mariages freres (herbaciarnia)

Idealnie miejsce na popołudniową herbatkę z milutkim Anglikiem. Bardzo szykowna herbaciarnia, z ponad 400 ganunkami herabty. Położenie w samym centrum dzielnicy Marais.

z torbą z misternie zapakowanymi babeczkami z lenorte, które kusiły ją z wystawy, zawitała w herbaciarni. stwierdziła, że dawno nie piła dobrej, zielonej herbaty (bo przecież pierre is gone), więc zamówiła taką właśnie herbatę, kładąc zakupy na krześle naprzeciw tego, na którym usiadła, you seee?
aha, wcześniej z tej nieszczęsnej siatki wyjęła magazyn, który wcisnęła jej jakaś harcerka na skrzyżowaniu. może to nie vogue, ale reklam było równie dużo.

summer akurat wracała nie wiem skąd, naprawdę nie mam pomysłu, więc powiedzmy, że z redakcji. pod pachą miała 8756865876 papierów, bo musiała pokserować umowy swoich krejzoli. weszła do mariages, w celu wypicia herbaty, uznawszy, że dawno nie piła. zrobię wypadek dziś, bo ona nie może być gruba, wiesznonie.

notak!
czytanie o nowej oczyszczalni ścieków, czy tam wysypisku, dla cintii to jedno i to samo, nie było specjalnie ciekawe. więc dosypując już trzecią łyżeczkę cukru na spodeczek (bo nie lubiła słodkiej herbaty, ale za łyżeczkami do cukru przepadała) zauważyła summer, do której pomachała i bezgłośnie dała jej do zrozumienia, że cho tu samer, kiwając na krzesło obok niej, nie to z ciastkami.

cintia to dres xd
summer uśmiechnęła się do niej od drzwi, bo właśnie przy drzwiach stała, więc teraz ruszyła w stronę stolika cintii.
- cześć - powiedziała, raczej uprzejmie i miło, bo miała dziś nadal dobry humor, to przez wczoraj, summer zrobi imprezke niedugo, ale bez hilci i tych innych xd
usiadła nawet na wskazanym krześle, przyglądając się cintii. miała nadzieję, że nie jest jeszcze gruba jak mówił olek. w każdym razie miała taką luźno tunike, jak ja w ponie ostatni.

co za dres...........
założyła nogę na nogę, odkładając gazetę na bok, jakby to był co najmniej włoski vogue, a na jej twarz wpłynął zupełnie przyjemny uśmiech. odgarnęła włosy, jeszcze wciąż pachnące fryzjerem i tę całą masą kochanych dowłosowych rzeczy.
- summer, co słychać? - spytała, unosząc filiżankę do ust. udawała, że nie czytała selebr, chyba. - wyglądasz naprawdę ładnie.

summer również założyła nogę na nogę, bo jak wiemy ma taki nawyk, ja też mam, zawsze na lekcjach mam nogę na nogę, uuu u.
- dzięki - uśmiechnęła się znów, zamawiając sobie herbatkę, tylko nie wiem jaką, u nas w herbaciarni jest taka dobra - ty też. masz nową fryzurę! - zauważyła trafnie/

- owszem, byłam wczoraj u fryzjera - uśmiechnęła się, gładząc swoje włosy. sesese, wcale bardzo nie obcięła, bo cintia w krótkich włosach pewnie nie byłaby fajna :c. - bo wieesz, potrzeba mi było trochę zmian w życiu, nawet tak banalnych, jak zmiana fryzury - zaśmiała się. wcale nie uważała, że zmiana fryzury nie jest ważna, nawet przeciwnie.

- no jasne, rozumiem - przeczesała palcami swoje długie włosy, bo valentina ma długie, to znaczy na liwżurnalu są też w krótkich zdjęciach, ale nie kocham jej w krótkich - ja też chyba powinnam zmienić fryzurę, ale jakoś nigdy nie mam czasu, tym bardziej teraz - uśmiechnęła się, uśmiech numer pięć - to znaczy, może czytałaś potins, ale jestem w ciąży - zamachała wesoło rzęsami, łapiąc kubek herbaty, której jej przyniósł kerner.

