sala wykładowa

...

Wleciała na salę oczywiście lekko spóźniona. Zajęła pierwsze wolne miejsce i zaczęła wstukiwać wykład do laptopa.

Siedziała ze słuchawkami w uszach, snikersem w dłoni, piórkiem w drugiej dłoni i zastanawiała się dlaczego w pobliżu nie ma ściany w którą mogłaby powalić głową.

dżony siedział znudzony, chyba przysypiał, bo nie chciało mu się słuchać o burbonach i wersalu.

siedział na wykładzie, z laptopem na kolanach, jednak wcale nie notował, tylko grał w pasjansa, zaraz jednak zerwał się razem z innymi i poszedł w swoją strone.

marseille weszła do sali, to były wykłady z prawa starożytnego rzymu, czyli chyba jedne z najciekawszych, jeśli chodzi o prawo. usiadła sobie gdzieś na końcu i założywszy nogę na nogę, czekała aż cała reszta też usiądzie.

wtedy do sali, jak zwykle spóźniony, wpadł matt zajmując jedyne wolne miejsce, czyli to po lewej stronie marseille. masz śliczny awatar.
-dużo przegapiłem? - zapytał zdyszany, zanim zorientował się, że jego rozmówczyni to nie żadna seksi laska tylko marseille. seksowna i marseille w jego słowniku nigdy nie łączyło się w jedność. właściwie nigdy nie zastanawiał się nad jej seksownością. to po prostu była upierdliwa córka znajomych jego rodziców, która odkąd pamiętał była nudna. koniec. rozparł się wygodnie i wyciągnał nogi, wiesz jak.

spojrzała na niego, raczej znudzonym wzrokiem. o wiele bardziej interesujący był tyłek faceta, który siedział przed nią i nazywał się najprawdopodobniej pierre.
- nie - odpowiedziała lakonicznie, bo wdawanie się w dłuższe rozmowy z matthew, było według niej niepotrzebne, toteż zaczęła kreślić kółka w swoim zeszycie, który używała do wszystkiego, bo skoro to studia.... ... . jak nawet ja w jednym zeszycie prowadziłam niemiecki, religie, sztuke i informatyke.

ja miałam wszystko w kilku takich kolorystycznie dzielonych, ale ja to ja, a matt to szmat i miał jeden pomięty zeszyt do zupełnie wszystkiego, łącznie z podstawką na lancz. no mniej więcej tak. spojrzał na marseille jak na okaz nowego zwierzątka w zoo i odwrócił się od niej, strzelając długopisem. tym pipkiem, no wiesz.

- mógłbyś przestać? - zapytała, odwracając głowę poraz kolejny w stronę mefsa. zmrużyła nawet powieki. no bo sori, ona się tu wczuwa w to co mówi profesor i stara się przynajmniej uważać, mimo tak późnej godziny, a ten jej tu pyka -,-.

-nie? - odpowiedział takim tonem jak ja, kiedy moja siostra pyta czy może dostać. nawet uniósł brwi i wyszczerzył się do niej cwaniacko. aczkolwiek seksownie, no wiesz w stylu czarljego h - głupie pytanie - z tymi słowami, podsunął jej długopis do ucha i pstrykał dalej.

- omatko - prychnęła i odwróciła wzrok w stronę przodu pomieszczenia znów, ale nie mogła wytrzymać i trzepnęła go w rękę;nawet go podrapała, bo ma długie paznokcie. zaraz sie naprawie tylko zrobie cos zeby miec lepszy humor.

:*!
-ała, idiotko! zobacz co zrobiłaś! - podsunął jej pod nos rękę, z której może nawet ciekła krew! miała czerwone paznokcie i dobrze, że nie wydrapała mu oczu! posłuchaj sobie aloha tango kaapad, jest zajebiste może poprawi ci humor. natomiast matthew w tym czasie mordował mars wzrokiem i miał ochotę wbić jej swój długopis między oczy. które były cholernie kuszącego koloru. zdziwił go ten fakt, ale szybko puścił to w niepamięć znowu kumulując swoją uwagę na nienawiści do tej idiotki.

- nie jestem idiotką - odwróciła się już całkiem w jego stronę, trącając go chyba nawet czubkiem swojego manolka. ale to co miała ochotę wydrapac mu własnie oczy, był tak wkiurwiający, jak tych trzech panów na dole. i ciągle jej robił na złość - może ustalmy, że ja, nie będę się odzywać do ciebie, a ty do mnie, okej? nie istniejemy dla siebie! naprawdę nie potrafisz uszanować tego, że ktoś tutaj przychodzi się uczyć, a nie siedzieć tylko żeby siedzieć.

