dżony.

susannah obudziła się sama z siebie, bo ile można spać, to już po jedenastej. spojrzała na miejsce, w którym powinien leżeć johnny. nie leżał. z trudem wyłoniła się spod kołdry. posadzka, na którą opuściła stopy była wyjątkowo zimna, ale sus dała radę i weszła do kuchni, od progu uśmiechając się do j.
- nie wyspałeś się, co? - bo kiedy się przebudziła, on nie spał, ale udawała, że śpi. potarła rękami nagie ramionka, ziewając.

- niezbyt. - ziewnął i się przeciągnął. spojrzał na nią, właściwie zauważył, że pociera swoje ramiona. - zimno ci? chyba znowu zapomniałem zapłacić za rachunki. albo ogrzewanie się zepsuło. - nic dziwnego, że on w swoim stanie psychicznym nie odczuwał jakże niskiej temperatury. zaproponował jej jakiś sweter, jego seksi kardiganik lowe tą buźkę. zapytał, czy chce kawy i jeszcze raz jej podziękował, że wczoraj z nim była!

- johnny, to naprawdę nic takiego - uśmiechnęła się, dodając jeszcze, że może jej pożyczyć. sweter, junoł. usiadła przy stole, by założyć nogę na nogę i obserwować swoje udo, takim trochę zmęczonym spojrzeniem - więc, gdzie dzisiaj mogę cię zabrać? czy na odwrót?
właśnie wymyśliłam, że postarzę ją o rok, bo nie lubię grać licealistkami i będzie studiowała filologię francuską, joł.

- możemy gdzieś iść. - podrapał się po chłodnym karku, pewnie od tego wygięcia wystawały mu żebra, junoł. - nie jesteś głodna? - zapytał, przejeżdżając palcem po policzku, chociaż i tak wątpił, że ma coś do jedzenia w lodówce. notabene jej to powiedział, i zaproponował, że wezmię ją na śniadanie.

- nie, w porządku, ja nie jestem głodna - no tak, w końcu to, że schudła jakieś czterdzieści siedem kilo, nie było zasługą operacji, tylko jej wieloletniego odchudzania. właśnie wymyśliłam, że ona nie może wiele jeść, bo przytyje i tak dalej - ale pójdziemy na jakieś zakupy, czy coś takiego, musisz mieć coś w lodóce, johnny - powiedziała, wstając nawet. szkoda, że nie było jej tak ciepło jak mi :c! przespacerowała te kilka metrów by niezdarnie nieco pogłaskać johnny'ego po ramieniu.

- w sumie, jak będę musiał lecieć do londynu, to na wiele się zakupy nie przydadzą. - wzruszył ramionami, obejmując ją w talii. nie żeby chciał ją wykorzystać, ale miła była świadomość, że jest obok. hej, czy to przypadkiem nie pachnie poważnością?

- a jeśli nie? poza tym myślę, że będzie mogło kilka dni poleżeć w lodówce. zamierzasz nic nie jeść? - uniosła obie brwi, w geście pytającym, bo tak jednej nie umiała, choć usilnie ćwiczyła to przed lustrem. na próżno :c - niedługo będę musiała iść, nakarmić kota, może coś popiszę, terminy na oddanie wszystkich prac są raczej bliskie, ale hm, zadzwonisz?

- ej, sus, ja tylko wydaję się być takim dupkiem. - noah by go teraz wyśmiał, ale okej. uśmiechnął się do niej i pocałował w czoło. - też mam jakieś projekty do oddania, jezu. - jęknął.

mam jeszcze pięćdziesiąt minut, hehs.
susannah stwierdziła, że to wszystko to jest chyba jakiś żart, ona i johnny stoją sobie w jego kuchni jak gdyby nigdy nic i rozmawiają o projektach do oddania. no cóż, to jednak nie był żart, to, że się uśmiechnęła i cmoknęła go w szyję, też nie.
- ja tylko pytam, johnny - odpowiedziała w końcu, zastanawiając się trochę nad tym co johnny będzie robił jak ona pójdzie. miała wyrzuty sumienia trochę, bo chciała mu jakoś pomóc ze sprzątaniem, czy coś :c.

a potem co? :c
- jasne. - odparł, przecierając szorstkim policzkiem po jej policzku, huhu. głośno powiedział, czy też pomyślał, że musi ogarnąć mieszkanie, w sumie to sobie wymyśliłam, że dżony będzie miał jakiegoś golden retrievera czy coś, ale to potem xd on nawet na chwilę zapomniał o ojcu, to chyba dobrze, bo takie odskocznie są potrzebne, conie.

- hej, drapiesz - powiedziała, z udawanym wyrzutem i klepnęła go w ramię, bo jakoś tak wycelowała - okej - stwierdziła w końcu, odsuwając się od johnny'ego - pójdę się ubrać i tak dalej. i masz rację powinieneś trochę ogarnąć.
puściwszy mu oczko zniknęła w korytarzu, a później w sypialni, bo tam zostawiła swoje ubrania na krześle.

włożył kubek po kawie do zmywarki i przeszedł do salonu, gdzie otworzył zajebiście duże okno, bo dżony miał fajny balkon też, na którym zamknęła go kiedyś oreli. i w samych bokserkach stanął na ów balkonie, podziwiając panoramę miasta.

sus ubrała się umyła, zęby też i wyszła. najpierw szukała dzonego w sypialni, potem w kuchni, by skończyć faktycznie na balkonie, gdzie go znalazła. przez chwilę stała tak w bezruchu, obserwując jego plecy, ładne plecy swoją drogą, a nie mógł jej słyszeć, bo nie założyła jeszcze butów. podeszła bliżej, by delikatnie dotknąć wcześniej wspomnianych pleców.
- zmarzniesz.

odwrócił głowę, przez bardzo długą chwilę się w nią wpatrując. naprawdę długą chwilę, uwierz mi. pocałował ją, bo tak mu się zachciało. ale to był hm, miły i czuły pocałunek.

nie wiem dlaczego, ale susannah wciąż się uśmiechała, czego niestety nie mógł zobaczyć w trakcie pocałunku, bo niby jak. splotła za to dłonie, starając się nie podrapać johnny'ego zegarkiem, gdzieś na jego plecach. i cóż, odwzajemniła pocałunek, bo to było silniejsze od niej.

delikatnie ujął jej twarz w swoje męskie dłonie, ignorując gwiżdżenie dochodzące z ulicy xd ssję całowali.

na gwizdy reagują pizdy, hehe.
sus pewnie też zignorowała, co by było gdyby teraz zobaczyła ją mama, tata, ktokolwiek?!?!?!?! nieważne. bynajmniej ważniejsze było to, że badała językiem podniebienie johnny'ego. miała zamknięte oczy!

hej, to spoko, bo on też! brawa dla tych państw, co za synchronizacja, proszę państwa, co się dzieje na murawie! pozdro dla szaranowicza. a on ciągle delikatnie przytrzymywał jej twarz, bo ja tak lubię, hihi. gra języków i pozorów, elo, chyba muszę odpocząc xd

okej, stop jezu, starczy nie :d susannah niechętnie bo niechętnie, ale odessała się od johnny'ego uśmiechając się trochę. nie wiem dlaczego miała zaczerwienione policzki, powiedzmy, że od wiatru!!!!!
- hm, naprawdę muszę iść - spojrzała na zegarek, by stwierdzić, że już jest pierwsza.

poszła,takwięc.