bois de vincennes

brooklyn z kubkiem kawy, przytrzymując poły swojego płaszczyka, przytargała swój zgrabny tyłek tu tu, by poszukać jakiejś znośnej ławki, najlepiej pod daszkiem, by mogła się schować przed wiatrem. okej, schować się nie udało, ale ławkę znalazła. i usiadła.

sebek był dziś raczej wkurzony, wczoraj natalie spieprzyła mu cały wieczór, zmarnowała cenny czas i tak dalej, poza tym jej nie przeleciał, zero korzyści. w swojej skórze, xddddd, przemierzał park, starając się nie patrzeć na brooke, kiedy przechodził obok jej ławki. ale nie mógł, bo wyglądała tak cholernie niewinnie, że usiadł obok i zapytał, czy ma zapalniczkę, bo on swoją zostawił w domu.

ej właśnie, oni się znali,,,xd.
- sebastien! czy przykładnym uczennicom liceum wypada nosić zapalniczki ze sobą? nie sądzę - pouczyła go, grzebiąc w torebce, nie sugeruj się podpisem, bo właśnie zimieniam... - aha, ale mam! - wcisnęła mu znalezioną w kieszonce którejś z kolei zapalniczkę zippo, zwykłą, czarną.

serio? xd
zaśmiał się, biorąc od niej zapalniczkę. to co, że miał swoją w kieszeni spodni, właśnie go uwierała wiesz gdzie . zapalił sobie marlboro, wysuwając paczkę tez w jej stronę, najwyżej trafi do więzienia za demoralizowanie nieletnich, hihi.
- no wiesz, nie jesteś przykładną uczennicą, brooke? - zapytał, odchrząkając wcześniej znacząco i powiedział jej, że ładnie dziś wygląda.

serio, pamiętam. wstydź się, że zapomniałaś......
wzięła papierosa z jego paczki, nie przepadała za malboro, miała swoje pall malle w torebce, ale niespecjalnie jej się chciało wyciągać. zapaliła, osłaniając zapalniczkę i papierosa przed wiatrem swoją dłonią, zaciągnęła się.
- jestem przykładną uczennicą. ale teraz nie jestem w szkole, prawda? - zaśmiała się, zupełnie perliście. - co słychać?

dmuchnął dymem w jej bladą nawet twarz, mrużąc oczy, nie od słońca, bo chyba go nie było. od dymu, bo szczypał go w oczy. zmęczone oczy.
- mam za sobą ciężką noc, poza tym w porządku, a u ciebie? chyba powinnaś chodzić do szkoły brooke, no wiesz edukacja jest potrzebna i tak dalej...... - chociaż sam tak nie uważał, ale on to co innego, bo miał dużo pieniędzy, swoich ludzi od czarnej roboty i nie musiał robić nic.

- taaa - wzniosła oczy, trochę znudzone, ku górze, przyglądając się zgrabnym obłoczkom dymu, które przybierały różne przyjemne kształty, od serduszek, do słoni z trzema nogami. - byłam w szkole. zwolnili nas wcześniej, ee. - wcale nie, ale sebasiten nie musiał wcale o tym wiedzieć, załorzyła nogę na nogę, strzepujac popiół z papierosa. - a poza tym wszystko w porządku. ciężka noc? co masz na myśli?

udało mu się dopalić papierosa i rzucił go na ziemię, by zgnieść podeszwą swoich butów. nie chce mi się myślec jakich, zapewne pasujących do tej skóry.
- ciężka, oj ciężka. obczaj, to, przyszliśmy z jakąś nanette, czy jak jej tam było do mnie do domu, a ona powiedziała w połowie, że jednak nie chce iść ze mną do łóżka - powiedział, z wielkim wyrzutem, choć zaraz trochę już tego żałował, nie musiał się przecież zwierzać bruk - jasne, też zawsze mówiłem, że nas zwolnili.

- wiesz, może po prostu się rozmyśliła - uniosła obie brwi, jej takie zachowanie wydawało się zupełnie normalne i jak najbardziej poprawne, bo bla bla bla. - ale w każdym razie.. wczoraj dowiedziałam sie na przykład, że mój brat ma dziewczynę. nic mi nie powiedział, a ja mu opowiadam wiele takich rzeczy, chyba powinnam się na niego obrazić! a zwolnili nas serio, z ostatniej lekcji.. - a ostatnia lekcja była gdzieś za dwie godziny, hee.

