jack.

nie załatwi wiele, ale jest przyjemny. i można na chwilę zapomnieć o wszystkim, o tym, że wcale nie jest dobrze, o tym, że nie są dla siebie stworzeni, nawet o tym, że razem będą tylko ranić siebie nawzajem. chwile są najważniejsze, całokształt się nie liczy. podciągnął jej trochę sukienkę, prawie nieśmiało, choć to nie w jego naturze, najchętniej zerwałby z niej te wszystkie eleganckie łaszki, całkowicie zbędne w tym momencie. wykorzystywał to, jak na nią działa, tak, zdecydowanie wykorzystywał swoją domniemaną przewagę, nie zdradzając przy tym, jaką ona ma władzę nad nim.

ładniiie. tak, no racja, seks rozładuje sytuację, potem będą mieli o czym opowiadać wnukom, każde swoim.
ona za to zaczęła odnajdywać energię, czy ja wiem, może dlatego, że miała nadzieję, że cały ten seks trochę rozluźni dżeka, że mu pokaże tą starą oberżin, oberżin, która go kocha, choć się nie przyznaje na głos. ale przecież to wiedział, musiał to wiedzieć. wspięła się na jego biodra i dalej go całowała, błądząc dłońmi gdzieś pod jego koszulką. mniej więcej na wysokości piersi. wyczuła pod palcami żebra. faktycznie cholernie schudł. martwiła się coraz bardziej, ale starała się, usilnie starała się każdym pocałunkiem odganiać od siebie myśl, że być może go traci.
i że go straci. na zawsze.

tudududum! może go straci, może nie, kto to wie, kto wie.
ściągnął z niej przez głowę sukienkę, pozbywając się części idealnej oberżine. chciał swojej oberżine. niedoskonałej. histerycznej. niezdecydowanej. porywczej. nie ideału. [nie idealnej kopii, xd.] ona przytyła, on schudł, jej, uzupełniają się. zmierzwił jej włosy i chyba nawet ugryzł w szyję, delikatnie, a może i nie na tyle delikatnie, żeby nie pozostawić po sobie śladów, malinki chyba nie są modne, cóż, mówi się trudno.

-dżek-trzymała jego twarz w dłoniach i nie mogła uwierzyć, naprawdę nie mogła uwierzyć, że go widzi, że go całuje, że czuje jego oddych na skórze, dłonie na plecach, że to on, jej dżek, jej dżek-artysta, z dłońmi umazanymi i pachnącymi farbą, roztrzepanymi i nieco przydługimi włosami. gładziła kciukiem jego policzek i nie wierzyła.-dżek.
teraz każda litera jego imienia zdawała się jej być odrębnym, małym cudem. jej cudem, który na nią czekał. który nie zniknął. który ciągle egzystował w towarzystwie swoich farb w tym niewielkim mieszkaniu o szarych ścianach. teraz, całując jego lewy łuk brwiowy naprawdę czuła jakby wróciła z zaświatów.

- oberżin. - utopił twarz w jej włosach, nie chcąc wrócić, po co, tak jest lepiej, nawet jeśli jej włosy są farbowane, co z tego, co z tego. chyba rozpiął jej stanik, albo sam się rozpiął? magia i czary, każda część damskiej odzieży ustępuje przed napalonym wzrokiem dżeka,a.

łi łil si;c ja przez moment traciłam i wróciła xd
poza tym seks opisuje się trudno, jak chce się pisać posty długości naszych wcześniejszych xd
jakoś tak odruchowo przysłoniła się dłonią. w każdym razie pomogła mu pozbyć się koszulki i całowała jego, umazaną farbą pierś. i żebra, nawet, żeby było fajniej, wodziła po nich językiem, jedna dłoń opierając na jego kości biodrowej. i nie mogła się przyzwyczaić że jest taki chudziutki ;c

a, i inaczej. w sensie, że zasnęli. ale nie było seksu, he he he, jak zawsze xdd.