arénes de lutéce

nachyliła się nad nim, by uśmiechnąć się tajemniczo.
- takie dziewczynki jak ja się nie boją - odpowiedziała, cicho, ale jestem sto procent pewna, ze slyszal, bo panowała względna cisza. na oślep wyrzuciła slima, by przydeptac go podeszwą manolka, na obcasie może siedem centymetrów.

-nie?-lekko zmrużył oczy. mógłby się założyć, że gdyby nagle na pokazał jej robaka to by umarła. i wtedy on poszedł by do więzienia za nieumyślne spowodowanie śmierci. szybko mu ten pomysł uciekł z głowy i postanowił niczym jej nie straszyć.-ale w sumie-zastanowił się chwilę-nie chodzi mi o sam fakt straszenia tylko o to, że ktoś tu mógłby ci coś zrobić i nawet nie zdążyłabyś się przestraszyć.

siedziała tutaj, przeglądając nowego woga, jak tak sobie myślę. musiała zaopatrzyć się w nowy płaszcz na zimę, ale nie sądziła, by starczyło jej z wypłaty na wizytę w burberry. z drugiej strony nie może wyglądać głupio, prawda poprawiła się na murku, zakładając nogę na nogę. za chwilę musiała iść do pracy, no cóż.

dirk wybrał się po papierosy. wybrał się po papierosy, ale gdy już zaopatrzył się w paczkę malboro czy innych papierosów to uznał, że w domu, a raczej swoim niewielkim, acz uroczym mieszkanku, palić nie będzie, więc wsunął papierosa w prawy kącik ust swoich, zapalił i spacerował, pochłonięty swoimi myślami, które obijały się gdzieś w jego głowie hmhm w zasadzie sam nie zauważył, jak usiadł obok july. tam gdzieś tam.

a july spojrzała na niego, z lekkim wyrzutem, no bo sori specjalnie sama rzuciła palenie, coby nie śmierdzieć przy klientach w klubie, a zjawia się jakiś facet, nie wiadomo skąd i dmucha na nią! oczywiście, to wszystko pod wpływem wiatru, ale july nie miała o tym pojęcia. i to nie przez to, że była głupia. po prostu nigdy nie interesowała się nauką ścisłą; była teraz na pierwszym drugim roku kulturoznawstwa.
- mógłbyś przestać? - zapytała, żyjąc w mniemaniu, że dmucha jej na złość. bo cóż, to july i jej świat, w którym wszystko kręciło się wokół niej. poza tym, była na tyle pewna siebie, że potrafiła się odezwać, nawet jeśli miała rozmawiać z jakimś ciachem typu matt pokora.......okej nieważne, nigdy nie rozmawiała z mattem pokorą.

dirk dopiero w pewnym momencie stwierdził, że to 'mógłbyś przestać?' było do niego, tak bardzo był pochłonięty rozważaniem nad przewagą waty cukrowej nad orzeszkami w miodzie, czy czymś równie ambitnym, podrapał się po policzku, poprawiając potem swój szalik, którego nie chciał przypalić papierosem (prezent od babci czy coś). odwrócił się w jej stronę, by zmierzyć jej wzrokiem, który na dłużej zaczepił na jej twarzy, bo uczono go, że to niegrzecznie nie patrzeć rozmówcy w twarz.
- słucham?

zwilżyła wargi koniuszkiem języka. było jej cholernie zimno, a to pewnie dlatego, że nadal nosiła jesienne ubrania. nigdy nie miała czasu na zakupy. ogh, nie miała nawet koleżanek, z którymi mogłaby pójść na zakupy. spojrzała więc na dirka, po raz kolejny, tym razem odwracając wzrok od czubka swojego manolka, zakupionego na jakiejś wyprzedaży.
- pytałam, czy mógłbyś przestać dmuchać we mnie tym okropieństwem? to niefajnie, że rzuciłam palenie, by nie śmierdzieć, a wychodząc na miasto znów jest to samo - pokręciła głową zirytowana, bo będzie musiała wylać na siebie 7456738 litrów perfum, by znów poczuć coś na podobieństwo świeżości.

