thormasdottir!

dom taty paige & abby czyli. paige i parker godzinę temu wylądowali na city, więc myślę, że teraz dotarli w końcu do apartamentu taty w chelsea. p nie miała nawet problemu ze znalezieniem kluczy, więc za chwilę znaleźli się już w środku.
- hm, chyba powinnam zadzwonić do taty i powiedzieć, że przyjechaliśmy - zdecydowała, odsuwając walizkę na bok.

-nie dzwoniłaś? - parker, który był i tak zestresowany całym lotem i faktem iż ich samolot był opóźniony, a w końcu pod koniec lotu wpadł w turbulencje, speszył się jeszcze bardziej na dźwięk tej radosnej nowiny. potarł kciukiem i palcem wskazującym brwi i zamyślił się nad tym czy wybranie się do londynu aby na pewno było dobrym pomysłem. a jeśli ojciec paige i abigail będzie ich ganiał z widłami?

- co? - podniosła wzrok na parkera z wyświetlacza swojej komórki - nieee, nie dzwoniłam, pewnie wymyśliłby jakąś chorobę tego dzieciaka, czy coś, a ja koniecznie muszę z nim porozmawiać - wzruszyła ramionami i przeszła dalej, nie zdejmując butów. apartament był duży, z oknami wychodzącymi na westminster, strasznie mnie to podnieca, zrobiłam sobie nawet zdjęcie - hm przepraszam na chwilę - i opadła na kanapę, by wykręcić numer taty - taaaaato? tak, to ja. hm, jestem w londynie, kiedy wrócisz? ale nie jestem sama. okej....w porządku. mhm, ja ciebie też.

-puf - mruknął, opadajac na kanapę obok niej i pocierając dłońmi o uda - i co powiedział? nie naśle na nas gwardii królowej, albo czegoś równie nieprzyjemnego? - parker i tak czuł się stosunkowo nieswojo w zaistniałej sytuacji. najchętniej obejrzałby jakiegoś azjatyckiego pornola z nejtem jedząc pizzę i pijąc piwo.

- hej, spokojnie, moze mój ojciec jest czasami wkurzający, ale na pewno normalny - uśmiechnęła się łagodnie podrzucajac komórkę do góry i zanim się zorientowała różowy sidekick spadł na podlogę!!!! westchnęła ciężko i nachyliła by podnieść telefon - powiedział, ze cieszy się z mojego przyjadu i będzie wieczorem, a madison wyjechała do rodziny, czy coś takiego.

-madison? jego dziewczyna? - zapytał, bo przecież nie był wtajemniczony, nawet ja nie jestem toteż zapytał z czystej ciekawości, może grzeczności też. bawił się teraz jej miękkimi włosami, które pachniały cytrusami, bo takie szampony najbardziej mnie podniecają. chyba magda pisała o jakimś rumiankowym szamponie. fuj?

fuj. kocham cytrusowe szampony, sama mam nawet, hyy. paige osłożyła komórkę na bok, chyba uprzednio odpisując na smsa koleżance, która jakimś dziwnym cudem dowiedziała się o obecności paige w londynie i chciała się spotkać.
- mhm. ma wrócić w piątek, czy coś takiego. więc....- przesunęła się nieco, siadając okrakiem na parkerowych kolanach - mamy dużo czasuuu. możemy pójść na miasto aaaalbo porobić coś innego - chyba nawet na niego nie patrzyła, była raczej zajęta zataczaniem kółek na jego obojczykach, jo.

-hm, zdecydowanie wolę coś innego - zaproponował, nieśmiało bo znając paige owe coś innego mogło być na przykład maratonem horrorów w sypialni ich rodziców i nic poza tym. jednak jej zachowanie sugerowało to ciekawsze 'coś'. wyszczerzył się teraz do niej, obejmując gdzieś w talii. jego limo zrobiło się chyba zielone. zapomniałam, że miał problę z kioskarzem.

jak silver w każdym razie paige nienawidziła horrorów, bo najzwyczajniej w świecie się ich bała. to było jej takie osobiste zboczenie, zawsze wymyślała milion powodów, by jakoś wymigać się od wieczorów horrorowych, ze znajomymi. podniosła się więc i pociągnęła parkera krętymi schodami w górę, za każdym krokiem obcałowując, bo właśnie na to miała ochotę. kiedy znaleźli się już na piętrze rozsunęła drzwi swojego pokoju. był dosyć duży, urządzony tak jak sobie zażyczyła i na szczęście, wszystko leżało na swoim miejscu. gdyby madison albo jej bachor coś ruszyli, paige wpadłaby w furię.
- świetnie - stwierdziła, wcale nie ironicznie, jak z reguły jej się zdarzało i pchnęła parkera na łożko, bo stwierdziła, ze tak będzie łatwiej. sama zsunęła pantofle ze stóp.

