Pizza hut

breth i del przyszli na pizzę, pogoda powoli się psuła, więc usiedli w środku.
- jaką chcesz? ja zjadłbym z krewetkami, ale potem będę śmierdział, a zamierzam się dziś z tobą całować. żartuję - powiedział, zanim jeszcze zdążyła odpowiedzieć.

twoje postaci mają zjebane poczucie humoru, xd-mam uczulenie na owoce morza-poinfomowała go, zgodnie z prawdą, jak w tym filmie o gadającym penisie, co laska się zapluła xd-mów dalej, znaczy propozycje.

/ biedna anne!!!! tak sobie własnie myślę ;q

/ przecież oni nic nie robią, ale ja tez byłabym zazdrosna, gdyby to był kuba i taka oleqqq na przykład.

- to nie wiem, z pieczarkami. ale nie, bo ja mam uczulenie na pieczarki. oczy mi puchną po pieczarkach, ale nie śmiej się - bo wiedział, że będzie się śmiała. wiedział też, że del lubiła się z niego nabijać - to margaritę. to cholernie niekreatywne, uuuu.

-oczy puchną?-uniosła zdziwiona brwi, ale się nie roześmiała, tylko się uśmiechnęła-nie wyobrażam sobie, musisz mi kiedyś pokazać... chociaż skoro to niebezpieczne dla zdrowia to może lepiej nie. oke, margerita-i więćej nic bo idę do siebie na laptoka.

okejko.
- to znaczy nie wiem czy to niezdrowe, ale nie mam kropli do oczu i trochę nieestetycznie wygląda. zaraz wracam - bo wiemy, że w pizzeriach nie zbierają zamówien, tylko samemu trzeba sie fatygować. zamówił, zapłacił i wrócił - a ty co masz po zjedzeniu owoców morza?

-krosty, bąble na twarzy i takie tam, przez miesiąc muszę siedzieć w domu-westchnęła ciężko, bo to naprawdę nie bylo fajne doswiadczenie i podrapała się po łydce, bosą stopą, bo wysunęła z pantofla, o matko-nie wyobrażam sobie ciebie z takimi oczyma, xd.

- hej, to wcale nie jest śmieszne, wyobrażasz sobie to? oczy wielkości mandarynki - przyszła ich pizza, bo ile mogą czekać - okej, to nie zbliżamy się do krewetek ani innych podobnych żyjątek, bo potem znów będę miał zaległości w twoich sprawach. anne się obraziła.
westchnął ciężko.

-o mnie?-del uniosła brwi, właściwie nie chciała wyjść na sususukę, szmatę, cokolwiek, no ale z drugiej strony to miała jakąś ponurą satysfakcję, proszę mi wybaczyć, ale to elita, jedno wielkie kurwienie się, że tak powiem-powinno mi być przykro, czycoś?

- nie wiem, coś tam pisze, żebym zajął się tym co jest ważniejsze od niej, hm - to było nawet dla niego zastanawiające, bo hej, czuł się w tym momencie trochę ograniczony, jak pies na smyczy, a zaplanował jeszcze jakiś film i lody z delilahą.

lody :d-ooch, biedactwo-przewróciła oczyma, wgryzając się w pizzę, nawet się nie oparzyła, i gdyby to był film to leciałoby teraz 'ooh hapi dej', dolała sobie jeszcze keczupu, bo to nie cintia, że nie je-hej, bez beki xd, nieźle się urządziłeś, moj drogi breth'cie!-albo brecie, ale chujowo wygląda.

- myślisz, że powinienem ją przeprosić? przecież w gruncie rzeczy nie mam za co - naprawdę nie wiedział co ma zrobić, oprócz tego, że właśnie zabrał się za jedzenie pizzy. nie mlaskał.

-breth, czy my naprawdę musimy ciągle o niej rozmawiać?-westchnęła, kończąc kawałek i otarła usta serwetką, potem oblizała, większa pewność, xd-ale skoro już chcesz wiedzieć to uwazam, że nie masz za co, skoro nie grzeszymy, no wiesz.