na moment zamknął oczy, głównie po to by się upewnić, że gdy je z powrotem otworzy to ten blond anioł o najwidoczniej nie najłagodniejszym stosunku do ludzi wciąż będzie siedział obok niego, czy też się rozpłynie, jak duża część jego uroczych omamów, które niezwykle często pobudzały jego tak zwaną wenę trwórczą, dzięki której sporadycznie tworzył coś, co nie nadawało się tylko i wyłącznie na śmietnik. bez dłużeszego zastanawiania się zgasił papierosa o ławkę i niedopałek wyrzucił gdzieś za siebie,miejmy nadzieję, że nie na jakiegoś bezdomnego, czy innego wyrzutka społecznego.
- hm, pewnie. chociaż chyba powinnaś się była przyzwyczaić do tego, że chyba połowa miasta, jeśli nie więcej, nałogowo pali. jeśli ci to tak przeszkadza, to nie wychodź z domu. - przekrzywił głowę na swoje lewe ramię, dziwiąc się swoją śmiałością, za którą bądź co bądź mógłby oberwać.

laleczka july, nie żartuję :d, spojrzała na dirka jakoś tak wybitnie zirytowana, zastanawiając się, jak w ogóle śmie mówić do niej w ten sposób. przywykła raczej do tego, że faceci traktują ją jako kogoś wyjątkowego, a nie kogoś, do kogo można mówić tym tonem! poprawiła torebkę, która spadła z jej chudego ramienia.
- tak, ale do tej pory nikt nie siedział i nie dmuchał mi dymem w twarz, potem jeszcze robiąc wyrzuty, okej? - zapytała, ja też ciągle pytam okej? nie odwracała wzroku, od jego bądź co bądź przystojnej twarzy. miała jakiś taki pogodny, pogodny, ale pociągający, co musiała przyznać wbrew sobie wyraz.

- ach - westchnął, już wcale nie tak pogodnie, raczej trochę smutno, podrapał się po nosie, spuszczając wzrok na swoje kolana w czarnych liwajsach, do których trochę niemrawo uśmiechnął się. naprawdę chciał być miły. chciał mieć przyjaciół. pragnął mieć kogoś do rozmowy, kogoś nie będącego tylko i wyłącznie wytworem jego wyobraźni albo pustym miejscem na ścianie/za oknem. najwidoczniej nie było mu to pisane i pewnie powinien się z tym pogodzić. no cóż. chociaż może to po prostu z tę niemiłą, zdecydowanie wielkomiejską (?) dziewczyną, która pewnie nie zaznała miłości w dzieciństwie, albo otrzymała jej zbyt wiele jako, na przykład, jedynaczka... wolał nie wnikać, przynajmniej chwilowo. - okej. ale ja nie dmuchałem ci dymem w twarz... - próbował się jakoś usprawiedliwić, zerkając na nią swoimi czaderskimi oczyma w kolorze xyz.

uniosła jedną brew do góry, starając się nie parsknąć śmiechem. wcale nie chciała być opryskliwa, miała w zwyczaju raczej przyciągać facetów, a nie ich odpychać. poprawiła pasek spodni, które jej spadały, zapewne rozciągnęły się przy praniu, bo nie sądziła, że schudła.
- tak i na pewno sobie to wyobraziłam? - zapytała, nieco bardziej pogodnie, bo chciało jej się śmiać. dirk wyglądała na onieśmielonego, a przecież o to chodziło. doprowadzić faceta do szaleństwa, potem się z nim przespać i koniec? pokiwała głową, sama do siebie, wodząc wzrokiem po twarzy dirka - nieważne, jestem july.
dzieci w szkole zawsze śmiały się z niej, że nazywa się lipiec, ale on nie wyglądał na kogoś, kto miałby zaraz ją wyśmiać.

wyśmiał ją.......... nie, wcale nie wyśmiał, tylko uśmiechnął się nieznacznie, w zasadzie lubił osoby, co miały imiona inne niż te pospolite anny, tomki czy krzesimiry...
- july, ładnie. jestem dirk i naprawdę nie chciałem ci w jakikolwiek sposób przeszkodzić moim hmm paleniem - zapewnił ją, uśmiechając się trochę szerzej, ale tylko trochę, by potem jakoś tak mimowolnie odgarnąć jeden z kosmyków jej jasnych włosów, który oparł gdzieś na jej czoło, westchnął. była naprawdę ładna. ładniejsza od tych wszystkich kelnerek z rażącą opalenizną z solarium czy kwiaciarek z pajączkami we włosach. fuj.