- no tak, ja zawsze tak mówiłem mamie, jak byłem jeszcze w liceum, tylko że jakoś tak przypadkiem ciągle nas zwalniali - powiedział, kręcąc głową. odgarnął jasne kosmyki brooke z jej bladej, jak już wspomniałam twarzy - chcesz gumę? - zapytał, wyjmując z kieszeni zielone & miętowe orbit - rozmyśliła się, w takich sprawach się nie rozmyśla. poza tym, ile twój brat ma lat? ja też się nie zwierzałem mojemu rodzeństwu, junoł. masz ładne oczy, brooke.

- jest o rok starszy, osiemnaście lat. nie chcę gumy, wolałabym umyć zęby, ale niestety nie noszę przy sobie szczoteczki do zebów. - a kto nosi :c. uśmiechnęła się i splotła dłonie na swoich kolanach. - faceci w ogóle się zazwyczaj nie zwierzają, a szkoda. lubię słuchać takich rzeczy. i w każdym razie, dziękuję, nie noszę kontaktów. - fakt, miała zupełnie dobry wzrok, a swój kolor oczu nie wiem jaki lubiła nawet bardzo.

- mogę ci się pozwierzać jak chcesz, chociaż miałem stosunkowo nudne życie. dopiero od niedawna, tak myślę, zaczęło się dziać cokolwiek. chociaż rozprawiczyła mnie zupełnie seksowna, dwudziestojednoletnia hiszpanka, kiedy miałem piętnaście lat, to było ciekawe doznanie - jasne, że ciekawe, na zawsze to zapamięta - lubisz brata? mnie siostry chyba nigdy jakoś specjalnie nie lubiły. słyszałaś może o tiu? taka jasna, wysoka?

- hoho, nie wątpię, że to było zupełnie interesujące - zaśmiała się i oblizała usta, wyrzucając niedopałek, dopiero teraz sobie o nim przypomniała, bo wcześniej była zajęta przyglądaniem się prawemu uchu sebastiena, zauważyła ładny pieprzyk na gdzieś pod uchem. - o tiu możliwe, że coś słyszałam, tyle rzeczy słyszę każdego dnia z ust moich głupiutkich koleżanek, że niełatwo to wszystko zapamiętać... a brata lubię, nie wiem czy on mnie też, xd....

- on pewnie cię lubi, jeśli masz fajne koleżanki. lubiłem koleżanki moich sióstr. miałem siedem sióstr w ogóle, w tym trojaczki, no i dwóch braci, bliźniaków. jestem najstarszy. i najmądrzejszy - lubił sobie pochlebiać, odwrócił wzrok od brooke, tak że teraz siedział na ławce człowieczo.

- łał, to liczna rodzina, ja prócz brata mam jeszcze tylko siostrę. bliźniaczkę, swoją drogą. - zastanawiała się, co słychać u madison, bo ostatnia kartka z kangurem nie zawierała wystarczająco dużo wiadomości. - i w ogóle, skąd jesteś? nie wiem, czy już pytałam, jeśli tak, to wybacz.

- urodziłem się w paryżu, ale przez lata mieszkałem na sycylii. wiesz co, brooke, chodźmy do mnie, jest naprawdę nieprzyjemna pogoda, możemy posymulować stosunek seksualny i podenerwować tym moich sąsiadów - wstał aż z tego wszystkiego, uśmiechając się do brooke pogodnie, bo w zasadzie to poprawiła mu humor.

- udawanie jest tandetne, po co udawać! - westchnęła, podnosząc się. wsunęła dłoń w jego dłoń, miała zimne ręczki, cholerny wiatr, cholerna pogoda i zacznij.

zaległa gdzieś bezpiecznie na ławeczce, owinięta szalikiem i dodatkowo wtulając się w swój miły czarny plaszcz do połowy uda. wmawiała sobie, że nawet samotność jest ceną godną zapłacenia za świeże powietrze! ta, jasne.

poszedł sie przejść z kubkiem kawy .

rufus 'się przechodził' z papierosem między palcami, wskazującym a środkowym, nic nowego. przystanął na chwilę, przy żelaznym zielonym koszu na śmieci i zaciągnął się swoim camelem, obserwując uwaga, wiewiórki! i sądzę, że kosz stał niedaleko ławki perli.

stał. więc perla wpatrywała się to w rufusa to w heatha, z powodu raczej prostego,mianowicie dlatego, że byli oni jedynymi osobami naokoło. trudno się dziwić, bois de vincennes najwyraźniej skupiało głownie dziwaków, którzy kochali pochmurne popołudnia wśród drzew, z opadającymi liśćmi śmierdzącymi wilgocią od, ciągle ostatnio nawiedzających paryż, obrzydliwych jesiennych deszczyków.

