noasiowe

ahaaaaaa!

przyszedł tutaj z brooke. był dumny, że rano posprzątał i nie musiał się teraz wstydzić. po drodze nawet, obejmował ją ładnie w talii, od momentu kiedy prawie się o coś przewróciła. nie żeby mu to przeszkadzało.
- poczeeekaj, muszę tylko podgrzać, mam już przygotowane. napijesz się czegoś, brooklyn? - zapytał, kieedy oboje znaleźli się w salonie. przy oknie stały sztalugi z jakimś nie do końca nawet zaczętym obrazem, widoku z okna.

rozejrzała się dookoła, spodziewała się większego bałaganu, odwiedziła już w swoim niedługim życiu kilka pokoi artystów i w każdym panował delikatnie mówiąc burdel. co prawda, ci artyści po tygodniu zmieniali się w dilerów nartkotyków, bo nikt nie chciał kupować ich reprodukcji picassa, które w niczym nie przypominały oryginałów. podeszła do parapetu, na którym się usadziła, bo lubiła siedzieć przy oknach.
- chętnie się napiję. wody. ii nie musisz się śpieszyć, chętnie posiedzę tutaj i poczekam. - podobało jej się jego mieszkanie.

pokiwał głową i poszedł do kuchni, by tam z rękawicami, w kolorze brązowym, zając się podgrzewaniem spagetti w dwóch niedużych miskach, niezbyt głębokich. w końcu, już na szczęście bez rękawic, wrócił do salonu i postawił je, że miski po obu stronach stołu.
- aha, jeszcze woda - nalał jej i sobie, z butelki wody mineralnej, do dwóch wysokich szklanek i po raz kolejny przestąpił próg salonu - gotowe - poinformował ją z usmiechem.

zsunęła się więc z parapetu i obciągnęła koszulkę, bo kurtkę pewnie wcześniej oddała mu do powieszenie. uśmiechając się czas cały usiadła przy stole, przyglądając się makaronowi, który wyglądał zupełnie smakowicie!
- masz bardzo ładny widok z okna, noah - zauważyła, kiwając głową w stronę okna właśnie i ujęła w dłoń szklanke, by upić spory łyk wody, zaschło jej w gardle.

jemu też, ale to przez nią, chociaz może trochę, że musiał się nagimnastykować z tym spagetti. upił łyk wody, nie pozostawiając jakichkolwiek śladów na wysokiej szklance i usiadł przy stole.
- mhm, dziś rano próbowałem to namalować, ale nie wyszło - kiwnął na sztalugi, miał jeszcze jedne, przenośne, ale stały teraz złożone w gabinecie, którego część mogła zauważyć, kiedy wchodzili do domu.

pewnie nie zauważyła, bo skończyły jej się soczewki i chodziła na wpół ślepa, xd.
- pokażesz mi jakieś swoje obrazyy? - spytała, zabierając się za spaghetti. miała nadzieję, ze nie jest jakimś pjerem i nie maluje samych aktów, czy cokolwiek. chociaż w zasadzie chętnie by mu pozowała, czego nie powiedziała głośno, by nie wyjśc na napaloną nastolatkę, którą notabene była.

miał trochę aktów, koleżanki w mediolanie mu chętnie pozowały, tak myślę, że tez bym mogła mu zapozować, ale chyba nie zamierzał jej ich pokazywać, żeby nie wyjśc na napalonego idiotę, bo aż tak napalony, zdesperowany i żądny seksy nie był.
- jasne, jak zjemyy - powiedział, bo własnie zabrał się za fachowe obkręcanie makaronu, pewnie się na tym znał.

kocham profesjonalnie nawijać makaron za pomocą łyżki i widelca, z wyższością patrząc się na moją sio, która zawsze się uświni sosem, khaaaaa.
anyway, wracając do brooklyn i noah. brooke pokiwała głową, przełykając makaron, który jak stwierdziła, był bardzo smaczny, o czym go poinformowała, by połechtać jego ego, czy co tam sobie chcesz, założyła nogę na nogę, nie kopiąc przy okazji nikogo ani nic pod stołem.

