SAMOLOT.

air france, paryż charles de gaulle, nju jork j.f.kennedy.
michelle więc, przyszła do pracy :c. stała teraz przy tylnym wejściu do samolotu, bo ja zawsze stoję przy tylnym, razem z kolegą stewardem o imieniu kevin, witając pasażerów!

a nathan, nie wiem, co mógł robić, ale pewnie podszedł do nich i tak sobie myślę, że możnaby założyć kevina.
- cześć, pani stiuładresso - uśmiechnął się do niej przyjemnie i wcale nie był teraz zazdrosny o kevina, bo narazie nie miał powodów, prawda.

michelle chętnie by ich sobie przedstawiła, ale za nathanem ustawiła się już kolejka, więc cmoknęła go przelotnie i powiedziała, żeby usiadł tutaj z tyłu, to może nawet będą mogli porozmawiać! tymczasem skinęła głową i uśmiechnęła się do kolejnego pasażera.

no, a nathan usiadł więc z tyłu, gdzieś przy pokładowej kuchni, gdzie zawsze jebie jedzeniem, co nie. zapiął się nawet już na dobry początek pasami, usiadł dość wygodnie, odchylił głowę do tyłu i nie wiedział, co ze sobą zrobić ;x.

michelle teraz stała z tyłu, razem z kevinem, kąwersując z nim wesoło na temat ich ostatniej imprezy, czy coś takiego, kiedy stjułard łyljam z przodu samolotu witał się z pasażerami, junoł.

- to twój facet? - zapytał, głową kiwając na nathana, siedzącego na tyłach ze słuchawkami od ajpoda w uszach. oparł się tyłkiem o blat, który na szczęście nie był aż tak bardzo prowizoryczny. usmiechnął się promiennie do miszęl, zawsze, odkąd pamiętał, bardzo mu się podobała. szczególnie w tym ubraniu stiułardessy.

pokiwała głową, uśmiechając się właśnie do tyłu głowy nathana. i było jej smutno, że dzisiaj był dla niej taki nieczuły, ale jak wiemy stjułardesa to stjułardesa i nie może okazywać swoich słabości przy pasażerach.
- mhm, nathan - odpowiedziała, przyglądając się kevinowi. zawsze zastanawiała się, czy na tamtej imprezy, huh, nie była nawet wtedy jeszcze z nathanem, doszło do czegoś więcej niż tylko tańczenia, a głupio jej było zapytać & przyznać się, że sama nie pamięta.

no cóż, on pamiętał aż za dobrze, ale nie poruszał tego wrażliwego tematu obciągania w męskiej toalecie, skoro ona zawsze udawała, że nic takiego się nie zdarzyło.
- tymczasowy czy jesteście ze sobą, no, na dłuższą metę?

- jestesmy razem już długo, raczej - bo straciła rachubę po trzech miesiącach. tymczasem zdjęła marynarkę, bo po co miała chodzić w niej, kiedy robiło się duszno. odwiesiła ją na wieszaczek, by spojrzeć na przód samolotu. za chwilę będzie musiała pokazywac zakładanie masek i kamizelek, co zawsze ją nurzyło, póki co spojrzała smutno na kevina - ale dzisiaj jest niemiły. zabrałam go, bo wiesz, ta impreza......

- ach, no tak - pokiwał głową, bo oczywiście, że wiedział. uwielbiał imprezy i nie mógł ich tak zwyczajnie pominąć. - może ma zły dzień - podrapał się po karczku, zerkając w jej dekolt.

pokiwała głową i pociągnęła kevina za marynarkę do ich części samolotu, bo nadszedł czas na prezentowanie całego tego sprzętu. wyjęła ze schowka maskę i kamizelkę, czekając aż kevin skończy swoją wypowiedź o masce, by mogła zaprezentować jej zakładanie. strasznie kręciło jej się w głowie, a dopiero kołowali po pasie.....

nathan tymczasem obserwował miszęl i kevina, który mu się bardzo nie podobał, głównie dlatego, że niesamowicie ślinił się do cycek miszęl, a ona wcale nic z tym nie robiła, wręcz przeciwnie, posyłała mu szerokie uśmiechy. poruszył się niespokojnie na fotelu, wychylając się troche, by zerknąć na miszęl, prezentującą to wszystko tam tam.

