lasek buloński

w lasku pod jakimś drzewem, w najbardziej zacisznym miejscu, przysiadł sobi frederic z papierosem w kąciku ust prawym, szukając zapalniczki, by ów zapalić.

summer przemierzała las, w celu pójścia na zakupy, a nie chciało jej się pchac w korki w centrum. szukała jednak w torebce komórki i przypadkiem podeptała frederica.

biedny, biedny frederico złapał się za dłoń, którą nieszczęśliwym trafem summer mu zdeptała i popatrzył na nią z wyrzutem, który niemal natychmiastowo zelżał, gdy stwierdził, że summer jest ładna.
- ej, uważaj! - powiedział tylko, chociaż miał już ułożoną nieprzyjemną mowę naszpikowaną przekleństwami.

położyła dłoń na ustach, kucając gdzieś przy nim, z wystraszoną miną.
- jezu, przepraszam - powiedziała, szybko - nic ci nie jest? naprawdę przepraszam, z reguły staram się uważać jak chodzę.
ale pominęła fakt, że nie zawsze wychodzi.

- w porządku, w porządku - powiedział odrobinę rozbawiony, widząc, jak dziewczyna się tym przejęła. - nic się nie stało i jeszcze żyję, ale na przyszłość lepiej uważaj! - poradził jej, chociaż nie był jakimś specjalnym psychologiem. poklepal miejsce obok siebie na trawie, bo może by chciała usiąść.

summer miała niewiele czasu, jak tak myślę, musiała jeszcze napisać do latiszji, zrobić coś z paznokciami i tak dalej, ale opadła obok niego.
- jestem summer i naprawdę nie chciałam - uśmiechnęła się do niego, odgarniając włosy z czoła.

- naprawdę nie masz się czym przejmować - machnął ręką, tę zdeptaną, chociaż go bardzo bolała, ale lubił zgrywać bohatera. - frederic. miło mi cię poznać, mimo wszystko.

- to dobrze, to znaczy miło cię poznać - uśmiechnęła się po raz kolejny, obserwując swoje nagie łydki, bo miała na sobie sukienkę, korzystała z ostatnich ciepłych dni.

- summer to ładne imię, ale chyba nie jesteś z francji, co? - spytał, opierając się dłońmi o trawę za sobą, odchylając sie do tyłu. - akcent masz trochę nie taki. - znaczy on wcale nie chciał jej obrazić, co to to nie!

- ale ty na pewno jesteś z paryża - stwierdziła. przez te miesiące w paryżu nauczyła sie już odróżniać francuzów od obcokrajowców - ja wychowałam się w australii i całkiem niedawno tutaj przyjechałam. może z rok temu.

- czyli jesteś prawie paryżanką - stwierdził, unosząc trochę prawy kącik ust. - a ja taak, jestem z paryża. aż tak to widać? - no cóż, był z siebie dumny. ogólnie to był zadowolony ze swojej narodowości i całej reszty. z naciskiem na całą resztę.

- no tak, w sumie niewielu mam znajomych, którzy byli by prawdziwymi francuzami - to tak z serii refleksje summer. spojrzała na zegarek, delikatny na lewej ręce - za dwie godziny impreza, omatko.
wstała aż z tego wszystkiego, otrzepując sukienkę.
- hej, chcesz iśc ze mną na zakuuupy? prosze, chodź pomożesz mi, a ja ci kupię kawę, w ramach przeprosin.

- nie chce mi się na nią iść - zmarszczył nos. wiedział, że powinien się tam zjawić, żeby nie zawieść swoich fanek (które były głównie jego wyobrażeniem), ale był doprawdy zmęczony. - wybierasz się sama? - spytał, przyglądając się jej dłoniom. jasne, dłoniom.

- nie, nie idę sama. nigdy nie chodzę sama na imprezy. umówiłam się już z milionem moich wielbicieli - wyszczerzyła zęby w uśmiechu - żartuję. dlaczego nie chcesz iść? tak sobie myślę, że mam dużo sukienek w domu i nie muszę kupować nowej.

