jasper.

jasper stał, przed wcześniej wspomnianą choinką, ubrany w szarą koszulką z mikołajem dymającym elficę, a wokół jednego łokcia miał luźno owinięte, zapalone, lampki choinkowe. werter siedział na podnóżku, stojącym na środku dywanu, obecnie zawalonego kartonami z ozdobami.

a catherine, z górą książek, które musiała przeczytać do zbliżającej się sesji, przyszła pod drzwi jaspera i teraz, wszystkie jej się rozsypały po podłodze, kiedy zapukała. zrobiła mniej więcej tak -,- schylając się teraz na dół, z jakąś kurwą wypadającą z ust. prawo strożytnych rzymian, kodeks hammurabiego. chyba każdy wiedział co to jest, ale nie przecież musiała opanować wszystkie artykuły.

usłyszał coś na kształt trzask-plask i przerwał swoje kontemplacje przed choinką i ruszył w kierunku drzwi, nie zważając na sznur lampek, owiniętych wokół ramienia. kabelek stopniowo się odwijał, co spowodowało, że jasper 'zaznaczał' swoją trasę, co wzbudziło konsternację w werterze, jak mniemam. otworzyl te drzwi, podczas gdy ketrin zbierała książki.
- pomógłbym ci, ale mam te nieszczęsne lampki i wolałbym nie lecieć za 5 minut po nowy komplet.
jak już wróciła do pozycji pionowej, pocałował ją w usta, zarazem robiąc jej miejsce w korytarzu.

catherine uśmiechnęła się, bo usta jaspera były bynajmniej cieplejsze niż powietrze na dworze. weszła nawet, starając się nie wywalić tych książek po raz kolejny. kiedy tylko dostrzegła jakąś szafkę w pobliżu rzuciła je na nią, razem z torebką, by teraz się rozebrać. uśmiechnęła się i stanąwszy na palce zabrała lampki z szyi jaspera.
- naprawdę jesteście tak nieporadni? - zachichotała i zmierzwiwszy mu włosy, ruszyła do salonu, witając się z werterem.

- powiedzmy, werter bynajmniej nie pali się do pomocy. - odpowiedział, unosząc brew i przez chwilę mierząc wzrokiem tyłek katriny. pomyślał, że chyba musi się uspokoić, jutro są święta, które on spędzi z werterem i butelką wina, która przysłała mu matka w ramach świątecznego prezentu i obejrzy kewina samego w domu. podczas gdy ketrin będzie siedziała przy z stole z ojcem i siostrą, ubraną w wyprasowaną, białą koszulę. notabene, takich nie lubił. - hm, uważaj na lampki, zgubiłem gdzieś portfel i nie mam forsy na nowy komplet.

pokręciła głową, by teraz znów stanąć na palce i zacząć oplatać choinkę lampkami od góry. robiła to w pełnym skupieniu, przygryzając nawet język, ale nie odgryzła, xd. kidy już skończyła, uśmiechnęła się triumfalnie, zaglądając do pudełka z innymi ozdobami.
- mam nadzieję, że już doszedł do ciebie fakt, że jutro przyjedziesz do nas? - spojrzała przez ramię na jaspera, unosząc pytająco prawą brew, w geście pytającym. bo dla niej to było oczywiste. o czy wi ste.

- nie? ketrin, nie będę wam się wpraszaj, O KE J ? - powiedział głośno, siadając na bocznym oparciu kanapy i grzebiąc w pudełku z ozdobami. grzebał, szukając czegoś ciekawego, ale stwierdził, że to pudełko można wyrzucić, bo nic tam nie ma. odłożył je z powrotem na ziemię i ostrożnie 'wkopnął' pod podnóżek, na którym leżał rozwalony werter. patrzyl, jak ketrin zwinnie ubiera JEGO choinkę, no właśnie, może powinnien jej pomóc? jeszcze chwilę spojrzał na jej fajny, mały, ale krągły tyłek, niesamowita sprawa, xd. - napijesz się czegoś? - zapytał, wstając i otrzepując tyłek z niby-pyłków.

