korytarz

długi. po obu jego stronach szafki uczniów, na specjalny kod. nie podawaj nikomu swojego kodu, chyba że chcesz, żeby kradli ci te pyszne lizaki ze sklepiku ;c

poprostu tu pod szafką siedziała.

po wysza no

przyszedł, bo zapomniał wziąć z szafki swoje korki, były mu potrzebne do bardzo niecnych celów, a mianowicie chciał pobiegać, choć zazwyczaj nie biegał. zmierzał właśnie do szafki gdyyyyy...

/ xd.

...renee wypadła z drzwi od jakieś sali odododod angielskiego, gdzie zgłosiła się do pomocy przy gazetce, czy czymś równie przydatnym i interesującym. w każdym razie wpadła prosto na martina, zahaczając przy okazji swoją spódniczką wzorowaną na mundurkach szkolnych, czy czymś równie grzecznym, o którąś z szafek.
- do diaska! - mruknęła, łapiąc się odruchowo martinowego ramienia, by się nie wywrócić, chociaż wcale nie miała szpilek, a z równowagą u niej nie najgorzej.

instynktownie złapał ją w talii, trochę mocno aż zaskoczony tym, że w szkole jeszcze ktoś jest.
- hej, uważaj, bo się kiedyś zabijesz! - powiedział w jej włosy, ale zaraz się odsunął, dochodząc do wniosku, że chyba jej nie zna.

- przepraszam - mrukneła, trochę speszona, było jej głupio, bo nie zwykła wpadać na innych, zazwyczaj była uważna i przytomna, ale teraz jej główkę zaprzątało wiele niekoniecznie miłych myśli, głównie dotyczących swoich koleżanek, od których stanowczo się oddaliła, co teraz uważała za cholerny błąd. ale wróćmy do rzeczy. - tu jeszcze są lekcje, hm? - spytała, mierząc martina wzrokiem, zatrzymując się na dłuższą chwilę na butach, trzymanych przez niego w którejś ręce.

- uhm, nie! - pokręcił gwałtownie głową, upuszczając jednego buta, po którego natychmiast się schylił z zakłopotaną miną. - szedłem po korki, bo zapomniałem wziąć, no wiesz, miałem wenę na bieganie, dawno nie biegałem, w ogóle z reguły nie biegam, a tak nawiasem to jestem martin - powiedział na jednym tchu, po czym uśmiechnął się jednokącikowo w stronę plakatu-jakiegoś-tam.

- renee - kiwnęła głową, na znak, że rozumie ten potok słów, spoglądając to na jego usta, to oczy, które uznała za wyjątkowo ładne, chociaż trochę nieobecne, lecz nie tak nieobecne, jak na przykład oczy sama, które są takie tylko przez tę całą trawkę, za którą ona robiła mu cały czas awantury, razem z ojcem. - martin, tak? to ty byłeś taki niegrzeczny z moim braciszkiem, hm? ksiądz na was marudził. - a ona to podsłuchała, kiedy była załatwić jakieś pierdoły u dyr.

- ano, to ja! - odparł dumnie, prężąc się aż z radości, że wszyscy o tym wiedzą. - ksiądź ma coś ze sobą, paliśmy tylko skręty - pożalił się. - jakby on nie palił, phi!
powędrował wzrokiem do jej biustu, ale tylko tak przelotnie, bo bał się, że jeszcze mu wyjebie.

renee nie należała do dziewczyn, które wyjebują chłopakom.
- a pali? - spytała niepewnie, obciągając spódniczkę, odrobinę zażenowana jej krótkością. - znaczy, hm, uważam za idiotyczne zakazywanie palenia nastolatkom, przecież powinni móc sobie psuć życie i zdrowie jak chcą - zauważyła.

- w sumie to trochę niezdrowe - przytaknął, ruszając gdzieś do przodu, ale zatrzymał się w pół kroku, tak na wszelki wypadek. - wybierasz się w jakieś konkretne miejsce? - zapytał, wymachując butkami.

- w zasadzie to nie, mam wolne popołudnie. aż do wieczora, idziesz na imprezę? - spytała, splatając dłonie gdzieś na wysokości swojej torby, zwisającej z jej ramienia.

- jasne, że idę - pokiwał głową, kierując te słowa gdzieś do jej czoła, na którym dopatrywał się jakichś pryszczy, ale uznał w końcu, że są zbyt dobrze ukryte albo ich nie ma, więc dał sobie spokój. - a ty? - chciał wiedzieć, przysżło mu właśnie do głowy, że mógłby tam pójść z nią.

- tak, chyba powinnam, zobowiązania towarzyskie i cała reszta - przewróciła oczyma, względnie znudzona, ale zaraz się roześmiała i podeszła do niego, wyciągając w jego stronę dłoń. - możemy iśc razem, hm? - czytała w jego myślach!

złapał ją za ową dłoń dość szarmancko i podniósł ją do swoich ust, by pocałować jej wierzch.
- dobra, milejdi! - zachichotał. - ale chodźmy najpierw do mnie, bo muszę odnieść te korki do domu, nie mam już ochoty na bieganie.

- a na co masz ochotę, martin? - zamrugała, może trochę zalotnie, ale to raczej z przyzwyczajenia. - ale tak, chodźmy, wiesz o której trzeba iść na tę imprezę? bo ja nawet się nie pytałam nikogo.

- mam ochotę zmienić koszulkę - odparł, kompletnie nie wychwytując żadnego flirtu ani nic, to w końcu tylko facet. - impreza punkt ósma, nie wykluczone jednak, że wolę się spóźnić, żeby to się już zdążyło rozkręcić - powiedział, ciągnąc ją do wyjścia. - a teraz do mnie, żegnaj szkoło!
i zaczniiij?