ritzzz

i ja tak zaraz idę, suuuper o.O
przytulił ją do siebie i pocałował ją w czubek głowy. odłożył laptopa gdzieś na bok i znowu ziewnął. spać mu się ewidentnie chciało i to bardzo, przepraszam, był zmęczony. - hm, carmen, ile jeszcze nam zostało pobytu tutaj, w londynie ? zapytał ziewając. trochę się nudził.

ja spałam do czternastej, będę się męczyć całą noc.
- jutro chyba wracamy, nie wiem, chyba tak - wzruszyła ramionkami, ale nie jakimiś które wyglądają jakby się miały zaraz rozsypać - wiesz, idź spać bo mnie zaraz połkniesz, albo się zanudzisz na śmierć, albo nie wiem - uśmiechnęła się lekko owijając się bardziej prześcieradłem bo a) było jej zimno, b) spadało jej, znaczy wiesz. pewnie teraz będzie się męczyć całą noc gapiąc się w okno i patrzeć na jakiś park, w którym nie ma ani żywego ducha jak to się mówi, pór pór karmę.

- nooo taak. uśmiechnął się do niej, pocałował w czoło i chyba poszedł spać, a ja idę, dobranoc.

siedział na brzegu łóżka i grał znowu w need for spped, paląc papierosa, i konkretnie to się nudził.

kręciła się gdzieś po mieście i dopiero teraz wróciła, a od rana tutaj nie zaglądała. rzuciła gdzieś w kąt płaszcz i inne ubrania typu swetry które miała na sobie.
- zabiorę ci te gry - stwierdziła kładąc się na łóżku i patrząc w pustą paczkę lays'ów. no nic, zjadła przez całą drogę, a miały być na potem!

- ale to wies,z to jest na prawdę całkiem fascynujące. zaśmiał się i zamknął latopa, wlaściwie, to nie chciało mu się grac. - hm, dzisiaj wyjeżdżamy ? zapytał, zaciągając się papierosem, i strzepując popiół do popielniczki, która leżała sobie na łóżku. i odsunął ją trochę, od nogi carmen, no, bo jeszcze ją wywali, a jemu się nie chciało sprzątac.

sori za zapłon, mama chciała pudelka!
- hm, raczej tak, ale nie wiem czy się wyrobimy na jakiś lot, chyba że nocny, a ja się w nocy boje latać i jeździć - stwierdziła szybko kiwając głową. dobra, wywalić to okej, ale gorzej jakby ją poparzył czy coś takiego. wtedy już by nie było pięknie. narysowała sobie jakieś wzorki na jego plecach, możliwe że jakoś przelotnie znalazło tam się jakieś fajne serduszko i inne bajery. aniołka rysować nie umiała.

okeej, pudelek rządzi xdd
- łaskoczesz mnie wiesz ? może zamówię już bilety, możemy poleciec wieczorem, nie martw się, latałem wiele razy w nocy i jakoś widzisz, żyję, no. uśmiechnął się do niej i pocałował w sam środek ust, żeby ją podniesc jakoś na duchu, czy coś tam. wziął laptopa i wszedł na stronę jakiś linii lotniczych. i były bilety, za jakieś 1,5 h. lot do paryża. - lecimy ? zapytał, patrząc się na nią.

- przepraszam - zabrała rękę z jego pleców, myślała, że to będzie fajnie, a nikt nie lubi łaskotek przynajmniej ona tak myślała. mniejsza o to! usiadła na brzegu łózka bawiąc się jakoś skrawkiem narzuty - możeeemy - powiedziała machając lewą nogą, ogólnie nie chciało jej się wyjezdzać bo po powrocie pewnie każde z nich wróci do swoich spraw. i nie będzie fajnie. ruszyła się z łózka w kierunku swojej walizki, przed którą usiadła bo jej się schylać nie chciałoo.

- carmen, ma wrażenie, że nie za bardzo chce ci się wyjeżdżać. spojrzał się na nią, nie wyglądąła bynajmniej na zadowoloną. - jak chcesz, możemy tu jeszcze zostać, nie zamówiłem jeszcze biletów, wszystko jest jeszcze możliwe. powiedział i spojrzał się na jej tyłek, miała bardzo miły i fajny tyłek. a potem odwrócił wzrok, na ścianę. - no to jak ? zapytal znowu.

- no, nie chce - przyznała mu rację, wracając na łózko. nachodzi się na dystansie walizka-łózko - jakoś mam wrażenie, że jak wyjedziemy to, nie wiem, wrócimy do swoich spraw, będziemy się widzieć dwa razy na tydzień i na dodatek nie będziemy mieć siły na nic po całym dniu - spojrzała kątem oka na niego, bo właściwie cały czas patrzyła się na bluzkę, którą trzymała w ręce. gorzej będzie jak będą tu siedzieć za długo i ona się mu znudzi, ała.

