apartament bastję & tju.

-układam puzzle - odpowiedziała, odwracając się do niego przez ramię. zmarszczyła brwi, wpatrując się w czerwony ślad na jego lewym policzku - co to jest? - zapytała nie mniej głupio, dotykając czerwonego odcisku opuszkami palców. wstała nawet i cofnęła się o krok, a jej mózg pracował na najwyższych obrotach.

- nic takiego, ta mała susanne, wiesz dziewczyna daniela, napisała, czy mogę się z nią spotkać i robiła mi wyrzuty o to, że on znów jest w szpitalu, jakby to akurat była moja wina, że jest taką sierotą - przewrócił ciężko oczami, podnosząc się na fotel. splótł ręce przed sobą, przyglądając się tiiu - coś nie tak? kupiłem ci owoce, zaraz zrobię coś na obiad, kupiłem książkę kucharską, bo trzeba będzie dobrze odżywiać naszego syna. jak go nazwiemy? masz jakiś pomysł?

-masz z tym coś wspólnego, sebastję? - widać, że była zła. w normalnych okolicznościach praktycznie wcale nie zwracała się do niego pełnym imieniem, to takie dla spostrzegawczych. odsunęła już od siebie myśli o domniemanej kochance seba, jednak to co przyszło jej do głowy teraz, było znacznie gorsze. zadrżała ze złości i zacisnęła ręce, spoglądając na niego pytająco - masz coś wspólnego z tym, że daniel 'znów jest w szpitalu'?

- jezu, tiiu - przewrócił ciężko oczami - już, na pewno nie mam co robić, tylko latać po mieście za danielem i jego laską, żeby znów władować go do szpitala. to absurdalne - wzruszył ramionami, wzdychając ciężko. wkurwiła go susanne, a jeszcze tiiu go będzie wkurwiać, ale nauczył się nie stresować zbytnio bo przecież była w ciąży.

-kłamiesz - oznajmiła mu ze stoickim spokojem i uderzyła w drugi policzek, który prawdopodobnie był tym prawym, rajt? nieważne - kłamiesz mi prosto w oczy, a tego nienawidzę. powinieneś już wiedzieć - pokręciła głową i powoli ruszyła przed siebie wymijajac go. nawet nie wiem gdzie, hm powiedzmy że do sypialni, gdzie usiadła na brzegu łóżka i oddychała głęboko. w którym ona do cholery jest miesiącu? xd

siódmym? zgaduję! sebastien pokręcił oczami, mówiąc za nią, że wszystkie są popierdolone. pewnie chodziło mu o kobiety. nie poszedł nawet za nią do sypialni, miał dość udawania, że wszystko jest okay, bo nie było. przeszedł do kuchni, by rozpakować zakupy i zabrał się za robienie spagetti, bo odechciało mu się zabawy w kucharza.

natomiast tiiu, kiedy pierwsze emocje opadły jak po wielkiej bitwie kurz, pozdro markowski perfekt, przekręciła się na brzuch, co chyba było z jej strony głupotą i leżąc na swoim wystającym brzuchu, prawdopodobnie gniotąc dziecko o co w tym momencie nie dbała płakała w poduszkę, która na złośc pachniała perfumami seba.

sebastien przyszedł do sypialni, bo stamtąd można było przejść do garderoby, a w mieszkaniu było na tyle ciepło, że mógł chodzić w samych bokserkach. spojrzał na tiiu, jakby była psychicznie chora i podniósł ją właśnie z tego brzucha, a zaznaczę, że nawet do pozycji stojącej.
- czyś ty zwiariowała?! - zapytał, dosyć oschle, ale jak mógł okazywać jej uczucia, kiedy ona obwiniała go o każde zło, które przytrafiało się danielowi. mial dość!

-może - odpowiedziała, patrząc na niego wyzywająco. zacisnęła usta. też miała dość tego, że kiedy tylko sebastję miał jakiś emocjonalny lub egzystencjalny problem leciał do thomasa, który wyżywał się na danielu. bo tego była pewna. znaczy, że tak jest. w tej chwili brzydziła się sebem, co też mu powiedziała, pytając przy okazji czy z racji tego że na nią też zapewne jest zły naśle thomasa na nią i dziecko. prychnęła i odwróciła się do niego tyłem.

