murek

- tak, sorbona. projektowanie mody - odpowiedziała - a ty?

- malarstwo. uśmiechnęła się i wymachnęła ręką jakieś kółko, chciała nie wiem co zrobić, ale może zaznaczyć jakiś fajny krąg z dymu, i jej się to udało. i nawet potem się tym papierosem zaciągnęła. - maksim, a ty ? zapytała krótko. dzisiaj jakoś wyjątkowo była rzeczowa.

- rosa. jestem przyjezdna - powiedziała od razu, poza tym na pewno było to słychać w akcencie

spojrzała się na nią, niczym juror w jakimś konkursie, ale takowym nie była. poprawiła sukienkę, miała taką fajną, w kwiatki. ogólnie, było okej. - hm, ja jestem tutejsza. miło mi poznać. masz niezwykłe imię, jak ja. uśmiechnęła się.

- ciebie też miło poznać. taak, moje imię to taka odmiana imienia rose. a twoje też jest ciekawe - uśmiechnęła się i wyrzuciła papierosa, gdzieśtam

- moje jest o dziwo od czasopisma dla panów. ojcu nie chciało się wymyślać za bardzo imienia, a że akurat czytał to czasopismo, kiedy się rodziłam, a że spojrzał na gazetę kiedy mu powiedziano, że ma córkę, od razu było wiadomo, że będzie maksim. o. powiedziała, z uśmiechem, i zgasiła papierosa o murek.

- ale nawet miałaś szczęście z imieniem. mogło być gorsze, no nie? - roześmiała się lekko

- mogło być. ale ojciec ma dobre pomysły. i dlatego mam takie duże rodzeństwo. o. uśmiechnęła się do niej. - masz kogoś z rodzeństwa ? zapytała

- tak, mam siostrę. przyrodnią, ale zawsze - ona też się uśmiechnęła
(zaraz wracam)

- ja mam 4 siostry i 2 braci. uśmiechnęła się i zapaliła kolejnego papierosa. - przyrodnia ? a mieszka tutaj w paryżu ? zapytała z ciekawości.

- tak, ona jest z paryża. no, dosyć duże rodzeństwo
(muszę zjeść kolację, chwilę mnie nie będzie)

- a ty, skoro przyjezdna, to skąd ? zapytała, zaciągając się papierosem.

(ok)

- z włoch, a dokładniej z wenecji

- włooohy, miiło, miło. nie znam nikogo z włoch. no oprócz ciebie. a ty, znasz kogoś ? zapytała z uśmiechem.

- taak, poznałam jednego chłopaka z włoch - powiedziała, po chwili przypominania sobie - ale ty znasz już jedną osobę, czyli mnie!

- tak ? o to fajnie. a jak ma na imię ? zapytała z czystej ciekawości. i tym razem poprawiła swój płaszcz i wzięła na kolana swoją zajebistą walizkę, też z kurtem, mam ostatnio na niego fazę, nie ważne. i otworzyła ją w poszukiwaniu lizaka.

- marco. w sumie niedawno go spotkałam. musze już iść - zostawiła jej numer komórki i poszła, bo ja idę

zapisała jej numer w telefonie, przypomniało jej się, że też zna marco, ale je o tym nie zdążyła powiedzieć, no, i w końcu znalazła lizaka, i przemieściła się gdzie indziej, śpiewając piosenkę nirvany.

czarli siedział na murku, wściekał się na noah i dominique plus odpalał sobie davidoffa i chichrał z dzieciątka jezus. aha, właśnie opowiem ci jeszcze drugi dowcip.

dominique wyszła z pobliskiej stacji metra, zawinięta w swoją ulubioną folkorystyczną fioletową chustę, wydmuchując z ust powietrze w postaci białych dymków, było zimno przecież, a ona, głupia, miała pod krótkim płaszczem sukienkę i zamarzała.

zauważył trzęsącą się jak kozi ogon dominique i teraz chichrał z niej, bo była głupia a on dziecinny toteż cieszył się, że marźnie i nawet krzyknął coś na temat braku noah do ogrzania jej. dorosły facet, nie ma cooo.

z przykrością odnotowała fakt, że to czarli, toteż zupełnie go zignorowała, mijając go, seidzącego na murku. skrzyżowała ręce na klatce piersiowej, udając, że go nie widzi.

-a kuku! - zawołał za nią, bo on ją mimo wszystko widział. nawet zeskoczył z murka i podszedł do niej obejmując w tak magiczny sposób, że nie podpalił jej włosów ani płaszcza, ba nawet zdołał się zaciągnąć i wypuścić jej dym w ucho - co za niespodzianka. a gdzie noah, mała?

