mi niezmiernie przykro. - uśmiechnął się, chwytając kubek, który rzeczywiście okazał się gorący, więc odstawił go pospiesznie na blat. nie był specjalnie wrażliwy, bez insynuacji.
okej, żeby się bardziej wkręcić to napiszę coś o jego odczuciach wewnętrznych! xd

dżony stał, wciąż oparty o blat, wodząc wzrokiem po kuchnii, która była podobno do jego własnej, a zarazem zupełnie odmienna od kuchni w domu jego rodziców, w londynie. chyba nie tylko on miał powyżej uszu ciemnych szafek z mahoniowego drewna z czarnymi uchwytami i wybrał przejrzystość, świeżość i jasne barwy. w rogu dostrzegł parę egzemplarzy vogue'a, przyprawy przechowywane w szklanych pojemnikach, na wąskim parapecie stało y y drzewo pomarańczowe, a za oknem wciąż padał śnieg. przebiegł wzrokiem po sylwetce susanny, czują nieodpartą chęć, żeby objąć ją w talii i przeciągnąć nosem po jej szyi. w końcu i tak miała go już za wyrachowanego dupka z penisem zamiast mózgu.

susannah przygryzła nerwowo dolną wargę, bo jego spojrzenie trochę ją rozpraszało, jeśli mam być szczera. potarła dłonią o nagie, chłodne ramię, bo nie potrafiła dobrze obsługiwać centralnego ogrzewania, może nawet uda jej się naciągnąć dżonego na pomoc.
- coś nie tak? - zapytała za to, unosząc obie brwi do góry, w geście pytającym. zwliżyła wargi koniuszkiem języka. johnny był jeszcze bardziej pociągający niż cztery lata temu, tylko wtedy ona nie dostrzegała tego w ten sposób; teraz, widziała w nim jedynie kogoś, kto pociąga ją fizycznie. nie wiedziała, jaki jest johnny i sama nie była pewna, czy chce się dowiedzieć, chociaż wywierał na niej jedynie pozytywne emocje, a to już duży plus. a samo w sobie to, że ładnie pachniał, to swoją drogą, czuła cholerną potrzebę przytulenia się do jego torsu, ale tego nie zrobiła, bo to on jest tutaj facetem.

a ja wcale nie mam penisa, to taka dygresja co do bycia facetem.
on za to w ogóle nie znał susanny, taka prawda. w dzieciństwie czy też wczesnej młodości, nawet gdy się spotykali, raczył ją przelotnym spojrzeniem, grzecznościowo kiwał głową i momentalnie jego wzrok zaczął wędrować za tyłkami brunetek, tych od agradów. notabene jedna z nich przez jakiś czas była uważana za dziewczynę dżonego, ale newermajnd. okej, więc nie przestawał patrzeć na s., konkretniej w jej oczy. ostrożnie przyciągnął ją do siebie, początkowo chwytając za dłoń, a następnie kładąc dłoń niestandartowo wysoko, żeby nie było, że naprawdę nie ma mózgu.

prawdę mówiąc trochę ją to zaskoczyło. była przyzwyczajona do tego, że dżony traktuje ją jak przymus, to jest, że przymusowo musi się do niej uśmiechać, witać się i tak dalej. teraz jednak, sprawiał inne wrażenie, ale nie, nie powiem, że jej się to nie podobało, wręcz przeciwnie. coś jednak ją niepokoiło. jeśli zamierzał ją przelecieć i nigdy więcej się nie odezwać, lepiej było dla niego żeby tego nie robił. ale oh, przykro mi, nie mogła się teraz skupić na takim myśleniu, kiedy jego szyja, pachnąca zupełnie intensywnie, była tak blisko. przesunęła po owej czubkiem nosa, rozkoszując się cudownym zapachem perfum. dotyk dżeja, sprawił, że zadrżała, ale bardziej wewnętrznie niż zewnętrznie. pozwoliła sobie teraz unieść podbródek do góry i spojrzeć w jego ciemne oczy, a prawą ręką wsunęła do tylnej kieszeni dżonowych spodni.

