noasiowe

- Ona niespecjalnie nadaje się na modelkę - jasne, była typową Angielką, która ważyła więcej niż powinna. Mimo to Noah strasznie ją lubił, bo to Noah - Ale ty mogłabyś mi pozować. Aha, spać, jasne. Wzięłaś coś sobie, czy dać ci koszulkę? - i bokserki, ale bokserki już tu miała takiego ich wspólne w zasadzie, bo to bardzo podniecające, nosić jedne bokserki z Patisonem. Nie wstawał, bo nie chciał połamać Nique.

teraz mam kisiel w gaciach, przez te wspólne bokserki z patisonem.
- wezmę tą koszulkę, która wisi na kaloryferze w łazience. - bo to w zasadzie jakaś stara, granatowana koszulka noasznego, którą poniekąd sobie przywłaszczyła. miała starty nadruk z słynnym bananem warhola. zanim wstała, pocałowała go i z kubkiem przemaszerowała do łazienki przez sypialnię, bo to takie moje marzenie, mieć łazienkę przy pokoju. kubek po drodze odstawiła na parapet okna, a w łazience rozebrała się i założyła koszulkę plus te wspólne, patisonowe bokserki. umyła zęby jego szczoteczką i wróciła do sypialni. czekał czekał? dowiemy się następnym odcinku.

Czekał, mając na sobie już tylko i wyłącznie bokserki. Było mu zimno, bo nie wszedł pod kołdrę, miał chyba nawet gęsią skórkę na klatce piersiowej ;<. Uśmiechnął się na widok Nique w jego koszulce plus wspólnych bokserkach, by podnieść kołdrę do góry, a raczej jej kawałek i tym samym zrobić miejsce dla Nique.
- Lubię cię w moich ubraniach. Generalnie cię lubię. Nawet bardziej niż lubię - powiedział zgodnie z prawdą, by odchrząknąć znacząco i wstać jeszcze na moment do porozrzucanych na biurku ołówków.

- a ja ciebie generalnie nie lubię. - odpowiedziała zaczepialsko, wchodząc pod kołdrę i kładąc głowę na swojej ulubionej, noasiowej poduszce.

Obraził się i zasnęli :d Buzi!

dominik leżała na łóżku, nie miała tych podniecających bokserek, ale za to jakąś koszulę noasznego, pachnącą nim samym. warto dodać, że leżała na sparkleju, który lizał swoją łapę, xd. czytała wielkiego gatsbyego, machając nogami w powietrzu (leżała na brzuchu). i pewnie z powodu okruszków po słonych paluszków z sezamem, które przed chwilą zjadła, noah ją zabije :c

A Noah właśnie wrócił z jakimiś zakupami, bo zaszedł do Tesco, wybacz to wina Londynu i tamtejszych 'Tesków' i mojego długotrwałego kiślu, co do wyjazdu. Więc kupił dużo dobrych rzeczy, w większości tych, które lubiła Nique, by teraz rzucić siatki na podłogę i zająć się rozwiązywaniem szaliczka.
- Hm - wydusił z siebie, odkładając go na szafkę - Wróciłem! - oznajmił do ogółu, to jest Sparkley plus Dominique, by przejść dalej. Stanął w drzwiach sypialni, domyśliwszy się, że tam właśnie jest jego dziewczyna, z racji bijącego stamtąd światła.

- czeeeeeść. - powiedziała dominik, z podbródkiem na grzbiecie miękkiego sparkleja, patrząc na noah znad książki. sparklej nawet się nie ruszył, teraz widać kto trzyma władzę. - zjedliśmy paluszki i tworzymy artystyczny nieład w twoim łóżku. - przesunęła się nieznacznie, robiąc miejsce n. , mimo, że miał dużo łóżko, ale wiesz, liczą się gesty itepe, a nie chciała krzyczeć na cały głos, że ma do niej podejść.

Noah więc, zanim przekroczył próg sypialni zdjął buty, by faktycznie podejść do Dominique i pocałować ją, dosyć namiętnie. Rozkręcamy się panie Lacroix. No, nieważne. Podrapał się po policzku, rozkładając wygodniej, to znaczy oparł sie na łokciach.
- Będą mi się wbijały okruszki w plecy.....- rzekł, z uśmiechem kręcać głową. Oczywiście nawet mu to nie przeszkadzało, własnie przeczytałam, że on studiuje architekturę, więc musiał jakieś tam projekty pewnie robić.

akurat, pewnie jasper mu zrobił, albo on robił jasperowi.
usiadła po turecku na łóżku, przodem do noah.
- hm, posprzątam, jeszcze poranisz sobie plecy czy coś równie idiotycznego. - zakpiła, pochylając się nad nim i delikatnie go całując. - nie mogę zaśmiecać tobie łóżka, twoja mama wszystko widzi pewnie. - uniosła lewy kącik warg.