parker wyjątkowo się ucieszył, że tak powiem. nie pamiętał bowiem daty ostatniego pożycia seksualnego, to taki podręcznikowy termin że aż chce mi się chichrać. moje liceum mnie zniszczy, xd. leżał więc potulnie jak baranek, czekając na rozwój sytuacji, bo podniecała go inicjatywa przejęta przez paige. zamieszałam, ale wiecie rozumiecie. nawet zaśmiał się pod nosem, oglądając pokój. dodam, że nie mieścił się cały na łóżku paige hii.

nic dziwnego, paige mając metr siedemdziesiąt trzy nie potrzebowała jakoś szczególnie łóżka dla wyrośniętych siatkarzy!!!!! będzie jednak musiała pomyśleć nad większym, ale tym będziemy martwić się potem. teraz, usiadła okrakiem w okolicach parkerowej męskości, bo to strasznie seksy, ale nic mu nei zgniotła bo a)była lekka, b)unosiła się nieco, bo własnie, nie chciała mu nic zgnieśc, conie. odgarnąwszy umiejętnie włosy za uszy, wsunęła obie dłonie pod koszulkę parkera i pocałowała, myślę, że wyjątkowo namiętnie.

myślę więc, że oddał pocałunek nie mniej namiętnie oraz łapczywie, podnosząc się lekko i obejmując ją w talii, którą nieznacznie masował. zamruczał zadowolony, bo parker miał w zwyczaju mruczeć, kiedy coś mu odpowiadało, a zdecydowanie tak było w tej chwili. w końcu podważył koszulkę paige, podciągając ją do góry i prowokując do jej zdjęcia.

zdjęła więc koszulkę, bez jakiegoś wielkiego problemu. nie miała chyba nawet problemu w stylu effy, czuła się dobrze w swoim ciele. oblizała powoli wargi parkera, bo tak i uśmiechnęła się, podsuwając jego koszulkę do góry, bo przecież nie będzie go podnosić i tak dalej. czuła się wspaniale, dawno, dawno (od miesiąca) z nikim nie sypiała i chyba powoli jej to przeszkadzało, no cóż.

abstynencji seksualnej mówimy stanowcze NIE, tak?
parker, podniósł się i zdjął swoje polo aberkrombi koloru zielonego, pozdro sebek tęsknię za nimi jak tak sobie o tym myślę, i zabrał się za rozpinanie brązowego paska bossa, bo właściwie nie mógł się doczekać deseru, że się tak wyrażę. był napalony jak.. parker i nie chciał czekać. nie nie, seks maszin czas włączyć.

chyba paige w celu rozpięcia parkerowego rozporka, musiała przesunąć się na bok, tak właśnie myślę, bo uprzednio w tamtym miejscu siedziała. teraz jednak, udało jej się to wszystko zrobić, brawo. miała tylko nadzieję, ze ojciec nie postanowi wrócić wcześniej. i tu wcale nie chodziło o to, że by się wkurzył, po prostu miała ochotę na seks.

a tu zonk, bo zamiast ojca wróci madison, która zapomniała jednego z 2349534 błyszczyków i ich nakryje. u la la. parker rozochocony do granic możliwości, masował teraz plecy paige w okolicach zapięcia stanika, które w końcu odhaczył palcami, pozwalając ramiączkom samym zsunąć się z wątłych ramion paige. jej, niefajne powtórzenia ale ciiicho nikt nic nie widzi.

paige chyba wyrzuciłaby ją przez tą wielką szybę w salonie. tymczasem jednak nie martwiła się taką głupotą, bardziej zajęta była zsuwaniem spodni parkera, kiedy już go na siebie pociągnęła, bo zaczynały ją boleć plecy. masowała delikatnie jego kark, calując klatkę piersiową, bo akurat w tym miejscu znalazły się jej usta.