- okej, masz rację, dziś już ani słowa o anne, ajpromis - obiecał, więc teraz zabrał się już za drugi kawałek pizzy, popijając kolą, bo powiedzmy, że to też ustalili - to co, potem idziemy do mnie? mam świetne lody, to znaczy to tuluzy, ale ona sie i tak już bardziej nie obrazi.

-a jak będzie w domu? ona mnie zabije, mówię ci-uśmiechnęła się nawet, bo to było w sumie śmieszne, taka konspiracja, złapała też drugi kawałek, wsysając się w słomkę.

- nie sądzę żeby była w domu, pewnie znów poszła do twojego kuzyna, ale możemy do niej napisać. albo ty napisz, udaj, że chcesz pożyczyć zeszyty, bo mnie nienawidzi - jasne, przecież nie będę ze sobą pisać itd ;d zabrał się za trzeci kawałek, bo hej to facet, a faceci jedzą dużo - ale jesteś świnia, del. nie życzyłaś mi smacznego. smacznego!

-matko, już myslałam, że przypomniałeś sobie o mnie coś strasznego, że jesetm świnią-no i już zaczynała sobie przypominać, co takiego strasznego zrobila w życiu! i nie wiem co jej wyszło-noo, nieważne, zaraz napiszę, to teraz nie boimy się yeti i potwora z loch ness tylko twojej siostry? ;d

- bo ona jest straszna na swój sposób, no wiesz ma długie paznokcie i tak dalej. kiedyś malowała ciągle na czerwono, to już w ogóle się jej bałem. żartuje. ale ona zawsze może wpaść w histerię, powinna się leczyć - miał wyrzuty suimienia, że tak mówił o siostrze, ale przecież del też ją znała.

-heej, wspominałam już coś o tym, że się cieszę, że nie mam rodzeństwa?-udała głębokie zastanowienie i dopiła kolę, w taki otóż sposób, że miała dwa łokcie na stoliku i kolę w dłoniach-ja już jestem pełna.

- ja też, pisałaś do t? - zapytał, siadając na krześle w pozycji półleżącej, wiec teraz przyglądał jej się z dołu.

-taa, nie odpisała. albo śpi, albo jest nie wiem, pod prysznicem, albo z sidem. obstawiam ostatnie-nie, nie była jasnowidzem. i ładnie wyglądała z dołu!!!! to tak, gdybyś miała wątpliwości.

to dobrze, to znaczy breth też tak uważał. zawsze uważał del za atrakcyjną, joł.
- jezu, co za cipa - pokręcił oczami, moje postaci do wszystkich mówią cipo, bo ja tak sie nazywam z rudą. i z soplem oczywiście. właśnie miałam zadzwonić do rudej, ale to potem.

spoko-to możemy chyba iść, ugh, przeszedł ten najgorszy deszcz. najwyższy czas-nie wiem ską wiedziała, może jednak byla jasnowidzem, a może siedzieli koło okna. ja w bra nie siadam koło okna, bo zawsze w połowie jedzenia ktoś przychodzi, bo wszyscy mnie znają, xd.

ja znam 9375383 osób z ztr ode mnie, bpl i górnego. bo na starym mieszkaja psychole, okej nadrzecze jest spoczko, tam też mnei znają bo tam mieszkał radek, akademickie jest skifiaste, i jakies tam smieszne osiedla też skifiaste.
- okej to chodźmy - i to tyle bo poszli, a ja zacznę.

tak więc, brooklyn i noah przyszli na pizze. na szczęście nie było tłumów, ale n zachciało się jeszcze bardziej jeść od tego specyficznego zapachu. zastanawiam sie gdzie mnie kuba zabierze na rantke. odsunął przed brooklyn krzesło, wcześniej też zabierając jej płaszczyk.
- okej, ja wezmę margaritę, a ty? - spojrzał na nią, z nad karty menu, kiedy zdazył już usiąśc.