-jeżeli to oznacza, że nie będziesz drapać mnie swoimi cholernymi akrylami, jestem w stanie się na to zgodzić - prychnał, przesiadając się o jedno mniejsce od niej i witając skomplikowanm gestem z chłopakiem, który właśnie wszedł na salę. no wiesz.

przecież wolne było tylko koło niej :d. no nieważne. z racji takiej, że pana profesora nie mamy, napiszę, że profesor stanął nad mars, a potem spojrzał na mefsa i oznajmił im, że mają zrobić projekt, przeprowadzenia sprawy według prawa starożytnego rzymu. położył przed mars jakieś papiery, które zawierały zapewnie całe akta sprawy, a ona nawet nie wiedziała, co ma z siebie wydusić.
- razem? - zapytała, jakby to była najdziwniejsza rzecz na świecie.

-s-słucham? - matt wyglądał jakby pociągnął solidny łyk wina, które z założenia było bordeaux, a okazało się leśnym dzbanem. czyli ni mniej ni więcej, zbladł i sprawiał wrażenie człowieka który zaraz zwymiotuje sobie na kolana - z nią? - zamrugał - to znaczy, rozumie profesor caine - w tym momencie objął kolegę ramieniem - i ja mamy już pewien pomysł na zrobienie tego projektu, myślę że ona (nawet nie wypowiedział jej imienia, no wiesz) wolałaby być z jakąś swoją kujońską koleżanką...............

- wolałabym robić ten projekt z kimś innym, panie profesorze - marseille pokiwała twierdząco głową, oblizując wargi, które smakowały jeszcze trochę błyszczykiem. musiała znosić tego gnojka na wykładach, a niby jeszcze po nich? to byłby szczyt wszystkiego, WSZYSTKIEGO. ale profesor stwierdził, że skoro mars i matt byli jeszcze chwilę temu tak rozgadani, to na pewno projekt wyjdzie im świetnie i nie chce słyszeć słowa sprzeciwu.

poza tym, dorzucił, spoglądając na matta spod ściągniętych krzaczastych brwi, ambicja marseille mogłaby w końcu udzielić się jemu leniwemu mózgowi. uśmiechnął się jeszcze, po czym ruszył dalej, łącząc kolejne pary i wywołując masę innych sprzeciwów. przynajmniej nie byli jedyni.
-świetnie - stwierdził matt, wstając. zarzucił na ramię torbę converse'a czy czegoś i skierował się do wyjścia. na pewno nie będzie zajmował się po lekcjach jakimś pieprzonym projektem.

- ej, kurwa - stwierdziła na głos, wrzuciła zeszyt do swojej torebki, może zaraz nawet zrobię seciki i stukając obcasami wcześniej wspomnianych manolków, ruszyła za mefsem. złapała go dopiero w korytarzu, dokładniej złapała za ramię, wbijając w nie długie paznokcie. jeśli pominąć fakt, że zakręciło jej się w głowie od zapachu mefsowych perfum, to wszystko było tak jak dawniej; był gnidą - chyba powinniśmy coś omówić.

-okej - zatrzymał się i spojrzał na nią, nie wyjmując rąk z kieszeni zsuwających się z tyłka levisów, spod których wystawały jakieś sympatyczne bokserki. i miał rozmemłaną białą koszulę, wylądał prawie tak seksownie jak na awatarze, z tym że nie miał krawacika, prawda - zrobisz projekt, podpiszemy go NASZYMI nazwiskami i po sprawie. cała filozofia - wzruszył ramionami - nie mam zamiaru spotykać się z tobą po wykładach - obrzucił ją jakimś nizbyt przychylnym spojrzeniem i poprawił pasek torby. pas. no mniejsza.

zaśmiała się bardzo, bardzo, bardzo, bardzo, bardzo kpiąco. co on sobie do chuja myślał, dupek jeden, że ona odwali za niego całą robotę?
- zapomnij owen - odpowiedziała automatycznie, krzyżując teraz ręce na piersiach - zapomnij słyszysz? okej, nie będziemy się spotykać ja zrobię, ale tam będzie tylko i wyłącznie MOJE nazwisko, co będzie równoznaczne z tym, że profesor ci nie zaliczy. miłego dnia - i wyminęła go, oddalając się w stronę wyjścia.