gdzieś miałam ten awatar co Ty masz, ale lepszej lepszej jakości :c
zgasił niedopałek papierosa o krawędź kosza i go wyrzucił. nie czuł smrodu liści, jedynie miał wrażenie, że ktoś urządza ognisko, grilla, piecze kiełbaski, ale ten pomysł wydał mu się tak abstrakcyjny, że zmarszczył nieco nos i czoło. spojrzał na perlę, która wierciła się nieco na ławce.

uśmeichna sie do nieznajomej keidy n moment spojrzała na niego i wziął łyk kawy

wiem. w ogole sie zaden nie chcial dodać przez ten mój turno internet ktory tu mam, więc wzięłam pierwszy lepszyyy.
oblizała usta, wcześniej tysiąc razy, chyba z nudów, pomalowane lekkim wiśniowym błyszczykiem, będącym w ostatnich dniach dla perli istnym narkotykiem.
-czy samotność nie doskwiera ci wśród tych ciemnych nocy kiedy pożądanie twoje lędźwie broczy?-wyrecytowała w stronę rufusa, chociaż zupełnie poważnie, pewnie wyglądając jak wariatka, enegicznie gestykulując.

uśmiechnęła się do heatha jakoś bez przekonania, ale zawsze.huh?

- pożądanie raczej nie broczy moich lędźwi. - odparł jakże szczerze, uśmiechając się zawadiacko. i na arenę dziejów wkraczają gazpardowe dołeczki. przez chwilę rozważał opcję zapalenia kolejnego papierosa, ale zrezygnował. gdzieś w tle usłyszał syrenę policyjną, potrzebuję tła, xd. i chyba go postarzę.

taak<3 niech będzie mezalians. 22! 23,ojaa! nie,chyba jednak 22.
-wybacz-speszyła się zaraz, zachwycając pobliskie drzewa lekkim rumieńcem na swym dziewczęcym obliczu!-ćwiczę tekst. chociaż chyba nie mam po co. cholera, wywalili mnie z kółka dramatycznego-jęknęła, przybierając dramatyczny i melancholijny przy tym wyraz twarzy. biedna mała perla, czuła się trochę tak,jakby ktoś jej podciął skrzydła. założyła nogę na nogę i przyjrzala się rufusowi nieco bardziej. i,oh, zachwyciła się jego dlońmi!

- spróbuj mówić nieco niżej, obserwując widownię od dołu, znaczy przymknij nieco oczy i owiń kosmyk wokół palca. i wcale nie jestem zboczeńcem. - odpowiedział, przysiadając na ławce, obok niej i zauważając rumieniec. wcale nie chrapała, xd. i oh, nie zachwycił się swoimi dłońmi.

-teraz już nie mam po co się starać-westchnęła, opierając się o oparcie, pff, jak to koszmarnie brzmi, na łokciach ukrytych pod materiałem czarnego prochowca z, dzięki bogu, ciepłą podszewką-stwierdzili, że wprowadzam do swoich ról zbyt dużo erotyzmu i zastąpili mnie okropnie bezpłciową i nudną sztywniarą z klubu 'ratujmy życie poczęte', która ma cycki wielkości mojej głowy. każdy wielkości jednej,rozumiesz?
dla perli, uważającej się od dziecka za nowe wcielenie ingrid bergman skrzyzowane z rimbaudem to była największa obraza majestatu z możliwych.

- czy to jest jakaś azjatka? - zapytał, przez chwilę głębiej analizując jej słowa. osobiście kwestia przez nią wypowiedziana nie wniosła do jego życia mnóstwa erotyzmu, ale może perla dopiero się rozgrzewała, huh. podrapał się po skroni i spojrzał na perlę.

-nie?-uniosła obie brwi-a powinna być, czy coś?-przechyliła jeszcze głowę, tak filmowo, żeby pasowało do kompletu zdziwionego dziecka szczęścia i radości. może ją znał,tylko,że w kontaktach z nim była azjatką!