pokręciła głową, bo dziś wypiła hektolitry wody na zajęciach. miała kaca, po wczorajszym wieczorze, ze swoją macochą kiedy oglądały jakąś komedię romantyczną i piły jakieśtamdrinki.
- nieee, dzięki, ale mnie wkurwiasz w tym momencie - warknęła, bo chyba naprawdę ją wkurwił, moje postaci są dziś bardzo, bardzo zestresowane. rzuciła na kanapę jeden z łańcuchów, który właśnie zakładała na choinkę, by odwrócić się i złapać obiema rękami koszulkę jaspera. z przodu - posłuchaj. to JA cię wpraszam, okej? poza tym powiedziałam już tacie, że będziemy mieli gościa, a on cię bardzo lubi.
bo kiedyś jak tam przyjechał, bo umówił się z ketrin, to gadał z tato, xd.

doobry jasperek!
- jezu, ale jesteś uparta. - mruknął, powoli kładąc dłonie na jej biodrach i wcalenienatyłku. - przekonałaś mnie tym argumentem o ojcu, też go bardzo lubię, będę miał z kim pogadać. - dodał złośliwie i szyderczo, śmiejąc się w duchu. - mam coś ugotować? wypatroszyć kaczkę? - kpił dalej, ale mama kiedyś uczyła go uczyć robić coq au vin, tylko nie mam pojęcia, skąd ma teraz wziąć koguta. a zresztą, to nieważne, on jutro je chińszczyznę!

pokiwała głową, ale nie szczerzyła się jak idiotka, bo sasza z uśmiechem, wygląda trochę jak dałnik. mimo wszystko uśmiechnęła się delikatnie, by połaskotać jaspera czubkiem nosa po szyi.
- nie, wszystkim zajmuje się mimi, nasza gosposia. od dwóch tygodni sprząta w domu. hej, to znaczy, że ze mną nie możesz rozmawiać? - obrażona zabrała dłonie z jasperowe klatki piersiowej, krzyżując je na swojej.

- jeśli ubierzesz choinkę, to pomyślę. - widząc jej nietęgą minę, szybko dodał. - okej, żartowałem. - pociągnął ją, delikatnie, za nadgarstek, i pocałował w czoło. - werter, spieprzaj! - warknął, psując nastrój chwili, jeśli jakikolwiek był, bo pies praktycznie wpakował się na jego kolana, między jego a catherine. okej, z głośników sączyła się diana krall, kolejny gwiazdkowy prezent od matki, a tak naprawdę to jasper lubił wprowadzać się w nastrój! i wcale nie był gejem. :3 - hm, ty na pewno chcesz, żebym jutro przyszedł, żeby dostać ten super prezent, który ci kupiłem.
między nami, nie kupił żadnego.

już chyba nawet zrobiło jej się miło, kiedy w głowie odezwał się instynkt czepialstwa i drobiazgowości. ułożyła usta w dzióbek, spoglądając z dołu na jaspera, groźnie. a przynajmniej starała się!
- robisz ze mnie materialistkę! - stwierdziła, odwracając głowę w bok, co znaczyło, że teraz to musi ją bardzo ładnie przeprosić. jutro będzie musiała pojechać do miasta po prezenty, ogh, zawsze robiła wszystko na ostatnią chwilę.

- hm, myślę, że moja jutrzejsza nie-absencja, załatwia sprawę. - uniósł brew, ewidentnie rozbawiony, patrząc na ketrin. koniec końców zawiesił jakiegoś pseudo aniołka na choince, z trudem wygrzebanego z kartonu. - ej, a może zostawić choinkę w lampkach, bez żadnych ozdób? gdzieś czytałem, że minimalizm jest modny. - zakpił. - a poza tym, moje ozdoby nadając się tylko na śmietnik. - uszczypnął ją w udo.

- hm - mruknęła, przesuwając palcem wskazującym mniej więcej po zarysach klatki pieriowej jaspera - może dajmy sobie spokój z tą choinką I TAK cię tutaj nie będzie na święta. ojciec i mary w czwartek lecą na kubę, jakieś tam interesy. zostaniesz, prawda? mimi też nie będzie, jutro rano jedzie na wieś, do rodziny - uśmiechnęła się tajemniczo. to znaczyło mniej więcej, że chata wolna, a przecież catherine nie była jakąś nudną studentką prawa.

