pere lachaise

przyszła na cmentarz, bo to jedno z jej ulubionych miejsc w paryżu, zaraz za sklepem spożywczym za rogiem, gdzie bez problemu kupowała papierosy i żyletki, i za zoo, bo lubiła zoo, chociaż się do tego nie przyznawała. usiadła na jakiejś podniszczonej ławeczce.

haaa, ameriko też uwielbiał cmentarze. często marzył tylko o tym, by kupić sobie własną trumnę i przesypiać w niej całe dnie niczym drakula, miał jednak za małe mieszkanie na taką trumnę, poza tym to kosztowało zbyt wiele.
- co za mroczny zbieg okoliczności! - powiedział, gdy tylko zauważył kanadę.

co ty, trumny nie są aż takie drogie, jak kupujesz od dostawcy to jakieś trzy tysiące dolarów! xd
przestraszyła się, ze to sam szatan przyszedł zabrać ją do siebie, nie chciała jeszcze odchodzić! podniosła głowę, niewiele się myliła, to był ameriko.
- witaj, poranny spacerek? - spytała, przyglądając się jego idealnie czarnemu strojowi.

ej, serio ubrał się dziś na czarno, nawet i skarpetki i koszulkę miał czarną, ze znakiem lucyfera na nadruku. posłał jej mroczny, tajemniczy uśmiech, by zaraz usiąść koło niej.
- tak, mimo wszystko, wypada czasem wyjść z domu, a cmentarz to takie urocze miejsce. sprowadza moje myśli na samobójczy tor... - zwierzył jej się. jezu, jakie to słodkie, para emo <3.

- tak, tak, atmosfera cmentarza wyjątkowo sprzyja w takich rozmyślaniach o życiu i śmierci.. - kładąc nacisk na śmierć! podrapała się po ramieniu, było jej zimno, ale przecież się nie przyzna, bo to nie wypada. - kocham ten cmenatarz, muszę sobie wykupić miejsce na zaś :c

- nie, ja bym nie chciał tu leżeć. moje prochy zostaną spalone i rozsypane po sekwanie - powiedział. nie bardzo podobał mu się pomysł leżenia tutaj o to, bo wierzył, że jeśli go pogrzebią, to będzie mu się nudziło w trumnie. a tak przynajmniej zwiedzi sekwanę ;q. zmierzył ją spojrzeniem od góry do dołu, pożerając ją wzrokiem.

jej bylo wszystko jedno, skrycie wierzyła w reinkarnacje :c
- kremacja jest chyba bardziej, hm, ekologiczna - skrzywiła się, nienawidziła ekologii i wszystkiego co z nią związane, głównie dlatego, że jej rodzice próbowali zrobić z niej przyrodniczą maniaczkę, dzieki bogu, albo nie bogu, udało jej się od tego uciec.

- hę, sam nie wiem - wzruszył ramionami, w skupieniu obserwując jej wargi, miała pełne usta i używała czarnej szminki, to lubił. miał ochotę nawet zapytać, jakiej to szminki używa, ale doszedł do wniosku, że to byłoby niemęskie, więc tylko podrapał się po udzie, próbując sobie przypomnieć, czy się dzisiaj ogolił.

- i tak sobie myślę, że może cmentarz to niespecjalnie dobry pomysł, rzeczywiście.. bo skoro kogoś nie szanują za życia, to po śmierci nie będzie lepiej, nie zdziwiłabym się, gdyby ludzie ze szkoły wyjebali mój nagrobek, gdybym już tu leżała - zmarszczyła nos, przysunęła się do niego, by oprzeć głowę o jego ramię, nieśmiało, bo mógł ją zepchnąć, odepchnąć, cokolwiek.

objął ją jeszcze bardziej nieśmiało ramionkiem, żadna dziewczyna dobrowolnie nigdy się do niego nie przystawiała. a kanada wydała mu się tak zagubiona, tak emo! dokładnie, jak on.
- hej, nie przejmuj się nimi. są tylko bandą mrówek, pustych głupków. ja ich zazwyczaj ignoruję - no, ale to kwestia tego, że ameriko był facetem. faceci są mniej czuli od kobiet.

emo faceci są chyba tak samo czuli jak emo kobiety, albo jest pomiedzy nimi niewielka różnica. westchnęła, przymykając oczy. ładnie pachniał, ale nie litrem wody po goleniu, jak jej 'koledzy'.
- wiem, wiem.. ja zazwyczaj też nie zwracam na nich uwagi, ale czasami chciałabym ich wszystkich wysadzić w powietrze, tak mnie wkurwiają.