- dobra, porozmawiamy jak znormalniejesz - przewrócił ciężko oczami i wyszedł do kuchni wkurwiony, zatrzaskując za sobą drzwi. póki co nie miał wyrzutów sumienia, miał nadzieję, że tiiu nie zrobi niczego głupiego.

-pieprz się! - krzyknęła za nim, mając nadzieję że dziecko tego nie słyszy. nie chciała, żeby pierwszym słowem jakie wypowie było właśnie 'pieprz się'. zignorowała jego kopnięcie, nie wiem czy w siódmym miesiącu już kopie, jeśli nie to była w innym-kopiącym. narzuciła na ramiona swój płaszcz, klnąc wcześniej do lustra, że jest za gruba i nie mieści się w żadne normalne ubrania. zapłakana więc wyszła pospiesznie z mieszkania idąc poza to co widać, czyli gdzieś.

rzecz jasna zauważył, że tiiu poszła i ruszył za nią, bo martwił się, że zrobi coś naprawdę głupiego.

siedział w salonie przy makbuku i uczył się teorii na egzamin kursu dla pilotów. był raczej zdenerwowany i chyba podjadał marchewki tiiu, na uspokojenie. tiiu pewnie spała, xd ale on byl przyzwyczajony, że ostatnio jest niezdatna do wszystkiego, miał doświadczenie o jas......

-hm.. seb? - krzyknęła z sypialni, w której zgodnie z założeniem stała na środku w lekkim rozkroku i patrzyła pod nogi z rosnącym przerażeniem w oczach. miała na sobie jego koszulkę i jakieś figi dajmy na to i z każdą chwilą stawała się coraz bledsza ze stresu. że to niby już? miała szczerą ochotę wyskoczyć ze swojego ciała, które niemiłosiernie jej teraz zawadzało, stanąć obok i pośmiać się z własnej nieudolności. ale na pewno nie chciała rodzić! bała się i to cholernie. miała więc nadzieję, że to jeszcze nie teraz. jednak kałuża pod jej nogami była stosunkowo niepokojącym znakiem - seb, chodź tu!

tylko się zesikała..........sebastien zerwał się na równe nogi, nie wiedząc co ma najpierw zrobić, ale sugerował się drogą rozsądku. zamknął makbuka, by przypadkiem go zrzucić ze stolika i pobiec do sypialni. stanął przed tiiu i złapał ją za ramiona, na szczęście nie był blady, bo to nie daniel, jakoś sobie radził.
- to już? - zapytał, uśmiechając się tak szeroko, że rozbolały go kąciki ust od ich nadmiernego rozszerzenia.

-nie wiem, omatko seb ja nie chcę, nie chcę nie chcę. nie teraz.. jasna cholera wcale! - dobrze, że on zachowywał resztki rozsądku, bo ona kompletnie spanikowała i miała ochotę uciekać chociażby przez okno. zamiast tego ominęła cholerne wody płodowe i objęła go z całej siły i powtarzając w jego tors, że nie chce rodzić, bo się tego boi xd. szczera jest po prostu.

sebastien uśmiechnął się do tiiu, a raczej jej ucha, które w tym momencie znajdowało się najbliżej, by pogłaskać ją po plecach, gdzie splótł dłonie. przez chwilę nic nie mówił, by trochę się uspokoiła, tą kojącą ciszą.
- spokojnie, będzie dobrze, będę przy tobie - powiedział, kiedy już zdążył odessać się od tjumowej szyi, którą raz po raz obcałowywał - będę cię trzymał za rękę, spokojnie skarbie, wszystko będzie dobrze.

-staram się, bastien, ale marnie mi to wych.. - urwała, bo uwaga uwaga pierwszy skurcz ją dopadł toteż zgięła się w pół, na tyle na ile pozwalał jej spory, ba ogromny brzuch i zacisnęła powieki - o boże, więc chyba jednak już. nie chcę umierać - jęknęła, podnosząc się i patrząc na niego maślanym wzrokiem. xddd

zaśmiał się pod nosem, co nie znaczy, że ją wyśmiał, bo wszyscy wiemy o czym mówię. sięgnął jakiś płaszczyk z garderoby, by przykryć nim tiiu i objąć ją w talii. rękę tiiu załozył sobie na szyję i poprowadził ją do drzwi.
- wszystko będzie dobrze, naprawdę - poinformował ją, siląc się na spokojny ton. złapał kluczyki i pojechali, si? a ja zacznę.

sebastien siedział w pokoju syna, podczas kiedy tiiu brała kąpiel, nadal zastanawiając się nad imieniem. zawsze chciał żeby jego syn miał na imię thomas, ale bał się, że proponowanie tego tiiu będzie niestosowne. był tak cholernie dumny z siebie i swojej rodziny. będzie musiał zatrudnić jakąś niańkę do dziecka, bo na ten tydzień zaplanowane miał oświadczyny.