michelle tymczasem posłała uśmiech nathanowi, mimo tego, że był niemiły. zakończyli prezentacje maski i teraz zakładała na kevina, który jak zawsze robił za jej manekin, tę śmieszną kamizelkę, więc zawiązywała sznuerczki na jego klatce piersiowej, która była zupełnie miła, co przez te wszystkie rejsy zdązyła już wymacać.

oblizał wargi, dość suche i spierzchnięte, ale jednocześnie bardzo apetyczne.
- wiążesz za luźno - mruknął w jej ucho, żeby tylko ona usłyszała, po czym posłał miły uśmiech staruszce siedzącej w fotelu 1a.

uśmiechnęła się jakoś tak koślawo, bo kevin był baaardzo blisko, a za jej plecami siedział nathan. zacisnęła więc sznureczki, starając się jak najmocniej.
- już? - zapytała cicho, aby nikt z pasażerów nie dosłyszał.

- mhm - skinął nieznacznie głową, jakoś podświadomie się naprężając, jak to facet, pokaz mięśni i tak dalej. miszęl tak ładnie pachniała, zawsze miała w sobie coś pociągającego i obciągającego również, hyhy.

nathan przyglądał sie miszęl i kevinowi z niekrytym zainteresowaniem, wyglądali na zajętych sobą. przeczesał włosy palcami, by zaraz potem jednak je zmierzwić, po czym wyjąć słuchawki od discmana z uszu.

pokiwała więc głową, uśmiechnęła się reprezentacyjnie do wszystkich, by ruszyć przodem na tył, znów. wyminąwszy nathana, uśmiechnęła się jakoś tak pokrzepiająco, bo nie wyglądał na zadowolonego.

nie oduśmiechnął się, co oczywiście nie było zbyt dobrym znakiem. grzebał przez chwilę w torbie podróżnej, by teraz sprawdzić sms, ale nikt nic do niego nie pisał, więc schował komórkę z powrotem tam gdzie jej miejsce i poszedł do toalety...

no więc kevin poszedł za miszęl, by utknąć znów w kuchni, która w jego oczach oribła się coraz cieśniejsza. zajął sie wygrzebywaniem jedzenia skad tam nie wiadomo skąd, obserwując kątem oka jej nogi, miała fajne łydki.

michelle pokręciła głową, bo właśnie wjechali na pas startowy i niestety musiała nathana z łazienki wygonić. przeprosiła na chwile kevina, który jej coś opowiadał, ale wcale nie słuchała, by wejśc do łazienki nawet bez pukania, bo to nathan; gdyby to był ktoś inny to by nie mogła.
- nathan usiądź, za chwilę startujemy i wszyscy raczej powinni siedzieć - powiedziała cicho, bo bała się, że na nią nakrzyczy.

- okej - mruknął, siląc się na samokontrolę. jeżeli tak codziennie wyglądała jej praca i jeżeli kevin aż tak się do niej ślinił, było to po prostu nie do wybaczenia. umył ręce, po czym wyminął ją w drzwiach, nie zaszczycając jej nawet spojrzeniem.

poczuła się naprawdę nieciekawie, w związku z jego zachowaniem i oczywiście miała wyrzuty sumienia, wyszła też i teraz ruszyła wzdłuż samolotu sprawdzając, czy pasażerowie mają dobrze zapięte pasy. nachyliła się nad nathanem, a jej włosy opadły na jego twarz o co niespecjalnie dbała. złapała jego pas, by go uregulować.

dmuchnął w jej włosy, pachnące cytrynową odżywką, by przez chwilę wyluzować się pod wpływem miszęl, jej dotyku i bliskości.
- dam sobie radę - powiedział mimo wszystko, bo stuiłardessy raczej nie zajmowały się regulowaniem pasów u pasażerów. no, chyba, że pasków od spodni..

pokiwała głową i czuła się nadal niezbyt komfortowo. odsunęła się od mathana, by stanąć gdzieś za nim, oprzeć się o ścianę. złapała nawet oparcie nathanowego fotela, bo właśnie startowali!

tak więc samolot unił się w górę i wznosił przez jakiś dłuższy czas, a ciśnienie rozsadzało nathanowe biedne uszątka. zastanawiał się, co myśłi sobie miszęl w tej chwili i za nic nie mógł odgadnąć. on był natomiast zazdrosny i to strasznie.

michelle była już przyzwyczajona do zmiany ciśnienia, także wpatrywała się w czubek swojego buta ząłączonego na obrazku. kiedy samolot wzniósł się na wysokość jedenastu tysięcy kilometrów i można było odpiąć pasy, odwróciła się i już miała odejść, ale nachyliła za to nad nathanem i wyszeptała mu do ucha, że go kocha :c