- hm, chyba też - stwierdziła, niespecjalnie potrafiąc się skupić na studiowaniu menu, głównie dlatego, że stolik był mały i noah był blisko, poza tym nie chciało jej się jeść aż tak bardzo. no i lubiła margaritę bardziej niż inne pizze, ja też!!!!

pokiwał głową i odsunął się razem z krzesełkiem, by wstać i podejść do miłej pani z długimi nogami za ladą. jak to noaś, był miły, dużo się uśmiechał i rozmawiał, zapłacił i wrócił z kolą dla nich, bo kolę lubią wszyscy, tylko nie ja.
- aha, słomki - buzi dla sanderci <3

- uwielbiam pić przez słomki, mogłabym tak pić nawet kawę ze starbaksa - wyznała mu, wzdychając ciężko. stwierdziła, że krzesła tutaj mogłyby być wygodniejsze, ale nie zawracała tym noasiowi głowy, oparła łokcie o stolik, a głowę na dłoniach i uśmiechnęła się do niego.

wstał więc po słomki i powiedział, że brooklyn może sobie wybrać, bo jedna była pomarańczowa, a druga niebieska. trzymał więc przed nią dwie słomki. junoł. zaraz się naprawię.

ja też :< wybrała pomarańczową, bo to mniej męska jej zdaniem i wsadziła ją do koli. - jak jutro masz zajęcia, huh? dobrze, że to piątek! - westchnęła, próbując sobie przypomnieć, na którą jutro ta impreza, jak zwykle jej nie szło-nie miała pamięci do numerków.

- jutro? - zastanowił się nad tym chwilę, nachylając nad stołem by upić łyk koli - mam na ósmą czterdzieści chyba jakieś dwugodzinne ćwiczenia, godzinę przerwy i trzy godziny wykładów. po piętnastej kończę, a ty? - interesowało go to, bo to chyba jasne, że chciał się z nią spotkać :c.

- hmm, nawet nie wiem, pewnie też kończę gdzieś koło piętnastej-szesnastej. - a nawet jeśli nie, to przecież może się zerwać z jednej, czy dwóch ostatnich lekcji, prawda? - moglibyśmy sie znów gdzieś spotkać. o ile byś miał ochotę.

- jasne, że będę miał ochotę brooklyn. chętnie bym cofnął się o te dwa lata, by być z tobą w szkole - chwila namysłu - okej, jednak nie, lepiej by było gdybyś ty była na studiach. nie wyobrażam sobie znów uczyć się chemii, fizyki, matematyki.........to nie dla mnie, zdecydowanie.

- uch, to fakt, lepiej by było, gdybyśmy się uczyli tylko tego, czego byśmy chcieli.. - wcale nie, bo ludzie byliby ograniczeni... pisałam o tym na fce hehe.... podrapała się po policzku. - huh, i chyba nawet chciałabym być już na studiach, mogłabym się wysypiać! - ziewnęła aż. nie żeby jej się nudziło, nie.

- no to akurat zalezy. ja o siódmej dziesięć mam jakieś cholernie ważne ćwiczenia i nie mogę ich za bardzo opuszczać, to średnio się wysypiam. ale życie studenta i tak jest milsze, niż życie ucznia - tak, był tego pewien w stu procentach. stuknął brooklyn kolankiem pod stołem, a piza przyszła. to znaczy kelnerka z pizzą.

- ohm, no tak, ale to wszystko zależy jaki się kierunek wybierze i tak dalej. - jakby w jej wypadku mogła myśleć o wybieraniu kierunków, kha. wzięła się za jedzenie pizzą i nie wbiła sobie słomki gdzieś w podniebienie.

- własnie, trzeba się odnaleźć w tym co chce się robić w życiu - pokiwał głową, ale nie jak filozof, bo to tylko noaś i też złapał jeden kawałek, bo po co ma się bawić sztućcami, skoro to tylko pizza hut.

no właśnie, bo to tylko ja jem pizze zawsze sztućcami... nie ubrudzila się jakoś specjalnie sosem, może tylko trochę, ale to nic, przecież i tak była fajna i tak dalej. - dokładnie! póki co, nie mam pojęcia co miałabym ochotę robić. - uprawiać seks na jakichś gorących wyspach, huh?

