skate park

...

Wbił do skate praku, który teraz już niestety jest skate parkiem, usiadł na ławeczce i kontemplował, bawiąc się swoim telefonem.

przyszła tutaj, bo nie miała gdzie iść. w domu i tak by jej sie nudziło. usiadła więc, gdzieś niedaleko tejże ławeczki i wyprostowała nogi.

Wyjeła słuchawke z ucha. -Hej. Co tam?

Rzucił na M. okiem, ale nie dosłownie, schował telefon do kieszeni i odchrząknął.
I chyba Beth okazała się od niej bardziej interesująca, więc powiedział do niej: - Hej, w porządku, co powiesz?

-Tak, nie chciało mi sie siedzieć. Mam takie pytanie , nie zrozum mnie zle -usmiech- czemu się na mnie długgoo parzyłes w klasie?-usmiech

- Bo tak - odpowiedział, jak uczyła go ciocia Suki.

złożyła swoje notatki i przez chwilę przyglądała się chłopakowi i dziewczynie. wyjęła z torebki papierosa i zapaliła, nadal im się przyglądając.

-Chyba raczej tak -uśmiechnęła się do niego. Dziewczyna chciała go poderwać.

Spłoszył się i uciekł

zaciągnęła się papierosem i z lekkim uśmiechem przyglądała się jak gabe ucieka. spojrzała się na beth i przyciągnęła nogi do siebie.

-Juz myslałam ,ze lubisz dziewczyny-smiech-Ok , to na nastepniej lekcji cos wykąbinuje.-usmiech -Moich rodziców nigdy w domu nie ma bo są zajeci.,zle sie poczułam. i zaczeła sie smiać-pojechała do domu

wypaliła papierosa i poszła do domu.

okej, więc sebek, powiedzmy po dwóch piwach, które wypił gdzieś w barze i siedmiu szklankach dżaka danielsa, siedział na skejt parku, bo dalej nie dał rady iść. ale nie płakał, tylko wyzywał samego siebie w środku za to.....że pozwolił jej odejść?

szła z naprzeciwka, bo dajmy na to ów skejt park znajdował się w pobliżu miejsca, którym się włóczyła. kątem oka zauważyła kiwającego się na samej górze rampy człowieka. z początku pomyślała, że to pewnie zapalony rolkarz, który postanowił poćwiczyć nocą. jednak tamten nie miał ani rolek, ani deski, co wzbudziło w niej swego rodzaju niepokój. jak przystało na kogoś z syndromem matki teresy, ruszyła w tamtym kierunku, ale póki co nic nie mówiła, żeby go nie straszyć. bo jeszcze spadnie! co byłoby niezłym widowiskiem, może nawet lepszym niż pies wgryziony w tyłek majlsa, nie mogę z tego swoją drogą!
-kurwa, bastien! - zaklęła, kiedy podeszła na tyle blisko, żeby go rozpoznać. przez chwilę nie wiedziała co ze sobą zrobić, czuła się jak jeden wielki kłębek sprzecznych uczuć. nawet złapała się za głowę.

- co? - spojrzał na nią z góry, mrużąc oczy, ale nie świeciło mu słońce, chociaż światło latarni odbijało się w butelce danielsa. na szczęście nie było mu aż tak zimno, kiedy miał w sobie procenty - a, to ty. idź do daniela, tiiu, nie przejmuj się.
to było z jego strony nieco uszczypliwe, ale co ja mu na to poradzę skoro cierpiał, biedny biedny sebek :C!

