restauracja i kawiarnia procope

pokiwał głową. - dam. - i nawet jej podyktował. zapisała?

- Tak. Dzięki. Ja muszę już lecieć....
Poszła zapłacić i wychodząc pomachała mu ręką.

uhu. a on siedział i czekał na swoją kobietę marzeń! xd

cze, i'm your dreams girl. w każdym razie weszła, odgarniając loki za plecy. była w pracy, właśnie do teraz, niedługo miał być ten ważny pokaz, zrobimy impreskę, pozdro. w każdym razie rozejrzała się za wolnym miejscem, którego nie było? więc ruszyła w stronę stolika, gdzie siedział tylko jakiś mężczyzna, z nadzieją, że wcale na nikogo nie czeka.

przecież czekał właśnie na nią! jej anielskie loki i ów miła broda coś w nim ruszyły i uśmiechnął się! zerwał się ze swojego miejsca i odsunął jej krzesło. - hej! pascal, a ty? - znaczy szybko mówił. ;c

uśmiechnęła się, trochę nieśmiało. jej ostatni bliski kontakt z mężczyzną polega na pracy z drugim projektantem w firmie, który do tego wszystkiego był gejem. mimo wszystko usiadła, niepewnie, zakładając nogę na nogę.
- tatiana, miło mi - powiedziała, wystawiając rękę w jego stronę.

aha, cmoknął jej dłoń! - mhm, mi również. ładne imię! - chciał też coś o jej oczach powiedzieć, ale nie był pewien ich koloru. jakoś przetarł nerwowo dłoń w nogawkę spodni i usiadł wpatrując się tępo w swoją kawę.

zamówiła dla siebie latte i croissanta, bo przecież nic dziś nie jadła. przyglądała mu się przez chwilę, ale zaraz spuściła wzrok na swoje paznokcie, bo należała do osób niespecjalnie śmiałych.

-więc, hmmm, tatiana. - mruknął zachrypłym głosem, drżącym wręcz. - czym się w życiu zajmujesz? - zapytał niepewnie, bo zawsze była możliwość, że ona jest tą luksusową kurwą. mm, nogi miała smaczne! znaczy, nie żeby próbował, ale na takie wyglądały. ;c

założyła włosy za ucho i upiła łyk kawy, którą dostała.
- jestem projektantką, a ty? - zapytała, przechylajac głowę nieco w bok. oblizała usta z miłej pianki.

och! jego męskość zapulsowała pod widokiem jej ponętnych ust i języka, tia. to podniecające! w zupełności. i lubił też, kiedy się zakłada włosy za ucho, mrrrrrrrru! przełknął ślinę. - ja? ja studiuję. - zmarszczył brwi, chyba chciał jej się przyjrzeć. upił swoją już zimną kawę.

poprawiła fałdy sukienki, swojej swoją drogą. ale głupie zdanie, nvm. spojrzała na niego, uśmiechając się pogodnie.
- a co studiujesz? - zapytała, poprawiając się na krześle.

-chyba architekturę, jak się nie mylę. - uśmiechnął się nieco do niej i patrzył prosto w jej dekolt. zastukał w blat stolika do rytmu piosenki. nie wiem jakiej, jakiejś romantycznej, zaiste!

no w kawiarniach lecą romantyczne zawsze. dziś w caffe de paris też leciała, a ja siedziałam z rere </3
- o to ciekawe. zastanawiałam się nad architekturą, ale stwierdziłam, że jednak wolę projektować ubrania, nie wnętrza. poza tym, więcej możliwości i tak dalej. no, ale - uśmiechnęła się, stukając w filiżankę - mamy coś wspólnego.

-a specjalizujesz się w czymś konkretnym? sukienki? garnitury? torebki? - oblizał wargi, hmmm! miał spierznięte. - może bielizna? - podrapał się po głowie. wyjrzał przed okno, cnie.

