jasper.

Pokiwała grzecznie głową i zsunęła buty z niewielkich stóp. Oczywiście, że wolałaby znaleźć Mimi i zabić, ale to odłoży na później teraz wolała pobyć trochę z Jasperem, ktorego towarzystwo znacznie ją uspakajało. Wyswobodziła się zwinnie z jego objęć, by ruszyć do salonu. W drodze zostawiła gdzieś płaszczyk i opadła na kanapie, przytulając się do poduszki, nie tej wcześniej wspomnianej.
- Wiesz co mi powiedziała? Kiedy zadzwoniłam i zapytałam, gdzie Cynamon, powiedziala tylko 'przykro mi, panienko' i się rozłączyła. Resztę dowiedziałam się od sąsiadki...............- wścibskiej pani Weasley, czy jakiejś innej, nie ogarniam sąsiadek Cathy, sori.

gładził ją po pleckach.
- głupia, stara baba, proste. tylko, cath, to nie jest ta poduszka. - zauważył bystrze. werter chyba spał pod kanapą, bo go nie było nigdzie! albo wygłaszał mowę pożegnalną na pogrzebie cynamona. - chodź, musisz odpocząć. - sam też był klapnięty, a miał prace do kończenia, nie chciało mu się. pocałował ją w skroń.

Cathy była pewna, że nie zaśpie przez milion nstępnych godzin, ale chyba nieco ją zmuliła ta podróż taksówką przez pół miasta do Jaspera albo raczej jego poduszki. Przemieścila się do łazienki, mówiąc coś o tym, że musi się przebrać i tak dalej. To jednak nie trwało długo, więc znalazła się w sypialni, mając na sobie przydużą, okej dużo za dużą koszulkę I <3 NY, zwykły biały tyszert, junoł. Aha i nie wiedziała gdzie jest Jasper, ale cieszyła się, że Wertera nie ma na horyzoncie, niespecjalnie go lubiła.

;<
jasper uchylił okno w sypialni i zaścielił łóżko, drapiąc się po karku. nie lubił kotów, w tym cynamona, niania cathy dobrze gotowała, macocha w rzeczywiśtości była straszna, a cathy zajmowała coraz więcej miejsce w jego życiu i to było zgoła zastanawiające. wiedział, że będzie musiał jeszcze 2-3 godziny posiedzieć na rysunkami, podczas gdy ona będzie spała w pokoju obok, w jego sypialni, w jego łóżku.

Catherine tymczasem przeszła do Jaspera, bo w sypialni go nie znalazła. Zdążyła już nieco się uspokoić, choć była pewna, że trudno jej będzie zasnąć z myślą, że już nigdy nie przytuli się do Cynamona ;<. Ruscy pewnie go zdrapią z drogi i usmażą na grilu, biedny Cynamon, biedna Cathy. Okej, wracając do samej w sobie Cathy, wspięła się na palce i musnęła Jaspera delikatnie w dolną wargę, tak wyszło.
- Dziękuję - powiedziała, uśmiechając się do niego delikatnie już z dołu, bo ile można stać na palcach!!! W każdym razie to, że Jasper był dla niej taki dobry i mogła z nim spędzać tyle czasu, cholernie jej się podobało i chyba nawet to powiedziała.

on powiedział, że też się cieszy, że spędzają ten czas razem, bo on by raczej z werterem sam nie wyrobił. pogładził ją po plecach i pocałował w czoło, tatuś jasper. chyba nawet poszedł z nią do sypialni, mam coraz cięższą głowę ;<

A ja nie bardzo rozróżniam pracę organiczną od pracy u podstaw. No cóż. Cathy przytuliła się do poduszki i zasnęła chyba nawet.

jasper bezpiecznie dotransportował ją do siebie, opowiadając historie o starszej sąsiadce, której robi RZADKO zakupy plus powiedział o facecie, który pracuje w delikatesach obok. wpuścił ją do swoje mieszkania, lodowatego wręcz, bo zapomniał zamknąć drzwi balkonowe, werter pewnie spadł z balkonu i się zabił; zapytał, czy się napije czegoś ciepłego, po czym dodał, że zapomniał zamknąć okna wlaśnie.

- oh, jezu, jasneee. jak zimno - stwierdziła i zdjąwszy kurteczkęł, otuliła się szczelniej szaliczkiem jaspera, który znalazła gdzieś na półce - herbatkęę - uśmiechnęła się uroczo i ruszyła do salonu właśnie, gdzie usiadła na kanapie, przyglądając się werterowi z niepokojem. chyba jej nie lubił. i vice versa!

werter to jego powiernik?, toteż musi lubić psonietoperza.
gwizdnął na psa, który od razu ruszył za swoim alfą, xd, do kuchni. nasypał mu coś do jedzenia, bo widocznie to pora karmienia psów w paryżu i wstawił w czajniku wodę na herbatę do ketrin. podrapał się po karku plus wyjął kubek, zastanawiając się, co dalej.

a catherine podwinęła nogi pod siebie i przeglądała jakieś czasopismo jaspera, z którego nic nie rozumiała, bo zapewne była zbyt głupia na takie rzeczy. ojciec próbował ją wysłać na drugie, 'mądrzejsze' studia, ale go wyśmiała.

przyniósł jej herbatę, wiedział, jaką pije i, że nie słodzi. usiadł obok niej, a żeby było śmieszniej, werter wlazł na kanapę obok niego. zaczął pieprzyć o pogodzie, nie wiem? zabiją mnie kiedyś ---,-

- jasper? - zagadnęła rozbawiona, odstawiając na chwilkę kubeczek na stół. podrapała się po przedramieniu i nachyliła do jaspera - doskonale wiem, jaka jest pogoda za oknem. a poza tym, myślę, że mimo wszystko powinniśmy rozmawiać normalnie, hm? ja nadal mam na imię catherine, serio.