-nienawidzę cię, sebastien - mruknęła i zaczęła wdrapywać się na rampę, dziękując w duchu za to że założyła dzisiaj wygodne do tegoż właśnie buty. a wyznana przez nią nienawiść, bynajmniej dotyczyła jedynie tego że się narąbał. wiesz mniej więcej o jaki gatunek mi chodzi - jak ty tu do cholery wszedłeś? - zastanawiała się na głos, kiedy przechodziła za jego plecami, starając się nie spaść. usiadła obok i zamachała nogami, nie wiedząc co powiedzieć. przez chwilę naprawdę chciała wrócić do daniela i mieć w dupie seba i jego gangsterskie porachunki, jednak z każdym kolejnym krokiem będąc dalej od niego uświadamiała sobie, że nie potrafi się bez niego odnaleźć. i pieprzyć cholerne zagrożenie. wolała je z sebem niż błogi spokój z danielem. i zdaje się, że wszystko mu powiedziała. powoli i wyraźnie, żeby jego pijana główka wszystko zrozumiała. gładziła go po policzku. kciukiem.

trochę czasu minęło zanim sebastien to wszystko sobie przekomunikował, ale udało mu się, więc teraz mógł podnieść podbórdek, by spojrzeć na tiiu. jej spojrzenie cholernie go rozpraszało, ba, jego mózg był rozproszony na 5859565 milionów kawałeczków i każdy z nich potrzebował tiiu. no i trochę dżaka, bo wiadomo jak to jest, nie najebiesz się do końca, to nie możesz odejść od stołu. uch, albo prawie stołu.
- tiiu, możemy mieszkać gdzie chcesz, przepraszam, ale ja naprawdę chcę być blisko ciebie, roz - czkawka - umiesz?
aha, właśnie dostał czkawki, świetnie!

wyglądał w tym momencie potwornie żałośnie i czkawka tylko wszystkiego dopełniła. tiiu objęła go, opierając głowę na sebkowym ramieniu. zmarszczyła nos, bo śmierdziało mu z pyska, ale przemilczała ten szczegół i niepozornie zabrała mu, niestety pustą już, butelkę danielsa z ręki.
-ile wypiłeś? - zapytała cicho, nie podnosząc głowy. rozcierała jego bok, przez cienką koszulę. był tak cholernie zimny, nawet jeśli nie zdawał sobie z tego sprawy i przez to zaczęła martwić się milion razy bardziej. westchnęła. faceeci.

- to nie ma - czkawka - znaczenia. jest okej - i znów czkawka, przez co zachciało mu się rzygać, ale nie rzygał, no cóż. oparł głowę o tjumowe ramię, pachnące jakąś ładną lacoste, czy czymkolwiek. zaciągnął się tym zapachem, by zamknąć oczy. poczuł chłód przeszywający jego ciało, za sprawą mroźnego powiewu wiatru i westchnął, co spowodowało powiew tjumowych włoosów!

-boże.. - westchnęła sobie cicho, bo zaczęła zastanawiać się jak przetransportować seba z powrotem na ziemię. nie miała bladego pojęcia jak udało mu się wejść na górę z butelką danielsa i chyba nie chciała tego wiedzieć, teraz masując jego lodowate plecy, myślała nad zdjęciem go na dół. może poprosi rufusa, żeby jej pomógł. sama sobie przecież nie poradzi.

w porządku, sebek nie chciał by tju się fatygowała, toteż teraz odsunął ją w bok, by po prostu zeskoczyć. prawie się przewrócił, ale tylko się zachwiał, na nasze wspólne szczęście, by rzucić w jej stronę uśmiech.
- pomóc ci? - zapytał, zachrypniętym głosem, nadal czkając, co doprowadzało go do szału. oczy mu się świeciły, ale on tego nie wiedział, chociaż ja uważam, że to słodkie :3. chwiał się w przód i tył, niestety nie pod wpływem wiatru, a nadmiaru procentów we krwi.