-pieprz się mairone! - zawołał za nią - razem ze swoim cholernym projektem! - i z tymi słowami ruszył drugim korytarzem, żeby znaleźć się jak najdalej od tej cholernej wariatki. sam zrobi projekt. w najgorszym wypadku poprosi o to siostrę kumpla, a potem się z nią prześpi. w końcu nie był to pierwszy projekt w jego studenckiej karierze. przeciągnął się, odsłaniając umięśniony brzuch i wywołując tym samym westchnienia wielu idących korytarzem dziewcząt. uśmiechnął się do nich firmowo.

dopiero teraz, kiedy wyszła na dziedziniec, zdała sobie sprawę z tego, że zabrała wszystkie potrzebne do projektu akta i zachichotała pod nosem. no to już mefs sobie zrobił. usiadła na murku, myśląc, że może tutaj przyjdzie, czy coś takiego.... ....

tym czasem on układał sobie w myślach co ze skruszoną miną powie profesorowi na temat projeku na inny temat. otóż marseille nienawidząca go odkąd pamiętał, uznała że nie zamierza robić z nim projektu i zabrała wszelkie potrzebne ku temu materiały. natomiast on został zmuszony do działania na własną rękę, bez kompletnie żadnych pomocy naukowych. uśmiechnął się pod nosem. zdecydowanie był geniuszem.

aha, więc znikąd zmaterializowała się przed nim, bo tyłek chyba całkiem przymarzł jej do murka.
- więc będziesz robił ten projekt, czy nie? - zapytała, kiedy zatrzymała się bardzo, bardzo blisko niego i hej, chyba jej się to podobało. oh, zamknij się mózgu, to tylko mefju. w opuszczonej wzdłuż tułowia ręce trzymała potrzebne akty, a jej nos prawie dotykał jego szyi. nie cofnęła się.

-owszem, ale nie z tobą. a teraz przesuń się bo stoisz na mojej drodze... do sukcesu - wymamrotał, bo jej zapach trochę go odurzył. jego ręka powędrowała na jej talię, ale szybko ją cofnął kiedy przypomniał sobie, że nie stoi przed nim żadna dziewczyna, tylko marseille. zaśmiał się więc kpiąco i uśmiechnął pod nosem.

- tak sobie myślę, że potrzebne jest ci to - odsunęła się, ale tylko o kilka centymetrów, by ich twarze rozdzielić plikiem kartek, które nazywamy aktami do spraw - chyba, że nie chcesz - wzruszyła chudymi, ładnymi ramionkami i już zamierzała się oddalić. coś ją zatrzymało. coś, co nazywamy pociągie.....nie, nie, nie, nie to nie było nawet możliwe, oddaliła te myśli jak najdalej od siebie - albo nie masz pojęcia, że akta są ci potrzebne.

-nie znasz mnie, marseille - gratulacje dla niego, że nazwał ją po imieniu. uśmiechnął się szelmowsko i zasalutował jej odwracając się tyłem. bo jeszcze chwila, a rzuciłby się na nią z ustami i rękami też. a tego nie chciał zdecydowanie. co powiedziałby na to jego ojciec?! definitywnie by go wydziedziczył, a to oznaczałoby koniec czerpania z rodzinnej kasy, a co za tym szło zmuszałoby go do rozpoczęcia nauki. zdecydowanie wolał nie zawracać sobie głowy marseille, skoro dookoła było tyle innych dziewczyn, które niemalże pakowały ręce w jego spodnie.

- matthew - powiedziała tak powaznie jak zwykle, kładąc rękę na jego ramieniu. miał ładne, szerokie ramiona, co cholernie jej się podobało - masz rację, nie znam cię, ale pytam poważnie. ja tu poczekam, a ty idź sobie skseruj, czy cokolwiek, jeśli nie chcesz robić tego ze mną - projektu, junoł :d. nawet już mu nie wbijała pazurów, a to raczej dobrze, może się wyluzowała.

to miło z jej strony. że się wyluzowała.
wzruszył ramionami i sięgnął po kartki, przypadkiem dotykając jej dłoni. może to faktycznie niegłupi pomysł. przynajmniej zrobi pracę na temat, to znaczy sarah zrobi, i nie będzie musiał obsmarowywać przy tym mars. niech jej będzie. ale na pewno nie zgodzi się na współpracę. za bardzo go pociągała kidy stała tak blisko, a wszyscy wiemy, że to mogło się źle skończyć. bardzo, bardzo źle. jezu ten monitor ma jakiś odchył. sam zmienia rozdzielczość ; o.