- to przez te buty? - zapytał, bawiąc się kosmykiem jej emo włosków. nie miała rozdwojonych końcówek, więc, jak dla niego, było całkiem w porzo. ameriko nie był aż tak czułym emo, jak powienien być, ale obchodził się z całym światem łagodnie, delikatnie, miło i subtelnie, pomijając może rzeczy takie jak seks czy coś.

- nie tylko, robią mi dużo róznych rzeczy - zmarszczyła czoło, chciałaby uciec gdzieś do jakiejś grenlandii, gdzie mogła by się w spokoju ciąć, z dala od szkoły i wszystkich otaczających ją ludzi, nikt, prawienikt, jej nie rozumiał! - no wiesz, wkładają żaby do szafek, myśląc, że się ich boję, i takie tam.

- jeej, boję się żab ;c - przyznał się, nieczęsto przyznawał się do czegokolwiek. mu nikt nie wkładał żab do szafek, ale ogólnie był wytykany palcami, podstawiali mu nogi, sam siedział na stołówce i w ogóle, źle mu się wiodło. nie lubił swojego życia, tylko kanada była dla niego dobrowolnie miła.

- ja nie, są biedne. nie wiem, jak można je jeść :c - westchnęła. los żab we francji nie był łatwy, o czym go powiadomiła, drapiąc się po kolanie. stwierdziła, że ameriko ma ładny, bardzo ładny profil i że ma na niego ochotę, ale nie powiedziała mu o tym, wstydziła się raczej. - ale boję się owadów, wszystkich.

- ja się owadów nie boję - rzekł, dumny z siebie, czyli z tego, że się nie bał! i nigdy bać się nie będzie, jak wypada dodać. ostrożnie odwrócił głowę w jej stronę, ślizgając się trochę brodą po jej włoskach, które nie pachniały wcale glizdami! tylko śmiercią, jak zacięcie sobie wmawiał.

tak, tak, bo kanada była prawie że ucieleśnieniem śmierci! uśmiechnęła się i mruknęła do niego coś, że jej cholernie zimno, a on powinien z tym coś zrobić. chociaż nie sądziła, zeby wziął sobie to do siebie, nie był jednym z tych chłopców, starających się przypodobać dziewczynie, jeśli miała fajny tyłek.

- a co powineienm z tym zrobić? - zapytał nieprzytomnie, zaraz jednak zdjął z siebie kurtkę, odsłaniając super wątłą klatkę piersiową ukrytą pod obcisłą, czarną koszulką z satanistycznym nadrukiem. narzucił ową kurtkę na jej ramiona i poczuł, że jemu samemu robi się teraz zimno. to pewnie przez chłód bijący od grobowych płyt.

- teraz ty zmarzniesz - pociągnęła nosem, przytulajac się do jego kurtki, zazdrościła mu jej. martwiła się, że teraz ameriko zamarznie i będzie musiała przychodzić do niego z wywarami z ziółek, by wyzdrowiał, więc przytuliła się trochę do niego. - możemy się wzajemnie ogrzać, oddziaływanie sił i te sprawy.. nigdy w to nie wierzyłam.

przystał na tę propoziszyn z mrocznym, emowym zapałem. odgarnął trochę grzywkę z oczu, żeby móc widzieć jej twarz i przytulił ją do siebie, opierając brodę na czubku jej głowy, był o wiele wyższy. wydała mu się taka emo <3
- ładnie pachniesz - stwierdził.

- ty też, ameriko - zapewniła go, zgodnie z prawdą. pachniał naprawdę ładnie i gdyby była do końca zbzikowana, pewnie zrobiłaby z niego perfumy, czy jakąś esencję zapachową, pachnidło pozdro. tak czy inaczej przesunęła palcem po jego wątłym torsie, przyglądając się nadrukowi na jego koszulce, też chciała taką.

ta, a ameriko starał się wycisnąć z każdej napotkanej kobiety esencje zapachowe, na poczatku nawet też ze swojego kota! pogłaskał ją po głowie, rozczulając się nad tym, jak to żadna dziewczyna nigdy nie okazała mu tyle uczuć w kilku zwykłych gestach. zgarbił się, by musnąć suchymi wargami pomalowanymi czarną szminką jej usta, również pomalowane i nieco rozterzeć ową szminkę.