- a masz strój śnieżynki? - zadrwił, znowu unosząc jedną brew, Ty tak nie umiesz! splótł dłonie na wysokości jej nerek. - możesz mi na święta kupić szczoteczkę. - mruknął, przejeżdżając ustami po jej szyi i bardziej kurczowo przyciągając do siebie. wszystko przez ten krągłodrobny tyłek ketrin, który będzie się mu śnił po nocach. - a co z werterem? - powiedział, na chwilę odrywając się od jej szyi i odgarniając włosy, opadając na jej prawy policzek.

zastanowiła się nad tym chwilę. jej kot, cynamon, bo mam do tego sentyment <3 niezbyt lubił psy, ale może po prostu zamknie go na górze, czy coś? no nieważne, o tym pomyślimy później.
- a wyglądam na kogoś kto popierdala po domu w stroju śnieżynki? - zapytała irocznie, wykrzwiając usta w drwiącym uśmieszku - a werter może pojechać z nami. tylko nie wiem czy z cynamonem się polubią. najwyżej będzie spał w garażu. żartuję, tylko nie bij - bo catherine zdawała sobie spawę z przywiązania jaspera do psa :d.

albo wertera do jaspera :c
- raczej niezbyt, jesteś za gruba na strój śnieżynki. - uszczypnął ją w boczek, zanosząc się śmiechem, bynajmniej głośnym. odsunął się od niej i w swoich za-luźnych-i-opuszczonych rurkach poszedł do kuchnii, bo miał wcześniej otwarty jogurt i właśnie sobie o tym przywiązał. przypuszczalnie werter poleciał za nim, zostawiając ketrin samą z choinką. chwycił jogurt, z nie do końca odtartym wieczkiem i wrócił do niej, trzymając w ustach łyżeczkę. - to o której mam się jutro stawić, frau general? - chyba nawet zasalutował, xd.

- spadaj - rzuciła w jaspera miniaturką mikołaja, a łańcuc strąciła ze swoich kolan, bo za ten czas zdążyła usiąść - jesteś wredny, nic nie tknę przez następne trzy miesiące, ZOBACZYSZ - pokazała mu język, bo naprawdę czuła się urażona. jasne, wiemy jak temat figury jest ważny dla każdej z nas, czyż nie? nawet nie patrzyła na jaspera, tylko lustrowała wzrokiem ciemne niebo. bez gwiazd. jutro muszą być gwiazdy, co to byłaby za wigilia?

- o jezu, przepraszam wrażliwa. - szybko odstawił jogurt, wyjął łyżeczkę z ust i podszedł do niej, od tyłku. przejechał palcem wzdłuż jej kręgosłupa. - dobra, będę miły, idą święta. - jak już się zorientowałaś, olał rozwalonego mikołaja. - ej, ketrin, jesteś pewna, że chcesz się mną zająć przez te parę dni? - zapytał, ostrożnie kładąc dłonie na jej wystających kościach biodrowych.

sasza jest raczej kocista, więc ketrin też. tymczasem cathy właśnie, przewróciła ciężko oczami, zastanawiając się nad tym. a przynajmniej udawała, wolałaby spędzić święta z kimkolwiek niż sama.
- chcę - mruknęła i odwróciła się w stronę jaspera - wiesz, masz w sobie coś takiego, co przyciąga jak jakiś pieprzony magnez - pokręciła oczami, bo chyba wcale jej się to nie podobało. była ułożoną, córeczką, studentką prawa.

kity! ;d
- nie mówisz mi tego pierwsza. - dodał, zręcznie ją odwracając ku sobie, ciągle przytrzymując ją za wcześniej wspomniane kości biodrowe. - co mam kupić twojemu ojcu w ramach prezentu i wdzięczności za przygarnięcie? - każda dygresja w tej chwili jest chyba dobra, jasper chciał zobaczyć, co zrobi ułożona córeczka tatusia. werter uciekł do kuchni.

spojrzała na swój zegarek cartiera, co znaczyło, że generalnie jasper ją dzisiaj denerwował!
- ups, zaraz zwieje mi ostatnie metro, na zadupie - mruknęła, odnajdując swoją torekę i teraz ruszyła w jej stronę.