- w porządku, czekam - i w tym celu oparła tyłek o pobliski parapet, krzyżując nogi w kostkach, no wiesz jak. oblizała usta, czekając aż mefs sobie pójdzie bo zdecydowanie zbytnio się rozluźniła, kiedy był obok.....jezu, nawet nie powinna o tym myśleć, rodzice by ją zabili, państwo owen byli ich największymi wrogami.

wrócił po paru minutach, wciskając jej papiery w rękę i dopinając swoją torbę. wymamrotał coś o tym, że musi spadać bo umówił się z kumplem na piwo i wykastrują go kiedy się spóźni i uciekł z nimalże podkulonym ogonem.

przyszedł tutaj, i jak zwykle gdzieś tam usiadł i otworzył sobie swoją ulubiona książkę i zaczął ją czytać kompletnie olewając co ktoś do niego coś tam mówił.

poszedł sobie. i już.

Grzecznie uczyła się, bo kiedyś trzeba zacząć, ale w końcu jej się znudziło i poszła szukać jakiejś kawy, którą będzie mogła poparzyć sobie jezyk i całą resztę.

marseille właśnie wbiła na wykłady i usiadła z tyłu, kładąc na stoliku teczkę z projektem dla profesora. rozejrzała się, czy aby mefs się nie pojawił, ale nie było go, czyli skifa. zastanawiała się, czy nadal jest obrazony za to, że poszła, chociaż ostatnim razem to on uciekł :c.

on szczerze powiedziawszy już nie pamiętał kto uciekł, a kto nie. wszedł na salę wykładową, omiatając ją nieobecnym spojrzeniem i usiadł gdzieś z brzegu, opierając czoło na blacie stołu.

marseille momentalnie się spięła, nie wiedząc dlaczego, odczuwała coś dziwnego we wnętrznościach, kiedy matthew pojawiał się na horyzoncie. omiotła go wzrokiem pełnym zdziwienia, chyba nie był w najlepszej formie.
- matthew? - zagadnęła, przysuwając się i dotykając niepewnie jego pleców, lewą ręką - wszystko w porządku?

-taa, w jak najlepszym - stwierdził prosto w blat stołu, co daje do zrozumienia że nie podniósł głowy - kryj mnie i przypomnij, żebym nigdy nie pił w niedzielę, okej? - podrapał się po karku i podniósł głowę patrząc na nią zaczerwienionymi oczętami. miał nawet wory, matko nie wiem dlaczego napisałam torby xdxdxdxdxd.

TORBY ; D
pokiwała głową ze zrozumieniem, wyglądał naprawdę paskudnie; to znaczy nadal SEKSY, ale na swój sposób przygnębiająco. westchnęła głośno.
- zaraz przyjdę - poinformowała go i kołysząc biodrami ruszyła do biurka profesora. wyjaśniła mu, że to jest projekt jej i mefsa, a póki co oni muszą wyjść, bo mają spotkanie w sprawie praktyk w kancelarii pierre'a malcolma. a wszyscy wiedzieli, że w paryżu był on jednym z najlepszych adwokatów, toteż profesor od razu się na to zgodził. marseille uśmiechnęła się do niego wdzięcznie i podeszła do mefsa - chodź idziemy.

-kocham cię dziewczyno - stęknął, wstając. nawet się do niej nie szczerzył tylko poprawił swoje polo hilfigera i pasek torby converse po czym podstawił marseille ramię i możesz gdzieś zacząć.

Wszedł do sali za profesorem od rosyjskiego. Nie mam pojęcia co Melanie studiowała, ale rosyjski musiała mieć, bo Jacob właśnie miał praktyki na ostatnim roku filologii rosyjskiej. Nie uśmiechając się, usiadł za biurkiem, czytając listę studentów, by teraz wstać i ogłosić wszystkim, że przez następne kilka miesięcy będzie u nich praktykantem z rosyjskiego. Oczywiście mówił po rosyjsku, ale ja nie umiem, więc kwestię języka w tym poście pominiemy.
- Więc, mieliście przygotować projekty, na dzisiejsze ćwiczenia, prawda? - spojrzał na profesora, który coś tam pisał przy jednym ze stolików. Tamten pokiwał twierdząco głową - Więc może.....- rozejrzał się po sali - Melanie?
Nie wiem skąd znał jej imię, ale znał.... ; )

może miała karteczkę z imieniem przed sobą zdobioną kwiatkami i motylkami. nie, raczej nie, melanja nie znosiła motylków.
i była szalenie zajęta kasowaniem nieudanych/niepotrzebnych zdjęć ze swojego ajfona fridżi, więc gdy uslyszała swoje imię, nieznacznie podniosła głowę, przyglądając się nieco zdziwiona ogółu.
- co? - spytała, mając nadzieję, że nie chodzi o ten durny projekt z rosyjskiego, którego oczywiście nie zrobiła, bo nie miała na takie pierdoły czasu, sorry. - hmm, to znaczy słucham? - poprawiła się.