- to taka drobna dygresja co do wielkości piersi azjatek. - nieznacznie się uśmiechnął, popatrzył na nią, żeby nie powiedzieć, że na jej głowę, która za duża nie była. nie wiem, czy rozumiesz. - i tak w miarę spokojnie to znosisz. wiesz, że cię wywalili z kółka dramatycznego. moja siostra by chyba zmiotła tą ofiarę z powierzchni ziemi. - dominik bywała drastyczna ;c

-pozdrów więc siostrę-zaśmiała się pod nosem i przebiegło jej przez myśl, że zapewne by ją polubiła. sama miała ochotę rozwalić tej głupiej cycatej babie łeb na chodniku, albo przynajmniej wgnieść ją w posadzkę szkolnego korytarza, zawsze wyjątkowo błyszczącą przez manię sprzątacza, pana jacquesa, który miał niespełnione marzenie bycia woźnym w teatrze-swoją drogą, nie wiedziałam, że azjatki mają duże piersi.

- a ta ma? to mnie zaskoczyłaś. - powiedział i się roześmiał, bo mała azjatka z dużymi piersiami to jakiś horror. znaczy pewnie połowa naszych kumpli poleciałaby za taką z wywieszonym językiem, ale dont łori. - poznałem kiedyś tajwanczyka, miał 16 lat i 120 cm wzrostu. prawie.
to akurat zaczerpnięte z życia xd

-myślałam, że co innego miało 120 cm. znaczy wiesz, tego tajwańczyka-zachichotała i odgarnęła włosy z policzków, zawijając jeden z kosmyków na palcu. zawsze strasznie jej się kręciły, teraz ratowała je jakąś super elo pianką za 98329483984 ojro i myślała, że wygląda lepiej. nie wyglądała, ale pal sześć-nie zwracaj na mnie uwagi, dziś mam wyjątkowo erotyczne skojarzenia.
jak zawsze, biorąc pod uwagę jej półroczną abstynencję.

jak zawsze, biorąc pod uwagę, że to Twoja postać <3
- anatomicznie byłoby to nieco awykonalne. - uśmiechnął się i wstał, ocierając dłonie o swoje uda, tak po prostu, poczuł nagłą potrzebę, ale zupełnie nie wywołaną nagłym poruszeniem w jego spodniach czy coś, wolę wyprzedzać twoje insynuacje, xd.

-być może-skinęła głową-mam bujną wyobraźnię. czystą od naloty rzeczywistości i nieskażonej manierami młodej pseudo inteligencji-wzruszyła ramionami, stawiając kołnierz swojego płaszcza i poprawiając duży, fioletowy beret zsuwający jej się notorycznie na tył głowy. grzywka zaczynała zamieniać jej się w stado maleńkich loczków, a usta miała spierzchnięte jak pustynia z tych reklam o karmieniu afryki.

- z nutką dekadencji zapewne. - dodał, znał te teksty pseudo artystycznych panien. odgarnął włosy do tyłu, zapinając swój trenczopłaszczokurtkę.

-dekadencja wyszła z mody-ziewnęła-jest passe.
wyjatkowo passe i wyjątkowo do dupy, generalnie chciało jej się kawy, jak zawsze wieczorami kiedy marzła i wpadała w melancholię.

mu się chciało spać. i nie wiem co pisać.
- nie siedź za długo. - powiedział, zdobywając się na pożegnalny uśmiech i poszedł, z dłońmi w kieszeniach kurtki.

siedziała jeszcze długo.bardzo.

Nienawidziła czekać, ale to ona przyszła za wcześnie, a nie on sie spóźniał. Czuła się jak idiotka, stercząc tam, a na dodatek rajstopy zjeżdżały jej do kolan. Podciągnęła je. Cholerneeeeeeeeeee rajstopy.

przyszedl z usmiechem podszed do niej i pocalowal w polika po czym dal jej roze czerwona taka bo po drodze kupil ha.

- witam pania - powiedzial patrzac w jej oczka

- chyba nie jestem za pozno ? - spytal.

- jasne ze nie - uśmiechnęła się. - dziękuje za róże
Przyłożyła ją do nosa i powochała. Pięknie pachniała. On zresztą też, poczuła kiedy się witali.
- Co robimy?

- kolacja , w jakiejs restauracji ? - spytal

- moze kino ?

proponowal bo nie wiedzial co woli S. usmiechal sie jak zwykle

- Takk.. może być kino, cukiereczku - uśmiechnęła się.

- mm... kino dobra co zechesz - powiedzial i posunol sie o krok do przodu i wyciagnol do niej reke z zabujczym usmiechem

Był miły, szarmancki i był dżentelmenem. No i te jego oczy. Ideał. Pomyślała, że mogłaby iść z nim wszędzie: nie tylko do kina.

// a poszli ze rece no ja zaczne.