-mm - mruknął jej do ucha, przygryzłszy jego płatek. masując ramiona paige przesuwał się pocałunkami do ust, z kolei dłońmi zjeżdżając w kierunku jej skąpych fig schowanych pod spódnicą, którą zrolował na jej biodrach. uśmiechnął się do niej, całując jeszcze w usta, po czym zdjął jej wspomniane wcześniej majtki.

paige natomiast, z łatwością zsunęła bokserki parkera, ale nie do końca. nie podrapała mu przy tym tyłka, a miala długie paznokcie, więc brawo dla niej. była już cholernie podniecona, jak dziecko, które w końcu dostało wymarzoną zabawkę. to znaczy nie, źle to ujęłam, wcale nie traktowała parkera jak zabawkę, sejro.

no to tam seksili się, a potem coś tam.

pejcz i tata siedzieli na dole w salonie i oglądali jakiś popołudniowy program, pijąc kawę. paige chciała dziś wziąć parkera na miasto, ale jak tak dalej pójdzie to zdąży się ściemnić, zanim on wstanie.

to nie jego wina, że potrzebował dużo snu, bo.. nie wiem co. może jego treningi, które odbywał regularnie w paryżu tak na niego działały, że kiedy w końcu mógł od nich odpocząć po prostu spał.
teraz jednak pojawił się u szczytu schodów jedynie w bokserkach w wieloryby i białej bokserce, tarmosząc swoje rude włosy i nie bardzo wiedząc gdzie jest i z jakiej racji.
-eeee?

- parker - paige powędrowała wzrokiem w górę, by dostrzec parkera na szczycie schodów. i prawdę powiedziawszy, ucieszyla się jak małe dziecko. odstawiła filiżankę, w której zostało jeszcze trochę kawy i przeprosiwszy tatę na chwilę, ruszyła w stronę parkera. pocałowała go w dolną wargę, bo nie miała dziś jakichś obcasów, w zasadzie to same skarpetki w gwiazdki, z topszopu, więc wyżej nie dosięgała - wyspałeś się? - zapytala, z ulgą opadajać z powrotem na pięty.

-hm - odparł jakże inteligentnie i zmrużył oczy, uśmiechając się szeroko do paige, bo jej powitanie nieco postawiło go na nogi, co nie zmieniało faktu że był zaspany i cholernie w tym wszystkim słodki. bo nie ma nic bardziej uroczego niż zaspany facet. nawet bite dwa metry zaspanego faceta - paige. właściwie to ee nie. ale nieważne - zakołysał się na stopach w przód i w tył i podciągnął bokserki na swój chudy tyłek siatkarza, elo.

odgarnęła włosy za uszy, będzie musiała wybrać się do fryzjera, bo ciągle jej przeszkadzały i oparła łokieć na barierce.
- pomyślałam sobie, ze moglibyśmy gdzieś pójść, hm? tata zaprosił swoich nudnych kolegów na obiad, będą rozmawiac o interesach i tak dalej, więc my możemy zjeść na mieście - zaproponowała entuzjastycznie, bo mimo iż spała dużo krócej niż parker, byla całkiem wyspana. ostatnio wystarczało jej kilka godzin snu. szkoda, że mi nie wystarcza. powoli lustrowała wzrokiem przystojną, parkerową twarz, a potem mięśnie klatki piersiowej, dochodząc do wniosku, że chętnie porobiłaby coś innego, ale póki co, to nie wchodzi w grę.

dlaczego? parker pomyślał to samo, z tą jednak różnicą że bez jakichkolwiek zastrzeżeń pod tym względem. toteż uśmiechnął się iście szelmowsko i objął paige w talii, garbiąc się żeby pocałować jej szyjoramię xd nigdy nie wiem jak nazwać tę część.
-nie jestem głodny, paige. zostańmy w domu. hm.

paige pokręciła głową, chichocząc pod nosem. odwróciła się, by spojrzeć na ojca, który był wyraźnie zainteresowany tym, co robi jego córka ze swoim...chłopakiem?
- tam jest tata - rzuciła tylko, wracając wzrokiem na osobę parkera. chyba w zasadzie trochę się krępowała. ojciec był tolerancyjny, ale paige jeszcze nie próbowała seksu, kiedy był za ścianą.