- mhm - mruknął, jakoś niespecjalnie się przejmując, ale nie tym, że go kochała, tylko tym, że powiedziała, że go kocha. bo przecież on o tym wiedział, a przynajmniej tak myślał, póki nie zobaczył, jak wygląda jej praca, polegająca głównie na obmacywanku kevina.

michelle pokręciła głową, czując się hm nieco dotknięta, tym, że jej tylko przytaknął. obkręciła się na pięcie, by ze łzami w oczach <3 pójśc do kevina i pomóc mu w przygotowywaniu wózka z jedzeniem :c.

- co się stało? - zapytał, bo natychmiast zauważył te łzy w jej oczętach, hyhy. i miał ochotę wpierdolić temu jej nathanowi, ale nie na tym polegała jego praca, tak więc teraz życzył jedynie smacznego jakiejś młodej parze z jeszcze konfetti we włosach.

- nie wiem, naprawdę nie wiem o co mu chodzi - pokręciła głową i otarła łzy, coby makijaż jej się nie rozmazał. uśmiechnęła się reprezentacyjnie do jakiejś kobiety, która zażyczyła sobie łyski, obliczając w walucie dolarów.

wyciągnął dłoń w stronę twarzy miszęl, by pogłaskać ją wierzchem owej dłoni po policzku, dość czule, przy czym wyczuł, że ma mokre policzki.
- nie przejmuj się - powiedział pokrzepiającym tonem, zabijając w tej chwili nathana wzrokiem ;x.

- staram się - pokiwała głową, a na jej twarzy wymalował się sztuczny uśmiech i raczej na pokaz do mężczyzny, który się na nią gapił. nienawidziła tego dnia, tej godziny....

nathan ich obserwował i wyglądało to tak, jak on chciał zobaczyć, widzieć i tak dalej: jakiś mężczyzna, kevin, prawda, głaszcze miszęl po policzku, a ona mu na to pozowala. zatopił się aż w fotelu, zaciskając mocno szczęki.

w końcu też dojechali do nathana i ludzi, którzy siedzieli obok niego.
- coś dla ciebie? - zapytała michelle zachrypniętym głosem, obserwując uważnie swojego faceta.

- soku poarańczowego, jeśli byłąbyś tak miła - powiedział, a jego spojrzenie nieco złagodniało, kiedy tylko na nią popatrzył, bo wydawała się jakaś... nie taka. i to przez niego, prawdopodobnie, z czego zdawał sobie sprawę. zaraz jednak doszedł do siebie, przecież miszęl non stop flirtuje z tym kevinem.

pokiwała głową i skinęła na kevina, który zrozumiał, że ma sobie pójść. przesunęła wózek dalej, by stać koło nathana i drżącymi rękami nalewać mu sok. bała się nawet, że wyleje, ale teraz jego obecność była......straszna. michelle nie umiała sobie nawet poradzić z tym co teraz czuła.

- miszęl - mruknął, kręcąc głową. wiedział, że to nie jest odpowiednie miejsce na rozmowy, wszyscy się przysłuchiwali i tak dalej, więc naturalnie, nie zamierzał tego omawiać na środku pokładu. nie wiedział, co zrobić, żeby miszęl się tak nie trzęsła, więc zwyczajnie nie robił nic.

postawiła kubeczek przed nathanem, uprzednio rozkładając mu stolik i przesunęła się o te kilka metrów uderzając w kevina wózkiem, nie celowo oczywiście.
- przepraszam - mruknęła, opierając się o drzwi łazienki, bo akurat była wolna.

- nic się nie stało - uśmiechnął się przyjemnie. - jedna facetka oblała mnie już kawą - wskazał na plamę na piersiach. - miszęl, wyluuuuuzuj - doradził jej, choć on osobiście trzepnąłby nathana tak jak to zrobiła marjet z ralfem, hyhy.