- ohm, czytałam - pokiwała głową, przyglądając się paznokciom, bo może powinna się trochę wstydzić swojego uzależnienia od stron plotkarskich. - gratuluję. słyszałam, co prawda,że wam z natem się specjalnie nie układa, to prawda? - spytała, ze swojego rodzaju troską. bo teraz niespecjalnie miała się o kogo troszczyć, cnie ;_;.

biedna. o dylana, xd
okej, spuściła głowę, bo wcale nie wiedziała, że wszyscy o tym wieszą. podrapała się za uchem, wzdychając i odstawiając na stół kubeczek.
- no tak niespecjalnie się układa - potwierdziła, nieco ochrypłym głosem.

- wiem coś o tym - westchnęła ciężko, przecież jej i oliwerowi też się nie układało pod koniec. nachyliła się nad stolikiem, odstawiając filiżankę wcześniej w bezpiecznie miejsce,żeby się nie oblać, i pogłaskała summer po policzku :c. - ale nie maaartw się, wszystko się ułoży.

pokiwała głową, powoli raczej.
- no, taką mam właśnie nadzieję, ale zobaczymy - uśmiechnęła się delikatnie, przekręcając na krześle - a jak tam u ciebie? poznałaś kogoś? huuuu.

- poznać, nie poznałam, ale dzisiaj idę na randkę, ze starym znajomym - uśmiechnęła się, nawijając kosmyk włosów na palec. - i w zasadzie trochę się go boję, bo wysyłał mi dziwne smsy, xd - westchnął i podrapawszy się po nosie, oparła dłonie o stolik.

- oboże, dziwne? - zaśmiała się, unosząc do góry obie brwi. zbliżyła się do cintii - to znaczy, że co chce cię przelecieć?
podrapała się po udzie i poprawiła bluzkę, bo ramiączka jej spadały.

- to pewnie też - zmrużyła prawe oko, uśmiechając się lekko. - ale to były raczej smsy w stylu 'nie mogę bez ciebie żyć', czy coś w ten deseń. a ja się serio go boję!
pewnie bała się, że jak zwykle coś spieprzy.

- hej, to całkiem słodkie - stuknęła paznokciami w stół, jakoś tak ucieszona, bo ona lubiła jak inni są szczęśliwi, a chciała żeby cintia też była, z olkiem, czy bez niego - więc no cóż powodzenia, czy jakoś tak. napisz potem jak było!

- czy ja wiem czy słodkie - zaśmiała się, stukając czerwonymi paznokciami w blat stoliczka. - napiszę, ale nie spodziewaj się jakichś soczystych szczegółów! - no pewnie, chociaż i tak pewnie plotkara o wszystkim powiadomi, no ale. - w każdym razie.. summer, chyba będziesz musiała się zaopatrzyć w jakieś ubrania, hm? na okolicznośc ciąży. - bo cintia lubi zakupy..

- aha, to fakt.............. - mogo iść i samer może samochód potrącić, moją rudą potrącił </3 - oliwer mówi, że przytyłam, a wcale nie przytyłam - powiedziała, bo naprawdę wzięła sobie to do siebie, ja też bym wzięła, jak mi sopp mówi, że przytyłam to od razu nie jem nic kilka dni xd

to jest myśl, he.
- oliwer często koloryzuje, nie martw się - machnęła ręką. ona przecież znała oliwera zupełnie dobrze. popatrzyła na brzuch summer, ale nnie mogła ocenić, czy coś się zmieniło w jej sylwetce, czy też nie. - więc mogę z tobą się wybrać do jakichś sklepów. nigdy nie byłam w ciążowych ;d. - chociaż kiedy wszyscy zaczęli jej wmawiać, że pewnie jest w ciąży, to spędziła trochę czasu przed takimi sklepikamiiiii.