Przez chwilę siedział w bezruchu, przyglądając się Sparkley'owi i było my przykro, że pies wcale się nie cieszy na jego widok. Zastanawiał się czym to jest spowodowane, by stwiedzić, że nie ma pojęcia.
- Ej, ona wcale nie jest taka zła, jak ci się wydaje - obruszył się, no bo sori, jaka by nie była to wciąż jego mama, którą kochał, jako najważniejszą kobietę w jego życiu, poza Dominique, rzecz jasna. To były oczywiście dwa, różniące się od siebie diametralnie rodzaje miłości.

- wiem, tylko żartuję. - zmierzwiła jego już i tak potargane włosy. - co kupiłeś do jedzenia? - zapytała, drapiąc się po obojczyku. - mama dzisiaj do mnie zadzwoniła, powiedziałam jej, że jestem u ciebie i że ze mną lepiej. milczała przez dłuższą chwilę, ale z drugiej strony wiedziała, że ostatnim razem bardzo mi pomogłeś. - przygryzła wargę. ona chyba się nie wyleczy z tej anoreksji, jeśli będą się z noah tak rozchodzić ;c

Sori, to nie on z nią zerwał. Tymczasem wstał, by zdjąć w końcu kurtkę, w której bajdełej, było mu piekielnie zimno. Zdążył się jednak ogrzeć, w tym niedługim czasie i teraz odwiesił kurtkę w przedpokoju, by ruszyć do kuchni.
- Sery, dużo serów, mleko, miód, dżem, owoce, warzywa, będziesz mogła sobie wybrać - powiedział uśmiechając się do Sparkley'a, który przyszedł, słysząc otwieraną przez Noah lodówkę.

- damy radę. hej, noah, zamówisz mi taksówkę, myślę, że chyba najwyższa pora wrócić do domu - poszła za nim do kuchni, ubrana w tą jego koszulę, a sparklej poszedł za nią, a nie dlatego, że noah otworzył lodówkę! :c parkiet zaskrzypiał, czego nie omieszkała skomentować, jaka ona ciężka się robi! ; d

- Aha, więc jedziesz do domu? - zapytał, układając równo trzy kartony mleka w lodówce. Następnie złapał za ser, który miał w dupie prawdę powiedziawszy. Dominique przychodziła tylko wtedy, kiedy jej się podobało, ale oczywiście nie powiedział tego na głos, bo to tylko Noah, a od niego nie możemy wymagać zbyt wiele odwagi.

- nie będę przesiadywać u ciebie, zaśmiecać ci łóżka i generalnie, przeszkadzać w rysowaniu, noah. - powiedziała, przytulając się do niego, od tyłu, serjo serjo, nie chciała być problemem! a i tak musiał jej ostatnio intensywnie pilnować.

Odszedł kawałek, może do poziomu między kuchenką a stołem, by skrzyżować ręce na piersiach i spojrzeć na Dominique, jakby była wariatką. Lekką.
- Nique, naprawdę myślisz, że mi przeszkadzasz? Naprawdę myślisz, że wolę spędzać czas na malowaniu, niż z tobą? Jeśli tak myślisz to jesteś w dużym błędzie - pokręcił głową bo jemu, nawet się to nie mieściło w głowie, po której btw teraz się podrapał.

- noah, pewnie nie, osobiście mogłabym cały czas tutaj przebywać. uwielbiam twoje mieszkanie i sparkleja, ale to nie ma większego znaczenia, bo byłabym tutaj dla ciebie. - powiedziała, sama, szczera prawda. - nawet mogłabym się przeprowadzić, dobrze wiesz, jak nie lubię tego mojego wielkiego domu. - przygryzła wargę, krzyżując nogi w kolanach.

W zasadzie obawiał się innej odpowiedzi, w stylu 'pierdol się, idę do czarliego', więc chyba odetchnął z ulgą. Nadal w kwestii zrywania nie do końca jej ufał. Bałby się teraz zostać sam. Okej, nie tyle co sam, ale bez niej. Tej konkretnej, jedynej, dla której oddałby wszystko. Dosłownie. Uśmiechnął się jednokącikowo, klepiąc Sparkley'a po łbie, czy tam głowie.
- Nie widzę przeszkód, myślę, że twoja mama też nie - skoro i tak miala na Dominique wywalone, prawda?