-seeb? - zawołała z łazienki, nawet nie wychylając się zza kabiny prysznicowej w której stała - przyniesiesz mi ręcznik? - dopiero teraz inteligentnie zorientowała się, że wzięła ze sobą wszystko oprócz niego. przestąpiła z nogi na nogę i nadal lała na siebie ciepłą wodę, żeby nie zmarznąć. miała tak wspaniałe samopoczucie w związku z tym, że praktycznie za ścianą w łóżeczku spał ich mały potworek, że była przekonana iż nic nie może tego zmienić.

sebastien nachylił się, by cmoknąć syna w czoło, bo przecież tiiu była od całowania w innych okolicach i zasunął za sobą drzwi. sięgnął ręcznik z jednej z szaf, by skierować się do łazienki. na dworzu było tak piekielnie zimno! na szczęście centralne w ich domu wcale się nie zepsuło, toteż panowało miłe ciepło.
- proszę - rzekł, wręczając ukochanej ręcznik, a przy tym nachylił się, by ją pocałować.

-dzięki, skarbie - zerknęła na jego kapcie i uśmiechnęła się szeroko, jednocześnie wychodząc spod prysznica i owijając ręcznikiem. na jej skórze momentalnie pojawiła się gęsia skórka, chociaż właściwie zgodnie z tym co napisałaś nie mogło być aż tak zimno, ale sama rozumiesz w jakimś minimalnym stopniu na pewno. mozolnie wycierała swoje, jej zdaniem, obwisłe i okropne ciało.

sebastien za to, myjac zeby, obserwowal tiiu w lusterku, by stwierdzic, ze jej cialo jest w jak najlepszym porzadku. nadal tak samo go podniecala, o czym nawet chciala ja poinformować, ale thomas? się rozplakal, toteż pobiegl tam, jeszcze z pianą w ustach.... .... . krejzol.

-seb, idioto, jeszcze go przestraszysz! - zawołała, biegnąc za nim nadal owinięta ręcznikiem - wyglądasz jakbyś miał wściekliznę - stwierdziła, wpychając się przed niego i biorąc synka na ręce. od razu się uspokoił, wpatrując w nią teraz dużymi ciemnymi oczami. był taki malutki i urokliwy, że tiiu nie mogła powstrzymać się przed szerokim uśmiechem, jaki zagościł na jej twarzy.

sebastien się obraził i poszedł wypłukać usta, bo wziął to sobie do serca. kiedy już załatwił wszystkie czynności łazienkowe, wrócił do pokoju syna i objął tiiu w talii, o tyłu. pocałował ją nawet w tył głowy, napajając się przyjemnym zapachem oliwki, który unosił się od syna.
- nazwijmy go thomas - powiedział spokojnie, zastanawiając się jak na to zareaguje tiiu. bo wszyscy wiemy, że thomas to bardzo podniecające imię.

upuściła thomasa juniora i rzuciła się na seba z pięściami. żartuję xd.
-słucham? - zapytała wyplątując się z jego objęć. nadal trzymając małego na rękach odwróciła się przodem do seba i mrużąc oczy patrzyła prosto w jego twarz z wyrazem lekkiego niedowierzania pomieszanego ze zdezorientowaniem.

- no nie patrz tak na mnie, tiiu. to naprawdę fajne imię, takie męskie. nie chciałbym na przykład żeby mój syn nazywał się daniel, bo kojarzyłoby mi się z frajerowatością - jakie słowotwórstwo. a on naprawdę nie widział nic nadzwyczajnego w tym, żeby nazwać syna thomasem, bo ostatnimi czasy zupełnie dobrze dogadywał się z fwp.

-nie mów tak, sebastję - mruknęła z wyrzutem odchodząc od niego na drugi koniec pokoju, gdzie teraz szukała smoczka wśród innych dziecięcych gadżetów. od razu można było poznać, że ją zdenerwował, no wiesz, zwracała się do niego pełnym imieniem i te sprawy - odczep się w końcu od daniela.