-zabiję cię rano, jeśli nie zrobi tego za mnie kac - prychnęła, schodząc na dół bez jego pomocy. nie lubiła być wiecznie traktowana jak dama w opresji, ale nic na ten temat nie powiedziała, zamiast tego obejmując seba w pasie i zarzucając sobie jego rękę na ramiona - oh, sebastję to takie cholernie nieodpowiedzialne z twojej strony. a gdyby zauważył cię człowiek dymitra a nie ja? seb, spójrz na mnie jak do ciebie mówię - zdenerwowała się i ujęła jego podbródek, zmuszając by na nią spojrzał. miał rozbiegane spojrzenie - gdyby wykorzystali sytuację i po prostu cię.. - słowo 'zastrzelili' nie chciało jej przejść przez gardło. następny kawałek szli więc w milczeniu.

zamyślił się na chwilę, bo tiiu miała rację, a on nie potrafił sobie tego przyswoić. sebek, debilu! miała rację, twoja dziewczyna miała pieprzoną racje, gdyby nie ona, byłoby po tobie!
- dżak daniels miał tylko pomóc z pogodzeniem się, że.....odeszłaś - odpowiedział w końcu, znów odwracając wzrok. cieszył się, że znów jest obok niego, że sie o niego troszczy, ale ciągle bolało to, że chciała iść do daniela, do tej pizdy, do tego idioty i go zostawić! :c

-pieprz się, sebastję - praktycznie jęknęła, słabym głosem idąc przed siebie i wlokąc go niemalże na rękach. oj uginały się pod nim nogi. przyjaciel daniels, zdrajca wszech czasów. w tym momencie przeklinała jego seksowne metr osiemdziesiąt siedem z kawałkiem. był cholernie nieporęczny w holowaniu, ledwo dawała sobie z nim radę. dzięki bogu, że póki co nie rzygał. wolała nie myśleć co by wtedy było.

i nie zamierzał rzygać, organizm sebka był już w miarę przyzwyczajony do dużych ilości alkoholu, nie raz i nie dwa zsiadywali się z sidem na picie, by potem pójść pod mulę rusz!
- przepraszam, tju - powiedział ochryple, teraz wciąż, pomiędzy czkaniem ją przepraszając. na szczęście wieżowce defense piętrzyły się zaraz przed nimi, toteż sebek uśmiechnął się błogo. ale nie zrobił siku w majtki, bogu dzięki.

Polowała na skejtów i nie-skejtów, kisząc się ma ławeczce z papierosem. W zasadzie dzisiaj cały dzień zajmowała się takimi duperelami.

przylazl tutaj i oparl się o jakąś rampę. palil sobie właśnie papierosa. i przyszedl tu na krótki czas. więc spuścil psy ze smyczy, i mial je ciagle na oku. niech sobie pobiegają.

Zjawiła się niedługo po nim, bo jak już mówiłam, nie zdejmowała kurtki, więc szybko jej poszło. Biegła ze swoimi pieskiem na smyczy, i trzymając czapkę na głowie, oby jej nie spadła, bo wiał wiatr, niestety. - I jak tam, mój podróżniku? - Spytała, kiedy już stanęła przed nim.

- cześć. zawołał swoje psy, bo wlaśnie już sobie chcial wrócić do domu. - jeej, mialem właśnie pisać, żebyś nie przychodziła, bo wlaśnie napisal mój kumpel z roku, że chce się spotkać i że to cos ważnego. więc, chyba przyszlaś tylko po to, żeby mnie zobaczyć. powiedzial śmiejąc się i zalożyl psom smycze. - cóż, musze iść. pocalowal ją w policzek i poszedl.

/ bo ja idę :c

Roześmiała się z tego wszystkiego, i tylko pomachała za nim, kiedy odchodził. - Tylko odezwij się, jak coś! - A potem została jeszcze trochę, i również poszła, no cóż.