powoli przesunął dłonią po jej plecach, nie odrywając wzroku od jej oczu. czując dłoń susanny w swoich spodniach i przelotnie jej nos na szyi, wiedział, że przed niczym się nie cofnie! xd samiec zdobywca, aha. nie no, aż taki głupi nie był, tylko tuluz go ma za debila -,- palcem uniósł jej podbródek i przeciągle pocałował ją w usta, nobogdziejeślinietam!

to, że przesunął dłonią po jej plecach to jedno, a to, że ją pocałował to drugie. ale nołłoriz, nie ześwirowała na jego punkcie tak, żeby teraz nie wiedzieć co zrobić, bo powiem ci, że nawet nie była dziewicą, choć do tej pory spała tylko z majkiem, swoim byłym. w zasadzie to on wciąż łaził za jej rodzicami, by wyciągnąć nowy adres, ale państwo debry-pheannes byli twardzi. ale dość pieprzenia. susannah miała ochotę uszczypnąć dżonego w miły, prawy pośladek, bo właśnie z prawej strony trzymała rekę, ale to mogłoby być z jej strony nieco perwersyjne, więc tylko go przyjemnie drapała. odwzajemniła pocałunek, z początku nie mogąc się zdecydować, czy wygodniej jej będzie z głową przechyloną w prawo, czy w lewo, ale uznała, że w lewo, toteż tak zrobiła.

to z tego co rozumiem, przystąpili do językowej ofensywy, wyższy poziom zaawansowania, patrząc np. na capri i noasznego, xd. okej, więc dżony całował susannę, stopniowo przesuwając ustami po jej szyi i obojczyku, zarazem zjeżdżając dłońmi niżej. to brzmi jakby jego dłonie były windą xd okej, mamy godzinę zanim dziadek pójdzie spać!!!!!11
i czuł się jakoś dobrze, rodzice po raz pierwszy w życiu chyba by pochwalili jego wybór a propos dziewczyny.
nie żeby coś poważnego się kroiła. nie teraz, yy.

no właśnie, nie teraz, bo dłonie dżonego ją nieco speszyły, nie chciała nazajutrz czuć wyrzutów sumienia. to znaczy, nie zrozum mnie źle, seks z dzonym na pewno byłby zajebisty, ale ona potem czułaby się jak dziwka, bo to w grucie rzeczy ich drugie spotkanie. nie okazywała po sobie jednak jakichkolwiek oznak spłoszenia, uśmiechnęła się tylko do dżonego tajemniczo.
- kawa ci wystygnie - oświadczyła lekko chrapliwym głosem, by swobodnie wysunąć się z jego uścisku i ruszyć do salonu, to taki podstęp bo w salonie się na niego rzuci. dobra, niesądzę.

pomyślał, że ma jakiś zły dzień. że ten dzień jest POJEBANY, po prostu. ale czego by nie powiedzieć, dostał kawę, prowadził miła konwersację z susanną, więc niech nie narzeka, frajer roku. wziął kawę, która była już letnia, na całe szczęście, bo inaczej nie byłby w stanie chwycić kubka i podążył za s. stanął w przejściu między pomieszczeniami i oparł się o ścianę pijąc kawę i mówiąc, że niedługo będzie się zbierał, żeby jej nie przeszkadzać.

a susannah siedziała na kanapie, trzymając w rękach paczkę sucharów. już miała powiedzieć, że jak tam dzony sobie uważa, ale nie chciała być niemiła, toteż uśmiechnęła się jednokącikowo, rozkładając wygodniej i drapiąc po płaskim brzuchu.
- nie przeszkadzasz, głupku - bo głuptasie wydawało jej się trochę, jakby mówiła do chłopaka, a johnny nim nie był, więc użyła głupka. przez chwilę zastanawiała się co się stało z jej ajfonem, więc zaraz marszcząc gustownie nosek przeszła obok dżonego, przepraszając go na chwilę, bo szła do sypialni. pozostawiła za sobą tylko zapach pour famme :3 żeby było przyjemniej. w sypialni rzuciła się na łóżko, by z głową zwieszoną w dół penetrować zawartość szuflady w szafce nocnej.