- ona pewnie nawet nie zauważy. - stanęła na palcach i pocałowała go w kark. zimny dość. - jesteś lodowaty. - zauważyła, co nie przeszkodziło jej przytulić się do niego i oprzeć głowy na jego torsie. ta jedyna w końcu, może wszystko :d okej, może prawie wszystko. ona sobie nie wyobrażała życia bez noah. i sparkleja. i zapachu temperyny w powietrzu.

Noah powiedział, że to w końcu matka, a potem poszli spać.

Noah i Dominique dotarli do jego mieszkania, po locie i maratonie taksówką przez miasto ;<. Cały wyjazd minął sympatycznie, gdyby nie to, ze matka ciągle zabierała Noah na jakieś dziwne przyjęcia i tak dalej, aż w końcu się z nią pokłócił i mieszkali z Nique u babci. Tymczasem jednak odstawił ich walizki na bok, by przeciągnąć się i ziewnąć potężnie.
- Aaaaale mnie bolą plecy - poskarżył się, odpinając Sparkley'a ze smyczy. Nie wiem jak to jest ze zwierzętami na pokładzie samolotu, bo nigdy żadnego nie zabierałam, ale powiedzmy, że pies był z nimi.

w szeroko pojętym międzyczasie, niquer, zdążyła dojść do kanapy, usiąść na swoim chudym tyłku i zsunąć ze stóp szare kozako podobne buty. zaczęła masować swoje obolałe stopy, wszystkich coś boli. w nocy bolał mnie tyłek. nienawidzę autokarów.
- umieram, noah, twoja babcia wpakowała we mnie chyba całe jedzenie, które miała w lodówce. - poklepała się delikatnie po swoim brzuchu, odchylając głowę do tyłku i opierając się o oparcie, odkrywcze.

- No i bardzo dobrze, wiesz, że ona uwielbia nas karmić. Dostaliśmy jeszczeeee. - nachylił się do torby, w którą babcia wpakowała zapasy jedzenia chyba na cały następny rok - chleb? Dała nam chleb? No cóż - pokręcił oczami i ruszył śladami ukochanej, by teraz oto usiąść koło niej i założyć nogi na niewielki, szklany stolik - w zasadzie to bym coś zjadł. Teraz będę miał zdwojony apetyt przez babcię. Chyba wszyscy będziemy mieli - zasmiał się, podążając wzrokiem za Sparkley'em, który już wsunął nos do torby z jedzeniem.

- ja teraz już nic nie zjem. - zastrzegła, opierając podbródek na jego ramieniu i dmuchając mu w szyję. mieszkając u babci musieli być grzeczni, rozmawiać o papieżu i budowaniu studni w afryce. - sparklej obrasta w tłuszcz. - stwierdzila, kątem oka widząc psa, grzebiącego w torbie z jedzeniem, jakoś jej to nie przeszkadzało, ona i tak tego nie zje, to noah będzie miał robaki. :c wsunęła dłoń między jego plecy a oparcie i podrapała go w okolicy nerek.

Noah w zasadzie przez babcię, czuł się trochę zaniedbany, bo rzecz jasna, nie mogli robić nic ze sprośnych rzeczy, kiedy staruszka spała w pokoju obok, prawda? Prawda. Tymczasem jednak przeciągnął Dominique na swoje kolana, ale niesądzę, że jakoś wyjątkowo gwałtownie.
- Trudno - rzucil spokojnie, co do jej uwagi o psie, bo to było dla niego teraz mało istotne. Głaskał ją po plecach, pod bluzką, rozkoszując się delikatnością jej skóry i tak dalej, chyba strasznie za tym tęsknił, choć była tak blisko ;<.

przysunęła się do niego, opierając dłonie na torsie i wymruczała coś fajnego do ucha, ale nie dotyczyło to ani jajecznicy ani kebabu ;< pocałowała go w skroń, jedną dłoń przesuwając na jego kark.

