apolla i anne, tak myślę ; )

- jezu.. - ucałował ją w policzek, bo dalej nie chciał się w sumie posuwać. - to przeze mnie, prawda? bo przecież to ja narobiłem ci ostatnio tylu zmartwień.. - wyszeptał. cholernie się martwił, a teraz dodatkowo zaczął obwiniać. i normalnie w takiej sytuacji zapewne zadzwoniłby do matki......

- apollo - mruknęła, klękając teraz między jego nogami. ujęła jego twarz w swoje dłonie i delikatnie musnęła jego usta swoimi, po czym oparła czoło o jego czoło i spojrzała mu prosto w oczy. - to nie twoja wina, apollo. nie jesteś dla mnie zmartwieniem, jeśli ktoś tu dla kogoś nim jest, to ja dla ciebie. jesteś moją oporą, kocham cię niezależnie od tego, co się wydarzy.

przytulił ją do siebie, podświadomie czując, jakby tego właśnie teraz potrzebowała. - anne........ ja doskonale wiem, że to przeze mnie. i nieważne co byś powiedziała, ja i tak wiem swoje. - wyszeptał.

- nie bądź głupi, okej? - mruknęła przyjaźnie, gładząc go po policzku. - to nie jest w żaden sposób twoja wina, kochanie. przecież to nie ty mnie zgwałciłeś - i chwała temu, chciałoby się powiedzieć, ale okej, jestem już cicho. - a zresztą, lekarz mógł się mylić.

- mylić? tzn? nie rozumiem. - powiedział wyraźnie zdziwiony. pocałował anne w sam środek ust, aczkolwiek bardzo delikatnie, bo wiedział, że naprawdę musi uważać na wszystko co robi, i mówi by nie zranić swojej kobiety.

- to znaczy, mylić w sensie przyczyny - dodała szybko, żeby nie było wątpliwości. - chodźmy spać, jestem tak bardzo zmęczona - a brzuch jej napierdalał ostro! i zasnęła chyba nawet tu na podłodze w jego ramionkach.

zaniósł ją więc do sypialni, nie mógł pozwolić by tak spała na ziemi praktycznie, co nie, troskliwie otulił ją kołderką i położył się koło niej, poczym sam zasnął :d

okej, apollo siedział w kuchni, wśród wielu książek i z kubkiem kawy tuż przy lewej ręce. nie miał zamiaru dziś spać, musiał się uczyć, co i tak szło mu z wielkim trudem, zresztą nie ma się co dziwić.

weszła do kuchni w jakiejś bluzie apolla sięgającej jej praktycznie do kolan i zielonych majtkach w żółte kropki, by zrobić sobie herbatę malinową. nie wyglądała najlepiej, właściwie przed chwilą znów płakała, co jednak starała się jakoś zatuszować. nastawiła wodę na herbatę i oparła się tyłkiem o blat, obserwując apolla. on chyba też nie wyglądał lepiej.

odwrócił się w jej stronę i spojrzał jej głęboko w oczy. - co tam, maluszku? - zapytał i zaśmiał się, nieco sztucznie. cały czas obwiniał się, bo był przekonany, że anne poroniła właśnie przez niego + cholernie tęsknił za matką, cóż.

podeszła do niego, by usadowić się na jego kolanach i ułożyć głowę na jego ramieniu. wtuliła się w jego ciało, chłonąc ciepło, które wprost z niego emanowało.
- a jak myślisz? - spytała mrocznie. w dole brzucha nadal coś ją pobolewało, non stop przypominając o tym całym poronieniu, które w gruncie rzeczy rozwiązało całą sprawę za nią, choć wolałaby, żeby to była jej samodzielna decyzja. oczywiście ona tak nie myślała, to tylko ja obiektywnie bardzo komentuję wydarzenia.

jedną ręką objął ją w pasie, natomiast drugą delikatnie masował ją po brzuchu, domyślał się, że może ją boleć, toteż zachował się, jakby tym samym chciał uśmierzyć jej ból :c - eh.. - westchnął tylko i ucałował anne we wuoski

- powiedz mi, co się dzieje - nakazała mu, ale nie jakoś bardzo zaborczo, tylko delikatnie. naprawdę nie miała sił na żadne podnoszenie głosu, kłótnie, było jej dobrze tak jak było teraz, kiedy mogła się do niego przytulić, a on nie wymagał od niej zbyt wiele ani psychiczne, ani fizycznie.