- odpieprz się. - warknęła, odpychając czarliego. wczoraj, zakopana w pościeli, obiecała sobie, że więcej nie pozwoli się poniżyć czarliemu plus nigdy więcej nie będzie próbowała naprawić kontaktów między nimi, bo to tylko jej zależy. zależało, jak usilnie starała się samą siebie przekonać. a on miał ją w przysłowiowej dupie.

czarli w skrytości ducha chciał żeby to dominique miała go w dupie, ale dosłownie.
-nie, nique. to znaczy, ej nie chcę się odpieprzać. może niech noah się odpieprzy - monologował nie wiadomo na jaki temat. wyrzucał to co zalegało mu na wątrobie. bo widzisz, nawet taki szarls i chomik zorientowali się, że wszystko zaczęło się psuć przez noah własnie.

chomik znalazł sobie swoją chomiczkę?
- tak się składa, że nie zamierzam do końca życia być zdana na twoją łaskę czarli, jak sobie łaskawie o mnie przypomnisz raz na pół roku. - nique chronicznie chyba bala się być sama, szczególnie biorąc pod uwagę tą kurewską anoreksję, która irytująco pałętała się między jej nogami.

to nie anoreksja tylko chomik, głupia! xd
chomik okazał się być gejem, co nieco przestraszyło czarliego bo przecież był okres kiedy spali w jednym łóżku i jednocześnie brali prysznic. chomik wszystko to sprytnie ukartował! a teraz prowadzał się z jakimś...ericem van der woodsenem.
-nique, ogarnij się. to ty miałaś jakieś problemy egzystencjalne i nie chciałaś mieć ze mną niczego wspólnego.

- więc może po prostu dajmy temu spokój. najwyższa pora pogodzić się z tym, że już nigdy nie będziemy przyjaciółmi. - wzruszyła ramionami, naprawdę nie chciała już tego rozstrząsac i na nowo przeżywać, ale w głębi duszy jeszcze długo-długo, będzie rozpaczać, bo to w końcu nique. na jej nieszczęście, czarli mógł to wiedzieć, co było niepotrzebną komplikacją. chciała po prostu dać sobie raz na zawsze spokój z próbowaniem dogadania się z czarlim. bo to nie miało sensu, za każdym razem robił z jej ofiarę i idiotkę, a jej przestało to odpowiadać, co za psikus.

-aha, no dobra. czill, nique - wzruszył ramionami, bo skoro go nie chciała, on nie będzie chciał jej. nikt go ostatnio nie chciał. ani chomik, ani sisotra, ani nawet dominique. albo aż, nie nawet. nieważne, czarli pomyślał, że czas umierać. wsunął kolejnego papierosa do ust i zapalił, myśląc nad tym że musi wybrać się na zakupy i zafundować sobie jakieś emo ubrania.

przynajmniej zaoszczędzi na czarne farbie.
- po prostu to musi działać w obie stronie, a nie na zasadzie, że nique będzie się płaszczyć. - przykucnęła, żeby podrapać chomika po główce <3, który usilnie próbował wdrapać się na jek łydkę, ale mu nie wychodziło.
co z tego, że obie dobrze wiemy, że jej na nim zależało.

na chomiku? o tym najlepiej wiedział on sam, dlatego właśnie chciał piąć się w górę, żeby pomiziać nique za uszkiem.
-widocznie nie działa - odpowiedział naburmuszony, bo czarli to wielkie dziecko i teraz pokazywał jej jak się obraża. ej, mysta bombastik koniec żartów.

- teraz się obraź, zaszyj w domu i kup zapas muffinów. - wstała i stanęła naprzeciw niego. palcem dźgnęła go w brzuch, za co pewnie zaraz oberwie, xd.

-nie dźgaj mnie! - prychnął i jej oddał xd.

Była po seminarium i miała podły humor, bo podła baba na nią nakrzyczała, że nie umie opisywać jak to się ona wyraziła "namiętności między dwojgiem bliskich sobie ludzi". A skąd ona ma wiedzieć czym jest owa namiętność?
W każdym razie siedziała na murku i paliła już chyba trzeciego jaka, tak była wkurzona i nie poszła na wykład, bo jej się odechciało

hm, nie mam pojęcia co jeremiah robił na sorbonie, skoro on nawet nie studiował, ale może po prostu, z paczką marlboro lajtów, usiadł obok vi. póki co, bawił się nią tylko; paczką, nie vi, rzecz jasna, w milczeniu.

- Nie masz ognia, czy nie wiesz jak to się robi? - spytała, bo szelest jaki powodował działał jej na nerwy, zszargane zresztą.

spojrzał na vi, unosząc prawą brew do góry. mi osobiście anne sie nie podoba, ale jeremiah stwierdził, ze jest całkiem ładna, prawda. wyciągnął zippo z kieszeni, na udowodnienie, że ma zapalniczkę.
- chyba po prostu niespecjalnie mam ochotę na fajkę - odpowiedział, seksy zachrypniętym głosem.

aha no i sori poszedl bo i ja ide robic lekcje

Głos miał rzeczywiście seksi.
- Cóż..-westchneła i popatrzyła na jego plecy. Sama też poszła do domu.

Siedziała na murku z nieco znudzoną miną, patrząc nieruchomo w ziemię