- nie, no chodź, tu do mnie carmen. powiedział wyciągając w jej kierunku ręce, chciał, żeby mu usiadla na kolanach, bo chciał jej wytłumaczyć, że będą się widywać i to na pewno często, a jak będzie chciała, to może z nim zamieszkać, czy coś, tylko właśnie, hm, trochę sie bał to zaproponować, nie wiedział co powie, może powiedzieć nie, i wtedy by było źle i jeszcze gorzej i ogólnie, no, źle.

usiadła mu na kolanach, zrzucając ręce na szyję. i przy okazji wtuliła się w niego jakoś, całkiem miło. właściwie mogłaby tak z nim siedzieć, zamknięta w tym pokoju, przyjemnie jej było. uświadomiła sobie, że ich znajomość rozwinęła się strasznie szybko. poznali się w takim niby miejscu gdzie nic się nie może zdarzyć, tylko ktoś się pobije o pomidora.
zaraz się rozkręce!

- carmen, jak chcesz, możemy tutaj jeszcze zostać. uśmiechnął się do niej i miło pocałował w szyją obejmując ją gdzieś w talii. - a jak chcesz żebyśmy przebywali więcej czasu razem, to może razem zamieszkamy, hm ? zapytał tak całkiem luźno, całkiem całkiem, przecież, może odłożą tą decyzję na później, w końcu na prawdę od ich poznania minęło na prawdę niewiele, raptem jakiś chyba tydzień, nie wiem, nie liczyłam. pogładził ją delikatnie po plecach i się po prostu w nią wtulił.

- jeśli chcesz, to pewnie - uśmiechnęła się całkiem przyjemnie, ona chciała. tylko chyba miała jakieś małe obawy po poprzedniej takiej sytuacji. będzie musiała się tego pozbyć - to na razie, możemy tutaj zostać jeszcze... do jutra? nie wiem, najwyżej polecimy pojutrze, jeśli nie masz innych planów - wzruszyła ramionami, bo nie chciała żeby jakoś zmieniał diametralnie swoich planów, przez nią. pocałowała go, dość namiętnie i długo! taka jej natura.

- i tak nie mam nic do roboty na tych swoich studiach, wszytko już zaliczyłem, i nic też w firmie, więc, hm, przeprowadzasz się do mnie. uśmiechnął się do niej, całkiem przyjemnie i pocałował ją też ale zmysłowo i długo i miło. - jak tylko wrócimy, pomogę ci sie spakować, czy coś, i będziemy razem mieszkać, hm. powiedział z uśmiechem, ogólnie to się bardzo bardzo cieszył z takiego obrotu sprawy, no tak tak, hm.

sori, system mnie nie kocha.
właściwie teraz dopiero jakoś poczuła się, że jej ktoś potrzebuje bo do tej pory miała jakieś non stop poczucie mega beznadziejności i każdy zadaje się z nią tylko z jakiegoś współczucia. albo te samotnie spędzone jakieś okazje, dobijały ją kompletnie. ale teraz to już przeszłość.
- uh, ale nie będziesz mnie nigdy wyganiał na kanapę, nigdy - roześmiała się przyjemnie, kładąc się na stosie poduszek jakie były na łózku i przyciągnęła go do siebie, umm.

odgrarnął jej włosy z twarzy, żeby ją teraz tak fajnie i miło pocałować, i zacząć ją macać po plecach i po tyłku też. - nieee, mamy przecież duże i fajne łóżko, chyba, że przyjdzie jakiś niedobry stwór i mi ciebie zabierze, ale to na prawdę graniczy z cudem. na prawdę. ja bynajmniej w takie coś nie wierzę. powiedział, i pocałował ją w czubek nosa. - hmm, przyjemnie mi z tobą wiesz ? powiedział całkiem zadowolony z sytuacji.

włożyła mu pod koszulę/polo przyjemną ciepłą dłoń, mając nadzieje, że tym razem nie będzie go łaskotać ani nic z tych rzeczy!
- uhmm, mi z tobą też - uśmiechnęła się do jego szyi bo właśnie zabrała się za zostawianie na niej małych, ale przyjemnych pocałunków. i super, bo ja zaraz musze iść.

- hm, chodź, idziemy na kolację, co ? zaproponował, no, tak, całując jej przyjemnie całkiem szyję i nawet powiem wam, że zostawił małą malinkę. i potem ją jeszcze delikatnie musnął, tak... no taak.

powiedziała, że okej i poszli, bo ja muszę iść! bajos!

siedział w pokoju hotelowym, własciwie, to siedział i grał w jakieś gry, możliwe że układał pasjansa, paląc papierosa, hm, no tak. ostatnio coś mało palił. i teraz mu się zachciało. no tak czy inaczej, zastanawiał się co robi carmen.

ona musiała siedzieć na miłej herbatce tym razem z jakimś innym członkiem rodziny... oczywiście jakieś nagany i nic pozytywnego. wróciła może nawet trochę zdenerwowana i zdegustowana słowami jakie usłyszała i myślała sobie, że chyba traktują ją jak kozła ofiarnego. usiadła bezczynnie na podłodze naprzeciwko dejmona opierając się o jakaś komodę. bawiła też się jakimś opadłym liściem kwiatka, ciekawe zajęcie.
- możemy dziś wieczorem wyjechać?