/ ojej, szkoda. paa ;*.

wyrwała się ze szkoły, której już miała naprawdę dość po tym, jak napisała zajebiście długi referat z historii tylko po to, by okazało się, że jest on nie na temat! siedziała więc w skate parku, drząc owy referat na strzępy, zła na świat i w ogóle, bo spędziła nad nim cały wczorajszy dzień, pomiajając czas spędzony na kłóceniu się z brethem.

filipp przechodził obok, wcale nie trzymał pod pachą deski, czy rolek czy czegokolwiek innego, służącego do jazdy w skate parku. wręcz przeciwnie, w dłoni trzymał tylko żarzącego się papierosa, którą swoją drogą właśnie palił. czuł się stosunkowo nieswojo, ale hej, nie był pierwszy raz w paryżu, babka zawsze go rozpieszczała pod względem wyjazdów za granicę. i zauważył nawet anne, jedyną osobę, oprócz niego przy ów skate parku. - co się stało? - spytał, z rosyjskim akcentem, jak zawsze bezpośrednio i nawet usiadł obok.

najpierw chciała odburknąć niegrzecznie jakże, że po cholerę mu to wiedzieć i co go to interesuje. po chwili jednak podniosła główkę, by stwierdzić, że to ach, filipp, którego znała, bo dajmy na to, że był synem przyjaciela jej zmarłego ojca czy coś w tym stylu i kiedyś, jak byli mali, bawili się we wspólnej piaskownicy. zapach fajek sprawił, że zachciało jej się zapalić, ale przypomniała sobie, że przecież miała rzucić, co jej ostatnio i tak nie wychodziło.
- pieprzony referat! - prychnęła więc tylko, drąc na kawałki dalej owy referacik.

- pokaż, mała - mruknął i nawet z tej okazji nachylił się trochę w jej stronę, coby wziąć sobie nie podartą jeszcze część referatu. ku swojemu zdziwieniu, zaczął go czytać, mrucząc coś pod nosem. - nie wiem czy widzisz, ale mieszkam w paryżu od wczoraj - powiedział, nadal czytając, nawet nie podniósł głowy z nad kartki. - historia, nienawidzę historii - podsumował, uśmiechając się pociesznie i pomagając anne z rwaniem nieszczęsnego referatu.

- to tak jak ja w tym momencie - powiedziała, uśmiechając się lekko i beznamiętnie do skrawków referatu. - pisałam go cały dzień jedynie po to, by okazał się być nie na temat, do cholery jasnej - wypuściła aż ze świstem powietrze z ust. - jesteś w paryżu od wczoraj... - powtórzyła z roztargnieniem, jakby nie do końca do niej to dotarło. - ach, okej. zaraz, zaraz, jesteś w paryżu od wczoraj! - otworzyła szeroko oczy i parsknęła śmiechem. - co ty tutaj robisz, filip?

- nie przejmuj się, generalnie mnie czekają jeszcze gorsze rzeczy na sorbonie - jakoś nie bardzo mu się to wszystko podobało. znaczy nie wszystko, tylko uczelnia i tak dalej. założył ręce za głowę, przeciągając się trochę i tym samym pokazując całemu światu, czyli raczej anne, swoje białe bokserki calvina kleina i płaski, lekko umięśniony brzuch, ahoj. - no jak to co? - roześmiał się również, naciągając xd trochę swoje polo. - przyleciałem studiować, no wiesz, babka nalegała, poza tym mogłem się od niej uwolnić i tak dalej, cholera, nie wiedziałem, że cię tu spotkam!

- no cóż, przperowadziłam się z cannes we wrześniu razem z martinem - poinformowała go, obserwując odlatujący kawałek referatu, który chwilę potem spadłna ziemię, by zanurzyć si e w kałuży. jej wzrok oczywiście przykuł ten jego lekko umięśniony brzuch, aczkolwiek nie na długo, bo anne to dobra dziewuszka. - co studiujesz tak właściwie? jezu, jak ja cię dawno nie widziałam, filip - miała wrażenie, że ostatnio zaniedbuje wszystkich swoim przyjaciół.

- no to ładnie, mała. nawet mnie o tym nie poinformowałaś - roześmiał się, chociaż miał trochę pretensji, ale o tylko filipp i zaraz zapomni. sam z resztą też jej nie poinformował, że przeprowadza się do paryża. fifty fifty, czy coś. - stosunki międzynarodowe, taaaak, możesz się już zacząć śmiać - pstryknął ją w nos nawet, jak kiedyś. - hm, ja ciebie też nie, wyrosłaś!