- to widzimy się za 2 dni! - krzyknął za nią, odprowadzając ją zarazem wzrokiem. ja też dzisiaj wszystkich wkurza, spoczko. kopnął jeden z kartonów pod kanapę, stwierdzając, że posprząta jutro, nie będzie miał nic do roboty. jakiś taki wkurzony się zrobił.

obejrzała się za siebie by spojrzeć na jaspera.
- jutro? - rzuciła, tak jakoś nieprzytomnie, przecież miał być na wigilii, prawda? prawda. zaraz idziemy, to dlatego takie krótkie posty.

prawda, prawda.
- hm, okej. - odparł od niechcenia, zamknął za nią i w ogóle. poszedł spać! buzi.

buziiii, a ona pobiegła na kolejkę.

jasper wrócił wcześniej z biura, obecnie zamiast studiować zajmował się zaliczeniem obowiązkowych praktyk, toteż wlaśnie kroił kurczaka, bo zamierzał zjeść chińszczyznę. ze swoim ulubionym makaronem chińsko-ekspresowym.
i chyba kiedyś obieciał ketrin, że nauczy ją jeść pałeczkami.

wróciła i catherine, po całym dniu nużących zajęć z serii prawo koryntu, prawo starożytnego rzymu i tak dalej. dostała nawet klucze od jaspera, więc teraz próbowała otowrzyć, ale suprajz, bo było otwarte, toteż nacisnęła na klamkę, prawie dostając zawału od wertera, który zaczął szczekać.
- jaspeeeer? - zawołała niepewnie, bo jego pies wyglądał jakby chciał ją ugryźć, ale to takie nasze osobiste zboczenia.

- w kuchni. werter, zamknij się. - krzyknął, właśnie uciął sobie kawałek palca, w sensie nadciął opuszek, rozkojarzyła idiotę. przypuszczam, że w momencie, gdy ketrin wlazła do kuchni, on był w trakcie ssania zranionego palca, podczas gdy makaron tao tao się robił w aluminiowej misce.

geeeez, nie lubię tego bardzo. znaczy makaronu. no własnie, weszła do kuchni, pewnie dlatego, że bała się wertera, ale ten fakt pominiemy. wzniosła się na palce, by pocałowac jaspera w policzek i dopiero wtedy zobaczyla, że ssa palca, cicho wcale się nie śmieję.
- co sobie zrobiłeś, biedaku? - zachichotała, choć to wcale śmieszne nie było. a to, że ona umiała zrobić tylko nalesniki, tym bardziej.

- saeczyem ssje. - powiedział, ssąc palec. po chwili wyciągnął go z ust i owinął chusteczką. - jestem w trakcie robienia chińszczyzny, przypomniałem sobie, że obiecałem kiedyś nauczyć Ciebie jeść pałeczkami. nie mieli różowych, ale kupiłem Ci nowy zestaw. - znaczy pałeczek. palec przestał krwawić, więc wrzucił pokrojonego kurczaka, potaplanego w czymś tam, na patelnię woku. się robi, umiem robić chinszczyznę :d - jak było na zajęciach? - zapytała, raz badając swój palec, a raz spoglądając na ketrin.

- biedactwo - zmierzwiła jasperowi włosy, by teraz odgarnąć włosy za ucho i nachylić się nad patelnią - mmm, ładnie pachnie - mruknęła, tymczasem podnosząc wzrok na jaspera - nudno, wtorki są zawsze strasznie dłuuugie i nudne, ale jakoś przezyłam. a twoje? - bo skąd mogła wiedzieć, ze jasper ma teraz praktyki. co on studiuje?

to co ja chcę czyli tyryryr, dizajn! pozdro moja dłoń.
- nie mam na razie zajęć, zaliczam praktyki, siedzę w biurze i projektuję opakowania do jogurtów. - wzruszyła ramionami i się uśmiechnął. powąchał swoją koszulkę, chyba śmierdział trochę sosem sojowym i odrobinę curry. powiedzmy, że ogarnął tego kurczaka, wrzucił makaron, ananasa i inne bajery, nie chce mi się tego opisywac, xd. - wyjmij miski, talerze, wazy, cokolwiek chcesz. - wiadomo, że 'zastawa' ograniczała się do 3 talerzy, bo jeden dodatkowy do kompletu zbił ktoś tam. i hihihi, jak się odwrócił zagapił się na jej tyłek.