- obowiązuje tam strój wieczorowy? - spytał dla pewności, mając nadzieję, że nie, bo nie miał ochoty wkładać smokingu, czy czegokolwiek nadmiernie eleganckiego. - po prostu wolałbym zostać w domu i zjeść lody. - lody, które notabene zapomniał włożyć do zamrażarki, o czym sobie teraz przypomniał.

- nie sądzę. w końcu to tylko basen i kręgielnia - powiedziała, wcześniej jakby się nad tym zastanawiając - ja też, w zasadzie, nigdy nie mam na to czasu, ale na tę imprezę wypada iść.

- to fakt - przytaknął, zerkając w jej dekolt, raczej śmiały, chociaż nieśmielszy niż taki frederic! - zwłaszcza, że dawno nie było żadnej takiej imprezy.. - może tęsknił za tymi głupkami.

- no to prawda. to co, pójdziesz? - spojrzała na niego, nawet może trochę prosząco i znów usiadła, bo o ile dobrze kojarzę, to zdążyła już wstać.

- pewnie taaak, więc chyba powinienem się zacząć zbierać, by zdążyć się przygotować - stwierdził. "i wypalić skręta przed imprezą.." dodał w myślach, uśmiechając się szeroko.

- właśnie, już przed piątą, ten czas stanowczo za szybko leci - przewróciła cięzko oczami.


/czyli idziesz tat? i będziesz o szu?

/ nie wiem, nie idę chyba, ale nie umiem nim.

- starzejemy się, summer - westchnął, klepnął ją w kolanko. - do zobaczenia na imprezieee - powiedział i poszedl.

a więc, ten, anne przyszła tutaj na spacer, z takiego a nie innego powodu, że bardzo potrzebowała się przewietrzyć i nieco dotlenić. w końcu nie na co dzień umiera ci matka, a potem ojciec. wszyscy domyślają się więc, że ann była w dość koszmarnym nastroju i tak naprawdę to miała ochotę wybić wszystkich dokoła, szczególnie strażników przyrody, którzy łypali groźnie na papierosa, którego to paliła.

[i pewnie ktoś tu powinien przyjść, co nie? ehehehehehe, to się nie sprawdzi.....]

przyszła sobie. siadła na ławce i zapaliła sobie papierosa.

[o ja cię]
zerknęła na szarlot kątem oka, kolejna potencjalna ofiara do zamordowania! w ciągu piętnastu sekund, przez które to kontemplowała czubki swoich butków nasunęło jej się tysiąc dwieście i pół sposobów tortur.

zmierzyła wzrokiem dziewczynę od dołu go góry, albo na odwrót.
a potem zajęła się kolejnym papierosem.

zmierzwiła swoje i tak już poczchrane włosy, by przypadkiem upuścić papierosa na buta szarlot. bo właśnie na to miała ochotę.

-co ty robisz? pojebało cie?-wstała rozzłoszczona i strąciła papierosa z buta. "siksa" pomyślała i spojrzała na ann, jak by ją miała zabić.

natomiast en spojrzała na szar jakby ją miała conajmniej zabić, nie tylko samo zabić i uśmiechnęła się. mama zawsze jej powtarzała, żeby wszystko nadrabiała uśmiechem i ciekawiło ją, czy tym razem to się sprawdzi.
- nie gorzej niż ciebie, skoro podstawiłaś nogę w moemencie, kiedy upuściłam fajkę.

-musiałabym mieć cholernie długie nogi żeby na taką odległość dać radę "podstawić" ci nogę.- powiedziawszy to wkurzyła sie jeszcze bardziej. przypaliła jej buta a teraz jeszcze idiotycznie sie uśmiecha.

- no cóż, w takim razie masz pecha - wzruszyła obojętnie ramionami, mając nadzieję, że szarlot nie rzuci się na nią zaraz i jej nie pobije.