Wjebmy kebaba <3. Okej, Noah w zasadzie nie lubił kebabów, więc nawet przez myśl mu to nie przeszło. Bardziej byl pochłonięty penetrowaniem ustami szyi Dominique, do której to teraz się nachylił. Przesunął dłonie na jej plecach wyżej i wyżej, miarowo głaskając po górnych częściach kręgosłupa. Czuł narastające podniecenie, ale to chyba dlatego, że to Nique, a nie dlatego, że z milion lat nie uprawial seksu.

nique powoli rozpięła guzik jego wygniecionej przez podróż koszuli. ona z kolei czuła narastające podniecenie dlatego, że nie uprawiała seksu miliard lat, a w mediolanie na dodatek ze względu na wiadomo jakie wspomnienia, zdecydowanie od dłuższego czasu walczyła z samą sobą, na całe szczęście postać babci ją hamowała :d teraz nie było babci, był tylko spasiony sparklej, ale to się chyba nie liczy. przekręciła się, siadając na noah okrakiem, wsuwając dłonie pod jego koszulę, obecnie zapiętą jedynie na jeden guzik. uśmiechnęła się, chyba sama do siebie, bo pewnie tego nie zauważył, przesuwając ustami po jego skroni.

Hm, chyba faktycznie nie zauważył, bo bardziej był zajęty uwaznym ściąganiem bluzki Dominique, bo nie chcieł jej oderwać uszu i pozbawić włosów, więc musiał się przyłożyć! Kiedy już mu się udało, koszulka poleciala w jakimś bliżej niezidentyfikowanym kierunku, by końcowo zawisnąć na telewizorze. Noah za to, zajął się obcałowywaniem dekoltu Nique i rozpinaniem stanika, co wcale ze sobą nie współgrało, toteż skupił się jedynie na tym drugim.

a teraz siedział na kanapie w salonie i oglądał bbc. czasami musiał zorientować się w tym, co się dzieje na świecie. czekał na dominique i był tą myślą cholernie podekscytowany. tęsknił za jej uśmiechem, słowami, czułością i ogólnie, NIĄ. poza tym chciał ją narysować i powiesić sobie w sypialni, nago, hee.

master of inglisz! ale i tak jestes glupia, xd.
zmarznięta nique przyszła, raczej była zmęczona niż podekscytowaną myślą, że zaraz zobaczy noah. i sceptycznie nastawiona. przestąpiła z nogi na nogi, czekając, aż jej otworzy. z przykrością zauważam, że to raczej było sztandarowe przyjście niż coś bardziej fajnego.

a noah poderwał się na nogi i prawie zabił w przedpokoju o sparkley'a, bo było ciemno. ale nołłoriz, dał radkę i te sprawy, zapalił światło, by następnie otworzyć drzwi i uśmiechnąć się do dominique.
- czeeeść, wchodź - przywitał ją, by teraz złapać za zimną dłoń i pocałować. w prawy kącik ust. podrapał się po brzuchu, czując trochę niezręcznie; nique nie wyglądała na uszczęśliwioną.

przyszli, noah z dominique i teraz zostali przywitanie w przedpokoju przez sparkley'a.
- okej, więc najpierw jemyyy? - zapytał. chyba był głodny, jak tak dobrze pomyśleć, to dziś nic nie jadł bo robił projekty na uczelnię.

- właściwie to nie jestem głodna. - powiedziała, drapiąc sparkleja za uchem i pociągając nosem. obciągnęła swój kardigan, siadając na krześle i podkurczając nogi. przerzuciła jakiś magazyn o sztuce noah;

- hm - wydusił z siebie jakos tak niespecjalnie inteligentnie i poszedł do ssalonu. włączył jakieś radio i opadł na kanapie - chodź tu do mnie - poprosił.

noah nasz pan, więc dominik za nim poszła i opadła na kanapę obok, noga, wtulając się niego i jedną dłoń wsuwając pod jego koszulkę.

noah nasz pan, xd objął dominique w talii, głaskając przez chwię po jednej z kości, które ostatnio nie były aż tak widoczne i pocałował w skroń.
- więc co z tą przeprowadzką? no wiesz, jeśli tutaj będziesz, nie będę musiał obwieszać domu jakimiś obrazkami - uniósł prawą brew do góry, tak to propozycja!

Twój pomysł z tym jego malowaniem mnie przeraża, dobrze wiesz czemu, xd.
- właściwie, czemu nie, znajdziesz trochę miejsca w szafie? - zapytała, drapiąc go po brzuchu, przez chwilę myśląć o czarlim.

jaka suka tej, xd
noah nie myślał o nikim innym tylko o niquee właśnie!!! i trochę o miejscu w szafie na jej rzeczy. zastanowił się chwilę nad tym.
- jasne, najwyżej coś mojego wyrzucimyyy - odpowiedział w końcu i wstał, bo musiał nakarmić sparkley'a.

nieprawda ;c
rozłożyła się na kanapie i poczuła wibracje, wyciągnęła więc telefon z kieszeni, żeby odpisać na smsa od czarliego.
- noah, zrobisz mi herbatę? - zapytała, xd. zatrważający był fakt, że to był sms od czarliego, normalnie ridż by już zabił brók. kufa.