u nas na stiadionie rosną grzyby.
uśmiechnęła się, może mniej szeroko niż on, bo w myślach kalkulowała grudniowe wydatki. musiała jeszcze kupić prezent dla babci! bo przecież poza nią nikogo nie miała, jeśli nie liczyć kochanków, ale im nie będzie przecież sprawiać podarunków! musiałaby wziąć chyba jakiś kredyt. zauważyła, że dirk serio si przejął jej słowami, co było dość zabawne. miała nadzieję, że się nie zraził jej opryskliwością, bo był przystojny i w myślach tworzyła już jakiś scenariusz ich dalszej znajomości.
- daj spokój, w szkole wszyscy się ze mnie śmieli. to znaczy z mojego imienia - jasne, dopoki nie zmieniła się z małej piegowatej wariatki, na uroczą blondyneczkę. laleczkę :d.

- w szkole wszyscy się ze wszystkich śmieją. ze mnie też. - ale chyba niespecjalnie miał ochotę opowiadać july o swoich wszystkich szkolnych upokorzeniach, których było raczej sporo. pokręcił więc tylko głową, strasznie go korciło, by wziąć kolejnego papierosa i zapalić, ale dzielnie się powstrzymywał, nie chciał, by july znów zeszła na ten wojowniczy ton co wcześniej, którego dirk, no cóż, bał się.

spojrzała na niego zdziwiona, wsuwając dłonie do kieszeni cienkiego płaszcza. miała gęsią skórkę na ramionach, czego oczywiście nie mógł zauważyć, przez nakrycie wierzchnie, tak zwane.
- jak to? - zapytała w końcu, odwracając się nawet nieco w stronę dirka - dirk, to chyba normalne imię? zdecydowanie bardziej normalne niż lipiec - okej, nie załapała, że chodziło o coś więcej niż imię, ale to tylko july. i wbrew wszystkiemu nie była pusta i puszczalska. chciała kiedyś napisać książkę i ją wydać, przede wszystkim, ale to raczej zgubne marzenia jeśli wziąć pod uwagę, to kim była i za kogo ją uważali.

- hmm, nieważne. muszę iść, umrę bez nikotyny, wybacz, july. do zobaczenia. - wierzył w to, że paryż jest wystarczająco mały, by spotkali się jeszcze kiedyś zupełnie przypadkiem, by obyło się bez jakichś głupich poszukiwań na internecie czy innych takich. wstał i poszedł, oglądając się dwukrotnie za siebie, by sprawdzić, czy wciąż tam jeszcze była. spaciu idziemy:).

a july poszła, do pracy najpewniej, wyraźnie zrażona, tym, że dirk poszedł!

siedziała na ławce w lekkim rozkroku, bo brzuch w innym wypadku ją uwierał xd i płakała z tego właśnie powodu jak i wielu innych. ogólnie dopadła ją cholerna handra, czy coś i miała ochotę zakopać się w liściach i obudzić dopiero na wiosnę.

wujek thomas zawsze zjawia się wtedy kiedy trzeba. wyszedł zza drzewa, mając nadzieję, że nie ma w okolicy sebka i usiadł obok tjumowej uśmiechając się.
- kryzys małżeński?

-odpieprz się - przywitała go sympatycznie, nawet nie podnosząc nań wzroku. ze wszystkich ludzi na ziemi musial przysiąść się do niej akurat thomas? no tak, całej jej cholerne szczęście. otarła oczy wierzchem dłoni i starała się jakoś opanować. bez skutku.

sebastien stał za jednym z drzew i obserwował co tam się dzieje!

- hej, mała naprawdę się nie przejmuj, on nie jest tego wart - bo był pewien, że w tym wszystkim chodzi o sebka właśnie. oparł nawet rękę po drugiej stronie tiiu, na oparciu ławki, by jakoś tak początkowo niezdarnie (dawno nie miał dziewczyny) musnąć jej dolną wargę, a potem zacząć całować! po francusku w dodatku.

sebastien patrzył, patrzył i nie mógł uwierzyć, że coś takiego ma miejsce. a więc to tak! wyszedł zza drzewa i zaklaskał ze dwa razy w dłonie.
- brawo, brawo tiiu - warknął i poszedł, bo teraz chuj go to wszystko obchodziło, żył w mniemaniu, że to na pewno dziecko thomasa, nie jego, dlatego tiiu chciała na początku usunąć!