- hm, nic. - stwierdził obojętnie, poczym uśmiechnął się nieśmiało. nie chciał obciążać jej teraz swoimi problemami, toteż wolał udać, że nic się nie stało, i poradzić sobie jakoś z tym wszystkim sam.

- ej, misiek, przecież widzę - musnęła jego usta swoimi, ostatnio ograniczała ich pocałunki tylko do takich niewinnych rzeczy, układając ciepłą dłoń na jego jeszcze cieplejszym karku. - sam zawsze mówisz, że powinniśmy sobie mówić wszystko, prawda? - uniosła jedną brew do góry, bawiąc się teraz włosami przy jego karku kompletnie bezmyślnie, gorączkowo zastanawiając się, co takiego się stało z apollem.

- naprawdę nic się nie stało, po prostu brakuje mi matki.......... - urwał, by ucałować anne w kącik ust, aczkolwiek dość czule. - i dziwnie czuję się z myślą, że nie ma już......... no wiesz. - stwierdził porozumiewawczo patrząc na brzuch anne. wiadomo, że nie przyzna się, że się obwinia,conie.

pogłaskała go z uczuciem po miękkich i pachnących jakimś męskim szapmonem włosach, by przytulić jego głowę gdzieś do swoich piersi i oprzeć brodę na czubku jego głowy, co za perfidne powtórzenie. pogładziła go delikatnie po plecach.
- naprawdę cię rozumiem, apollo - powiedziała cicho, kojącym tonem. - ja też niedawno straciłam rodziców, ale się pozbierałam. ty też dasz sobie radę... kto jak nie ty.

westchnął ciężko i wrócił do nauki bo wena zrobiła pa-pa

no więc siedziała na kanapie z książką od matmy, usiłując z cierpliwością rozwiązywać zadania. przez ten czas w ogóle nie chodziła do szkoły, a planowała zrobić coś z tym już w poniedziałek za namową psycholożki, która od dwóch dni jej wpajała rozmaite rzeczy do główki. nerwowo bawiła się ołówkiem, wpatrując się w niezapisaną kartkę. zastanawiała się czy poprosić o pomoc apollo, czy może nie, ale doszła do wniosku, że on sam miał mnóstwo nauki i w ogóle. ach, jeszcze napiszę, że była ubrana w obcisłe rurki i bluzkę z długim rękawem, z dekoltem w serek.

apollo więc, wrócił właśnie z kuchni, z dwoma kubkami kawy, które to zaraz postawił na stoliku w salonie, i usiadł koło anne. sięgnął po podręcznik od chemii, i sam zaczął się uczyć.

oparła głowę na jego ramieniu i mimowolnie przymknęła oczy, choć przecież miała się uczyć, a przynajmniej spróbować. a teraz jakiekolwiek próby okazały się daremne. pocałowała go delikatnie w policzek.
- dzięki za kawę - mruknęła, wracając na chwilę do matematyki, którą w końcu rzuciła na ławę, także ksiązki prawie z niej spadły na podłogę. wzięła sobie kubek i upiła łyka, dość dużego, chyba niezbyt swiadomie układając dłoń na jego udzie, tak jej było po prostu wygodniej.

odłożył książkę, by następnie objąć anne. był kompletnie zdezorientowany, wyraźnie pokazywała, że pozwala mu na "więcej", ale gdyby zrobił krok do przodu, mógłby ją przecież skrzywdzić,a tego nie chciał. musnął wargami jej usta, aczkolwiek trochę namiętnie, hrhr.