- cieszę się, że ci smakuje, brooklyn. smacznego - powiedział, jak to dziecko szczęścia, bo chyba był dziś całkiem zadowolony i choć własnie sobie wyobraził b nago, to nie tlyko dlatego ją lubił. coś się w nim chyba poruszyło i to na pewno jego męskośc, dawno nie miał jakiegoś bliższego kontaktu z kobietą, przeliczył to i wyszedł miesiąc. aż miesiąc. przeprosił brooklyn i poszedł do łazienki, mówiąc, że już zjadł. w związku z tym zabrał talerz i popędził do łazienki, wcześniej do kuchni : ///, by się trochę uspokoić.

zwalić konia? ;x
brooklyn dokończyła więc jedzenie, zaniosła talerz po sobie do kuchni, bo była dobrze wychowana, a poza tym chciała pogrzebać mu w szafkach kuchennych, sprawdzić, czy na przykład przypadkiem nie trzyma gumek w szufladzie ze sztućcami, czy cokolwiek. ale nie grzebała zbyt długo, była raczej dyskretna, wróciła więc do salonu i usiadła znów na parapecie, czekając na noah, nucąc pod nosem coś cohena, bo wczoraj w kółko słuchała jego płyty.

niestety zaskoczę cię, ale nie walił sobie konia, tylko chwilę postał przed lustrem mówiąc sobie spokojnie, że spoko, to tylko dziewczyna i tak dalej. nawet się uspokoił, więc wócił do salonu, z mokrymi od wody rękami, ale jej nie ochlapał, bo nie był idiotą.
- huh, uważaj, bo jeszcze mi wypadniesz brooklyn - uśmiechnął się, stając obok i tak jakoś zupełnie luźno opierając głowę na jej ramieniu. brodę, raczej.

- nie, nie wypadnę, obiecuję. miałbyś potem problemy, jeszcze poszedłbyś do więzienia i by cię tam zjedli! - nie chciała się chwalić tym, że jej braciszek był w więzieniu, bo jeszcze noah by się wystraszył i uznał, że brooke jest z jakiejś patologicznej rodziny. zamiast tego przesunęła opuszkami palców po jego karku, bo jakoś tak miała ochotę.

a on na karczku miał bardzo czułe punkciki, ale tym razem się nie podniecał i nie ekscytował, nie uśmiechał nawet głupawo do brooklyn, tylko w milczeniu chwilowym napajał jej imponującym zapachem, który też pozytywnie wpływał na jego zmysły.
- a tak z serii komplementów brooklyn - zaczął, chrapliwym głosem, uuu - bardzo ładnie pachniesz - mówił cicho, do jej szyi, która teraz była najbliżej, bo pochylał głowę. musnął nawet lekko wargami tę szyję własnie.

dobra sory, musiałam tacie zeskanować jakieś paszporty i dowody, bo znów idą na policje............ ._.
uśmiechnęla się, opierając głowę o szybę, a wcześniej przesunęła nosem gdzieś przy jego włosach, które pachniały trochę miętą, nie wiedziała czemu. w każdym razie, jego zapach był miły i orzeźwiający, a ów komplement, którym ją obdarzył również przyjemny. chociaż bardziej doceniła jego oddech na swojej szyi. ciepły oddech. - dziękuję, noah. powiedziałabym, że ty również, ale to tandetne..

naprawdę miał ochotę na seks, z brooklyn, w jego łóżku, ale to byłoby z jego strony zupełnie samcze, a on taki nie był. za to z jej strony, zupełnie kurewskie, a ona tez taka nie była. jasne.
- okej, chodź, to pokażę ci obrazy - powiedział, oduwając się od niej na pewną odległość, by mogła spokojnie zejśc i nie nadepnąć mu przy tym na nogę. miała też pieprzyk pomiędzy szyją, a piersiami. jego też chciał uwzględnić.