-jezu, odczep się ode mnie - odepchnęła go ostentacyjnie ocierając usta wierzchem dłoni. thomas był może przystojny, ale obleśny. nienawidziła go najbardziej na świecie za to co zrobił sebkowi, co w tym momencie stanęło jej przed oczami. taka retrospekcja, prawda? wstała i zachwiała się, mrugając oczami. sebek zsuwający się na podłogę cały we krwi.. moment, w którym zabrali go na stół operacyjny, a ona siedziała w korytarzu, w końcu jego sina twarz wśród białej pościeli.. tiiu nawet nie zauważyła kiedy ugięły się pod nią nogi i zemdlała do natłoku wrażeń, upadając na jak mniemam twardy chodnik. na brzuch, ups?

uciekł, bo się wystraszył xd.

odwrócił się, musiał mieć pewność, że to nie żadne chore wyobrażenie tylko tiiu całująca się z thomasem, którego nienawidził bardziej niż wcześniej. no i właśnie! thomasa już nie było, tylko tiiu leżąca na ziemi. nieprzytomna najprowodpodobniej. pobiegł w stronę ukochanej, by z łatwością podnieść ją z ziemii i nie czekając na karetkę, złapał taksę, wyjebał kierowcę, xd i pojechał do szpitala!!!!! mówiąc coś o tym, że jest z policji.......jasne.

marti siedziała owinięta grubym wełnianym szalikiem wokół szyi i teoretycznie kołnierza skórzanej kurtki, którą miała na sobie i popijała leśnego dzbana importowanego specjalnie na okazję tej partyjki z polski z żabki na włodarzewskiej.

delano wlasnie wracal zuczelni. to znaczy wracal, po samochod, bo zaparkowal go gdzies dalej. tymczasem dostrzegl martini, ktora znal skąśtam i ppowiedział do niej 'cześć martini'. okej za momentsie naprawie, tylko zjem.

łał, czytając twojego posta kompletnie wyzbyłam się jakiejkolwiek weny. gratuluję. dostajesz lizaka oraz nagrodę pieniężną wysokości pięciu groszy, które znalazłam pod biurkiem.
martini uśmiechnęła się do niego, skoro już raczył się z nią przywitać i wytknęła mu, że nie widzieli się sto lat i chyba był na jakiejś operacji plastycznej, bo kiedy widziała go ostatni raz wyglądał tak:

pokazała mu zdjęcie, które nosiła w portfelu. niestety nie w ramce. aha.

- czemu nie stoi w ramce......- zapytał glupkowato, bo czasem przychodzi czas na wyluzowanie sie, a o ile dobrze pamietal, martini nalezala do osob, przy ktorych to bylo mozliwe. poki co jednak, wzial zdjecie i zastanowil sie chwile nad nim - chyba pomylilas mnie z jakimś bylym facetem, to ja, delano. franklin - nadal trzymając fotografię w ręce, podrapał się po skroni, patrząc to na zdjęcie, to na martini - no nic, gdzie byłaś jak cię nie było? bo cię nie było, prawda?

-nie było, ale już jestem więc to gdzie mnie nie było kiedy byłam tam gdzie byłam kiedy nie było mnie tu lub odwrotnie jest chyba mało istotne, skoro siedzę teraz tutaj vis a vis ciebie i w każdej chwili mogę zrobić to.. - urwała i zanurkowała w jego usta, całując delano całkiem słodko aczkolwiek żarliwie i namiętnie, bo właśnie wymyśliłam, że mogli kiedyś tam w czasach kiedy jaja i kurczaki miały kły kręcić ze sobą i biedna marti nie miała pojęcia o cecile. aha, i miałaś delikwenta z obrazka na delano zanim zmieniłaś go na gasparda, no. gwoli ścisłości tak.

no wiem, xd.
prawde mowiac ten gest go nieco zaskoczyl, no bo coz, kiedyś coś bylo, ale teraz jest teraz, si? teraz jest cecilie, wiec delano sie wystraszyl, prawde mowiac, bo plotkara patrzy, uhuhu. zlapal martini za ramionka i mimo wszystko odessal sie od niej, by usmiechnac sie, dosyć szeroko; na jego policzku uwydatnila sie blizna.
- odezwe sie jutro, martini - i poszedl, bo obiecal cos tam sesil, a ja idę teraz, na ploty.

aha spoko, poszła gdzieś tam do pszczółki maji, czy coś. niewiadomo gdzie.