- przecież się od niego odczepiłem, już nie można się nawet słowem odezwać - przewrócił ciężko oczami i wyszedł, zostawiając tiiu samą, z dzieckiem, bo cóż, temat daniel, do czasu wydawał mu się zabawny, ale kiedy ona reagowała w ten, a nie inny sposób, miał wrażenie, że to 'kocham cię daniel', do jego osoby, nie było zwykłą, dziwną pomyłką.

-jesteś niepoważny - zawołała za nim i poirytowana odłożyła niedoszłego thomasa do kojca, podchodząc do okna i patrząc na skąpany w ciemnościach paryż. właściwie nie był aż tak skąpany w owych ciemnościach, bo przeszkadzały mu w tym liczne latarnie i neony, czy inne pierdoły. tiiu westchnęła i ruszyła za sebastję. znalazła go w gabinecie przy makbuku, toteż objęła go od tyłu i nachyliła się, żeby pocałować jego skroń - nie denerwuj się. kochanie?

sebastien męczył te swoje dziwne teściki, w stylu tego właściwego, na kursie pilotów, który miał przejść już w tym tygodniu. chciał odburknąć, że chuj go to obchodzi, czy coś równie niemiłgo, ale nie umiał, no właśnie.....bo to tiiu, jedyna osoba, którą w tym swoim marnym życiu tak naprawdę kochał. przekręcił się, bo to było kręcone krzesło, w stronę tiiu, by usadzić ją na swoich kolanach i stwierdzić, że jest tak samo lekka, jak przed ciążą.
- pisała dziś courtney, ale napisałem jej, że to nie jest odpowiedni czas na wizyty i chyba się odczepiła - a przynajmniej miał taką nadzieję.

-to dobrze - mruknęła, całując seba w dolną wargę i odgarniając jego włosy z twarzy - to znaczy, nie zrozum mnie źle, ale oh sama nie wiem. ta dziewczyna działa mi na nerwy - zarzuciła ręce na szyję seba i oparła czoło o jego czoło, przymykając oczy. było jej z nim tak dobrze. miała tylko nadzieję, że thomas da im spokój. no właśnie tylko pytanie który. bo ten mały znowu zaczął płakać.

- a więc........może być thomas? - zapytał, póki co, zajmując się tiiu, nie synem. twierdził, że to, że thomas junior sobie popłacze, tylko go trochę wzmocni. nie pozwoli, by jego syn był taką cipą jak daniel, ooooo ooooo oooo nie, nie, nie, nie, nie, nie. chociażby miał z niego zrobić gangstera - mam nadzieję, że nie będzie się tak budził całą noc, a przynajmniej tą w poniedziałek. we wtorek z rana mam egzamin.

-możesz wtedy spać u mnie. poradzę sobie z nim przez jedną noc - uśmiechnęła się, chcąc oczywiście wstać i iść do małego, bo jego płacz powodował niemiłe ukłucie w sercu. matczyna miłość i te sprawy. seb jednak ciągle ją obejmował. pomyślała, że to kwestia imienia - hm, sama nie wiem. to takie.. dziwne. i jakby nie na miejscu. to imię ciągle przypomina mi.. przypomina mi.. - pokręciła głową i wstała. wiadomo co jej przypominało. aha.

sebek nie kręcł głową, ale również wstał i uprzedził tym razem tiiu, by wziąć syna na ręce. zastanawiał się nad imieniem, a potem stwierdził, na głos, że skończyły mu się pomysły.
- aleee nie, w porządku, jakoś dam sobie radę, nie chcę żebyście zostawali sami - żył raczej w ciągłym strachu, że pojawi się jeden z pierdolniętych prawiekolegów, w stylu thomas odsłona pierwsza.

to nie jest głupi pomysł. porwą im syna jak małaszyńskiemu w twarzą w twarz i będzie beka xd.
-oh, naprawdę nie ma sprawy, bastien, to tylko jedna noc. a wiem jak ważny jest dla ciebie ten egzamin. poradzę sobie - przyglądała się im teraz z pewnej odległości. zamyśliła się na moment po czym odezwała ponownie - a anthony?

tak miał się nazywać syn klodi i darena <3.
- może byyyyć - powiedział przeciągle, ale już postanowił, że nigdzie się nie wybiera, choćby miał nie spać całą noc, si? tymczasem, opadł fotelu, nadal kołysząc w ramionach antosia - niech on dziś śpi z nami, nie będzie mi się chciało tutaj przychodzić za każdym razem, kiedy się obudzi......

