jardins du trocadéro

usiadła obok niego, i położyła torbę na swoich kolanach. - hmm, moja bezsenność ? ma się bardzo dobrze. jak tylko będę chciała iść na jakiś spacer, mam Cię zawiadomić, tak ? zapytała sie z uśmiechem.

- tak, tak - uśmiechnął się i objął ją ramieniem. wsadził jedną rękę do kieszeni bo było bądz co bądz zimno. chyba wyjedzie gdzieś na hawaje nikomu nie mówiąc na narty wodne które wczoraj połamał wyciągając je z pudeł - chyba, że chcesz chodzić sama czy coś takiego...

- nie, zawsze chętnie sie powłóczę z Tobą, szczególnie w nocy. uśmiechnęła się do niego. było przyjemnie siedzieć tak w jego objęciach. - myślę, że bałabym się wyjść sama na ulicę, szczególnie, że w ciemnych uliczkach roi się od jakiś zboczeńców i tym podobnych ludzi. powiedziała.

- chyba o zboczeńców można się najbardziej bać! - bo ładna była, pewnie padłaby ofiarą jakiegoś pedofila zza rogu przy budce z piwem. zresztą podoba każdy ma w sobie zboczeńca! ale paolo tego nie odkrył zbytnio jeszcze - padać ma śnieg, nie będzie ci za chłodnoo? - w razie czego odda swój płaszcz.

zupełnie zapomniała, że ma padać śnieg, a czytała przecież pogodę. to chyba przez tą bezsenność !. czy coś. ale na pewno nie miała zaników pamięci. wpadła więc na pomysł. - hmm, zupełnie zapomniałam. to chodźmy gdzieś gdzie będzie ciepło. znasz jakieś takie miejsce, gdzie będzie ciepło i przyjemnie ? zapytała uśmiechając się.

jedynym dość ciepłym miejscem jakie znał do tej pory w mieście to był jego dom, ale to się wytnie. jakby zaprosił ją od razu obudziłby jeszcze w sobie zboczeńca, a w niej obawy co do jego osoby.
- mariages freres? - miał ochotę na herbatę, bo kawy nie lubił - chyba, że wolisz kawę - uśmiechnął się.

uśmiechnęła się do niego ciepło. - chętnie. kawy za bardzo nie lubię, ale czasami piję. to chodźmy. powiedziała i wstała z tej ławki, chwytając go za rękę, bo lubiła chwytać ludzi za rękę i iść z nimi gdziekolwiek. a że tym razem była z paolo, to poszli na herbatę. - prowadź. powiedziała z uśmiechem.

Soph. spacerowała sobie o. Ale ją tak chujowo mdliło. I sie wreszcie wyzygała gdzies w krzaki. Miała dosyć. i to jaaak.

Spacerowała apatulona ulubionym wełnianym szalikiem i z taką fajną czarną ażurową czapką na głowie. Szczesliwa była bo znalazła Szeri i sokończyła jej losy co więcej uszczęsliwiając ją w zakończeniu.

edi lazł, bo to bardziej opisuje sposób jego chodzenia, z dłońmi głęboko wsuniętymi w kieszenie szarych spodni, standart, a na głowie miał, żeby też był taki fajny jak moje alter ego<3, granatowo szarą dizelową czapkę, chciałam nawet taką kupić, ale okej. szaliczek miał pod komplet, matka mu kupiła. nieważne. ssał brzoskwiniowego cukierka.

- czesc! - powiedział radośnie, prawie wykrzykneła bo jest takja fajna i pocieszna. oczywiście zapomniała że miała się odezwac i przypomniała sobie własnie kiedy zobaczyła ędiego.

- prokreujesz się w takiej temperaturze? - spojrzał na nią podejrzliwie, po chwili dodając krótkie 'wow' i wyszczerzając się do niej. okay, then. patrzył na nią, przestępując z nogi na nogę. - ziiimno.

- w każdej - odpowiedziała bez namysłu i potrała zarumieniony policzek. - co tam żresz? - zapytała bo była w sumie głodna, a może andy chował w kieszeni coś dobregoo.

- ssam. - powiedział, przerzucając cukierka z jednej strony jamy ustnej do drugiej, oczywiście wewnątrz, co spodowowało wypchanie lewego policzka. - i więcej nie mam. - zastrzegł, pewnie wyczuła brzoskwiniowy aromat. patrzył na nią z góry, fajnie wyglądali <3 - coś jeszcze? - zapytał, rozważając różne opcje związane z marjen, ale to tajemnica.