to chyba było w trakcie tego, jak odwróciła się, by wyjąć z szafki talerze, o które prosił jasper. postawiła je na stole, by teraz spojrzeć na jaspera, który ciągle na nią patrzył, żeby było śmieszniej.
- coś nie tak? - zapytała niepewnie, odgarniając włosy za ucho, delikatnie. miała takiej długości jak na awatarku, mniej więcej.

<3.
- nie, wszystko okej. widelce są chyba w zlewie, albo w zmywarce, nie wiem. - wziął od niej talerze i nałożył swojej ZAJEBISTEJ chińszczyzny, pytając, czego się napije.
obecność ketrin była naprawdę niesamowicie przyjemna, którą odczuwał wszystkimi receptorami, zmysłami i fałdami mózgowymi. okej, te fałdy to taki żarcik. no i miała fajny tylek, nie? uśmiechnął się, nieco skrępowany, czekając, aż znowu się do niego odwróci.

catherine więc wyszperała widelce ze zmywarki, by teraz ułożyć je koło talerzy, napełnionych przez jaspera i usiąśc przy stole. założyła nogę na nogę, przyglądając się chińszczyźnie, którą dla niej przygotował.
- naprawdę ładnie pachnie - mruknęła, rozkoszując się własnie zapachem dania - w zasadzie nie zdążyłam ci jeszcze podziękować, jasper. dziękuję. pewnie gdyby nie ty, siedziałabym teraz z cynamonem na górze i dzwoniła co chwilę na dół, do mimi, żeby mi coś przyniosła.

- właśnie, hrabia kot przeżył? - zapytał, nawijając trochę makaronu na widelec. uśmiechnął się do niej, a między nami, to nie znosił jej ogromnego domu, pozbawionego jakiejkolwiek oznaki zamieszkania, wyglądający jak z magazynu meblowo-dizajnerskiego, szkoda, żeby całe życia tkwiła w czymś takim, pomyślał. - ej, jeśli jutro będziesz biegać do toalety, to nie jest od tego, bo ja ciągle żyję. - zapewnił, nie wiem, czaisz jadźkę?

- hej, odczep się od mojego kota, okej? cynamnon jest w porządku, przynajmniej na ciebie nie szczeka, jak przychodzisz - nie pomijając faktu, że koty nie szczekają, ale to tylko cathy, która pewnie też nie ma mózgu, hihi :3 - strasznie za nim tęsknię - zwierzyla się jasperowi, bawiąc się póki co makaronem, bo przynajmniej do kotka mogła się poprzytulać. fuj.

albo ma guza mózgu instead of not having musk.
- hm, werter nie jest wcale taki niewyżyty, jak się tobie wydaje, więc możesz spróbować sprowadzić tutaj cynamona. serio, mogę mu też ugotować chinszczyznę. - szeroko się uśmiechnął, wcale nie miał resztek kurczaka/ananasa między zębami, chociaż on jest za głupi, żeby studiować w jukej i nie ma ajfona, którego trzyma w pudełku. luzer. no tak więc, siedział i się do niej szczerzył.

- żeby potem werter go zagryzł? nigdy w życiu, jasper - pokręciła automatycznie głową, dojadając swoją porcję, ale pewnie nie do końca, bo nie potrzebowała aż tyle jedzenia, była raczej chudziutka - poza tym zabierasz koldrę, poł nocy nie spałam bo było mi zimno - poskarzyła się, bo jak mniemam sypiali razem, znaczy że koło siebie, junoł.

- mogłaś mnie walnąć. damy radę, mam jakiś koc. miliard kocy. - nie wiem co prawda, gdzie je trzymał, ale mama go kochała. - werter jest normalny. przecież on jest taki mały i głupi, że daj spokój. - spojrzał na swojego psa, z wyrzutem się w niego wpatrującego. czyżby przez przymiotnik 'głupi'?