-rzucasz się przez sen - przypomniała mu, marszcząc brwi - nie chcę, żebyś zrobił mu coś przez przypadek. jest taki delikatny - patrzyła na niego niemalże z namaszczeniem.

- no w porządku, to będę wstawał - chociaż był pewien, że zawsze, kiedy będzie wracał do łóżka, będzie miał zimne stopy, o czym zaraz poinformował tiiu. zastanawiał się, gdzie zostawił kapcie i to chyba było pod biurkiem, w gabinecie - wracasz na uczelnię? musimy znaleźć jakąś nianię, czy coś takiego.
bo niesądził, że mama tiiu będzie chciała zająć się wnukiem.

-może po prostu przenieś łóżeczko? - zaproponowała, biorąc od niego tonego i łaskocząc go palcem wskazującym po ślicznym brzuszku. wzmiankę o zimnych stopach skomentowała uśmiechem, dodając że kapcie zostawił w łazience. widzisz, co on by bez niej zrobił? pocałowała jeszcze tonego w czółko i ruszyła z nim do ich sypialni, gdzie położyła się z synkiem na ogromnym łóżku - wygodnie ci tony? oj, na pewno. mój mały, piękny chłopczyk (xd)

lol, xd. sebastien najpierw poszedł po kapcie, a potem przeniósł faktycznie łóżeczko. na szczęście nie był danielem i poradził sobie z nim, z łatwością, by teraz położyć się koło tiiu. a w zasadzie koło tonego, na szczęście go nie zgniótł ani nic z tych rzeczy.
- dlaczego mnie tak nie głaskasz po brzuchu... .... . - niedługo będzie zazdrosny o własnego syna, xd.

-bo jesteś stary i brzydki - zażartowała, posyłając mu rozbawione spojrzenie. seb wyglądał niewyobrażalnie śmiesznie z nadąsaną miną. wyciągnęła rękę ponad anthonym i uszczypnęła go w nos. seba, w sensie - i nie wmawiaj mi, że jesteś niedopieszczony - uniosła brew, spoglądając teraz na małego - widzisz jakie głupoty wygaduje twój tatuś? xd

a on naprawdę się obraził, bo naprawdę był niedopieszczony. skrzyżował teraz ręce na piersiach i leżał tak z grobową miną, rozmyślając nad tym, czy nie spać dzisiaj na kanapie. xd

-oh, bastien daj spokój. jesteś bardziej dziecinny niż on - zaśmiała się, podnosząc tonego i kładąc go na poduszce i nakrywając kołdrą lub kocykiem. może jednym i drugim. wróciła do seba i położyła się na boku tuż przed nim - obrażalski - wytknęła mu, mrużąc oczy. wędrowała teraz palcami po jego nagim przedramieniu.

- no i dobrze............- odburknął kalkulując to sobie wszystko w myślach - nie spaliśmy ze sobą od tamtego razu, kiedy stworzyliśmy tonego, ja też mam swoje potrzeby..... ...... .. .. - żeby potem nie było, że jej się nie uzewnętrznia.

-to aż dziwne, co? - uniosła brew i ziewnęła. była taka zmęczona. w końcu zaledwie wczoraj urodziła, więc myślę sobie że musiała być trochę skołowana. toteż zasnęła bez najmniejszego ostrzeżenia.

on tez usnal.

bastien siedzial z tonym przed telewizorem i oglądali disney channel, ale w pewnym momencie obaj zasneli. seb z otwartymi ustami, a anthony sciskajac palec wojego tatusia, a tiiu chyba nawet nie bylo.

xd takie dwie sieroty.
tiiu wróciła wcześniej z zajęć i teraz szamotała się z kluczami, które w końcu ogarnęła i weszła do środka, starając się zrobić to jak najciszej ze względu na tonego właśnie.
-bastien? - zawołała stosunkowo cicho i zsunąwszy buty z nóg (chciałam napisać odwrotnie) ruszyła do salonu, gdzie zastała ich oboje. uśmiechnęła się, bo właściwie widok był śmieszny i stanęła za fotelem i pocałowała seba w czółko.