- yhym - podeszła niebo bliżej, owszem poczuła aromat, poza tym nabrała ochoty na brzoskwiniowy cukierek <3 - moge spróbowac? - stykali się nosami i teraz wyglądali jeszcze fajniej ot co! poza tym ładnie pachniała, dodam.

pomyślał, że podawanie jej cukierka na języku, jest trochę perwersyjne, zważywszy na jego spokojną i kulturalną naturę. nie należy tego pominąć!
- ae mam ylko enego. - powiedział, w trakcie demonstrowania jej, że ma cukierka w ilości jeden, na dodatek znajdującego się na jego języku, który to organ naraził na odmrożenie, wystawiając go poza jamę ustną.
<3

- uważaj, bo go sobie jeszcze odmrozisz! - rozważyła zabranie mu cukierka ustami ale jakos mniej smiała była dzisiaj w związku z czym zsunęła z reki rekawiczkę za złoty pięcdziesiąt z kerfura bo zawsze je gubiła i zabrała mu cukierek z języka.
właśnie, lowe post xd
ruchany przez magiczne bobry!

- ej. - powiedział zawiedziony, naprawdę lubił te cukierki. - ale muszę przyznać, że masz wyczucie i delikatnie pozbawiłaś mnie cukierka. - pochwalił ją, rozbawiony własnym komentarzem, który był absurdalny. w międzyczasie bawil się jej rękawiczką, tą którą zdjęła i stwierdził, że są takie...drapiące, xd.

bo były drapiące i niefajne!
- pysznyyyy. trzeba było zostawic jednego dla mnie, teraz cierp. - powiedziała zachowawczo nie odsuwając się od niego. włozyła mu dłoń w kieszeń okrycia wierzchniego kurtki czy tam płaszcza bo przeciez zabrał jej rękawiczkę!

jakość kerfura.
- kupię je, specjalnie pójdę do tego sklepiku przy placu dauphine, mimo, że mam daleko. są jeszcze truskawkowe, ale one nie są takie dobre. brzoskwiniowe lepsze. - ędi miał dosyć truskawek, chyba do końca życia, przejadł się nimi w dzieciństwie, bo ledwo truskawkowy sezon się zaczął, musiał wpierdalać te owocki, dopóki sezon się nie skończył, czyli średnio 3 miesiące. oparł się, stateczniej, o jej głowę, głupio brzmi, ale przecież stykali się nosami, więc wiesz o co cho. - kup sobie inne rękawiczki, te nie są fajne. - wywalił tą jedną za siebie, pewnie trafił w jakieć cierniste krzaki albo obsikany trawnik, w każdym bądż razie próba odzyskania rękawiczki zdecydowanie się nie opłacała.

- i tak bym je zgubiła - mruknęła niezadowolona, bo przysięgła kupic sobie rękawiczki z króliczego futerka jeśli nie zgubi tych przez miesiąc. bo żal jej był królików na gubienie rekawiczek. - zimno mi w nos!

pocałował ją w nos, odruchowo, bo to dobry ędi jest.
- lepiej? - zapytał, przytulając ją do siebie. - wątpię, żeby rajan miał jakąś dobrą owocową herbatę. - notabene ędi lubił tylko zwyklą, czarną. - chyba musiałbym rozglądać się za jakimś mieszkaniem, bo ilekroć chcę wrócić do domu, to zastanawiam się, czy mu w czymś nie przeszkodzę. - to z serii dygresji, już od dłuższego czasu zbierał się do przejrzenia ogłoszeń, przed świętami pewnie będzie cieżko cokolwiek znależć, westchnął.

- i tak nie lubisz owocowych, więc rajan nie jest taki zły chyba? - zignorowała uwage o poszukiwaniach mieszkania, narazie. posmyrała go palcem po brzuchu, przez materiał rzeczonego okrycia wierzchniego i usmiechnąła się lekko. - ale jestes ciepły.

uśmiechnął się lekko.
- dzięki. to od danielsa, w odpowiedniej ilości działa rozgrzewająco. - oparł lodowate, bądż co bądź, wargi o jej czoło, przymykając oczy. całkiem stateczna i wygodna pozycja, a na dodatek kojąco działała świadomość, że stoi sobie oparty o marjen.

połozyła mu ręce na biorach chyba dążąc do przytulenia go ale nie wję.
- nie lubię danielsa - powiedziała w końcu, a właściwie wyszeptała, bo coś dziwnego się z nią działo ni pytaj co bo nie wję.

a ja wję, ale nie powję.
- jak już w końcu znajdę to mieszkanie, to zrobię sobie spejcjalną pólkę na danielsa. - odparł, czule całując ją skroń, to nie miało żadnych podtekstów, a przynajmniej ędi tak to sobie tłumaczył i odbierał. - zrobiłaś resztę tych testów? - nurtowało go to cały poranek, szczerze powiedziawszy.

