hotel martinez

eddie siedział w pokoju, czekając na puk, bo gdzieś zniknęła. przeglądał jakieś jej babskie czasopismo, a właściwie to oceniał tyłki modelek.

Puk wstała o ósmej i Edi jeszcze spał, więc poszła na zakupy, więc teraz objuczona [?] torbami z markowymi napisami wygrzebała kartę magnetyczną i weszła do środka. spodziewała się w zasadzie, że Edi będzie jeszcze spał, ale skoro nie, to trochę zrobiło jej się głupio. - cześć - rzekła na powitanie i rzuciła torby gdzieś. gdzieś, hm, na swoje łóżko, nie wiem, mieli oddzielnie?xd

Pewnie tak ;d Eddie natomiast rzucił gazetkę na stół i rozłożył się wygodnie w jednym z foteli, widocznych na załączonym obrazku.
- Co mi kupiłaś? - zapytał, mierzwiąc sobie włosy prawą ręką.

- koraliki dla surferów. może być? - uśmiechnęła się szeroko, chociaż wcale nie kupiła mu jakichś wieśniackich koralików. nic mu nie kupiła, bo nie wiedziała, co on lubi. usiadła obok niego i poprawiła mu włosy po swojemu. - chodxmy na plazę.

eddie odgarnął włosy z czoła puk i pocałował ją właśnie w czoło, uśmiechając się, ale tylko trochę, skoro nic mu nie kupiła.
- możemy iść. ale weźmy hotelowe ręczniki, bo ja wziąłem tylko trzy, a muszę mieć jeszcze do stanów - powiedział, wstając nawet. poszedł do łazienki, bo tam zawsze są ręczniki. chociaż nie, nie wiem.

-ach, do Stanów, racja.. przypomnij mi, ile tam będziesz? tylko z ciekawości. - całkiem głośno mówiła, skoro był w łazience, ale nie przekraczała granicy głośności startującego odrzutowca, ani samolotu, ani nic z tych rzeczy. wlazła do swojej walizki, czy torby i wzięła ręcznik, rózowy ;d

a eddie wziął sobie ten hotelowy, w kolorze białym, ale był nieskazitelnie biały, że pozwolę sobie zaznaczyć.
- tydzień. będziesz tęsknić? - zamachał do niej brwiami, wrzucając ręcznik do plecaka najki, bo jak już gdzieś wspominałam edi lubił najki.

-a powinnam? - poprawiła spódniczke na udach i rozejrzała się po pokoju w którym panował porządek równie nieskazitelny jak biel ręczników, widocznie edi lubił sobie czasem posprzątać. i w zasadzie była już gotowa, chociaż nie, wsunęła jeszcze na nos wielkie okulary przeciwsłoneczne d&g.

- okej, to ja sie obrażam, że nie będziesz tęsknić - zrobił obrazoną minę, jakkolwiek ona wygląda i założył plecak na plecy, ale nie jak dziecko z przedszkola tornister, tylko na jedno ramię.

tornister xd stanęła na palcach, notabene miała miłe japonki bez zbędnych ozdób typu kwiaty plastikowe na sto milionów kilometrów kwadratowych, i musnęła jego usta, nigdy nie zgadniesz - swoimi ustami i mruknełą jakieś miłe 'przepraszam'.

wziął puk pod pachę i wyniósł ją z pokoju. zacznę.