- no coś ty, jeszcze byś się obudził i na mnie nakrzyczał - podparła głowę na dłoni, a łokieć na stole, by zaraz zmienić zdanie i oprzeć policzek na ramieniu jaspera, bo mimo tych kuchennych zapachów, przyjemnie pachnial, serjo - a tak serio, to naprawdę ładnie wyglądałeś słodko, kiedy spałeś, nie jestem taka wredna, zeby cię budzić - tak, patrz poświęciła się i marzła. w chwili mówienia krążyła palcem wskazującym po udzie jaspera, joł.

ja chyba bym dostała kurwicy, ale jarałabym się edim obok <3 xd
- akurat, ja nie krzyczę. - odpowiedział, odwracając ostrożnie głowę, więc usta miał praktycznie na wysokości jej skroni. ostrożnie, oparł nos na ów skroni, kładąc dłoń na jej prywatnym krążowniku aka palcu. pocałowanie opuszka jest bynajmniej pedalskie i nie teges w mojej opinii, więc musnął ustami jej szyję.

zrobiło jej się przyjemnie i ciepło, ale to bynajmniej nie z powodu wertera, ktory polożył się na jej stopach. nie wiem co mogła mieć dziś na sobie, może kardigan, bo to takie oczywiste. uniosła głowę w górę, by spojrzeć jasperowi w oczy, tymi swoimi zajebiście czarnymi i musnąć delikatnie jego dolną wargę.
- chodźmy spaaaać, jestem zmęczona - oznajmiła, bo okej, może i miała ochotę na seks, w koncu to jasper, si? ale była już prawie jedenasta, a kto jutro wstanie za nią na uczelnię.....

........dłoń z kebabem.
chwycił jej wyciągniętą dłoń i powlókł nogami za nią do sypialni. noł seks, noł ślina.

a potem spaciu, zaraz usnę, serjo, a dziś wstałam osiemnaście po ósmej ; o

Trafiłam tu za pierwszym razem! Catherine przyjechała taksą, na którą czekała milion lat, a potem z zadupia jechała kolejny milion. Ale liczy się to, że dotarła. Stała teraz przed drzwiami Jaspera, z wielkimi okularami Chanel, które zakrywały pół jej twarzy, włącznie z czerwonymi od płaczu oczami. Była pewna, że jeśli zaraz nie przestanie myśleć o swoim biednym kocie znów wpadnie w histerię, co miało miejsce od kilku godzin.

czego nie krzyczałaś, że już napisałaś.
otworzyl jej drzwi, przygotowany, w jednej dłoni trzymał szklankę wody, w drugiej aspirynę, a na głowie miał hełm. okej, żadnego hełmu nie miał, ale rzucił krótkie cześć i ostrożnie wsunął tabletkę w jej usta, podając wodę. czekając, aż połknie lekarstwo, zakmnął za nią drzwi i ją objął, tres opiekuńczo.

Cicho, pizgam z hełmu. Okej, już ;d. Catherine z głośnym, dosyć miarowym westchnieniem, oparła policzek o klatkę piersiową Jaspera, starając się nie rozpłakać, ale to tylko Cathy, nie wymagajmy od niej zbyt wiele. Póki co jednak, obeszło się bez nadmiaru łez, więc teraz ze spokojem mogła ułożyć ręce w okolicach łopatek Jaspera, pod koszulką i lekko go podrapać.
- Dlaczego to on, a nie na przyklad Mary? - zapytala, dosyć słabym głosem, z ulgą przymykając piekące oczy. Nie miała nawet siły na zdejmowanie płaszcza, było jej wszystko jedno, mogła spać nawet na Montmartre Stairs, czy coś takiego. Rzecz jasna wolała na Jasperowej poduszce..........

jasper może i jest za głupi, żeby studiować w lądr, ALE objął ją w talii i pocieszająco odparł, że mary ma w sobie tyle silikonu i botoksu, że działa jak poduszka powietrzna i nic na to nie poradzą. zapytał, czy nie wolałaby się położyć i odpocząć, bo to na pewno był długi dzień.