- no, możemy w zasadzie pójść, nigdy nie kupowałam ubrań dla kobiet ciężarnych - poprawiła włosy, bo ciągle opadały jej na oczy i nawet podniosła się z krzesła, wcześniej dopijając herbatę.

- ja też nie. bo nigdy nie byłam w ciążyyyyy, przecież oliwer nie może mieć dzieci - westchnęła i dopiła herbatę. - i wydaje mi się, że powinnaś też ściąć włosy. to dobrze robiiiii.
tak wyczytała w jakiejś gazetce, którą ukradła u lekarza.

- ja też nie byłam w ciąży - na szczeście! nie chciałaby siedzieć teraz z gromadką dzieci. i co wyszły. jak to jest jak kogoś potrąci samochuuut? bo mnie nie potrącił jeszcze xd

mnie też nie potrącił, ale jaredę potrącił, xdddddddd chciałam zacytować, ale chyba tego nie ma w archiwum w plotkach ;_;. możesz zacząć, fafitku : *.

ale gdzie? xd

nie wiem, zrób sklep z ciążowymiiiiiiiii, xdd

Przyszła tutaj sobie aby wypić wreszcie w spokoju herbatę. Zabrała ze spbą ulubioną książkę i pogrążyła się w tej cudownej lekturze...

... a siedząca parę stolików dalej, czarnowłosa dziewczyna bacznie się jej przyglądała. Uśmiechnęła się do siebie i zaczęła wystukiwać niezidentyfikowany teks na klawiaturze swojego telefonu.

Alexia bardzo szybko zaważyła że kto się jej przygląda, więc postanowiła się przysiąść.

- Hej, mogę ? Uśmiechnęła się do Viviany.

- Jasne, nie krępuj się. Przynajmniej będę miała towarzystwo - odstawiła torebkę od Gucciega, zwalniając przy tym miejsce Alexi.

- Tak w ogóle to jestem Alexia. A Ty ? zaczęła jakoś rozmowę.

- Viviana, miło mi - podała dłoń dziewczynie siedzącej na ukos od niej. - sama jesteś?

Uścisnęła dłoń Viviane. - Też mi miło. Uśmiechnęła się. Mhm, sama. Z reguły jestem samotnikiem. Ale lubię poznawać nowych ludzi. A Ty ? Też przyszłaś sama ? Popiła swoją herbatę.

- Tak... ja właściwie teraz mam okres, że wszędzie sama wychodze... ale to dlatego, że wszyscy moi znajomi się uczą na egzaminy końcowe. - uśmiechnęła się - a ja się od nauki na razie migam. A z tobą jak to jest? Uczysz się? Właściwie ile masz lat? - zadawała pytania.

Uśmiechnęła się, bo po raz pierwszy ktoś jej zadał aż tyle pytań na raz. Odpowiadała jednak po kolei.

- Po pierwsze, ja też uwielbia chodzić sama po mieście. Taka samotniczka ze mnie. Po drugie, nie, już się nie uczę. Skończyłam studia i założyłam własną firmę projektującą wnętrza. Po trzecie, 28 lat. No. To teraz pora na Ciebie. Ty się uczysz ?? Zapytała się popijając herbatkę.

- Hah.. wiedziałam że o to pytasz. Ja tak... uczę się. To znaczy tak jakby. Zaczęłam studia w Anglii... i przesiedziałam półtorej roku, ale musiałam tutaj wyjechać i jak na razie to powinnam uczyć to się egzaminów na Sorbonę. Ale wszytko idzie w dobrym kierunku... i chyba zacznę studia od przyszłego roku, a na razie będę pozowała do Vogue'a, zabiję przy tym czas. A tak poza tym, to w ogóle nie wyglądasz na 28 lat. Niesamowite - mówiła z wielką pasją.