- nie. - powiedziała cicho, kurde no i zepsuł nastrój, tak sobie pomyślała. bo od wczoraj była taka beztroska i w ogóle zadowolona z życia a ten jej tu o tym, że jednak test daje tylko 90 ileś procent pewności. - co do mieszkania, jak tak ci bardzo rajan przeszkadza to mozesz się przynajmniej na razie pognieśc ze mną. wiem że to nie żadne luksusy, ale i tak kocham to mieszkanie. no i zawsze mam mleko.

- mleko to zdecydowany plus tej propozycji. - uśmiechnął się. - odprowadzić cię? gdziekolwiek idziesz, w zasadzie to wolałbym, żebyś sama się nie szlajała, to nie jest takie bezpieczne. - pogładził ją opiekuńczo palcem po policzku.

- do domu. bo zimno i w ogóle. - wyjęła dłoń z jego kieszeni i zwięła go za reke. to takie miluuuutkie! - dzięki andy.

- nie ma sprawy, w końcu ktoś się musi tobą zająć od czasu do czasu. - uścisnął porozumiewawczo jej dłoń, uśmiechając się ładnie. - ale chyba nie chciałabyś ze mną mieszkać, bywam wkurwiający.
kiedyś się objawi jego ciemna strona! :d

tak, bo musi byc drama!
- jak chcesz - powiedziała ciepło, bo po prostu dobrze się rozumieli i takie tam. pomyslała sobie, że pięknie zmarnowała lata znajomości z ędim wiążac się z indiem. brawa dla tej pani.

wygrała toster.
- ustalmy, że dzisiaj tylko cię odprowadzę, wspólne zamieszkanie mogłoby zmienić wiele. dużo za dużo. - dodał, wcale nie myśląc, że zostaliby parą, tylko, że moglaby go znienawidzć, a on ją, junoł, czasami ciężko przebywać non stop z jedną osobą.

a ona kiedy proponowała mu wspólne mieszkanie mylała raczej o przyjacielskiej ofercie, tak to sobie tłumaczmy.
- okej. - mruknęła a z jej ust wydobył się obłoczek pary. - sama zastanawiam się dlaczego chodzę sama o tej godzinie po tych ogrodach. ale skończyłam szeri. - i oddalili się i skończmy szybko u niej.

generalnie kręciła się po ulicach z paczką papierosów w dłoni, tylko po to, coby stwierdzić, że strasznie i cholernie jest jej zimno, o.

Frances wcale się nie kręciła, wręcz przeciwnie, siedziała na jednej z ławek, z nogą założoną na nogę. Wciągała przy okazji świeże i dość ostre powietrze, no bo to jednak środek zimy. W dłoniach odzianych w miłe fioletowe rękawiczki trzymała kubek z letnim już latte prosto ze Starbucks i waniliowego Slima, którym co jakiś czas się zaciągała.
I tak, czekała na jakieś cholernie zbawienie, zajęcia miała dopiero za pół godziny, huh.

tak się złożyło, że czarli przechodził tędy akurat zupełnym przypadkiem wracając ze sklepu zoologicznego z rybkami w foliowej torebce, bo obiecał kupić je sąsiadowi mieszkającemu piętro niżej, który liczył sobie już dobre osiemdziesiąt lat i zauważył frances. znaczy czarli, nie sąsiad. przysiadł obok niej, zastanawiając się czy znają się czy nie i póki co obserwował rybki, które pływały nerwowo z jednej strony na drugą. pewnie było im zimno albo coś.

Ktoś inny pewnie zrobił by to inaczej, ale to jednak nadal Frances, więc spojrzała na niego, wcale nie tak dyskretnie. Raczej dobitnie i wymownie. I póki co, zatrzymała swój wzrok na rybkach, stukając je palcem. W sensie, że w foliową torebkę. - Zmarzną, Charlie - mruknęła, podnosząc wzrok do góry i uśmiechając się dosyć miło, heeej, wszędzie pozna tego głupka. Och Charlie, Charlie!

dlaczego wszyscy wiedzą, że czarli to głupek? ;c
zerknął najpierw na profil frances, potem na jej paznokieć kręcący się niebezpiecznie blisko rybek .
-przebijesz torebkę tym szponem - zawyrokował w końcu, cofając siatkę z daleka od frances i jej rąk. wyszczerzył się wesoło i wyprostował nogi, stukając o siebie czubkami swoich dunek, mrumru - myślałem, że wysłali cię z jakąś ważną misją w kosmos, tyle cię nie widziałem - pozdro o.