zwykle przymykała powieki przy niemal każdym pocałunku, teraz rozszerzyła je jednak z lekkim zdziwieniem, zastanawiając się, o co mu chodzi. na moment zesztywniała w jego ramionach, zaraz jednak wpoiła sobie do głowy, że to tylko niewinny pocałunek, który odwzajemniła. nie wiedziała do końca, o co mu chodzi, w kązdym razie cofnęła rękę z jego uda, jeszcze w trakcie pocałunku. ona chciała jedynie, żeby ją przytulił, a nie całował w yaki sposób.

przyciągnął ją do siebie na kolana, i zaczął czule, ale zarazem namiętnie, całować ją po szyi. stwierdził, że skoro anne nie broni się przed tym co jej robi, znaczy to tyle, że ma pełne przyzwolenie, huh. ucieszył się, bo cholernie długo nie uprawiali seksu, a to jednak tylko facet, który ma swoje potrzeby, rajt?

bała się go odepchnąć, tak cholernie się bała, obawiając się, że nie byłoby z tego nic dobrego. przez kilka sekund instynktownie odchyliła głowę w tył, żeby mu ułatwić dostęp do szyi, zaraz jednak powróciła do normalnej pozycji. widocznie zbyt wiele myślała o tym gwałcie, o twardych, zimnych kaflach w które niemal wbijały się w jej łopatki, o bólu, który wtedy odczuwała. nie potrafiła mu odmówić, po prostu westchnęła ciężko. co ma być to będzie, prawda?

delikatnie i powoli wsunął dłonie pod jej koszulkę, poczym zaczął się dobierać do jej stanika, jednak nie odpinając go od razu. trochę bał się reakcji anne na to, co robi, toteż był najostrożniejszy, i najdelikatniejszy jak tylko się dało.

poruszyła się niespokojnie na jego kolanach, własciwie podskoczyła na nich, kiedy poczuła jego zimne opuszki palców błądzące po jej skórze. nie chciała tego, co robił, z trudem znosiła, kiedy dotykał ją w ten sposób, kiedy majstrował przy jej staniku. sama nie wykonała ani jednego ruchu, po prostu siedziała na jego kolanach, pozwalając mu na to wszystko. wmawiała sobie, że przecież apollo się należy seks, że tak długo tego nie robili...

- kocham cię. - wyszeptał ściągając z anne koszulkę, sweterek, łotewa. pocałował ją dość namiętnie, a rękoma błądził po jej ciele, aż doszedł do zapięcia jej spodni, które to oczywiście całkiem sprawnie nawet, rozpiął. wszystko robił najdelikatniej jak potrafił, nie chciał jej zranić, hm.

poczuła, że niezbezpiecznie pieką ją oczy, dlatego też gwałtownie chyba nawet odwróciła głowę, żeby tego nie zobaczył. miłość w tym momencie absolutnie nie kojarzyła jej się z seksem, poza tym było jej zimno. nie odczuwała podniecenia, po jej ciele nie przemykały żadne dreszcze ani fale ciepła. miała ochotę objąć się ramionami i w tym momencie stwierdziła, że drży, nie wiedziała bardzije czy ze strachu czy dlatego, że jest jej zimno. nie odpowiedziała nic, tylko przemogła się i niepewnie musnęła go za uchem ustami. nie wiedziała, co robić, apollo po prostu działał, a ona się temu poddawała, nie mając siły protestować, choć całe jej wnętrze o to krzyczało.

szybkim ruchem zdjął koszulkę, swoją oczywiście, poczym zsunął z anne spodnie, mniej więcej do wysokości kolan. cały czas całował ją naprzemiennie po szyi i w okolicach ust. huh.

- apollo... - mruknęła, chcąc dodać do tego jeszcze jakieś "zostaw mnie", ale w tym momencie jej usta natrafiły na jego, tak więc posłusznie odwzajemniła pocałunek. delikatnie błądziła dłonią po jego klatce piersiowej, ogarniało ją prawdziwe przerażenie, kiedy przesunęła rękę bardziej w dół i natrafiła na jego twardą męskość, znajdującą się na szczęście jeszcze w spodniach. cofnęła dłoń natychmiast, nieco speszona i zdenerwowana przy tym. jezu, naprawdę jej się nie podobało, ale nie chciała go zranić. oparła brodę na jego ramieniu, przytulając się do niego niepewnie.