- no cóż, to samo można powiedzieć o tobie - uśmiechnęła się ładnie, zgrabnie i powabnie, by odgarnąć niegrzeczne kosmyki włosów zalegające jej na twarzy i klejące się do truskawkowego błyszczyka. - no, może nie koniecznie to samo, ja wyrosłam, a ty się już starzejesz - roześmiała się wesoło, by poczochrać go po włosach. na tym avie ma jakieś takie nóżki chudziutkie...........

- hej, uważaj co mówisz, ja się nigdy nie starzeję! - pochylił się znów, w celu połaskotania jej w okolicach talii. zaraz jednak opanował się i poprawił się grzecznie na ławce. - i co, anne, masz tutaj kogoś?

uśmiechnęła się z rozmarzeniem wręcz, bo osoba bretha wyrosła jej własnie przed oczami, ale zaraz spojrzała na niego.
- taaak, ma na imię breth. mieszkamy razem - hoho, mogło mu się to wydać aż dziwne, że jest taka młoda i się już angażuje, no ale cóż, miłość jest ślepa.

spojrzał na nią z nie małym wcale zaskoczeniem i wcale nie miał zamiaru patrzeć inaczej. nawet nic nie mówił przez chwilę dłuższą. - ej mała, masz siedemnaście lat, uważaj, okej? - potargał ją po głowie, co miało przypominać raczej głaskanie. - jak coś, to wujek filipp wskoczy do akcji, właściwie to wcale nie chce zostać tak szybko wujkiem!

- jesteś głupi - powiedziała tylko, raczej wesołym tonem. - idzie mi już osiemnasty, zresztą, co miałoby się stać, raczej nie zamierzam zostać przedwcześnie mamą - oczywiście, że nie zamierzała, gorzej z tym, że ostatnio, jak spóźniał jej się okres to po prostu dostawała jakiegoś szału z nerwów.

aha i poszła, mówiąc, żeby się odezwał jeszcze, bo jadę na szczepienie.

poszedł też, bo siedzenie samemu przy skate parku jest cholernie nudne!

siedziała na jakiejś rampie w spódnicy i machała nogami, zerkając na swoje botki czy aby nie spadły przez jakiś przypadek czy inny psikusek. powiedzmy, że piła kolę zero, bo tak jej się zachciało i wystawiała pysia misia lubisia kochamy rymy częstochowskie do słońca, którego teraz trzeba było szukać ze świecą, a ono proszę bardzo wzięło i wyszło całkiem bezinteresownie zza chmur.

Niedobra jest kola zero, ble!
Szedł w prostych ciemnych dżinsach idealnie dopasowanych na tyłku. Bo cóż tu mówic, tyłek miał świetny. Przynajmniej był o tym przekonany. Wyciągnął czarną zippo z kieszeni w celu zapalenia skreta; jeszcze dzisiaj nic nie wypalił, czyli był nieco rozdrażniony. W końcu usiadł obok evan bo potrzebował chwili spokoju a poza tym była ładna, no.

-zdajesz sobie sprawę z tego, że nie pozwolę ci siedzieć obok mnie jeżeli nie podzielisz się towarem? - zapytała, spoglądając na niego z ukosa. skrzyżowała ręce na piersi i zmarszczyła ciemne brwi, bo evan należała do dziewczyn raczej bezpośrednich i nie miała zamiaru płaszczyć się teraz przed nim, odwracać spojrzenia czy rumienić. co to, to nie!

- a co ja jestem, sklepik dla ubogich? - nie miał najmniejszego zamiaru dzielic się dopiero co odpalonym jointem. spojrzał na nią wcale się z tym nie kryjąc, skonstatował z niezadowoleniem że jest na prawdę śliczna, a to jego poprzednie zdanie raczej nie słuzyło rozwojowi cudownej znajomości. a nastepnie,nieświadomy że potwierdza swoje słowa jeszcze głęboko się zaciągnał.