- hm, dobrze. a coś jest nie tak ? zapytał, bo jednak zauważył, że coś musi być nie tak, skoro teraz dzisiaj, tak nagle chce wyjechać. no bo wczoraj, jakoś było inaczej, i nie miała nawet najmniejszego zamiaru wyjeżdżać. zamknął więc laptopa i podszedł do niej, i kucnął na przeciwko niej, opierając się o jej kolana.

- hm, mój ojciec postanowił zrobić sobie nagły ślub z jakaś idiotką, którą zna raptem dwa tygodnie, nie chce na to patrzeć - potarła z zakłopotaniem skroń - jezu, przepraszam, że ciągle tak przekładam te daty, terminy. jak chcesz możemy zostać tylko nie będziemy patrzeć na tą maskaradę, która będzie na dole. - spojrzała na niego jakoś przepraszająco, bo sama głupio czuła się w tej sytuacji i wtuliła się w niego.

- hej, hej hej, jak chcesz, to oczywiście, polecimy dzisiaj, skoro już wszystko załatwiłaś, i po prostu nie chcesz tu być. pocałował ją w skroń i przytulił mocniej do siebie. chciał, żeby wiedziała, że może na niego liczyć, no właśnie. bo może. odkąd ją poznał, wiedział, że może to być coś więcej, mimo, tego, że poznali się w zwykłym supermarkecie, i zajadali się jabłkami i wodą. fajnie. - okej, zamówię bilety, ty się spakuj. uśmiechnął się i poszedł zamówić bilety.

pozdro mój komputer i mami też.
dajmy na to, że poszła się jakoś szybko ogarnąć, chodzi o spakowanie się.
- ojeezu, ty tak dużo dla mnie robisz - podeszła do niego od tyłu opierając się o jego ramiona. bo robił! nie ma co, zabierał ją szczególnie z jakiegoś mini piekła które się tworzyło nad jej rodzinnymi bzdetami. właściwie wiedziała jakoś instynktownie, że będzie jej z nim dobrze. ale jestem dziś treściwa, zaraz się rozkręce tylko brat się ode mnie odczepi.

- mam dla kogo, więc robię. powiedział z uśmiechem i zamówił bilety, hm, lecą za jakieś pół gdzony, co zaraz jej obwieścił, i sam poszedł się spakować, no tak, tak. i kiedy się już spakował, usiadł na brzegu łóżka i się jej trochę przypatrywał co teraz robi carmen. i co zaraz zrobi. on w tym czasie zaczął się bawić telefonem, i zamówił taksówkę. - hm, zaraz wylecimy z londynu i wszystko będzie dobrze. powiedział z uśmiechem.

pewnie latała po pokoju wyobrażając sobie w myślach jak powinna wyglądać jej idealna walizka, jednak to co teraz działo się w jej od tego ideału trochę odbiegło, bo z trudem ją zamknęła. czemu pogniecione ubrania zajmując więcej? oto jest pytanie. usiadła obok niego jakoś biorąc go pod rękę. znaczy wiesz. coś czuję, że zaraz zaczną się jej wywody na tematy, takie o.
- ej, przywiązałam się do ciebie... i mam coś takiego, że jak coś będzie nie tak, nie wiem, coś nie będzie ci się podobało to powiedz to - uśmiechnęła się jakoś nieśmiało, może chciała się zrobić na jakaś idealną panią domu, w co szczerze mówiąc wątpię. chciała, żeby się udało.

- okej, ale raczej wszystko powinno być w porządku, wiesz ? uśmiechnął się do niej i pocałował w środek ust, sam środek ust. no tak, i objął ją fajnie ramieniem. - ja też się do ciebie przywiązałem i to bardzo. powiedział z uśmiechem i ogdarnął jej włosy z czoła, ładnie wyglądała, z resztą jak zwykle. on też chciał, żeby im się udało. chyba za długo i za często przebywał sam, żeby teraz wszystko spieprzyć, i znowu był sam. to by było dość przykre i smutne. i obiecał sobie, że będzie się baaardzo mocno starał.

utwierdzam się w przekonaniu, że świat jest dziwny, mama mi robiła wykład na temat zmarszczek.
może jej głównie nie chodziło o samotność, bo pewnie jeszcze ją wielokrotnie poczuję i będzie musiała z nią walczyć. tylko o to, żeby mieć kogoś przy sobie na kogo może liczyć, o każdej porze? możliwe!
- będzie w porządku, trzeba się starać - uśmiechnęła się jakoś ładnie i chyba taksówka przyjechała, bajer.

okej, xddd
- okej, to jedziemy na lotnisko, no tak tak. uśmiechnął się, wziął walizki i pojechali i zaaaczniesz ! xd