-no i co z tego? - zapytał uśmiechając się do jej ojca i przy okazji mu machając. po chwili jednak ponownie zajął się obmacywaniem tyłka paige, co jakiś czas go ściskając. miał ochotę na seks i nie wiedział o co jej chodzi. jego matka była aż nazbyt tolerancyjna lub ignorancka jak wolisz. napisałam golisz, ale chyba nie golisz w tym momencie, chociaż kto wie..

poczuła się dziwnie rozdarta; wiedziała, że potem tata będzie zadawał kłopotliwe pytania, ale dotyk parkera sprawiał, że chyba niespecjalnie ją to obchodziło. odwróciła się i pomachała do taty, by pchnąć parkera do swojego pokoju. zasunęła za nimi drzwi i zamknęła na klucz, tak było dużo bezpieczniej; chyba umarłaby ze wstydu, gdyby tata wszedł do pokoju, akurat w momencie stosunku!!!!

ale strachliwe z niej dziecko.
parker zaśmiał się tylko pod nosem, tak jest z niej właśnie po czym powrócił do masowania jej pośladków, nie wiem jak była ubrana, tak jak na seksiku? w takim razie rozpiął rozporek jej czerwonych rurek i pocałował tuż nad linią spodni i majtek. o, magda dostępna.

może być to secik sprzed 865678 lat, ale nieważne. strasznie się z tego powodu cieszę. to znaczy z magdy powodu. paige natomiast oplotła prawą nogą biodra parkera i oparła plecy o drzwi, bo chyba z tego wszystkiego bylo jej sssłabo. wzniosła się znów na palce i pocałowała go zupełnie namiętnie, bo chyba trochę tego potrzebowała, prawda.

a kto nie miałby ochoty na bastiena, ręka do góry? nikt? no właśnie.
parker tymczasem nieprzerwanie całując policzki i usta paige, zsunął jej spodnie razem z majtkami gdzieś na wysokość połowy uda, bo nie był gorylem toteż jego ręce mimo że dłuższe niż te paige, nie były jakieś nie wiem jak inspektora gadżeta po wyciągnięciu. dalej, dalej..

paige natomiast, zabrała się za rozpinanie paska parkera, co nawet skonczyło się powodzeniem i teraz ze spokojem mogła zsunąć spodnie z jego tyłka. zabrała się teraz za obcałowywanie jego pachnącej szyi. kochała ten zapach. powoli się od niego uzależniała, ups? to źle, parker nigdy od nikogo się nie uzależniała.

bla bla bla zasneli

siedziała w sypialni przed lusterkiem i szykowała się do wyjścia, powiedzmy na oxford street. będzie musiała zabrać jeszcze parkera do munky funky, ale to niespecjalnie po drodze, więc myślę, ze kiedy indziej. póki co jednak, siłowała się z zapięciem delikatnego łańcuszka, z wisiorkiem w kształcie litery p. dostała kiedyś na urodziny od marcusa, aczkolwiek teraz, równie dobrze, mogło oznaczać co innego. taty nie było.

bo paige ciągle kochała marcusa. dobrze, że nie dał jej wisiorka w kształcie 'm', hihi.
parker stanął za nią i pomógł z zapięciem owego BIBELOTU, bo to totalnie zajebista nazwa, po czym pochylił się i pocałował paige w kark. konkretnie w wystający kręg któryśtam.

ruda ma wszystkie te kręgi szyjne powykrzywiane po wypadku :dd. znaczy nie wszystkie chyba i to wcale nie jest śmieszne, to z czego się śmieję, omg........paige uśmiechnęła się do parkerowego odbicia w lustrze i wstała, obciągając instynktownie sukienkę. zastanawiała się, czy to faktycznie dobry wybór, jak na typowo angielską pogodę, ale stwierdziła, ze teraz, to już nie chce jej się przebierać i odwróciła się w stronę parkera.
- hm, idziemy? - zapytała, uśmiechając się jednokącikowo. i wcale chyba nie kochała już marcusa, tylko trochę za nim tęskniła, ale ciiicho!

kwestia przyzwyczajenia, prawda? to raczej normalne, więc jestem w stanie jej to wybaczyć. parker pewnie by tego nie zrozumiał, ale to tylko on. myślę, że mogą go spotkać na mieście.
-hm, no tak. chodźmy - mruknął odsuwając się od niej i bawiąc guzikiem przy rękawie swojej koszuli w drobne biało-granatowe paski wciągniętej w spodnie. miał seksy brązowy pasek i levisy. wniosek: sam seks.

więc zacznę.