zsunął z anne spodnie już do końca, i rzucił je gdzieś na ławę, poczym to samo zrobił ze swoimi żinsami. ułożył dłonie na biodrach anne, poczym pocałował ją całkiem namiętnie w jej piękny biustttttttttttt, raz prawą pierś, raz lewą, no wiesz, huh :c

zacisnęła powieki i przgryzła mocno dolną wargę, układając dłonie płasko na jego kaltce piersiowej z zamiarem odepchnięcia go, ale skończyło się na tym, że bezsilnie przesunęła je na jego kark, na którym to splotła ręce. bała się przeokropnie momentu, w którym pozbawi ją bielizny, to wcale ale to wcale w jej mniemaniu nie było fajne, ale mimo wszystko się temu poddawała.

wymruczał jej coś niezrozumiałego do ucha, poczym delikatnie zsunął z jej bioder bieliznę, cały czas całując po szyi i biuście. cieszył się, że w końcu wszystko między nimi gra, i że nawet anne jest już zdolna do normalnego uprawiania seksu, huh. przecież był tak zaślepiony pragnieniem seksu, że nawet nie zauważył, że wcale nie jest okej, no cóż.

w tym momencie prostolinijnie stwierdziła, że nie da rady, że okropnie się boi i nie umie dłużej powstrzymywać łez, które wdzierały jej się do oczu, a teraz zaczęły spływać po policzkach w takim tempie i ilości, jakby już ich nie miało zabraknąć. skuliła się na boku i wybuchnęła szlochem, dusząc się nawet nieco.

w pierwszej chwili odsunął się znacznie od anne, by spojrzeć na nią ze zdziwieniem, aczkolwiek kiedy minęło już parę sekund, i uświadomił sobie co się stało, sięgnął po leżący nieopodal koc, którym to otulił ją, poczym przytulił się do niej. - jezu, przepraszam.. - wyszeptał, całkiem bezradny, i wkurwiony na siebie.

nie odpowiedziała nic, właściwie nie do końca wiedziała co się dzieje. otuliła się kocem i przymknęła powieki. nie umiała znieść tej sytuacji, tego, że w tym momencie była taka bezbronna i mógłby z nią zrobić co tylko chce, przy niewielkim użyciu siły. szczęście, że tego nie zrobił! teraz po prostu się go bała, ewidentnie się bała i w dodatku trzęsła się na całym ciele.

- przepraszam, anne, naprawdę przepraszam.. uspokój się, proszę.. - wyszeptał lekko drżącym głosem. byl przerażony całą tą sytuacją. był przerażony, że jednak tak bardzo skrzywdził anne, przecież nie chciał, by przez niego cierpiała..

powoli uspokoiła swój oddech. nie bardzo jak miała go objąć z uwagi na to, że jej ręce tak jak i całe ciało skrępowane były kocem, który oddzielał ich nagie i półnagie w przypadku apolla ciała od siebie, z czego anne naprawdę się cieszyła. wtuliła więc jedynie twarz w zagłębienie przy jego szyi.
- to ja przepraszam - mruknęła, mając wrażenie, że cała ta sytuacja wynika z tylko i wyłącznie jej winy.

- przestań.. to moja wina. posunąłem się zdecydowanie za daleko.. - wyszeptał, i delikatnie musnął ustami policzek anne. następnie wstał, i podał jej ubranie, poczym założył na siebie koszulkę & spodnie. był totalnie hm, skrępowany? tak, skrępowany tym wszystkim.

- ja nie wiem, co się ze mną dzieje, apollo - powiedziała, owinięta wciąż kocem siadając na kanapie. zgarbiła się mocno i spuściła głowę, także jej włosy przysłoniły zapłakaną twarz. przez moment wpatrywała się w swoje dłonie, by zaraz jednak skierować wzrok na niego. - zdaję sobie sprawę, że masz potrzeby... - dodała cicho, drżącą ręką sięgając po majtki.