- nieee, ogólnie. teraz zajmuję się kolekcją letnią, czasami muszę zawalać noce, pić hektolitry kawy, to niezdrowe. po pokazie planuję wyjazd do nowego jorku, pochodzę po sesjach, po broadwayu, złapię natchnienie i jesień! i ciągle to samo - pokręciła głową, strzepując zaraz loki z ramion - a ty? no wiesz, domy, ogrody?

-uh, uh! wolniej. - roześmiał się niezwykle niedbale i pochylił nad stolikiem. - ja wolę wnętrza, owszem. - kiwnął głową. - te wszystkie połączenia kolorów, detale! - zmarszczył nos. - mój tata projektuje domy. - dodał potem, mhm.

- o, to widzę hm, rodzinna pasja? - pomyslała, że to kolejna rzecz, która ich łączy i zaraz się tą wiadomością z nim podzieliła.

-pasja! to mało powiedziane. te wszystkie linie, te... te próby, pomysły! - rozmarzył się. - uwielbiam tworzyć pokoje dla małych dzieci, wiesz? - zmarszczył nos, zerknął na nią. - wtedy dopiero można puścić wodze fantazji! - chyba gestykulował, nawet. rzekł nawet, że jego mama projektuje ogrody i na studiach się poznała z jego ojcem! i, że potem otworzyli wspólną firmę i spłodzili paskalka ;3

dokończymyyy jutro, bo ja idę :C ale dokończymy! buziexy.

ojacie, to do jutra, więc!
buzioooole, aha.

weszla, rozejrzala sie, usiadla nic nie zamawiajac w kiepskim humorze

przyszła i usiadła gdzieeś.

zauwazyla znajoma twarz wstala, bo nie chciala dzisiaj siedziec sama, podeszla
-czesc czy my sie nie znamy?

- mhm, tak, chyba. ty jesteś, eee, alice? nie ty jesteś chyba alishia - próbowała sobie przypomnieć i miała nadzieję, że dobrze trafiła. w międzyczasie zamówiła latte.

-no widze ze jednak sa ludzie ktorzy potrafia zapamietac moje imie-usmiechnela sie -co tutaj robisz? czekasz na kogos?

- niee, siedzę i się nudzę. nie mam co robić - poinformowała ładnie alishią, a potem napiła się torszkę swojej kawyy - a ty?

-szczerze to na kawe już patrzeć nie mogę, ale przechodziłam obok i stwierdziłam że zajrzę, palisz? mam nadzieje że nie będzie ci przeszkadzało jak ja zapale-powiedziała i zaczęła szperać w torebce jak zwykle nie mogąc znaleźć tego co potrzebuje zaczęła wyjmowac po koleji wszystko na stolik aż znalazła paczke. uśmiechnęła się-nareszcie

- nie palę, ale ty możesz - tak, nie przeszkadzało jej w sumie, a sama już dość dawno rzuciła. w sumie to paliła jeszcze tylko czasem, kiedy się denerwowała. dobra, to napiła się znowu tej kawy - też mam bałagan w torebce - poklepała swoją fioletową torbę zakupioną tydizeń temu w butiku alexandra mcqueena.

-heh to juz chyba taka kobieca wada, niezaleznie czy duza torba czy mala torebka, nigdy w nich nic nie można odnaleźć-zaśmiała się-długo już tu mieszkasz? ja dopiero od niedawna, właściwie nic nie wiem o tym mieście ani nikogo nie znam-zamilkła na chwile-troche to dziwne, w Los Angeles znana w wiekszości klubów i innych a tutaj samotnik-posmutniała

- jestem chyba tutaj jakiś rok, przyjechałam z londynu - chwcyiła swoją filiżankę z kawą i znowu upiła łyk. pomyślała, że mają tutaj ładne filiżanki i kupi sobie takie do domu. zaczęła rysować coś palcem na stole, nowiecie - nie martw się, przyzwyczaisz się - taki rym! napiła się swojej kawy znowu, maiła dziś ochotę na kawę - podoba ci się paryż?

zaciagnela sie papierosem-podoba, nawet bardzo, super widoki i miejsca-westchnęła, ale nagle wpadla na swietny pomysl-moze ktoregos dnia urzadzimy jakas impreze? np u mnie, czuje że przyda mi się troche rozrywki, co ty na to?