Pokręcił głową z niemałym zdziwieniem. Sori, on był z Rosji, więc podchodził do swojego języka zupełnie poważnie. Poprawił krawat, w którym było mu piekielnie niewygodnie, by przemieścić się w stronę stolika Melanie. Oddałby wszystko, by móc założyć w tej chwili trampki, a nie przyciasne Diory, które wczoraj kupił, na zakupach z matką. 'Przecież musisz jakoś wyglądać.....' te słowa rodzicielki, nieustannie krążyły mu w głowie. Jasne, był tylko nauczycielem, nie żadnym prezesem.
- Twój projekt, Melanie. Czekamy na prezentację - skrzyżował ręce na piersiach, by przyglądać się dziewczynie z uwagą. Wyglądała młodziutko, dałby sobie rękę uciąć, że nie ma więcej niż siedemnaście lat. Dobrze, że nie dał.

- ach tak, mój projekt... - zmrużyła nieznacznie oczy, nerwowo przygryzając dolną wargę. starała się wymyślić na poczekaniu jakieś niewinne, acz wiarygodne kłamstewko, które w połączeniu z jej uroczymi oczyma i głębokim dekoltem na pewno by zadziałało. ale niestety nie udało jej się wymyślić nic nadto błyskotliwego, przekręciła się trochę na niewygodnym krześle, które chętnie by zamieniła na miękki fotel z jej salonu, albo chociaż starbaksową kanapę.. - ee... - mruknęła, stukając w blat stolika pomalowanymi na czerwono paznokciami. - obawiam się, że.. hmm.. mój brat go.. - zjadł? spłukał w kiblu? - wyrzucił.

Podszedł bliżej, by oprzeć dłonie na blacie stołu i pochylić się nad Melanie. Lustrował ją uwaznym spojrzeniem, miała oczy, w które nie dało rady nie patrzeć. Oblizał nawet usta, łał.
- Melanie, ustalmy jedno. Nie jestem sześćdziesięcioletnim, niedosłyszącym profesorem z jedną nogą. Sam studiuję i dam sobie rękę uciąć, że twój brat i projekt mają ze sobą tyle wspólnego co ty, z moją bylą dziewczyną - powiedział spokojnie, bo nie był jakimś niewyżytym psycholem. To się nazywa pedagogiczne podejście - Więc myślę, że powinnaś to nadrobić, skoro wszyscy tu chcemy się czegoś nauczyć. Przyjdziesz dziś do mnie o - podsunął rękaw koszuli by spojrzeć na rolexa - siedemnastej i zrobimy wspólnie twój projekt, a jutro zaprezentujesz go reszcie.

przechyliła nieznacznie głowę, zastanawiając się, co studiuje jacob. i czy mama pomaga mu wybierać ciuchy w sklepach. i jak całuje. i robi wiele innych rzeczy. uśmiechnęła się więc nieznacznie, ze skruszoną miną, by spuścić wzrok na swoje szczupłe kolanka w dżinsach.
- przepraszam - westchnęła, mając nadzieję, że brzmi przekonująco; z reguły nie przepraszała, zwłaszcza młodych, przystojnych facetów, bo to oni przepraszali, prosili, dziękowali tylko i wyłącznie jej, nie na odwrót. - obiecuję zjawić się u pana - 'ugh, jakie to komiczne!' - punktualnie o siedemnastej.

- Świetnie - podniósł się, muskając Melanie ewentualnie swoim świezym oddechem gumy Orbit miętowej, by teraz oddalić się do biurka - Więc teraz dostaniecie ode mnie materiały do nauki imiesłowów przymiotnikowych - bo skąd mam wiedzieć, czego oni się uczą na rosyjskim.............. - a na następnej godzinie, zrobimy sobie z tego jakieś małe sprawdzenie wiedzy. Możecie się rozejść, Melanie - uniósł lekko podbródek - widzimy się o siedemnastej - przypomniał jej i zniknął za drzwiami, bo koniec lekcji i tak dalej, sija.

odgarnęła włosy za ucho, uśmiechnęła się dziarsko i wyszła, niemal zapominając o torebce.