gdyby była normalna to pewnie by się uśmiechnęła, lecz tego nie zrobiła. ujęła w dwa palce z paznokciami pomalowanymi tradycyjnie na czarno brzeg jego koszulki, by móc przyciągnąć go trochę do siebie. warto zaznaczyć, że lakier już zaczynał schodzić, powinna przestać obgryzać paznokcie, ale przez te stresy związane z życiem i całą resztą nie dawały jej spokoju.
i pieprzyć te wszystkie zasady, które wmawiała jej matka z ojcem, o tym, że nie wolno się pieprzyć z dopiero co poznanymi osobami, kanada chętnie dałaby się przelecieć ameriko z pięć razy pod rząd!
na cmentarzu ;x

okej, wyczuł jej chęć, więc pocałował ją ponownie! miał kolczyk z czaszką w języku, więc teraz owa czaszka łaskotała jego podniebienie, podczas gdy lewa ręka delikatnie wślizgnęła się pod jej koszulkę. nie mógł uwierzyć, że tak mu na to pozwala, on, gdyby był nią, nie dałby się tak łatwo. och, mrocznie pomyślał, że jest łatwa ;c.

nie, nie, kanada raczej nie była łatwa, po prostu potrzebowała seksu, a że nadarzyła się taka okazja; ameriko wydawał jej się taki fajny, a sceneria była co najmniej sprzyjająca. oparła dłoń na jego udzie, by ustami dosięgnąć jego ucha, w którego płatek lekko go ukąsiła, by zaraz spytać, czy kochał się kiedyś na cmentarzu.

uśmiechnął się nieznacznie, mrocznie i w ogóle. mył się nawet dziś, więc w sumie mógłby ją przelecieć, taka tam dodatkowa czarna msza pośród jasnego dnia. wizja jego i jej na jednej z tych płyt grobowych wydała mu się zajebiście kusząca, więc polizał ją po szyi ze smaczkiem. miał na nią ochotęęę.
- nie, ale pierwszy raz kiedyś musi być - odparł, stanowczymi ruchami podwijając jej koszulkę. och, nosiła czarny stanik w czaszki, jakie to kul i emo.

śmierć w bikini!
- racja - przytaknęła, uśmiechając się nieznacznie, dłonią błądząc po jego klatce piersiowej, pod koszulkę, której odrobinę się bała ściągać, żeby jej nie okrzyczał. i powiem ci w sekrecie, że miała kolczyk w prawym sutku ;x

xd!
postanowił, że jednak nie będzie pozbawiał jej koszulki, bo może się wstydziła. zresztą, sama powiedziała, że jest jej zimno, a on nie chciał, żeby zmarzła jeszcze bardziej, więc zostawił ją tak, jak była, zajmując się całowaniem jej szyi, mhrock.
- ehe - mruknął, skupiając się jednak na rozpinaniu czarnego zamka jeszcze bardziej czarnych spodni.

stwierdziła, że jego spodnie muszą być chyba w tym samym rozmiarze co jej, a przynajmniej w bardzo podobnym! zauważyła to, gdy sięgnęła go jego paska z ćwiekami, by go rozpiąć, co przyszło jej z łatwością, bo sama miała takich kilka. oparła się wygodniej, chociaż ławka sama w sobie do wygodnych nie należała, i po cichu liczyła na to, że żadne zombi ich nie odwiedzą.

ta, a wtym momencie zmarli zmartwychwstali i przyszedł voldemort, wymachując różdżką!
w każdym razie ameriko szybko usadowił ją sobie na kolankach, uprzednio zsuwając jej spodnie do kostek. macał ją teraz po tyłku, całując po karku i szepcząc, jaka to ona jest podniecająco mrohna. i że nigdy tak mrocznej osoby nie spotkał.

miała gęsią skórkę na swoich pajęczych, bladych nóżkach, ale nie zwróciła na to większej uwagi, bardziej przejmując się tym, że nikt nigdy nie prawił jej takich komplementów! w magiczny, naprawdę magiczny posób uporała się z jego zamkiem również, wyznając mu, że jest wyjątkowo gorący, na swój sposób oczywiście.

hahahahaahahahha, gorący ameriko, a to się uśmiałam.
jemu też nikt nigdy tak nie komplemencił, wcale nie był gorący, było mu zimno! ale to może ta amerikańska, przyczepowa krew była tak gorąca, w sumie tak też pomyślał za chwilę, kiedy zsunął jej czarne majtki, szybkimi dość ruchami, napalając się na nią, mru. emoemo, nie mogęę z tego.