- no masz jeszcze conajmniej rok na tę decyzję - powiedział i chyba się najadł, to znaczy powiedzmy, że zjadł więcej niż jeden kawałek, więc teraz usiadł w pozycji półleżącej i podrapał się po brzuchu, ale stwierdził, że to nieładnie więc się wyprostował. ale nie jak kij, nie.

- bogu dzięki! gorzej z takim sidem na przykład, co taki chłopak miałby robić niby? przecież nie będzie do końca życia maltretował ludzi! - chyba, że zostanie facetem maltertującym ludzi, ale to raczej nie zawód. wytarła usta serwetką, baj baj błyszczyku. - huh, chyba niedługo powinniśmy się zbierać, co?

- no tak, sid - powiedział, ale ze zrozumieniem, sam chyba też wolałby się słuchać takiego sida, niż miałby potem dostać wpierdol. chociaż nie sądził żeby sid bił swoją siostrę :c on by nie ruszył nawet mrówki, taki był fajny. upił łyk koka koli - to co, odprowadzić cię?

zdziwiłby się.. sid bywał brutalny, :c. pokiwała głową, ciesząc się, że noah ją rozumie-ją i jej problematycznego brata. odłożyła serwetkę na bok, przecież nie będzie chodziła z papierowym paprołem po paryżu. - jeśli byś mógł. w zasadzie mogłabym cię zaprosić jeszcze na herbatę..

- hm, chętnie, jeśli to nie problem - wiedział, że dla niej raczej nie, prędzej dla sida, ale nic nie mówił. poszedł po jej płaszcz, by zaraz pomóc jej go włożyć. płacił już wcześniej, uwzględniłam to? - właściwie to dlaczego sidney tak ci nie ufa? wyglądam na jakiegoś psychopatę, albo kogoś w tym stylu? - spojrzał na nią i powiedzmy, że ruszyli do drzwi, więc teraz je przed nią otwierał.

- żaden problem. nie wiem, czemu mi nie ufa i to na pewno nie z twojego powodu. raczej boi się, że zrobię jakieś głupstwo, zaćpam się w rowie wcześniej dając dupy połowie męskiej populacji paryża, czy coś takiego. och,nieważne, chodźmy! - i możesz zacząć:*

przyszedł tu, bo wiedział jedno: POTRZEBOWAŁ PICY. najlepiej dużej, wegetariańskiej, podanej przez miłą kelnerkę w obcisłym fartuszku. żadnej takiej tutaj nie było, ale nic nie szkodzi, adrien mógł obejść się i bez niej. grunt, żeby była pizza. usiadł przy ostatnim wolnym stoliku, by sięgnąć teraz po menu.

No, i przyszła też, bo nie dość, że trochę się jej nudziło, to była głodna. Seks wzmaga apetyt albo co. Rozejrzała się za jakimś stolikiem, i ze zdumieniem stwierdziła, iż wszyscy dzisiaj uparli się akurat na to miejsce. No nic, westchnęła, podeszła do Adriena, i zapytała: - Cześć, będę Ci przeszkadzać, jeśli się przysiądę?

- nie, chyba nie - stwierdził, bo istotnie, raczej nie będzie mu przeszkadzać w jedzeniu pizzy. nic mu nie może w tym przeszkodzić. skinął więc jeszcze, żeby usiadła i podsunął jej menu pod nos, bo czasem bywał miły.

- Dziękuję bardzo. - Podziękowała i za udostępnienie miejsca, i za wręczenie menu. Przyglądała się przez chwilę, ale bez żadnego skutku. Lepiej jej było patrzeć na niego, co nie? Nie wiedziała, czy jest sens zamawiać cokolwiek, skoro za jakiś czas musiała iść. Zamówiła małą, z podwójnym chilli. - Jak Ci na imię? Zapomniałam o moich manierach! - Bo i tak ich nie miała, a przecież nie mogli tak siedzieć, i milczeć. Chyba.

No, ale cóż, ona musiała już iść, oczywiście, zdążyła zjeść znaczną większość swojej pizzy, toteż pożegnała się z nim, i poszła. Aha, ale wsunęła mu jeszcze do kieszeni kurtki swój numer, bo miała dziś humor na takie żarciki, głupia gęś.