- poniosło mnie po prostu, wybacz.. - objął ją delikatnie ramieniem. - nie chcę, aby nasz związek opierał się tylko na seksie........ przecież się kochamy, prawda? wytrzymam, naprawdę. - uśmiechnął się niepewnie.

- na pewno? - zapytała, głaszcząc przez moment dłoń, która zwisała z jej ramienia, tzn. jego dłoń prawda, a nie jak w adamsach! - bo ja potrzebuję trochę czasu... a ty... ty... - zacięła się na moment, ta rozmowa ją nie tylko peszyła! - sprawiasz wrażenie napalonego - nie, żeby uważała, że to źle, w przyszłości się przyda taki napaleniec, jak już wydobrzeje. - położyłam tylko rękę na twoim udzie.... i huh, kompletnie tego nie rozumiem - wyznała, czerwieniąc się nieco.

- już dobrze, anne, rozumiem. - powiedział, i cmoknął ją w policzek, całkiem delikatnie. - jeżeli nie jesteś jeszcze gotowa, poczekam. nie chcę żebyś przeze mnie cierpiała.. - uśmiechnął się trochę smutno, bo po tym wszystkim raczej nie specjalnie miał dobry humor.

- jesteś kochany - uśmiechnęła się niemrawo. - nie każdy facet by to zrozumiał - ona sama nie była pewna czy apollo rozumie, czy mówi na odczepnego, że rozumie, ale miała nadzieję, że raczej to pierwsze. z pewnym skrępowaniem pozwoliła, by koc opadła na ziemię i rzuciła mu przelotne spojrzenie. wstydziła się swojej nagości w tym momencie. okej, może nie tyle, co wstydziła się, ale nie była tak pewna siebie już.

wstając, pocałował ją jeszcze czule w sam środek ust, i poszedł do kuchni, po szklankę wody mineralnej. nie chciał jej krępować swoją obecnością, huh. aha, i jeszcze zapytał, czy nie chce czegoś do picia, co nie.

ubrała się z poczuciem winy. to nie tak powinien wyglądać ten wieczór, to nie tak to wszystko powinno się potoczyć. kompletnie NIE TAK, wszystko było nie tak jak trzeba. nie wiedziała, czego się tak bała, wiedziała przecież, że apollo to apollo i nie zrobi jej krzywdy. w gruncie rzeczy był urzeczywistnieniem jej pragnień i marzeń, ale jakoś nigdy mu tego nie powiedziała, może dlatego, że była na to zbyt płochliwa. było jej strasznie przykro, że przez nią chłopak będzie musiał się namęczyć. do czego to już dochodziło, że zmuszony był wyjść, kiedy ona była naga, bo tak się krępowała? a bardziej bała sie może nawet, że znowu zrobi to samo co przed chwilą. w kompletnym juz stroju podążyła za nim do kuchni i podeszła do niego od tyłu, aby przytulić się do jego ciepłych, szerokich pleców bez słowa.

odwrócił się, i przytulił anne do siebie całym ciałem, a ręce ułożył na jej biodrach. bał się dotknąć jej pośladków, bał się pocałować ją zbyt namiętnie, bał się zrobić jakikolwiek odważniejszy ruch, huh. tak bardzo nie chciał jej zranić, aczkolwiek życie w związku, w którym musi się uważnie pilnować na każdym kroku, też nie jest chyba za szczęśliwe..

- daj mi trochę czasu - szepnęła do jego ucha, wsuwając dłonie do tylnych kieszeń jego rurek. - wynagordzę ci to, zobaczysz jeszcze - obiecała. jej też nie było przecież łatwo z tymi wspomnieniami szurającymi się po jej mózgu za jej każdą myślą jak jakiś złowrogi cień. delektowała się tym, że apollo jest taki uważny i nie zrobi nic niepożądanego, a przynjamniej taką miała nadzieję.

- huh, dobrze, anne, nie przejmuj się. - uśmiechnął się pogodnie, muskając wargami jej czółko. - kocham cię. - wyszeptał, aczkolwiek tak, że dało się go usłyszeć, i przesunął prawą dłoń na pośladek anne, nie mógł się powstrzymać :c