skoro wrócili, hir dej ar.
parker pospiesznie zrzucił z ramion kurtę, czy co on tam nosił kiedy było mu zimno oraz buty, może niekoniecznie z ramion, a z nóg i czekał aż paige odwiesi swój płaszczyk. świerzbiły go ręce, ojej. ojca nie było.

paige, wedle życzenia, zdjęla płaszczyk i przeszła do salonu, gdzie opadła na kanapie. złapała butelkę wody mineralnej, bo ona nic innego nie piła raczej, ze stołu i upiła nieduży łyczek, przyglądając się parkerowi.
- co tak patrzysz? - zapytala zaniepokojona, bo może parker stwierdzil, że jest gruba, brzydka i zaraz pojedzie? pewnie też tak było, od kilku dni nie uprawiała żadnego sportu. jesli nie liczyć seksu, chyba.

-nie no nic tak tylko - mruknął, podchodząc do niej bliżej, bonie wiem gdzie stał nie chce mi się cofać strony bo to za dużo zachodu. objął ją teraz ciasno w talii i przejechał nosem po obojczyku paige, mrucząc coś na temat że stęsknił się za panią wadżajną xdd.

- parker - ułożyła dłoń na klatce piersiowej parkera, udchylając się nieco w tył. byłoby śmiesznie gdyby teraz ją puścił, bo pewnie przypierdoliłaby głową w stół, czy cokolwiek było w pobliżu - w zasadzie kim my dla siebie jesteśmy? - przez sprawę tata+madison, zebrało jej się na rozmyślania i przez cały ten czas rozważała wszystkie możliwości.

zdziwił się jej pytaniem i faktycznie puścił. i co teraz? bo jestem ciekawa.
-ee, nie wiem?

paige jednak nie miała problemów z refleksem, toteż utrzymała się w pionie, lekko przytrzymując jednak jego ramienia.
- to jak się dowiesz, możesz mi powiedzieć - i westchnąwszy ciężko, ruszyła na górę. chyba było jej niedobrze, od tych wszystkich nerwów i stresów, ostatnio zbyt wiele przeszła.

parker się zdenerwował, no wiesz w końcu to tylko facet. w dodatku napalony do momentu w którym wylała na niego przysłowiowe wiadro zimnej wody. oparł się teraz o ścianę i ukrył twarz w dłoniach przesuwając je powoli w dół, no wiesz. kim dla siebie byli? w ogóle co to za pytanie w takim momencie. parker ni był nikim dla nikogo i z tym było mu najlepiej. no, może jedynie przyjacielem dla nathaniela i na tym kończą się jego obowiązki względem kogokolwiek. wolny strzelec forewa!

usiadła na ostatnim schodku, ostatnim od góry, rzecz jasna, zsuwając baletki ze stóp. osłożyła je na bok i spojrzała uważnie na parkera. a więc było tak, jak przewidywała. dlaczego wcześniej się nie zorientowała, że parker to tylko facet? dlaczego do cholery? wtedy może jeszcze udałoby jej się wyjść z tego cało.
- parker...ja...mimo tego, że czasami jestem suką i cały świat mnie nienawidzi, też mam uczucia i....- i się zacięła.

-wiem, paige - jęknął praktycznie, patrząc na jej drobną sylwetkę na szczycie schodów - właśnie dlatego nie jestem dla ciebie najodpowiedniejszym facetem. nie nadaję się do tego, ja.. - też się zaciął. no cóż, nikt nigdy nie mógł że parker to dobry mówca. właściwie sam parker był zdania, że nie jest dobry w niczym tylko seksie. no cóż.

- cudownie - mruknęła cicho, powoli się podnosząc, bo było jej przykro i czuła, ze jeśli zaraz nie pójdzie, to rozpłacze się na jego oczach, a tego nie chciała; nigdy nie okazywała swoich słabości więc teraz też nie mogło się to zmienić - zajebiście - dodała i odwróciła się do okna, które było całkiem w pobliżu już na piętrze. oparła dłonie o parapet, mając chyba nawet ochotę wybić szybę czy cokolwiek, byle tylko powstrzymać pierdolone łzy. więc po chuj zawracał jej głowę, po chuj pozwolił na to, zeby się zakochała?!

parker zachował się w tym momencie jak na prawdziwego samca przystało, mianowicie odwrócił się na pięcie po chwili stania i beznamiętnego wpatrywania się w plecy paige i wyszedł z mieszkania. musiał to wszystko przemyśleć.