- Dziękuję. Uśmiechnęła się lekko. Ja studiowałam, to znaczy próbowałam studiować architekturę ale mi nie wyszło. Po tym zaczęłam sobie rysować i to mi dobrze wychodziło. No i już. Zostałam cholernie dobrze opłacaną projektantką wnętrz. A tak w ogóle, to skąd pochodzisz ? Zaczęło jej się wydawać, jakby z Viviane znały się od lat.

- O no widzisz, jak Ci się w życiu udało. To tak jak mojej matce... szczęściara została redaktorką naczelną Brytyjskiego Vogue'a... czyli ma znajomości i można powiedzieć, że pozuję do tego magazynu po znajomości, ale nie szkodzi. Ważne, że mam taką szansę. Pochodzę z Anglii. Przez 19 lat tam mieszkałam, a niedawno się przeprowadziłam tutaj... do Paryża. Oczywiście już wcześniej tutaj bywałam, stąd mój francuski. - uśmiechnęła się i spojrzała na przystojnego kelnera.

- Prosze prosze... To niezłą masz matkę. Ja jestem za to rodowitą Francuzką. Taaak... A masz tutaj we Francji kogoś ?? To znaczy chłopaka ? Zapytała z ciekawości.

- Nie. Nie mam i wcale mieć nie chcę... jest taki olivier... dobry w łóżku, ale nic z tego nie będzie. - zachichotała rozglądając się dookoła. - A ty kogoś masz?

- Mam. Ale to dziwna i trudna "miłość", jeżeli to w ogóle można nazwać miłością. Ma na imię Blaise. I jest dość popularny wśród damskiej części Paryża, cóż. Tak, to dziwne że się z nim związałam, ale... No ale. Jednak. Uśmiechnęła się i wzięła głęboki wdech.

- A masz jakieś rodzeństwo ?? Zapytała się opierając głowę o rękę.

- Ja go raczej nie znam, ale to może dlatego, że dość krótko tutaj jestem, a ile on ma lat? - odgarnęła włosy za uszy. - co do rodzeństwa... to nie, nie mam. A co z dziećmi, masz jakieś?

- To pewnie poznasz, on uwielbia podrywać dziewczyny. Roześmiała się. On ma 21, jeśli się nie mylę. Dzieci ? Będę miała. Jestem w ciąży. Ja mam 2 braci, jeden niedługo przybędzie do Paryża. Drugi gdzieś wyjechał. Mmm... Znasz jakiś dobry sklep z ubraniami ciążowymi ? Spytała się, bo może kiedyś takowy widziała.

Przyszli tutaj z Nastashą na herbatę. On że był dżentelmenem odunął jej krzesło, a później sam usiadł.

zasiadła więc. i wzięła kartę dań, ofkors.
- mhm, na co masz ochotę, philip? - spojrzała na niego.

Zastanowił się chwilkę, już chciał odpowiedzieć że na nią, ale się powstrzymał xD - Herbata różana, to brzmi świetnie. I jeszcze ta szarlotka mnie kusi. A Ty, Natasho ? Zapytał się z szerokim uśmiechem.

- ojej, ja chyba niestety nic - skrzywiła się i popatrzyła na komórkę - wybacz, tatuś dzwoni - ucałowała go w policzek, uśmiechnęła się przepraszająco i poszła!

Uśmiechnął się i cóż, został sam. Nawet mu telefonu nie dała. Coż. Zamówił to co miał zamówić i powoli sobie czekał.

Wypił herbatę i zjadł to ciastko. Wyszedł, zapalając kolejną fajkę.

jezu jestem ciekawa co znaczy nazwa tej herbaciarni po polsku, bo według mnie to są mrożone truskawki, ale chyba nie -,-
w każdym razie pjer przyszedł bez pistoletu, ale za to wziął portfel, wypełniony rublemi, xd. i zajął stolik pod ścianą...