podrapała się w okolicy prawego obojczyka, schodząc z parapetu, potarła stopą o drugą stopę i rozejrzała się znów po pokoju, by odnaleźć drogę do obrazów, zdążyło jej się w międzyczasie zakręcić w głowie z tego wszystkiego. cholera, przecież nie mogła dawać dupy na prawo i lewo, przecież nie mogła być taka jak ten chuj sebastien, którego dnia dzisiejszego nienawidziła z całego serca, chociaż początkowo wydawał się zupełnie miły. i, do diaska, był świetny w łóżku. ale o tym też noah nie musiał wiedzieć. - och tak, prowadź.

biedny sebek, no wiesz :c noah, złapał ją delikatnie za rękę, by teraz spleść ich palce i poprowadzić ją do swojej sypialni, bo to właśnie tam, za łóżkiem w takich dużych teczkach trzymał obrazy. usiadł no łóżku, polecając jej by też usiadła, a miał raczej wygodne łóżko i zamyślił się, zastanawiając gdzie ma ten obraz, który chciał jej pokazać. ah, tak! już wiedział, sięgnął więc jedną z tych dużych teczek i wyjął z jednej z nich duże płótno, oczywiście utwardnione, nie wiem jak oni to robią. położył na łóżku.
- to z rejsu, z moimi rodzicami, ze dwa, może trzy lata temu. płynęliśmy wzdłuż wschodniego wybrzeża stanów zjednoczonych. to był zachód słońca, jadłem kolację, zszedłem na ląd do portu, bo miałem szczerze dość fal, a zapowiadało się na sztorm. mimo to była ładna pogoda, zachodziło słońce - okej, obraz przedstawiał splecionych ze sobą dwoje ludzi na ławce. był przedstawiony na pewno bardziej abstrakcyjnie niż w rzeczywistości, to znaczy, że rysy ludzi nie były na tyle dokładne, ale nadal wyrażał to samo.

brooklyn niespecjalnie znała się na obrazach, chociaż chodziła czasami do różnych galerii, lubiła patrzeć na ładne rzeczy, od butów blahnika, po obrazy da vinciego. przyjrzała się płótnie uważnie, z ulgą stwierdzając, że nie będzie musiała kłamać, że to piękny obraz, sratatata, jak to często musiała robić, bo obraz faktycznie był miły dla oczu.
- to piękne, noah. zanosisz swoje prace do jakichś galerii? sprzedajesz je? - spytała, odwracając się w jego stronę, ignorując fakt dotykających się ich kolan, niespecjalnie jej to przeszkadzało.

- nie, kto by tam chciał to kupować. chociaż tutaj to byłoby bardziej do zrobienia, niż w mediolanie. moja matka, by się mnie wyrzekła, gdyby zobaczyła mój obraz w galerii, ona jest trochę szurnięta, ale i tak ją kocham - jasne, każdy kochał swoja mamusię, a noah, ja już wspomniałam, był bardzo uczuciowym dzieckiem. za oknem stanowczo zrobiło się zimno i nieprzyjemnie, pewnie zaraz będzie musiał dorzucić do kominka. odłożył obraz na bok i patrząc prosto w oczy brooklyn, odgarnął jej włosy za ucho, by teraz delikatnie, jak tylko najdelikatniej sobie wyobrażasz, musnąć jej spierzchnięte wargi. pachnące jeszcze spagetti.

cholera! obiecała, przecież obiecała sobie, że musi przystopować, nie szukać nowych facetów, którym by się podobała i, z którymi mogłaby iść do łóżka, przynajmniej na ten tydzień! ale najwidoczniej faceci sami do niej ciągneli. westchnęła cicho i nieśmiało, delikatnie odwzajemniła jego ledwie pocałunek, wierzchem dłoni przesuwając po jego policzku. a potem się odsunęła od niego, spuściła wzrok na swoje kolana, na których ułożyła zaraz dłonie, pewnie też trochę się zarumieniła i mruknęła coś o tym, że powinien czerpać korzyści materialnych z malowania i coś tam.

okej, odebrał to jako, że brooklyn go nie chce i tak dalej, ale nie załapał z tego powodu emodoła, no bo sori, chyba nie zdązył się jeszcze zakochać. wstał, podciągając rurki i spoglądajac na nią, z uśmiechem, lekkim, zapytał:
- hm, masz ochotę na kawę? kakao? albo coś takiego? możemy posiedzieć przed kominkiem, bo chyba robi się chłodno - skinął na okno, jak gdyby nigdy nic, chociaż miał kolejny pomysł na namalowanie brooklyn.