Usiadła sobie na ławce patrząc na zapaleńców którzy jeździli na łyżwach w których co 2 zaliczał lód.

przyszedł i on, nie tym razem nie ze swoimi notatkami. trzymał tylko w ręku zapalniczkę i paczkę papierosów, właściwie to palił jednego papierosa i nawet słuchał swojego ajpoda. i teraz szedł z przymkniętymi oczami coś nucąc pod nosem.

No jak go Sofi zobaczyła to ssię podniosła i nieogłuszajac go ale tak zeby usłyszał przez ajpoda - Bu! - Uśmiechnęłą się po czym go pocałowała. Jezuu. Jak oni się długo nie widzieli Nawet powoli zaczynała zapominać jak wygląda... Nie no, może nie.

spojrzał się na nią, bo jednak miał przymknięte oczy, a nie codziennie ktoś do niego podchodził i go całował prosto w usta. oczywiście, chyba że była akurat z nim soph, to jedyny wyjątek. wyjął więc słuchawki z uszu i się uśmiechnął. - cześć kochanie. pocałował ją jeszcze raz.

Co tu robisz - Spytała przytulając się do niego. No oczywiście zapach setha uderzył jej od razu do głowy co było baaaardzo przyjemne według niej.

a pachniał prawdopodobnie jakimś bossem, lub kenzo, bo akurat te perfumy mu się najbardziej podobały. - a wiesz, przyszedłem się przejść, przewietrzyć umysł, zdobyć nowe pomysły i takie tam. stęskniłem się. powiedział z uśmiechem.

Ja też - W zasadzie dostawała świra w domu - I jak nauczyłeś się czegoś, czy samotność ci nie służy? - wystawiła język.

przytulił ją do siebie. - ślicznie wyglądasz. uśmiechnął się i pocałował w czoło. - matko, nie, no połowy nie pamiętam. wiesz, za dużo materiału. kiedyś może bym to olał, ale idę na studia. wiesz, jakoś chcę studiować turystykę. ciekawy przedmiot. uśmiechnął się.

Turystykę? - zdziwiła się z lekka - A co do mojego wyglądu to dziękuję. - uśmiecznęła się do niego.

- turystykę. powiedział i właśnie wyobraził sobie siebie jako przewodnika przeprowadzającego wycieczkę i jednocześnie podrywającego piękne dziewczyny na każdym kontynencie. uśmiechał się więc teraz do siebie. - będziemy tutaj tak stać ? zapytał.

Co masz na myśli? - spytała, tzn. chyba wiedziała o co mu chodzi ale wolała się upewnić - Wiesz jakoś nie widzę cię w roli przewodnika z obciachową plakietką napiersi i firmową czapką z daszkiem....

- hmmm, co mam na myśli ? idziemy na jakąś kolację, czy cokolwieek ? zapytał z uśmiechem. - wiesz, ale to miła praca. dużo ludzi, nowe kultury i takie tam. pod ty takie tam kryło się hasło dziewczyny i zabawa i nawet imprezy do białego rana.

NIe pozwoliła mu więcej mówić o jego zafascynowaniu kulturą i turystyką ogółem więc zamkneła mu buzię namiętnym pocałunkiem.

objął ją w talii. a kiedy się już od niej odessał, w końcu mu się jakoś udało, to pocałował ją jeszcze raz, tylko że w czoło. - widzę, że się bardzo stęskniłaś. powiedział z seksownym uśmiechem.

Nawet nie wiesz jak - przygryzła włśnie dolną wargę. Kładąc mu ręke na policzku.

o matko, byli jak zakochana para, dobra ja już nic nie mówię. uśmiechnął się do niej szeroko. - widzisz, co robią takie rozłąki ? powiedział i musnął jej usta.

Widzę. - Pokiwała głową. (faktycznie jakby byli xD) - No oa teraz ustawił się tak żeby położyć głowę na jego ramieniu i o.