sala wykładowa

i po co. melanie westchnęla jakby robili jej największą na świecie krzywde i opardla podbrodek na dloni, a łokieć na stoliku; wpatrywała się w kartkę, co dal jacob i zastanawiala się, czy to wszystko znaczy, ze już nie będzie mogła iśc do lóżka z jacobem, czy może jednak tamten się odbrazi. bo to, ze jest obrażony stwierdzila na wstępie.

no zapewne po to, by nauczyć się lepiej pisać, cyz coś. jacob natomiast, stwierdził, że czas w wosjku szybko płynie i czterdzieści minut w jego prywatnym zegarku własnie minęło. wstał i zebrał kartki, z satysfakcją stwierdzając, że melanie praktycznie nic nie napisała.
- możecie wyjść, jutro widzimy się na wykładach - oznajmił się, opierając wygodnie na krześle i rozkraczając przy tym nogi. bo tak.

namalowala za to ślicznego kwiatka i dwie biedronki w rogu kartki, za co jacob powinien dodac jej kilka punktów, a przynajmniej plusa przy ocenie. albo koronę! moglaby dostać na przykład A z korona i z plusem. i buźką!xd okej, nie wiem nawet jakie tam są oceny bla bla. melanie strasznie się grzebała, bo miała nadzieje, ze inni wyjdą w miarę szybko. chciała porozmawiać z jacobem, chyba że tamten ją okrzyczy i nie bedzie mogla się potem pozbierać.. tak więc podeszła do jego biurka i odchrząknęła.

z daleko wyciągniętymi przed siebie nogami, studiował tomik poezji wieczesława iwanowa, bo własnie takiego poetę znalazłam na wiki. no, a przynajmniej udawał. podniósł teraz wzrok na melanie.
- mogę ci w czymś pomóc? - zapytał, uprzednio mrugając kilkakrotnie powiekami, pewnie soczewka mu się przekręciła. okej, nie, nie nosił soczewek.

o mamo to jak riczmond w magikach technikach co mowił, ze mu się odwrócila na druga stronę biała soczewka!! riczmond jest gothem...
miala nadzieję, że jacob nie bedzie jej probowal wmówić, ze nic między nimi nie zaszlo i ona sobie to wszystko wymyśliła, bo to też możliwe.. okej, jednak w takie coś wątpiła. splotła dlonie nad swoim tyłkiem i chwile przygladala się swoim butom. - jacob, ja myślę, że nie powinieneś się na mnie gniewać, albo obrażać za wczoraj...

nie próbował się nawet wypierać, że jest obrażony, bo przecież było mu przykro i tak dalej, a nie widział potrzeby, żeby się z tym kryć. podrapał się za to po nosie, który jest moim zdaniem, cholernie podniecający, jak sam w sobie franko i wstał. przeszedł biurko dookoła, by oprzeć teraz na nim tyłek, od strony melanie.
- hm, dlaczego? wiesz, to było z twojej strony trochę niemiłe, jeśli chciałaś się ze mną przespać, to mogłaś powiedzieć to od razu, załatwilibyśmy to pierwszego dnia i po sprawie - odpowiedział w końcu, opierając ręce gdzieś za sobą. oczywiście wcześniej musiał upewnić się, że nic tam nie stoi, bo nie chciał zrobić przypału i przewrócić na przykład kubka z kawą.

- wybacz, ale byłam wcześniej umówiona z bratem, a niezależnie od tego, jakim mój brat jest idiotą, to jest dla mnie najważniejsza osoba w paryżu, a pewnie nawet na świecie - mruknęła, szukając jakichs argumentow czy czegokolwiek, lecz nic nie znalazla, pewnie dlatego, ze nigdy nie była dobra w dyskutowaniu, zwlaszcza kiedy miala rozmawiać z kimś takim jak jacob - mądrym i przystojnym. - mam cie przeprosić? przepraszam. i wcale nie chodziło mi tylko i wyłącznie o to, by się z toba przespać, uwierz mi. - gdyby tak było, to na pewno zaciągnęłaby go do łóżka dużo wcześniej.

spojrzał ponad głową melanie na zegarek, który wskazywał szesnastą czterdzieści jeden, co znaczy, że był spóźniony jedenaście minut i ruda będzie na niego krzyczeć.
- hm, zadzwonię wieczorem i wszystko mi wyjasnisz, okej? teraz muszę lecieć, mam ważne spotkanie w ministerstwie, może uda mi się tam załatwić praktyki - pocałował ją w czoło i poszedł, sija.

poszła do domu, pa.

siedziała juz któras godzine z rzedu, a wykłady były coraz nudniejsze.. no i była głodna i zmeczona i nie paliła od rana i wiele nie.. poza tym jej jedyna rozrywka było gapienie sie na faceta dwa rzedy nizej..
faceta tez dawno nie miała.. w ogóle to była ostatnio żałosna.
poprosila kolazanke, zeby wpisała ja na liste i poszla.