- och, pewnie, napiłabym się kakao. - stwierdziła z niekrytą ulgą, że noah nie ma zamiaru jej wywalać z mieszkania przez to, że ona nie chce się z nim całować. cholera, jasne, że miała ochotę smakować jego ust, które z tego, co zdążyła zauważyć, były wyjątkowo ciepłe i miękkie, przyjemne, chciała je czuć na całym swoim ciele, tak jak jego dłonie. ale nie teraz, musi przecież pokazać wszystkim, że ma silną wolę. wszystkim i samej sobie. wstała więc, po raz kolejny poprawiając koszulkę, która się trochę podwinęła, uśmiechnęła się lekko i to tyle.

a on chyba nie miał jej tego za złe, przecież nie był jakimś tam wybitnie niewyżytym seksualnie sebkiem, tylko takim no nołasiem i poszedł do kuchni, by zrobić dwa kubki kakao, które w późniejszym czasie wylądowały na stoliku w salonie. dorzucił niewielki kawałek drzewa do kominka, ale nie śmierdziało, bo miał fajny kominek i usiadl na kanapie, zapewne koło brooklyn, w milczeniu.

przymknęła oczy, przeczesując włosy (przymykając oczy, fajnie) palcami, zastanawiając się wybitnie intenstywnie nad tym, jaki jest jego ulubiony smak lodów, jakiej muzyki słucha, czy lubi warhola, bjork, ciasteczka migdałowe. ale uznała, że jeśli zacznie mu zadawać najróżniejsze pytania, niekoniecznie odpowiednie, to się onieśmieli i nie będzie się wcale odzywał. - masz ładne mieszkanie, noah - powiedziała zamiast tego, nachylając się, by wziąć kubek z kakao, w który dmuchnęła, nie plując.

spoglądał chwilę w kominek, w którym powoli tliły się płomienie. lubił tak patrzeć w kominek i nic nie mówić, ale teraz był bardziej zainteresowany brooklyn, z której chciał zapamiętać jak najwięcej, na wypadek, gdyby nie przyszło mu więcej się z nią spotkac, czego w ogóle nie chciał sobie wyobrażać.
- mówiłaś już to, brooklyn - powiedział, delikatnie się uśmiechając, a może lekko, bo delikatnie u faceta brzmi skifiasto. też zabrał się za kakao, ale zaznaczę, że powiedział to miło, bez żadnego wyrzutu - ale dziękuję, mnie też się podoba.

- och, przepraszam, jestem dzisiaj trochę rozkojarzona - jęknęła, przeklinając swoją głupotę. wszystko przez tego sebastiena, na którego się mocno wkurwiła rano i potem nie mogła trafić stopą do buta, co jeszcze bardziej ją wkurzyło i chciała wywalić rzeczy brata za okno, kiedy przyszły z pralni. ale wzięła trochę valium i było już w porządku.

- w porządku - powiedział, już się nie uśmiechając - brooklyn jakiej muzyki słuchasz? - bo on na przykład lubił czasami pójść do opery, ale jeśli ona nie lubiła, to nie zamierzał jej tam zabierać. mógł do kina, jakby lubiła filmy.............

- nie wiem, różnej, od szopena, po jakiegoś klasycznego rocka. a ty, noah? szczerze mówiąc wolę filmy od muzyki. - jak wszystkie moje postacie, bo to takie uzależnienie i dziedziczna cecha. dziedziczona po mnie, ofc.

- a to zależy, chyba najbardziej od mojego nastroju. i też lubię filmy, ale tylko takie dobre, nie komercha w stylu filmów z britney spears, czy paris hilton - nie to żeby w ogóle wiedział, czy paris nagrywała filmy. upił łyk kakao, nawet nie zostały mu wąsy nad ustami, łaaaaaaaał.

ona też się umiejętnie upiła, lata praktyki, nie mogła nigdy chodzić z wąsami od kakao po domu, bo nigdy nie wiadomo było, kiedy brata odwiedzą przystojni koledzy... pokiwała głową powoli, przyglądając mu się znad kubka. - taak, teraz większych filmów to durne komedie romantyczne z serii 'seks w wielkim mieście', gdzie wszystko bez problemu można przewidzieć.