- nienawidzę tych ludzi, matkoo - ukucnęła, przypatrując się wszystkim pasażerom od tyłu. najchętniej to nie wiem, umarłabym na tę chwilę. nie chce mi się nawet iść na tą głupią imprezę. nie wiem o co mu chodzi, naprawdę. dobra, bierzmy się do roboty - skinęła powoli głową i wzięła kubełek, do którego ludzie mają wrzucać śmieci. doszła do rzędzu numer 847539753 bo nie wiem jakim samolotem lecą i przeszła przez całą długość, zatrzymując się na dłużej przy n.

miał wyrzuty sumienia i udawał, że nie wie, dlaczego, gdy przymknął oczy i udawał, że śpi, kiedy przy nim się zatrzymała. oczywiście, zdradzało go wiele rzeczy, choćby to, że nie otworzył astmatycznie ust, tak jak zawwsze to robił, kiedy spał. zapadł się w fotelu, zastanawiając się, po jaka cholerę zgodził się lecieć.

miała ochotę przyjebac mu tym pudełkiem, ale tego nie zrobiła, bo to miszęl ciota. i myślę, że mogli już podchodzić do lądowania, bo przecież nie będę tu siedziała do nie wiadomo, której żeby akurat mieli wylądować. przeszła, by sprawdzić czy wszyscy mają pasy, toteż zatrzymała się przy nathanie, by złapać go za ramię, chociaż wiedziała, że nie śpi. mogłaby mu sama zapiąć, ale nie chciała się narzucać ;x.

- lądujemy już? - zapytał, wzdrygając się, bo takie nagłe obłapianie nieco go przestraszyło! aczkolwiek, przyjemnie było być przez nią dotykanym, temu nie mógł zaprzeczyć nawet wtedy, kiedy miszęl flirtowała z innymi facetami, w tym przypadku kevinem. przypiął się oczywiście, marszcząc brwi nad przypięciem, z którym się uporał, bo musiał.

- mhm, lądujemy - pokiwała głową i właśnie, wylądowali. michelle powiedziała, że zaczeka na nathana przed terminalem bo jako załoga wychodziła szybciej.

no więc samolot linie francuskie, lot 389573389759823 i tym podobne. wyobraźmy sobie; nathan opiera swoją głowę na ramieniu miszęl, przysypiając. jedną rękę trzyma na jej kolanku i nieco się ślini, on tak już ma.
a teraz zmiana czasu na przeszły:
przesunął ciepłą dłoń na jej jeszcze cieplejsze udo i jakoś tak się obudził z powodu turbolencji.
- jak się czujesz jako pasażerka?

michelle chyba była już troszkę przyzwyczajona do rzeczy typu turbulencje i te sprawy, więc najspokojniej w świecie siedziała, machając prawą stopą. przeglądała chyba nawet elle, które kupiła na lotnisku, by teraz spojrzeć na nathana, jakoś tak wyjątkowo ospale, bo właśnie, chciało jej się spać.
- hm? ah, no dziwnie. bardzo dziwnie. współczuję chyba im trochę - i posłała kevinowi, który był właśnie na pokładzie samolotu jeden ze swoich przyjaznych uśmiechów, tak wyszło.

dawny nathan pewnie by się obraził, ale ten teraźniejszy wolał zamanifestować swoją miłość i zaborczość i w ogóle pocałował ją dość ożywczo, z języczkiem też, więc bardzo miło.
- miszęl - mruknął w jej usta, by zaraz cmoknąć jej dolną wargę. - jesteś wspaniała - skomplementował ją, nieco zazdrosny i dyskretnie przesunął dłoń na wewnętrzną stronę jej uda.

właśnie tak sobie siedzę i myślę, że w samolocie to cięzko na akrobacje w stylu założenie nogę na nogę, bo jest piekielnie mało miejsca :d. okej. michelle była chyba nieco zaskoczona. nie to, żeby tęskniła za tym, że nathan wściekał się na nią za kevina, ale to było zaskoczenie. miłe. uśmiechnęła się rozanielona, pod wpływem jego ciepłej dłoni, po wewnętrznej stronie jej uda.
- hm, idę do toalety - poinformowała go, chyba bez żadnych podtekstów, ale wiadomo turbulencje i te sprawy (nie to, żeby podczas turbulencji nie można było łazić, ale to pariż, tu wszystko wolno) CAŁKIEM niechcący wylądowała na nathanowych kolanach - ups.

- poradzisz sobie sama? - spytał, po czym cmoknął ją w ramię. następnie podniósł głowę tak, by spojrzeć jej prosto w oczy i uniósł jedną brew do góry, układając dłoń na jej lewym pośladku - w tej toalecie? - uśmiechnął się rubasznie do jej biustu. miał nadzieję, że powie, że nie. i że kevin zobaczy jak nathan wślizguje się do toalety za miszęl! to takie już wizje przyszlościowe.