- jasne - odpowiedział i nasypał najpierw sprakley'owi jedzenia, by umyć ręce i teraz wstawić wodę na herbatę. kiedy dostrzegł nique z telefonem, od razu pomyślał, że to czarli, ale nic na ten temat nie mowil, tylko skrzyżowal rece na piersiach, opierając ramię o futrynę.

czarli położył płytę na wycieraczce i chwilę na nią patrzył, trzymając telefon w dłoni. doszedł jednak do wniosku że to głupie i zapukał, kucajac po wyżej wymienioną. odda jej osobiście, a co!

on nie jest za mądry?
- hm? - spojrzała na noah, odkładając telefon na stolik, stojący przed kanapą. usiadła po turecku, odgarniając włosy do tyłu i poprawiając sweter, bo niechcący cały świat miał okazję podziwiać jej stanik w panterkowatego.
i znienacka usłyszała pukanie! nie myślała, że czarli przyjdzie, ups.

- otworzę - poinformował ją noah i faktycznie ruszył do drzwi, które to zaraz otworzył. spojrzał na czarliego jakby zobaczył conajmniej swoją matkę, a wiemy, ze dla niego, to zbyt miły widok nie był - hm? - uniósł obie brwi do góry, w geście pytającym. coś chyba się w nim zagotowało ze złości, czego oczywiście starał się nie okazywać.

czarli natomiast uśmiechnął się szelmowsko i jednokącikowo, bo widok wściekłego noaha był nie wiedzieć czemu zabawny. aczkolwiek dla czarliego wszystko jest zabawne, może to przez to.
-ee, dominik mówiła, że ją tu zastanę - droczył się z noah? oczywiście, że tak. póki co informację o powodzie swojej wizyty zataił. to będzie deser. na ewentualne ostudzenie sytuacji, w razie gdyby noah rzucił się na niego z pięściami, nożem albo nasłał sparkleja kimkolwiekby nie był. może patyczakiem?

- jasne - rzucił, siląc się na obojętny ton głosu i przechylił w tyl by spojrzeć na nique, która leżała na jego kanapie - masz kolegę - poinformował ją z wyrzutem i zostawił otwarte drzwi, by przejść do sypialni gdzie też usiadł przed sztalugą i udawal, że zajebiście go ineresuje poranny obraz, który tak na dobrą sprawę wcale mu się nie podobał.

-hm - mruknął, a właściwie odchrząknął idąc teraz do salonu, czy gdzie tam leżała na tej kanapie nique. obijał pudełko z płytą o swoje seksowne udo i w końcu po wędrówce, która jego zdaniem musiała trwać wiecznosć i jeszcze trochę zatrzymał się przed dominique - więc, tej no jestem.

chomikiem!
dominique jedynie z przerażeniem zauważyła, że noah otworzył te drzwi. usłyszała krótką wymianę zdań, po czym noah szybko poszedł do sypialni, a czarli z nienacka pojawił się przy kanapie, na której leżała rozwalona. szybko wstała, rzucając krótkie 'cześć' i mierząc go wzrokiem, z uniesioną brwią.
- hm, dobrze cię zobaczyć. - to taka darmowa dygresja.
tylko myślała, że noahjązabijenoahjązabijenoahjązabijenoahjązabijenoahjązabije , a normalnie by się tym nie przejmowała, więc starała się jak najszybciej odgonić od siebie tą irytującą myśl.

-taa, ciebie też. masz - rzucił jej płytę na brzuch, nie celując konkretnie tam, gotowy do odwrócenia się i wyjścia. po drodze chciał jeszcze tylko pozdrowić noaha i życzyć mu szczęśliwego życia z tą niezdecydowaną anorektyczką. szczerze mówiąc ciągle miał do niej żal za to, że zostawiła go dla takiego nudziarza, ale formalnie nigdy nie byli razem, tak? zerknął na swoje buty. na jednym z nich siedział chomik i chichrał z jego głupoty i niedołężności emocjonalnej - to pa - odwrócił się i powoli ruszył w kierunku drzwi.