sala wejściowa, z szatnią.

szatnia płatna, chyba, że masz wlotkę.

zostawiła tutaj swój płaszczyk, torebke powiesiła na ramię, a to była mała torebeczka chanel, kupiona w mediolanie i no cóż, stała tak sobie licząc na to, że kogoś spotkasz.

więc przyszli.

przyszła.

przyszła, w jimmy choo na nogach i sukience juicy couture, mruczała pod nosem coś na temat niemiłych ochroniarzy i rzuciła swój płaszczyk na ladę szatni, uprzednio łapiąc swoją kopertówkę w dłoń, szukając kogoś znajomego.

uśmiechnął się do latiszji, prowadząc teraz w jej stronę baterflaj.
- cześć, miło cię znów widzieć - powiedział do niej.

butterfly nie miała żadnej kurteczki ani płaszczyka, więc było jej trochę chłodno, ale nie marudziła, bo od jacoba płynęło miłe ciepełko. "pewnie miło się z nim śpi w nocy." stwierdziła w myślach, uśmiechając się.
- chciałabym być szatniarką, one mogą przymierzać te wszyyystkie ciuchy - zauważyła kiwając palcem na tamtejsze szatniarki. iii usmiechnęła się do latiszjiiii.

przyszła i staneła gdzieś z boku dajmy na to, nie znała tu zbytnio nikogo wiec czekała.. niewiemnaco :c

- szatniarką? to chyba średnio ambitny zawód, jak na kogos kto studiuje fizykę, okej jakąś tam nie pamiętam jak ją nazwałaś - wyszczerzył zęby do baterflaj, dmuchając w jej włosy, pachnące cytrusowo.

uśmiechnęła się w stronę dżejkopa i zmierzyła butterfly nawet, wcale nie była zazdrosna, jeśli o to chodzi. westchnęła pod nosem i poprawiając włosy, poszła gdzieś.

podeszła do madeleine, kojarzyła ją z liceum, bo przecież jeszcze w zeszłym semestrze do owego chodziła.
- cześć blondiii - uśmiechnęła się promiennie, cmokając koleżankę na powitanie. cmok, cmok, cmok.

- nuklearną. fizykę nuklearną - przypomniała mu, przeglądając się w jego zębach. okej, nie, nie świeciły się aż tak, by było to możliwe.

zostawiła swój płaszczyk i poszła dalej

- heej vodka! - odwzajemniła uśmiech, cmoksy również. - przyszłaś tu sama? - zapytała, z ciekawości.

- tak, zupełnie sama - zawsze chodziła sama, odkąd ten dupek ją zostawił </3 - a ty? co tam słychać w ogóle? jak wakacje? nie widziałyśmy się długo, dziś przeglądałam tylko twojego fotologa!

- może przejdźmy dalej? - zaproponował, wcale się nie rozglądając bo nie miał już w sumie za kim, skoro z latiszą się widział.

wszedł w wielkim stylu, bo już nieco spóźniony. zrzucił z ramion skórzaną kurtkę i podsunął ją szatniarce, omiatając salę wejściową wzrokiem, który zatrzymał na vodce.
-cześć mała, nie widziałaś może summer? - zapytał, pocierając dłonią o jednodniowy zarost.

- no to tak jak ja. a no dobrze, wakacje w Anglii, heh. no długo długo. a co u Ciebie? i może przejdziemy dalej a nie stoimy tu tak, w wejściu.

- to dobry pomysł - pokiwała powoli głową, czując jakby uszy zaraz miały jej odpaść od kolczyków, które wcale nie były aż takie duże. i zacznij?

- tak, to chyba dobry pomysł. w anglii? to świetnie, anglia jest fantastyczna, mają świetne imprezy - a przynajmniej tak jej się wydawało. spojrzała na dłajta - samer? nie wiem, przechodziła tędy do baru, chyba.

-dzięki, młoda - zasalutował jej i nie zwracając większej uwagi na pozostałych, skierował się do baru.

- oj tak, imprezy przednie, prawie codzień byłam na bani - zaśmiała się - w takim razie chodźmy. i zacznij?

zabrała płaszczyk i poszła bo jej się nudziło "już raczej nie wrócę" pomyślała

przyjechali, taksą. jimmy otworzył drzwi i poczekał nawet, aż aurelie wejdzie. żentelmę.

wysiadła, podpierając się jego ramienia, bo w taksówce zrobili sobie małą biforkę, podobnież jak dłajt. wybacz ale każda moja postać takową uprawia bo i ja nie lubię wpadać całkowicie trzeźwa na imprezy. tak więc opróżnili butelkę wina musującego, które lekko poprawiło humor aurelie. uśmiechnęła się przelotnie do taksówkarza.

okej, a kto lubi być trzeźwym w ogóle. uśmiechnął się i złapał ją za rękę, zaraz jednak poprawił się i wystawił do niej ramię, coby lepiej wyglądało. i uśmiechając się do ochroniarzy na zewnątrz, weszli. - a więc jesteśmy.

-a więc zobaczymy z jakiego gatunku okaże się być ta impreza - nie jestem pewna czy to zgodne z zasadami języka polskiego, nie będę się nad tym zastanawiać, najwyżej viv mnie poprawi. trzymała się jego ramienia i nieznacznie chciała na ośmiocentymetrowych obcasach botków ze ściętymi czubkami. wiesz, na palce.

- idziemy się czegoś jeszcze napić, aurelie? - spytał, łapiąc jeszcze jej dłoń, tak na wszelki wypadek, gdyby chciała się przewrócić, czy coś. uśmiechnął się, wyglądała zupełnie słodko tak lekko pijana, aż objął ją ramieniem, bo to w końcu bezpieczniejsza wersja.

-jasne - ucieszyła się, bo wymyśliłam sobie że aurelie to będzie ta niegrzeczna wersja sereny, nie pamiętam z którego epizodu. w każdym razie, trzymając się jimmyego, z szerokim uśmiechem na ustach przeszli do baru.