- prawdę mówiąc, to dawno nie oglądałem naprawdę dobrego filmu. co grają teraz w paryżu? w mediolanie nie byłem dawno w kinie, jak tak sobie myślę. czasami lubię obejrzeć film w domu, ale czasami fajnie jest wyjść do kina - chyba juz nawet nauczył się swobodnie mówić w jej obecności, nie było onieśmielony patrząc na nią, bo już chyba się trochę przyzwyczaił.

- szczerze mówiąc to nie mam pojęcia, ostatnio dałam się wyciągnąć do kina, hm, znajomemu, ale to był jakiś wstrętny horror i wyszłam po dziesięciu minutach. nie toleruję widoku krwi, nawet w filmach - westchnęła, podciągając kolana pod brodę, wcześniej odstawiając w połowie pusty kubek z kakao na stolik. - i teraz to oglądam filmy tylko na diwidi, mam ich zupełnie sporo.

- ja swoje chyba zostawiłem w mediolanie, muszę zadzwonić do mamy, by mi je wysłała - myślę, że bardzo ładnie mówił o swojej matce, że mama i że jej kocha, a to duży plus jeśli chodzi o facetów. kuba mówi na swoją stara, choć jego mama ma tyle co mój tata i wygląda jak gwiazda filmów porno. okej, dobrze, że kuba tego nie czyta ;d - huh, krwawe horrory nie są ciekawe, wolę te takie, kiedy coś cię jednak zaskoczy, a nie jakaś masakra, dużo krwi, gdzie dzieje się ciągle to samo.

- och tak, uwielbiam takie psychologiczne, o jakichś dziwnych rzeczach albo duchach. - jak szósty zmysł, cicho....... napaliła się na te wszystkie filmy i oczy jej się świeciły, ju got de sparkl in jor ajs. - albo, och, blair witch project! to było cholernie straszne, nie mogłam spać przez miesiąc. - bo ona się boi takich rzeczy :c

- the blair witch project był jednym z najciekawszych filmów jakie obejrzałem. chyba mam nawet gdzieś na płycie tutaj, z muzyką, którą przywiozłem, możemy obejrzeć. chociaż nie chcę żebyś się potem bała spać, brooklyn - powiedział ostrożnie zanim wstał, by pójść po film. od kakao było mu cieplej, zdecydowanie.

- och, postaram sie nie bać, a jeśli nie wyjdzie, to po prostu będziesz musiał zapłacić za moje leki uspokajające, ostatnio się od nich trochę uzależniłam - zachichotała, niekoniecznie chciała wyjść na lekomankę, tak jakoś wyszło. poprawiła poduszkę, leżącą zaraz obok i dopiła kakao, już chłodne.

okej, poszedł po film i nawet włączył, zaraz rozsiadając się znów na kanapie. siedział, może trochę rozkraczony, bo tak mu było wygodniej, a pedałem nie był. tym bardziej nie chciał kłaść nóg na stół, a lubił, ale chciał zrobić dobre wrażenie.
- mów jak się będziesz bała - powiedział cicho, ale na razie nie było nic strasznego.

- w porządku, najwyżej zakryję sobie oczy. - albo przytuli się do jego ramienia, druga opcja bardziej jej odpowiadała i była chyba bardziej prawdopodobna. przybliżyła się do niego, głównie po to, by mieć mniej więcej tę samą perspektywę co on i te sprawy.

a on bardzo skupiał się na filmie, nie podobała mu się ta dziewczyna, która grała, ale generalnie wyczuł już klimat, no wiesz mrok i te sprawy, bo weszli do lasu, powiedzmy, czego nie mógł się doczekać, bo w głębi serca chciał żeby brooklyn się bała, wtedy będzie mógł ją przytulić. wyczuwał naturalnie jej bliskość i teraz, ale nie tak bardzo.

