korytarz

długi niczym brzegi nilu, ayo

okej, przyjechali tutaj prosto z lotniska. soph miała wcale nie fajną minę, nie lubiła lekarzy i białego, tudzież zielonego koloru. czekali na jakiegoś lekarza, bo sama nie wiedziała co jej jest i gdzie ma się udać.

czekali. na tych krejzolskich, plastikowych krzesełkach, to znaczy nogi tych krzeseł są raczej metalowe. armand, trzymał sophie za rękę, żeby czuła się lepiej i głaskał ją po udzie. czekali na lekarza, może nawet w milczeniu, no stress, no stress.

ścisnęła mocniej jego dłoń kiedy jakiś śmieszny lekarz ukazał się tuż przed nimi w tym białym, seksy fartuszku. i mrucząc coś, pod lekko już siwymi wąsami, zabrał gdzieś soph, pewnie do jakiejś sali, albo na badania. pomachała armandowi i dodała szybko, że ma czekać. stresowała się, jeśli już o tym mowa.

i jak wyjdzie to mu powie, conie? więc z nerwów wstał i krażył po korytarzu. wziął sobie kawę z automatu, ale plastikowy kubeczek wraz z zawartością wylądował w koszu na śmieci, to z nerwów! xd

okej, wyszła. wcale nie zadowolona, z głową spuszczoną w dół. próbowała ukryć łzy. przyczłapała xd się do niego. - ginekolog - mruknęła tylko i poszła przed siebie, w ręku ściskała jakąś śmieszną karteczkę, o tym, że jma podejrzenie xd ciąży.

spojrzał za nią, wystraszony i bardzo przejęty, ale usiadł, by zaraz znów wstać. nie wiedział co ma sobie myśleć, więc cóż, czekał.

Wychodził właśnie ze szpitala, bo był tylko na obserwacji i przemierzał korytarz, w poszukiwaniu ałtomatu.

sandra wcale tu nie mieszkała, serio. zostawiła tu poprzednim razem komórkę, więc teraz wracała z gabinetu rzeczy znalezionych, przeklinając pod nosem, bo nic nie znalazła.

O nie, ja nie zaczynam rozmowy. Tommy właśnie zatrzymał się na środku i schylił, bo musiał zawiązać buta. Obserwował Sandrę jedynie.

omg, ja zawsze muszę.
- nie wypinaj się - mruknęła, stając obok tomiego i, upsi, klepnęła go w tyłek gazetą, a może bardziej ulotką, promującą jakiś ośrodek odwykowy.

:*. chciał powiedzieć, że kto wypina tego wina, ale to nie na miejscu raczej, bo to on wypinał. dokończył wiązanie buta i wstał, będąc już teraz dużo wyższym od niej.
- bo co, hę? - uniósł obie brwi.

- bo tak mówię, huh? - oparła dłonie o swoje biodra, z bojową miną. - tu są ludzie o słabych nerwach, nie możesz im dostarczać takich widoków, bo ich serca mogą nie wytrzymać, wiesz co mam na myśli - wyjaśniła. zw.

- Ty też masz słabe nerwy? A może słabe serce? Bo jak masz słabe serce, to nie zaproszę cię na kawę, tylko na herbatę, nienawidzę picia & jedzenia w szpitalach, a wczoraj miałem czołówkę, z gołębiem - w tym momencie Tommy nieco się zarumienił, no bo z gołębiem, heloł, ale Tju wymyśliła, taką dramę, no wiesz xd

- współczuję - mruknęła. wcale mu nie współczuła, przecież go nie znała, a nauczona doświadczeniem wiedziała, że nie należy się przejmować nad to losem innych. - i czemu miałabym iść z tobą na kawę? czy herbatę? nie mam pojęcia, czemu jeszcze z tobą rozmawiam, pewnie jestes jakimś psycholem, który gania za gołębiami. - hi mast bi e sajkoł.

- Tak, jestem psychicznie chory, moja dziewczyna, która w prawdzie nią nie jest, też mi to mówi. Wczoraj kazała mi się nawet zapić, ale to, że jestem chory psychicznie, nie znaczy, że głupi. Nie ważne. To co idziesz na kawę, czy nie idziesz? W ogóle co tutaj robisz? Nie wyglądasz na kogoś, kto wyszedłby z zakładu psychiatrycznego - uniósł pytająco obie brwi, nachylajac się nad nią. Myślał, czy nie napluś jej na głowę, żeby było śmieszneij, ale rozmyślił się.

wtedy nie miałaby wątpliwości co do jego zdrowia psychicznego, a raczej jego braku. kiedy wraca głeńcze, wiesz czy nie? obciągnęła swoją sukienkę, poprawiła jej ramiączko i westchnęła.
- mój boże, pójdę z tobą na pieprzoną kawę - mruknęła. robiła mu naprawdę wielką łaskę, ale to tylko dlatego, że zapomniała portfela, więc nie miałaby jak sobie sama kupić kofi.

No to poszli i zaczniesz, bo ja zw, głenuwa w pią.

czekał tutaj, zdenerwowany nawet, krążąc po korytarzu.

-trzymaj się od niej z daleka - warknął, stając wyjątkowo blisko tomiego, wiesz jak. mógł z powodzeniem wyczuć co pił tego wieczoru. a pił czystą, jakiejś drugorzędnej jakości - 'bo ci w ryj dać mogę dać' - i na dowód swoich słów uderzył go w nos. a chyba miał siłę chłopak. o! i splunął.

ale tomi nie był cipą, jak postaci cintii, xd więc na chwilę złapał się za nos, a zaraz uderzył ralpha z pięści w brzuch, nie zważając na piszczącą pielęgniarke.
- ona nosi moje dziecko, więc do chuja nie będziesz mi rozkazywał co mam robić.

cofnął się parę kroków, obejmując ręką brzuch.
-kurwa - jęknął ton wyżej - gdyby nie twój pierdolony chuj, dzieciaka w ogóle by nie było - wyprostował się i na nowo zbliżył do tomiego - rozumiesz? w ogóle! - zamachnął się ponownie i chyba tym razem thomas dostał w oko, albo łuk brwiowy. nie mogę się zdecydować więc zdążył uderzyć dwa razy. łuk brwiowy zawsze brzydko krwawi, mój kolega wszedł w otwarte drzwi, to wiem.

złapał się teraz za łuk brwiowy, czując, że narasta w nim kurewska złość. to wszystko przez cammie, ale teraz złapał ralpha za koszulkę, bo poczuł się mężczyzną i przystawił go do ściany, nie przejmując się krwawiącym łukiem.
- posłuchaj, raz, a uważnie ralph. wypierdalaj od nas i naszego dziecka, okej?

-to moja siostra - powiedział z niemal stoickim spokojem, zaciskając rękę na szyi toma. dosyć mocno dodam - nie dam jej skrzywdzić nikomu - zacisnął mocniej, a drugą ręką wycelował w jego brzuch - nikomu, rozumiesz? - chyba wpadł w jakiś alkoholowy amok, bo nie przestawał okładać toma pięściami, dopóki ten nie opadł na podłogę. wtedy zmienił koncepcję na kopanie go. pal licho zasady, że leżącego się nie bije. ralfowi nikt o tym nie wspominał, a nawet jeśli to miał to gdzieś - a już na pewno nie tobie, ty sukinsynu. nie nadawałeś się na chłopaka w liceum, nie wspominając o byciu ojcem.

i okej, zabrała ralfa policja, a ja przniosę się tomim do sali do kejm ; /////////////