- okee, może być - nawet się ucieszyła, nie była na żadnej imprezie 37854785784 lat. znowu napiła się kawy, ta kawa była dobra, nawet barco. była jakaś senna od rana poza tym. i chciała ziewnąć nawet, ale pomyślała, że to tak nieładnie... - byłaś już na jakiejś imperzie, tu w paryżu?

zastanowila sie chwile-kilka razy z klubie ale srednio mi sie podobalo, dlatego wolalabym zorganizowac jakąś domówke-uśmiechnęła się i zgasiła papierosa w popielniczce, ledwo go zotawiła zaczęła obracać zapalniczkę w rece, taki nawyk palacza pomyślała

- mhm, tak. najlepsze są zorganizowanie imprezy - uśmiechnęła się i dopiła kawkę do końca. przeciągnęła się i przestała rysować tak po stole, bo ją bolał już palec od tegoo.

-to co, ustalamy termin?-zabłysnęła białymi zębami-tylko wiesz.. mało kogo tu znam-kiepsko to brzmiało ale szczerośc to szczerość

- hm, ta - zaczęła myśleć nad najlepszą datą i zaczęła z nudów stukać obcasami o podłogę, hehe - nie wiem - wrzuszyła ramionami - trzydiestego pierwszego maja chyba już jest jakaś impreza. a potem, hm, nie jestem pewna.

-ok to poczatek czerwca-usmiechnela sie-wszystko jest do uzgodnienia-popatrzyla na zegarek-no ja to juz sie zwijam, pies sie pewnie juz domaga spaceru, a nie ma kto z nim wyjsc, dogadamy sie jeszcze co do imprezy, buziaki-wstala

- paa - rzuciła, wstałaa, zapłaciła za kawkę. chcwyciła swoją torebkę, bo jakby jej zapomniała byłoby źle, wszystko tam miała. znaczy nie wszystko, ale prawie. no i poszła sobie.

Przyszli i zajeli wolny stolik.
- Zamawiaj co chcesz...- rzekł uśmiechając sie i biorą do ręki menu.

-wybacz. głupio czuję się w roli zaproszonego. ustalmy może że ja płacę - uśmiechnął się przeglądając kartę

- No dobrze...- powiedziała uśmiechając sie do niego uroczo.

uśmiechnęła się uroczo i wogle była urocza. baardzo. A że Ryana fascynowały te no podróż. e y znaczy kobiety to się nią zafascynował i to bardzo. zamówił dużą czarną kawę. - teraz ty opowiedz coś o sobie- odparł

- Co ja mogę powiedzieć... Jestem piosenkarką...i wkrótce też aktorką. Bardzo lubię śpiewać, tańczyć i kocham robić zdjęcia...- rzekła uśmiechając się. Po chwili dostała zamówienie. Zamówiła sobie cappuccino i szarlotkę jej ulubione ciasto. no...

oooo. ucieszył się. w sumie nie często spotyka się tak wszechstronną osobę - ah tak. chyba coś o tobie słyszałem - skłamał ale uśmiechnął się miło do hilary

- Fajnie...- powiedziała i upiła łyk kawy.
- Masz dziewczynę?- spytała. Nigdy nie zadawała takich pytań, ale przeciez hil zmieniła sie.

hehe. speszył się - nie . raczej nie

- Przepraszam za takie głupie pytania... czasami nie wiem co gadam...- rzekła i zaczęła patrzyć sie w filiżankę nic nie mówiąc.

- nie no co ty. to chyba raczej normalne pytanie jest. - odparł i żeby było wyrównane też o to zapytał znaczy się - a ty? jesteś zajęta?

- Nie... Miałam chłopaka, ale nam nie wyszło...- powiedziała i upiła łyk kawy patrząc sie na niego.