szczerze mówiąc to patrzyła na film jednym okiem, bo po pierwsze, nie chciała się jakoś specjalnie wczuwać itp itd, a po drugie, to miłowała się w zerkaniu ukradkiem na noah, kiedy tamten oglądał, dawno nie oglądałam bler łicz i pamiętam tylko pojedyncze framenty, głównie te wnętrzności w koszulce, ale jakoś tak wyszło, że brooklyn poczuła potrzebę przytulenia się do ramienia n, co zrobiła.

a on, nie tak szybko, żeby sobie nie pomyślała, że odebrał to jako pozwolenie do przelecenia jej, bo tak tego nie odebrał, objął ją ramieniem. miał ładne pachnące ramiona, jakimś bossem powiedzmy, bo lubił perfumy, poza tym nie śmierdziało mu spod pach, a to też duży plus. nawet oparł policzek na jej głowie, nadal w skupieniu patrząc, bo w filmie zaczynała się noc, a noce u nich były najciekawsze, ale nie podniecił się, no bo sori.

telefon jej zawibrował w kieszeni spodni, przeprosiła więc noah i szybko odpisała, przeklinając w duchu, same problemy... i potem z powrotem się do niego przytuliła, wzdychając. - wiesz co, wszyscy mnie nienawidzą. - wyznania part one.

spojrzał na nią, ale po chwili, bo właśnie pojawiły się jakieś cienie, na namiocie tej trójki, z filmu. fantastyczna trójka! okej, oni wcale nie byli fantastyczni, trochę im współczuł.
- dlaczego? hej, spokojnie - powiedział, głaszcząc ją po ramieniu, kciukiem, skoro ją obejmował. spojrzał teraz już całkiem na nią - i nie uogólniaj tego tak, ja cię lubię.

- możesz sobie i mnie lubić, ale przeciez praktycznie mnie nie znasz. och, jezuuuu, wszyscy się na mnie wkurwiają, wolę nie opowiadać tego wszystkiego, jak będziesz chciał, to sobie przeczytaj, piszą o tym na tej durnej stronie z plotkami - parsknęła śmiechem i już się wcale nie uśmiechała, wręcz przeciwnie.

- nie obchodzi mnie co piszą na jakiejś nienormalnej stronie z plotkami, nie czytam takich rzeczy - powiedział, jak najspokojniej tylko umiał, choć hej, nie podobało mu się to, że wzięła go za kogoś, kto czyta jakieś tam pojebane plotki. on określał człowieka po tym, jakiego go poznawał, a nie po tym, jakim go określali inni. a tym bardziej jakieś pieprzone plotkary. pewnie plotkary teraz już nie będą go lubiły.

- och, tak, przepraszam, pewnie tylko nadpobudliwe nastolatki i niezaspokojeni chłopcy czytają te brednie. to znaczy, nie zawsze brednie, do diaska. jezu, wkurzyłam się, chyba powinnam sobie iść, by cię nie męczyć, najchętniej bym się gdzieś schowała. - i nie wychodziła wcale, och tak. może w łazience, lubiła płakać na dywaniku, zawinięta w ręcznik.

- nie sądzę żeby tylko oni, ale po prostu nie interesuje mnie co sądzą o tobie wszyscy inni, okej? - wiedział, że nie jest okej, ale mówił do niej łagodnie, nie chciał żeby za bardzo się na niego denerwowała - nie męczysz mnie, brooklyn. możesz schować się w mojej łazience, szafie, gdziekolwiek chcesz.
a on by poczekał, nie śpieszyło mu się, poza tym chciał obejrzeć blairwitch project ;d.

- oookej, skoro tak mówisz - westchnęła ciężko, chociaż czuła się już lepiej i nawet nie miała ochoty nikomu wydrapać oczu. poza tym nie miała do tego celu czerwonych paznokci, które są obowiązkowe....

pokiwał głową i zagłębił się w dalszym oglądniu filmu, bo był teraz wazny moment, chwile napięcia i tak dalej, ale się nie bał, bo już mu się trochę nawet znudziło. w każdym razie cieszył się, że brooklyn się nie trzęsie z nerwów, ani nic takiego.