Ja nie wiedziałam, Frances też nie! xd
Wzięła więc dłoń i przyglądnęła się swoim szponom, które swoją drogą rano pomalowała na kolor iście granatowy. No cóż. Przyznam, że Frances tak jak i ja, miała słabość do Dunek, toteż przez pewien czas bacznie obserwowała ruch jego stóp odzianych w najlepsze Nike :d - A ja myślałam, że co najmniej zamieszkałeś gdzieś przy Moulin Rouge, Charlie - dźgnęła go palcem, obserwując kątem oka jego profil.

-nope, wyrosłem z panienek spod mulę. teraz mierzę nieco wyżej, hoho - zaśmiał się jak świety mikołaj, ale nie miał obok siebie wora z prezentami, jaka szkoda wiem. podwinął nogi pod ławkę, wiesz jak, siedząc nadal rozkraczony bo to w końcu facet, a oni jakoś tak mają, nie wiem.

- Chcesz mi coś oznajmić, hm? - roześmiała się, ciekawa co oznacza Charlie plus mierzenie trochę wyżej, hoho. Tym razem to ona wyprostowała nogi i zgasiła papierosa o podeszwę swojego botka w kolorze szarym, no wiesz. - Okej, jak nie zamieszkałeś pod mulę, to gdzie się podziewałeś, hmm? - była co najmniej pewna, że imprezował 24/7 i dlatego nie widziała go na Sorbonie, aha!

w zarze są fajne szare botki. czarli przestraszył się jej butów i uciekł xd

uciekła też, bo wychodzę! xd

nie chciało jej się siadać, ani specjalnie spacerować, a stać nie będzie. więc chyba jedyne możliwe było to, że stała i czytała jakaś tabliczkę przywieszoną do drzewa, mówiącą co pod nim ktoś tam robił. pewnie napisał jakieś światowe dzieło. i tak nie chciała zagłębiać się w sens tych zdań. papierosa nie paliła, chodź miała ochotę i trzymał go w ręku obracając między palcami.
i poszła chyba......

Usiadła na najbliższej ławeczce z papierosem w ustach.

mam podobne zdjęcie, hihi. tak się tylko pochwalę.
abigail spacerowała z rękami upchniętymi w kieszenie rurek, bo pomimo iż miała rękawiczki ciągle było jej w nie zimno. i w nos, na co akurat niewiele mogła poradzić. w zasadzie czuła się trochę samotna.

jeremiah właśnie wracał z libacji alkoholowej z kolegami z liceum i był z tego cholernie zadowolony, pomimo lekkiego kaca. niespecjalnie się rozglądał, obserwowal raczej swoje buty. podniósł jednak głowę, by upić łyka litrowej wody, którą trzymał pod pachą, a wtedy dostrzegł abigail.
- hm, abby - rzucił, siląc się na cholernie obojętny głos, bo cóż mu na to poradzę; był obrażony. staral się jak mógł, a abigail traktowała go dosyć niefajnie. dzwoniła/pisała tylko wtedy kiedy był potrzebny.

zatrzymała się teraz i spojrzała przez ramię na bladego jeremiasznego, który szczerze powiedziawszy wyglądał tak jakby miał na czole wypisane słowa 'mam kaca'. uśmiechnęła się do niego jakoś tak zakłopotanie i powoli ruszyła w jego kierunku, żeby wspiąć się na palce i oparłszy dłoń na jego torsie pocałować w policzek, a właściwie kącik ust.
-jerry. hm, cześć. co u ciebie? nie odzywasz się.. - no tak, bo wg abigail to była jego wina, że nic nie pisał.

spojrzał na abigail wybitnie dziwnie, bo cóż, zaskoczyła go taką normalnością, bo dla niego nic nie było normalnie. zakręcił butelkę i zmierzwił sobie włosy, które swoją drogą już wcześniej się roztrzepały.
- bo ostatnim razem, jak zaproponowałem zebyśmy się spotkali, to mialaś mnie gdzieś i napisałaś 'pa'? - rzucił, krzyżując ręce na piersiach. wcześniech chyba nawet podrapał się po garbie na nosie. swoją drogą nos nadal go bolał po zderzeniach ze ścianą.

pozdrawiam wieśka <3.
abigail poczuła się nieco zbita z tropu, bo okej miała wtedy beznadziejny dzień i prawdopodobnie PMSa, ale to nie znaczyło wcale żeby jeremiah brał do siebie każde jej słowo miłe bardziej lub też mniej. przewróciła oczami, skupiając wzrok na jego prawdopodobnie sinym nosie, nie wiem nie znam się na złamanych nosach.
-może miałam gorszy dzień, a ty nawet o to nie zapytałeś? - odpowiedziała pytaniem na pytanie, przybierając buntowniczą pozę, to jest nieznacznie wysunęła dolną szczękę, czy jak to tam piszą w mega książkach.