-aha.-powiedziała obojętnie. dopaliła papierosa i poszła sobie bardzoo zła.

usiadla na lawce, nieco zdenerwowana i tak dalej, i bawila sie paczka papierosow.

spacerowal sobie z usmiechem na twarzy a co. no i przysiadl pod drzewem no.

wsunela w kacik ust jednego papierosa i rozejrzala sie po parku, zobaczyla roberta, ktory notabene byl jedyna osoba tutaj, w sumie wszyscy wola siedziec w domu w sobote, najwidoczniej. tak jak nejt i samer...xd. podeszla wiec do roberta i westchnela, przycupnawszy obok.
- masz ognia?
ale tanio!

- nie nie pale - powiedzial i spojrzal na jej paczke papierosow nno

- ah, racja. wiec ja tez nie bede palic, przynajmniej chwilowo. - chyba i tak nie miala wyjscia. schowala papierosy do torebki i westchnela. - teraz czuje sie jak jakas okropna fanka nikotyny.

- jaka fanka , no wiesz jak palisz czesto to moze i tak - usmiech sie do niej aha.

- tylko jak sie zdenerwuje, a teraz akurat jestem zla. - zmruzyla oczy, przygladajac mu sie. - zreszta niewazne, nie rozmawiajmy na papierosach. jestem ottille.

- Roberto . - powiedzial wesolym glosem

- a o czym mamy rozmawiac o tobie ? - spytal

- o czymkolwiek. opowiedz mi cos o sobie, nie mam pojecia. - i naprawde miala zly nastroj, wiec wyciagnela nogi przed siebie, albo nie, objela kolana dlonmi, patrzac na roberto.

- hym. o mnie , jestem sam , uwielbiam muzyke no aktorem jestem , gram se na gitArze i lubie samotnosc - powiedzial i spojrzal na nia
a potem spytal

- a ty cos powiesz Ottille

-lubisz samotność? to znaczy, że kupujesz kolorowe, zapachowe świeczki i siedzisz w sobotnie wieczory w domu z książką, zamiast chodzić na imprezy? - uśmiechnęła się, przyglądając mu nadal. - ja zajmuję się kłóceniem z ludźmi, przynajmniej ostatnio. i wcale mi to się nie podoba.

- no wiesz kiedys nie ale teraz tak sobie nie mam ochoty na imprezy
- czyli ze ze mn tez sie bedziesz klucic - powiedzial z fajno usmiechem ah

- nie. to znaczy mam nadzieję. - odwzajemniła uśmiech i strzepała mu z rękawa jakiś pyłek, cokolwiek. - co tu robisz, tak właściwie?

- ja wlasciwie nic , wybacz malenka ale musze juz isc , kto wie moze sie spodkamy jeszcze , pa - powiedzia i dal jej kartke z numerem tel. i poszedl


// bede pozniej.

pomachala za nim i zostala pod drzewem.

wracała tędy z imprezy w basenie, która była głupia. i nie było fajnie, bo koledzy naopowiadali jej tych historii o dziewczętach mordowanych w takich miejscach i wieszanych na drzewach, więc kurczowo zaciskała palce ręki jednej na ramieniu drugim. mogłaby iść inną drogą, równie niebezpieczną o tej godzinie, ale to był skrót.... . .. ... .

Gdyby wiedział, że Perinne się boi, to by nie zrobił tego, co następuje, a nastąpilo to, że zaczaił się xd za nią i ją połaskotal. Pod żebrami. Głupi.

umarła na zawał.
okej to był tylko żarcik z tym zawałem (hihihi), więc nie umarła, chociaż było blisko!!! zapiszczała, całkiem głośno i odwróciła się, bo była zbyt zestresowana, żeby uciekać. właściwie to na PO uczą żeby kłaść się nogami w kierunku przeciwnika... skoro się odwróciła już, to mogła stwierdzić, że to nie bugimen, ani fredi kruger, ani piotr rubik.
-przestraszyłeś mnie, idioto.- wydusiła z siebie po długich godzinach kiedy to dochodziła(...) do siebie.